Gisteren ging ik met onze Bull Terriër van 10 jaar naar de dierenarts. na uitgebreid onderzoek blijkt ze vol te zitten met kwaadaardige, snelgroeiende tumoren. Vanwege haar leeftijd en omdat de kans op volledige genezing nihil is (daarvoor zitten er teveel tumoren op verschillende plekken), hebben we besloten om haar in te laten slapen. Gelukkig hebben we nog even, want ze heeft er nu nog geen last van, maar dat gaat binnenkort wel veranderen natuurlijk. Helaas heeft ze een hele hoge pijngrens, dus we weten niet zo goed wat we qua pijn bij haar kunnen verwachten. Voorlopig houden we de groei in de gaten, of ze er aan gaan zitten of wanneer ze open knappen. De meeste tumoren zijn nu ter grootte van een extra tepel. Maar wat vertellen we de kinderen? En wanneer precies? Moeten we nu al vertellen wat er aan de hand is, Of pas wanneer we een afspraak hebben gemaakt? Of pas nádat we haar hebben laten inslapen? Het kan over een week zover zijn, maar ook over 4 weken. De kinderen zijn 8, 6 en 2 jaar (eind deze maand 3 jaar). Iemand tips of adviezen? Want eerlijk gezegd durf ik het gesprek ook niet zo goed aan te gaan. Alvast bedankt!
Ik zou zeggen dat de hond ziek is. En dat ze binnenkort naar de hondenhemel gaat. Dat ze nu nog even mag blijven, zodat we allemaal extra lief voor haar kunnen zijn en dat we straks afscheid moeten nemen en haar uitzwaaien. Evt dat ze allemaal een tekening of iets anders morgen maken of meegeven. Kan dat mee naar het crematorium of in de tuin als je hem daar begraaft. Ik denk dat ik het zo zou doen. Sterkte. Wat een verdrietige situatie
Zeggen dat ze ziek is en niet zoveel meer kan En tegen de tijd dat het echt niet meer gaat Gewoon eerlijk zijn
Inderdaad, eerlijk zijn. Wij hebben ons hondje thuis laten inslapen. De dierenarts komt dan bij je langs. Vervolgens hebben we afscheid kunnen nemen en heeft ons zoontje ons hondje nog kunnen aaien en echt kunnen zien dat hij niet meer kon lopen, rennen, eten, enz ( dood dus maar dan in kindertermen) Na een uurtje is ons hondje opgehaald door een busje van het crematorium. Met mandje en al is hij in het busje gezet. Ik heb het gevoel dat deze manier voor ons zoontje heel prettig en duidelijk is geweest. Sterkte want niet alleen voor de kinderen maar voor jezelf moet het ook een heftige tijd en een heel gemis zijn.
Inderdaad gewoon eerlijk zijn! Mijn vader ging toentertijd even de hond uit laten en kwam zonder hond terug, heb ik hem echt niet in dank afgenomen. Voor mijn gevoel heb ik geen afscheid kunnen nemen en daar heb ik het nog best lang moeilijk mee gehad. Geef de kinderen de kans om het afscheid op hun eigen manier te doen, nog even extra knuffelen of samen foto's maken.
Dit dus ook meegemaakt alleen bleef mijn vader daarna een paar uur weg omdat hij niet wilde huilen in onze bijzijn... Daarna wij dus huilen omdat wij zelf geen afscheid hadden kunnen nemen van de 15 jaar oude hond!
Inderdaad eerlijk vertellen dat de hond niet zo lang meer te leven heeft. En duidelijk uitleggen wat inslapen inhoudt of een andere omschrijving geven. Dat het duidelijk is dat slapen en dood twee andere dingen zijn. Straks durven ze zelf niet meer te gaan slapen. Sterkte!
Ik heb geen ervaring met huisdieren. Maar ik zou de kinderen wel al laten weten dat de hond ziek is. Ik zou het sowieso niet pas ná het inslapen vertellen.
Dit!! en als het even kan de dierenarts thuis de hond laten inslapen. Dat hoeft natuurlijk niet met de kinderen erbij (zou ik niet doen zelf) maar voor de hond is het veel fijner dat hij thuis, in zijn eigen mandje met zijn geliefde baas/vrouwtje rustig in kan slapen. Geeft minder stress voor de hond dan dat hij naar de dierenarts moet.
De waarheid... hond is erg ziek en heeft pijn. Hij kan nog even bij ons wonen zodat we extra veel kunnen knuffelen, maar dan gaat hond helaas dood. Vergeet niet dat ze ook jouw emoties best mogen zien!
Gewoon direct en eerlijk zijn tegen de kinderen. En niet wachten tot over een paar weken, en al helemaal niet wachten tot het al gebeurd is. Toen een van onze katten ineens dood in de kattenbak lag hebben de kinderen het beestje nog gezien en nog geaaid. Toen we een andere kat moesten laten inslapen ivm acuut nierfalen, zijn de kinderen mee geweest naar de dierenarts. Kinderen konden het beestje gewoon blijven aaien terwijl hij een spuitje kreeg. We hebben er niet omheen gedraaid en gewoon gezegd dat ze dood waren. Kids vroegen laatst nog wel of we de katten niet een keer konden opgraven Kinderen waren toen volgens mij 4 en 6. Hebben de katten samen met de kinderen begraven in de tuin. Oh, en geen verhalen ophangen over dat de hond gaat slapen en niet meer wakker wordt, want dan kunnen ze bang worden om zelf te gaan slapen en niet meer wakker te worden.
