Wachtbankje is af en toe echt gekmakend he. Constant maar weer dat wachten. Geduld wordt echt op de proef gesteld als je een vrouw bent.
Ohh Lelie ja soms kan het echt zo voelen hè die onzekerheid is zo verschrikkelijk en ongesteld worden kan echt als een slag in het gezicht voelen hè. Neem even tijd voor jezelf, laat je emoties de vrije loop. Alles eruit en hopelijk volgende week weer goede moed (al hoop ik dat het toch nog een restje is!). @Pinkie88 als mijn test van gisteren klopt (waar ik nu wel even van uitga), heb ik mijn eisprong vandaag, op cd 20. Geteld vanaf de dag dat mijn miskraam begon, toen was mijn hcg al wel gezakt naar 38. Misschien kan dat een indicatie geven... Hopelijk komt ie gewoon deze week! @babywens93 en @Krily jullie kunnen samen aftellen. Ben super benieuwd en ga heel erg duimen! Ik heb al heel de dag steekjes onderin in m'n buik. Vraag me af of dat van de eisprong kan komen, maar dat zou betekenen dat ie nog niet gesprongen is. Misschien ook gewoon m'n darmen
@Lelie89 He wat balen! Ik hoop ook voor jou dat het snel stopt en dat jullie weer met een nieuwe ronde kunnen starten. Het duurt allemaal zo verschrikkelijk lang als je ergens op wacht. Wel fijn dat je een bevestiging van de vk hebt gekregen. Nu duimen op een roze ronde. @nneah Ik hoop dat je eitje vandaag springt, dan kan je ook op het gezellige wachtbankje plaatsnemen. Die steekjes kan wel passen bij een eisprong. Ik lees vaak dat het de laatste groeispurt kan zijn?
@nneah Het zou inderdaad kunnen dat dit de laatste groeispurt is voordat het springt. Na een positieve test doet je ei er 24 tot 48 uur over om te springen dacht ik dus het kan goed. Kan je daarna samen met Babywens en Krily op het wachtbankje. Ik heb mij alweer een beetje herpakt, bedankt dames! Vind het gewoon irritant dat ik voor mijn gevoel constant zit te bloeden zonder eindresultaat. Maarja, ik zet mijn NOD gewoon twee weken verder op het lijstje en hoop dat mijn lichaam weer ‘normaal’ gaat doen. We gaan er voor!
Zwanger worden lijstje SHN - 32 jaar - 2e kindje - ronde 11 (1x bbz, 2x mk) Pinkie88 - 30 jaar - 2e kindje - 1e ronde na MA Brinsa - 26 jaar - 1e kindje - ronde 31 (2x vmk) LadyH88 - 29 jaar - 2e kindje - start april '18, mk juli' 18. Nu pauze tot uitslag oz! Lelie89 - 29 jaar - 2e kindje - ronde 6 (1e na mk/2e na ma) Xxmoixx - 26 jaar - 1e kindje - ronde 8 (2 vmk 4.5wk en 1 ma 12wk) 20122014 - 33 jaar - 3e kindje - start dec 2017 (3x vmk rond 6wkn) nneah - 31 jaar - 3e kindje - 1e ronde na mk Babywens93 - 25 jaar - 1e kindje - 3e ronde na MA Krily- 24 jaar - 1e kindje - ronde 15(3 x vmk) NOD lijst Oktober 12: Babywens93 12: Krily 15: nneah 17: Pinkie88 21: xxmoixx 25: LadyH88 28: SHN 30: Lelie89 November Afsprakenlijstje LadyH88 - 2 okt, internist kijken of trombose weg is. Pinkie88 - 2 nov, controle echo
Ik zit nog te twijfelen om toch al te bellen.. Om te zien of ik goed schoon ben en misschien om te vragen of ze niet wat bloedtesten willen doen. Maar ben 1) alles zo zat, en 2) ik wil niemand tot last zijn Ben ook met een nieuwe baan begonnen. Wil geen vrij nemen en moeten vertellen waarom we naar t ziekenhuis meoten enzo.
