Zeker en daar gaan we morgen gelijk mee aan de slag! Mijn man zal wat vaker alleen met de baby zijn zodat ik een op een tijd met mijn dochter kan hebben. Mijn dochter is gek op zwemmen dus dat moet ik zeker gaan doen. Ja eigenlijk wel.. er werd veel geklust en ik ben zelf al een paar keer op een stanleymes gestapt.. we zijn nog lang niet klaar maar sinds dit weekend is het veel leefbaarder ik heb intussen al drie consulten aan huis gehad. Ik denk dat ik de borstvoeding maar moet laten gaan..
Leuk hopelijk genieten jullie allebei van die momentjes en gaat het snel weer wat makkelijker. Over die borstvoeding zou ik me zeker niet schuldig gaan voelen. Zo te lezen heb je echt je best gedaan ... en al had je dat niet ... don’t beat yourself up over it (stoppen of geen bv geven maakt je geen mindere moeder). Hoor en zie best vaak dat moeders het zichzelf zo moeilijk maken en het zoveel stress oplevert. Dan lijkt het mij niet meer de beste keuze. Ik ben er bij de derde niet eens meer aan begonnen en man ... wat was dat een verademing. Ik had rust en de kleine man ook, geen gestress meer. Heb veel meer dan bij mijn dochters kunnen genieten en de innerlijke rust die het me gaf kwam ook over op de kleine.
Je borst voeding zou ik echt mee stoppen als je echt het idee hebt dat het ten koste gaat van je oudste. De eerste twee heb ik alleen maar Fles gegeven en nu bij onze derde alleen maar borstvoeding. Nou beide is echt prima voor je kindje, het is veel belangrijker dat je verder voor beide kindjes goed zorgt , Succes
Stap 1: Kappen met de borstvoeding. Het is het niet waard. Stap 2: als jullie huis niet leefbaar is voor jullie dochter dan moet jij naar je dochter toe. Niet je dochter weg. Stap 3: heel veel quality time met je dochter! Waarom zijn jullie verhuisd en begonnen met verbouwen in uitgerekend deze tijd? Ik kan me het gedrag van jullie dochter compleet voorstellen. Arm meisje!
Jullie hebben dingen slecht getimed. Waarom gaan verhuizen in je uitgerekende periode? En enige met wie ik medelijden heb is je dochter. Ik snap ook echt de keuze niet. Door haar weg te stoppen tijdens de verhuizing en geboorte broertje is een hele slechte keuze geweest. Op deze manier creëer je verdriet en jaloezie naar broertje. Logisch dat ze boos is op je. Ik zou haar heel snel terughalen en tijd met haar gaan besteden. Betrek haar ook bij haar broertje zoals samen in bad doen, flesje geven straks enz.
Nee, je bent geen slechte moeder, we doen allemaal wat ons het beste lijkt, maar ik denk dat dit nu niet echt goed uitpakt. Ik weet hoe pittig die eerste weken met een newborn en een dreumes, slaaptekort, hormonen en moeizame borstvoeding zijn. En dat je echt even over een mentale drempel moet om toe te kunnen geven dat borstvoeding gewoon niet gaat lukken. Maar ik denk dat dit wel een punt is waarop je moet accepteren dat je niet alles kunt. En dat het welzijn van je dochter belangrijker is dan borstvoeding. Ja het is leuk hoor als het lukt en fantastisch gezond en blablabla, maar kom op, je kind een paar weken uit huis zodat je borstvoeding kan laten slagen? Ga je dochter snel ophalen, en haal onderweg een pak nutrilon Mijn oudste was 16 maanden toen haar broertje geboren werd. De borstvoeding ging ook zeer moeizaam met fulltime kolven en later een combi van lange voedingen (1+uur en nogsteeds niet verzadigd) en kolven. En dan nog een kleine, zorgintensieve dreumes in huis... Ik kwam nergens meer aan toe en er zó gek van dat ik gestopt ben na 5 weken. Ik wilde gewoon liever spelen met mn dochter dan aan die stomme kolf hangen om ten koste van alles borstvoeding te geven. Nogsteeds vind ik het lastig als ik zie dat moeders moeiteloos 2 jaar borstvoeding geven, maar het was voor mij gewoon niet meant to be. Ik denk dat het belangrijk is dat je nu tijd en aandacht aan je dochter gaat besteden. En niet verwachten dat het in 3 dagen allemaal weer normaal is.
Gelukkig zijn kleintjes van die leeftijd nog heel flexibel en vergevingsgezind. Heel goed van je dat je beseft dat je niet meteen de juiste keuzes hebt gemaakt en dat je je nu herpakt! Als je haar nu alle aandacht geeft en haar wegwijs maakt en betrekt in al die nieuwe dingen, zal ze wel snel bijdraaien!
