Omdat een kind van 8 het zelf vraagt. En een kind van 1 nog geen donder om geld geeft. Je kunt je zelfs nog afvragen of geld wel bij het kind komt.
Precies! Mijn oudste kreeg een elektrische tandenborstel van oma op zijn verjaardag. Had hij niet om gevraagd uiteraard, maar netjes dank je wel gezegd en gebruikt hem nu elke avond. Blij zijn met wat je krijgt heet dat.
Ik verbaas mij hier echt over. Wat erg dat jullie dat denken bij de mensen waar jullie dan op bezoek gaan. Ben blij dat mijn vrienden/familie niet zo denken.
Ik snap echt niet dat sommige zo krampachtig doen. Als deze ouders van het geld nou leuke kleertjes willen kopen voor het kind, dan is dat toch fijn? En natuurlijk moet je een gegeven paard niet in de bek kijken, ben ik het helemaal mee eens maar bij voorbaat toch een kado kopen terwijl je weet dat ze liever iets anders wilde vind ik nergens over gaan. Beetje dwars liggen vind ik dat en zelfs nog kinderachtig. Maar goed, ieder zijn ding zullen we maar zeggen
Ik zie het probleem niet in geld geven als daar om gevraagd wordt. Het kindje wordt 1 jaar. Die heeft nog geen flauw benul wat er gebeurt en waarom al die mensen er zijn en allemaal een handje willen geven. Beide dochters wisten op hun 1e verjaardag echt niet wat ze met die pakjes aan moesten. Het papier wat eromheen zat was vele malen interessanter dan dat wat erin zat. Een oude krant had ze het zo bij gemaakt. Wat maakt het uit dat je de spaarrekening van een ander spekt? Of je het geld nou uit geeft aan een kado wat na een tijdje op de stort terecht komt of het wordt op een rekening gezet waar degene op hun 18e verjaardag hun rijbewijs van halen. Ik vind het stom om geld te geven, ja maar als het kind er zelf om vraagt vindt het kind het toch niet stom om te krijgen? In dit geval het kind heeft geen benul, het zal het kindje een worst wezen of ie nou een toet toet auto krijgt of geld. Het kind heeft geen idee. En dat jouw kado later wordt gebruikt voor dat rijbewijs, trouwjurk of de eerste meubeltjes in hun eerste eigen huisje is toch eigenlijk ook wel een mooie gedachte?
Ik zie in mijn omgeving eigenlijk alleen maar cadeau-tips, intertoyskratten en lijstje.nl op de uitnodiging te staan. Ik doe het zelf ook, anders wordt ik 80 keer gebeld met dezelfde vraag, altijd op het moment dat ik in de supermarkt sta ofzo. Hier zijn ze op een leeftijd dat ze het liefst gewoon geld krijgen, dus ik geef vooraf aan waar ze voor sparen en mensen hebben zelf de keuze om daar aan bij te dragen of voor een ander soort cadeau te kiezen. Dat heeft niks met ondankbaarheid te maken, het is gewoon efficiënt.
Toen onze jongste 1 werd hebben we haar een pak billendoekjes gegeven dat ze helemaal leeg mocht trekken
Gehe onze jongste kreeg vorig jaar een rolletje plakband. Ze heeft er een uur heerlijk mee gespeeld. Ik zou ook wel geld geven. Heb voor een kleintje wel eens allemaal muntjes op een kaart geplakt. Ze had ook een spaarpot gekregen dus ze is lekker bezig geeest met muntjes eraf peuteren en dan in de spaarpot doen. Dochter vroeg voor haar zesde verjaardag ook cadeaubonnen, ze wilde een Lego set. De meesten gaven er nog wat kleins bij.
Dat denk ik helemaal niet van de mensen waar ik op bezoek ga. Dat maak jij er weer van. Ik ken de buren van ts helemaal niet, dus ik zou het niet uitsluiten.
Het zou echt geen moment bij mij opkomen om mezelf af te vragen of het geld wat ik als verjaardagscadeau geef wel bij het kind terecht komt. Waarom heb je zo’n gedachte? Dat is dan toch gebaseerd op je eigen referentiekader.
Ik voel me juist enorm bezwaard om cadeautips aan te geven; helemaal aan niet-familie. Ik zeg vaak aan niet-familie dat ze geen cadeau hoeven mee te nemen; dat we het superleuk vinden dat ze al komen. En dat meen ik ook. Eigenlijk altijd wordt er wel een cadeau meegenomen, maar zouden ze geen cadeau meenemen, is het ook goed! Als het cadeau heel belangrijk wordt, dan ga je imo aan een verjaardag voorbij.
Ik vind puur het om geld vragen brutaal. Je vraagt gewoon niet om geld, tenzij je een doel voor ogen hebt - in mijn optiek. Als ik mijn net nieuwe buren uitnodig op de verjaardag van mijn kind en ik vraag geld voor de spaarrekening dan vind ik dat binnenharken.
Vind het ook stom geld voor een kind van 1. Wij zijn een weekend weg gegaan en met ons gezin zijn verjaardag gevierd. Hij snapte er toch nog niets van. En van het geld wat ik zou uitgeben voor het feest konden we ook samen heerlijk weg.
Mwoah, ik heb het dus echt meegemaakt he... achter de rug om van partner en jarige werd een mail gestuurd met de vraag of men geld wilde geven. Iedereen was laaiend want we wisten dondersgoed dat het kind een verlanglijstje had en het geld zou verdwijnen in een heel ander potje. Deze mensen zijn ook inmiddels gescheiden. Maar het is geen gekke gedachte dat geld waar een kind zelf geen besef van heeft ergens anders verdwijnt. Het gebeurd! Dus zeker als je iemand nog nirt zo goed kent snap ik dat je liever geen geld geeft. En daarnaast zijn er vind ik ook gewoon manieren om prul cadeautjes te voorkomen. Daarnaast idd een doel aangeven waar het voor gebruikt wordt als je toch geld vraagt.
Dat stond niet in je berichtje dus ik ging er vanuit dat je het over je eigen situatie had. Vandaar mijn reactie.
Tja, dan koop je bijvoorbeeld lekker een boek wat in een vergeethoekje beland, als jij dat fijner vind prima hoor.
Maar als je dan toch zo'n argwaan hebt, hoe kun je er dan zeker van zijn dat het geld ook daadwerkelijk naar dat '' doel '' gaat waar ze zeggen voor te gaan sparen? Ik vind het best triest om te zien dat mensen zo argwanend zijn, misschien ben ik te nuchter hoor dat kan maar dan denk ik, lekker belangrijk als dat tientje niet besteed word aan dat wat ze zeggen. Je bent op de verjaardag, je eet een stukje taart, je zingt een liedje voor het kind, kind blij, prima toch?