Gewoon bellen als je wil hoor! Wie denk je tot last te zijn? Het ziekenhuis? Dat is toch gewoon hun job? En je werk zal er vast ook wel begrip voor hebben! Hier vandaag de ziekenhuisrekeningen binnen gekregen voor de ‘goede’ echo’s die van ons kleintje gemaakt zijn. Door omstandigheden drie echo’s, twee met kloppend hartje, en toch nog fout gegaan
Ik weet dat t hun werk is. Maar ik heb zelf eigenlijk even genoeg ziekenhuis gezien. Alhoewel t misschien wel beter is. Zo moeilijk te geloven is dat hè! Hier ook 2 goede echo’s en daarna alsnog mis. Zie ons kindje nog zo lekker zwaaien.. Wij hebben overigens nog geen rekening gehad
Dat Dat snap ik hoor, dat je er zelf even genoeg van hebt! Gewoon doen wat goed voelt, maar je zeker niet voelen alsof je een last bent voor het ziekenhuis! Ik herken het wel hoor, toen ik op zondagavond naar spoed reed met bloedverlies, voelde ik me ook zo'n idioot. Als dan nog bleek dat de gyn speciaal voor mij uit bad gekomen was, voelde ik me super schuldig. Achteraf gezien ben ik nochtans heel blij dat we er die avond achter gekomen zijn, anders was mijn man alweer vertrokken voor een week naar z'n werk, en was ik helemaal alleen geweest met het nieuws.
Succes @LadyH88 ! @xxmoixx denk er nog even over na, maar inderdaad zoals Pinkie zegt, laat het zeker niet omdat je denkt tot last te zijn. Bedenk ook even of je zelf gerust kan zijn zonder controle. Zo ja: prima. Zo nee: dan zal je toch ergens een controle nodig hebben anders blijft die onzekerheid onnodig hangen. Kan wel echt begrijpen dat je er helemaal geen zin in hebt Ik was benieuwd of ik vanmorgen een stijging in m'n temperatuur zou zien, maar de 2 kindjes zijn vannacht in bed gekropen en ik lag al een tijd te woelen voor ik getempt heb. Uit ervaring weet ik dat ie dan al 0,2° hoger wordt omdat mijn lichaam al wat wakker is. En inderdaad, een stijging van 0,2... Lekker betrouwbaar Hopelijk kan ik morgen wel gewoon goed tempen, want anders komt er niks van mijn kaartje...
@xxmoixx Heb je alleen in het ziekenhuis gelopen? Je zou anders ook bij je vk als je die hebt een echo kunnen vragen? En anders wat Nneah zei, als je zonder controle ook gerust bent, dan niet jezelf onnodig stressen. Maar tot last ben je niemand. Welk bloedonderzoek zou je willen laten doen, als ik mag vragen? Voor hcg? @Pinkie88 Dat lijkt mij echt zo ontzettend confronterend om dan alsnog rekeningen te krijgen. Dan ben je er misschien een beetje 'overheen' en dan wordt je weer overspoelt met herinneringen. @nneah Hopelijk lukt het morgen wel om een betrouwbare meting te doen! Ik zou voor vandaag die 0,2° eraf halen omdat dat waarschijnlijk kwam door het woelen.
De eerste controles waren bij de vk. Toen t mis ging overgenomen door het ziekenhuis. Ik geloof wel dat hcg eruit is. Eerder onderzoek of er toch iets met mij niet goed is waardoor de miskramen komen. Maar we proberen nog eenmaal. Hopelijk was t toch pech..
Heb voor nu even aangegeven dat die temperatuur niet meegeteld moet worden. Kijk dan morgenvroeg wel weer hoe mijn temperatuur is en of ik dat nog verander. Hoe gaat het met jou? Is het bloeden gestopt of denk je dat je toch echt ongesteld bent?
Is het misschien een idee om al stilaan met onderzoek te starten en ondertussen verder te proberen? Of zorgt dat voor te veel stress? Natuurlijk hoop ik dat het volgende keer gewoon helemaal vanzelf goed gaat, maar het zou verschrikkelijk zijn als je het nog eens mee moet maken omdat er iets aan de hand is. Iets wat misschien met een pilletje valt op te lossen?