Na een weekje weer thuis tijd voor een update. Mijn dochter lijkt gewend aan de nieuwe situatie. Het huis vindt ze geweldig en ze vindt het leuk om haar broertje te aaien, helpen met het vasthouden van zijn flesje en om zijn sokjes/luiers/billencreme aan te geven bij het verschonen. Ook heeft ze een babypop die ze vaak kusjes geeft. Aan de andere kant is ze ook wel weer jaloers en mag ik haar niet loslaten om hem op te pakken bijvoorbeeld. Soms kan ik echt niet anders en dan kan ze ook heel hard gaan huilen.. Over onze band kan ik zeggen dat het weer als vanouds is. Ze praat, lacht en speelt graag met me. Op de momenten dat ik met de baby bezig ben wil ze soms extra veel knuffelen en op mijn schoot zitten. De baby slaapt niet altijd goed in de box en slaapt daarom veel in de draagdoek, dat laatste vindt ze minder leuk.. Ook zegt ze opeens mama, dat zei ze daarvoor nog niet. Dat vind ik wel heel erg leuk! Toch is papa nog steeds favoriet maar dat was hij altijd al, ze is een echt papaskindje. Wat betreft het slaan van haarzelf.. dit doet ze blijkbaar ook bij de oma’s wanneer ze iets niet mag of niet lukt. Het is (voorlopig) haar manier om haar frustratie te uiten. Ik blijf zeggen dat ze zichzelf mag aaien i.p.v. slaan en dat ze lief is en hoop dat we een andere manier kunnen vinden om haar frustratie te uiten. Tips zijn welkom En de woning.. ja die is nog lang niet af. We hebben inderdaad wel echt een periode uitgekozen om te verhuizen, maar de verhuizing stond eigenlijk al maanden geleden gepland maar het liep allemaal uit. Nog later verhuizen was niet mogelijk ivm dubbele woonlasten. De woning is in ieder geval bewoonbaar en alle vloeren liggen er nu in. Ook is haar kamertje inmiddels (een soort van) af. Zij heeft altijd bij ons in bed geslapen maar sinds deze week slaapt ze smiddags en savonds op haar eigen kamer. Ze wil wel dat ik bij haar blijf tot ze in slaap valt. Dat duurt soms wel een uur. Niet heel handig met een baby die intussen wakker wordt en huilt maar daar moeten we onze weg nog in vinden. Ook wordt ze snel wakker van zijn gehuil waardoor ik snachts beneden slaap met de baby die dan nog 2 a 3 keer drinkt (en veel wakker is) Wat betreft de borstvoeding heb ik besloten om te stoppen. Na drie consulten aan huis en veel kolven en oefenen kon hij helaas niet goed uit de borst drinken. Productie was goed maar fulltime kolven (zeker 8 keer per dag) en de fles nageven bleek in de praktijk niet te doen met een (draag)baby en dreumes. Ik heb er nog steeds geen 100 procent vrede mee en misschien zal ik dat wel nooit helemaal krijgen. Het wordt voor ons iig tijd dat wij als gezin ons leven herpakken en ik vond het al met al een geslaagde eerste week!
Dit komt me heel bekend voor. Ik heb sinds deze week de borstvoeding opgegeven en moest daarvoor inderdaad even over een drempel heen. Ik denk dat ik er nooit echt vrede mee zal hebben. Anderen in mijn omgevingen lijkt het zo makkelijk te lukken en mij niet.. dat vind ik toch wel moeilijk. Toch was dit de beste keuze die ik kon maken.
Respect voor hoe je op de keiharde reacties hier gereageerd hebt! En fijn dat het nu allemaal wat beter begint te lopen. Succes met de verbouwing verder en hoop dat alles snel helemaal op de rit is voor jullie!
Mama denk nou maar zo, alle bv die je kleintje heeft gekregen is al super. Meer had mooi geweest, maar het moet ook haalbaar zijn. Blij dat t zo veel beter gaat en wat kan je hart smelten als je "mama" ineens goed en gericht hoort. Hier ook een meisje die helemaal in love is met papa en opa's. Geloof dat ze zoiets heeft van "mama is er toch wel, die hoef ik niet te versieren" want alle slijmjurkerij met groye onschuldige blauwe ogen en engelachtige glimlachjes gaat echt naar de mannen in dr leven.
Wat fijn dat jullie meisje weer thuis is Goed ook dat je bent gestopt met bv. Borstvoeding is leuk, maar als de kleine man niet goed kan drinken dan is het voor niemand goed. Het beste is dan dus om het via een flesje te doen. Ik kan me je teleurstelling voorstellen hoor, die had ik ook met mijn zoontje. Weet dat je niet hebt gefaald. Een goede moeder kijkt naar de behoefde van haar kind en geeft dan alles wat ze kan. En jij doet dat. De borst lukt hem niet dus biedt je hem een beter alternatief
Het is ook echt een lastige keus, maar weetje: borstvoeding geven maak je simpelweg geen betere moeder. En stoppen dus ook geen slechtere
Ze heeft heel eerlijk gezegd totaal niet op de keiharde reacties gereageerd. Maar goed, ik ben al lang blij dat haar dochter het zo goed oppakt nu.
Heel eerlijk gezegd gaf ts in haar openingspost al aan, zelf te weten het verkeerd aangepakt te hebben, en niet op dat soort reacties te zitten wachten maar wel graag tips te willen voor het herstellen van de band met haar dochter. Desondanks regende het reacties in de vorm van "wat voor een moeder doet nou zoiets." Ik vind het knap van ts dat ze zich toch niet heeft laten weerhouden iets te doen met de rest van de inhoud van alle reacties. Dat zou mij niet meer gelukt zijn. Ik zou me nog waardelozer gevoeld hebben dan in beginsel. Dus ik neem mijn petje af voor de manier waarop ze nu de verbetering heeft ingezet.
Nou precies dit dus. Ze voelde zich al rot genoeg en de één na de ander vond het nog ff nodig haar verder de grond in te trappen...
+1 Begreep het ook niet zo. Iemand vertelt in alle eerlijkheid in de prille kraamweken wat er allemaal aan de hand is en dat ze zoekt naar een oplossing, kreeg ze dat. Zo knap hoe ze haar rug recht houdt! Succes @NewMamma