En op dit moment ben jij compleet betuttelend bezig. Want jouw zoon heeft pijn en daar draait nu alles om. Jeetje, beetje zelfreflectie kan geen kwaad...
Ja het kind zal het vast met de juf hebben besproken. Alhoewel de juf er zelf ook pas 40 minuten later achter kwam wat er gebeurd was. Gevoelens horen hierbij en mogen naar elkaar geuit worden. Ook hij mag weten wat ik ervan vind, zijn moeder zou hetzelfde doen (dat weet ik, zo zit ze in elkaar) . En soms zijn die gevoelens niet leuk.
Of ik nu betutteld bezig ben, nee ik vind van niet. Maar als jullie dat vinden keur ik het ook goed Ik exposeer mijn gevoelens en dat doet niet iedereen Daardoor is het voor de ontvanger lastig om het te incasseren.
HAHAHAHAHAHA! Ik snap steeds meer waarom de moeder weggelopen is. Tenminste één verstandige partij. Ik exposeer mijn gevoelens Incasseren
Wat is dit voor bizar gedoe? Er is een ongelukje gebeurt, dat gebeurt heeeeel vaak, maar jij gaat staan schelden?! Doe eens even snel normaal joh!
Maar die moeder steekt haar kop in het zand voor wat haar zoon de 2 andere jongens heeft aangedaan. En deed 'alsof' ze er niks vanaf wist. Maar wel aan de andere kant van het schoolplein je kind ophalen the-day-After. Zal de clichés allemaal op een rijtje zetten: - jongens stoeien - jongens spelen nu eenmaal wat wilder - ongelukjes kunnen gebeuren Je kan ook gewoon zeggen, goh hoe is het met je zoon, ik hoorde dat de mijne hem perongeluk heeft bezeerd. Dan was deze hele show niet nodig geweest.
Ik had natuurlijk ook kunnen zeggen: goh hoe is het met je zoon? , ik hoorde dat er een ongelukje is gebeurd gisteren. Is hij een beetje bekomen van de schrik dat ie perongeluk op mijn zoon is gesprongen van 1,5 meter hoog? . Dan was deze hele show niet nodig geweest.
Oh ik heb echt zo’n hekel aan moeders zoals jij. Maargoed, succes met je zoon. Ik hoop dat hij de enorme aanval overleefd en er uiteindelijk geen posttraumatische stressstoornis van ontwikkeld.
Ik hoor de hele tijd alleen maar een hoop gemaar, waarmee jij jouw gedrag rechtvaardigd... Ik vind het niet alleen betuttelend naar je kind toe, maar ook zeer onvolwassen en buiten alle proporties van wat er gebeurd is. En nogmaals, je verwacht van die moeder van alles: dat ze naar je luistert terwijl jij haar kind ‘aanvalt’, dat ze navraagt hoe erg het wel niet met je zoon gesteld is etc. Maar van de juf neem je niks aan en je reageert niet eens (jouw woorden) als ze het voorval probeert te bespreken. En misschien is dat kind wel gevallen en op jouw kind terecht gekomen...
Ik weet dat de juf haar best heeft gedaan om het verhaal zo goed mogelijk te over te brengen. En het is makkelijk gezegd om het te omvatten als perongeluk. Wat is daar nog op te zeggen. Niks, we laten het maar in het midden. Dat is beter. Deze juf kent de kinderen pas 5 weken. Ik ken deze jongens al 5 jaar. De jongen is zo manipulatief als het maar zijn kan. En weet heus wel hoe hij zijn verhaal kan omdraaien bij de juf die net haar diploma in haar zak heeft. Moeder zegt zelf tegen mij hem niet in de hand te hebben, en dat ie liegt en bedriegt. Maar denk dat ik in dit topic niet goed wordt begrepen. Denk dat ik van de schoolpleinmoeders meer begrip krijg in deze situatie. Het is natuurlijk moeilijk om te begrijpen hoe de vork in de steel zit als je niet alle achtergrondinformatie hebt.
Het geeft je niet het recht andermans kind uit te schelden en zo achterlijk te behandelen. De zoon van een vriendin zelfs, ik begrijp echt niet dat je je eigen handelen goed blijft praten...
Ik heb toch al gezegd dat ik van dan stukje spijt heb en mijn excuses al heb aangeboden. als ik het knopje rewind kan vinden dan had ik de tijd teruggespoeld en het anders aangepakt.
Maar je hebt haar zoon ook erop aangesproken op een rotmanier, heb je daar ook je excuses voor aangeboden?
Ik denk dat we je goed begrijpen hoor. Ik lees heel veel onrealistische verwachtingen naar moeders en kinderen toe. Ik vind je trouwens vreselijk praten over kinderen. Ik lees: rotjong, duivels kind, manipulatief. Dat zijn toch geen woorden om een kind mee te beschrijven? Leer jij je kind ook zo denken over anderen? Ik denk dat je op deze manier het respect van veel mensen verliest en sowieso al de vriendschap met deze moeder.
Haha maak je borst maar nat! Zeker als je zulke moeders als mij tegen komt.... Van fouten kun je leren... Dus wie weet als je kinderen bij mijn kinderen op school komen heb ik mijn lesje wel geleerd. En ben ik een nette moeder die de school alles laat oplossen en die zich niet ga mengen in akkefietjes die op school gebeuren.
Dat zeg je dan wel goed: het was een "akkefietje" niet meer en niet minder. Kan gebeuren en weer door!
Ja vooral daarvoor! Dus hopelijk accepteert ze mijn excuses. Ik zou zelf ook boos zijn, geef haar geen ongelijk. Dit had ik nooit mogen zeggen. (Alleen vinden en niet uiten.)