Dames ik heb de afgelopen dagen op de 1 of andere manier geen meldingen meer gekregen. Er is al veel gepraat zie ik. Ik ga straks even kijken waar ik gebleven was en dan lees ik mezelf even bij. Ik moet zeggen dat ik ook nog niet echt tijd heb gehad voor het forum want heb nogal een hectisch weekend gehad. Het begon allemaal zaterdagavond met een buren ruzie. Heel vervelend maar ach. We hebben het erbij gelaten en zijn naar bed gegaan, en na het klussen begon het drama. Ik sta op om naar de wc te gaan en me op te frissen en ik krijg me opeens toch een ondragelijke pijn in me buik, heb nog nooit zo'n pijn meegemaakt. Het voelde werkelijk alsof er iets kapot knapte in me buik! Ik kon niet meer recht op lopen en ben met moeite naar bed gestrompeld. Ik wou me vriend er dan ook niet mee lastig vallen dus dacht ik ga gewoon liggen en dan gaat het vast wel over. Maar liggen ging dus helemaal niet. Ik ben toen naast het bed inelkaar gezakt van de pijn, ook weedt ik helemaal beroerd. Me vriend schrok zich natuurlijk rot en is meteen bij me komen zitten. Ondertussen heeft hij op internet gezocht wat het kon zijn. Het kon van alles zijn, blinde darm, nieren of galblaas. Maar ik had heel sterk het gevoel dat het me baarmoeder was. Na zware pijnstilling in genomen te hebben was ze pijn nog steeds niet weg en besloot me vriend dat we naar de eerste hulp gingen. Hetvwas een heel drama om daar te komen want ik kon niet overeind komen of zitten of wat dan ook. Het enige wat ik kon was helemaal inelkaar gedoken drukkend op me buik zitten. Lang verhaal kort onderzoeken gehad in het ziekenhuis blinde darm was heg niet dus doorgestuurd naar de gynaecoloog. Hoe confronterend dat ik op een bevalkamer werdt gelegd! Maar goed de gyn dacht aan een verdraaide eierstok, dit was niet het geval. Op de echo was heel veel vocht rondom mijn eierstok te zien en dit was dus bloed. Een ovulatiebloeding genoemd en omdat het bloed tegen je buikvlies drukt krijg je hele heftige pijn. De pijn moest binnen 24 uur wegtrekken anders moest ik terugkomen. Want dan zou de bloeding niet door me lichaam zelf opgelost worden en moesten hun het bloeden stoppen en weghalen. Ik ben dus naar huis gestuurd met een lichtere soort morfine pillen en na 24 uur was de pijn al stukken minder. Dus na meer dan 24 uur wakker te zijn kon ik eindelijk naar bed en had ik dus niks ergs. Dus de afgelopen dagen heb ik alleen maar geslapen en ben slap en beroerd geweest van de medicatie. Heel verhaal sorry hoor. Nou ik ga even alles terug lezen want zie dat er ook weer nieuwe dames zijn.
Mijn humeur klaart niet echt op deze week precies, buh ! Heb regelmatig steekjes in m'n onderbuik, eipijn? Verder wel nog steeds licht bruinverlies en zeer lichte ovulatietesten, ik verwacht dus eigenlijk niet meteen iets.
Pfoeh, wat een verhaal seg, lijkt me heel akelig! Gelukkig bleek het dan we relatief onschuldig. Ik had al wel gehoord van een ovulatiebloeding, maar ik wist niet dat het zoveel pijn kon doen! Jullie hadden dan wel op het juiste moment geklust
Ja ik kende de term ovulatiebloeding ook wel maar meer als een veegje bloed wat je kan hebben bij het afvegen. Maar dit kende ik dus niet. Ik had naar mijn gevoel vorige week mijn ovulatie, dus vind het wel apart. We gaan het wel zien wanneer ik ongesteld wordt. Nou we hebben veilig geklust dus dat gaat niet op hahaha. Zie dat jij je nog niet optimaal voelt helaas.