Ik zou vertellen dat de hond ziek is en niet zo heel lang meer te leven heeft. De vragen van je kinderen komen vanzelf. Houd het kort en concreet en wees eerlijk, ook dat je niet weet hoe lang het precies duurt.
Even tussendoor. Over het algemeen zijn honden juist bij de dierenarts rustiger.. omdat het een "gekke" omgeving is. Bij agressieve of hele angstige honden kwam mijn praktijk dan ook niet aan huis om die reden. Ik snap jouw beredenering. Maar het klopt in die zin dus niet. Net zoiets als dat je kind zich bij een ander voorbeeldig gedraagt en thuis veranderd in een natte gremlin. En dan niemand die t begrijpt he dat ze thuis niet zo lief spelen
Echt? Hier komen ze altijd trouwens (meerdere honden laten inslapen) De honden reageerden altijd heel rustig hierop. 1 hond moest ter plekke inslapen bij de dierenarts, en die was een stuk onrustiger vond ik zelf. Maar misschien pikte die mijn emotie wel op, kan natuurlijk ook.
Maar de hond is dan bij de dierenarts wel rustiger, maar niet meer op zijn gemak. Zelfde voor dat kind, thuis voelen ze zich op hun gemak en laten dus ook makkelijker hun "slechte" kant zien. Herken het we, van onze honden, onze jongste hond is bij de dierenarts voorbeeldig, zal daar nooit signaal geven dat hij het niet grappig vindt. Terwijl hij thuis vrij makkelijk een snauw kan geven als hij het er niet mee eens is. Gewoon omdat hij weet dat wij thuis naar hem luisteren en zijn reactie respecteren. Ik zou ze dus ook thuis laten inslapen. TS heel veel sterkte, veel goede tips al gegeven.
Eerlijk zijn en nu al zeggen dat ze ziek is en dat jullie binnenkort afscheid moeten nemen als ze teveel pijn gaat krijgen. En ik zou ook de hond thuis in laten slapen EN de kinderen daarna nog afscheid laten nemen als ze dat willen. Mijn hond kon ineens niet meer opstaan. Heb mn dochtertje verteld dat hij erge pijn had en dat de dierenarts kwam. Ze heeft nog extra veel met hem geknuffeld, kusjes gegeven en lekkere dingen. Ik had al een afspraak gemaakt met het dierencrematorium en express een paar uu tussen het inslapen en het ophalen van de hond gelaten. Toen hij ingeslapen was, zijn mn kinderen er nog bij geweest. Ze waren toen 4.5 en 2.5. Die van 2.5 jaar aaide hem en het was klaar. Ze ging weer verder met waarmee ze bezig was. De oudste heeft hem nog een tijd geaaid en bloemen geplukt en die bovenop hem gelegd. De dames van de dierenambulance die hem kwamen halen waren superlief en geduldig. Kwamen met een brancard binnen en betrokken de kinderen er helemaal bij. Samen op de brancard leggen, dekentje erover, bloemetje erbij leggen en laatste kus en aai. En daarna vroegen ze aan mn kinderen of ze de hond wel nog voor de laatste keer uit gingen zwaaien als ze met hem weg zouden rijden. En dat is gebeurd. Ze hebben driftig staan zwaaien, dagdag en i love you geroepen en daarna was het goed. Heb wel nog bij het crematorium een pootafdruk in klei laten maken. Dit hebben ze in een hartvormig doosje gedaan met een pluk haar. De kinderen kijken er nog regelmatig naar. Kreeg van de medewerkers van de dierenambulance en later van het crematorium nog complimenten. Ze zagen nog heel vaak dat het inslapen geheim werd gehouden voor kinderen. Hond inslapen en weg voordat de kinderen thuis komen. Ze vonden het zo mooi om te zien dat ik de kinderen hierin vrij liet. Zagen ze niet vaak.
Vertellen dat de hond ziek is, heel erg ziek en steeds zieker gaat worden. Dat de dokter hem niet meer beter kan maken. En dat de enige manier om hem te helpen, straks, als hij heel erg veel pijn heeft is om hem een prikje te geven waardoor zijn hartje stopt. Dus,dat hij dan dood is. Dus nu nog maar even extra lief zijn en veel knuffels geven. Wellicht is het een mogelijkheid dat ze de hond nog even zien als hij net is ingeslapen? Voor de verwerking vaak wel goed. Hier in juni heel plotseling onze Labrador van 9 moeten laten inslapen. Pleegdochter heeft het ook op deze manier meegekregen. Ook na het cremeren samen de as in een urn gedaan. Ook dat heeft ze gezien. Ik kan merken dat als kinderen het niet kunnen zien, het vaak een eigen leven gaat leiden en ze het zelf gaan invullen.