Watte?? Je praat hier nog steeds over een kindje van 7? Besef je wel hoe eng je inmiddels klinkt? Op het bizare af..
DIT PRECIES Mijn kind zou bij jou echt niet naar binnen mogen... En daar heb je je eigen kind alleen maar mee
Ik vind dat er hier echt bizarre reacties tussen staan. Behoorlijk wat moeders die gillen dat je het niet moet wagen om hun schatje een rotkind te noemen. Pfff als het andersom was geweest en het was jouw kind met een gekneusde voet dan was de wereld ook te klein geweest. Het arme kind zal minimaal een week niet lekker kunnen spelen! Sorry hoor, maar een kind van 7 dat een ander kind bewust op die manier letsel probeert toe te brengen vind ik niet normaal. Tot 2x aan toe op 1 dag. Dat ze wild doen en stoeien is prima. Ja daar kan een keer een bloedneus of dikke lip door komen. Willens en wetens iemand pijn doen is echt niet oké. Een kind van 7 zou dat toch al geleerd moeten hebben. TS heeft al aangegeven dat ze spijt heeft van wat ze gezegd had, haar excuus heeft aangeboden en het is inmiddels uitgepraat. Jullie zeggen of doen nooit iets waar je spijt van hebt?? (Ik wil er niet mee zeggen dat het oké is wat ze heeft gezegd hoor maar in je emotie kan je er soms wat uitfloepen) Hierbij vermoed ik dat @jnice het kind al langer zat is door zijn gedrag? Sommige kinderen kunnen de sfeer behoorlijk verzieken (in de klas), denk dat bijna iedereen wel zo'n kind kent. Zeker als ze ook nog over dingen liegen. Was verstandiger geweest wanneer ze nog even naar de juf was toegegaan of in een appje aan de andere moeder had gevraagd of ze even met elkaar konden praten omdat er iets was voorgevallen. Maar dat ziet ts nu zelf ook in. Ja Jessi, als jij iemand verwondt, al gaat het per ongeluk, dan heb je inderdaad je excuses aan te bieden. Iets met consequenties leren. Dat je niet alles maar ongestraft kan doen. Dan krijg je later niet van die hufters die denken dat ze alles kunnen maken. Je hoeft heus niet op de stoep te staan met cadeau maar even met elkaar praten met excuus lijkt me niet meer dan normaal? En nee, ik ben echt niet zo'n moeder die niet gelooft dat mijn kind nooit iets doet. Heb geen engeltjes op de wereld gezet. Verwacht wel dat ze sorry zeggen wanneer ze iets hebben uitgevreten.
Wat een hoop aannames over een wilvreemd andermans kind... Daarnaast gaan de reacties hier over het gedrag van een volwassen vrouw.. Dat gewoon op het randje van het ziekelijke overkomt.. Vrijwel niemand heeft het over het kind in kwestie, wij weten daar niks vanaf en lezen hier minder dan de helft van het verhaal. En vast wel het objectieve deel denk je?
@amdaa Ik doe geen aannames, ik lees wat ts zegt. Ik vind haar reacties niet ziekelijk hoor. Ze schrijft het hooguit wat onhandig op. Als er een kind bij mijn dochter in de klas zou zitten dat anderen bewust pijn doet en ook nog regelmatig liegt dan vind ik dat ook een rotkind. Ze zegt zelf dat er vaker dingen gebeuren met of door dat kind en dat daardoor commotie ontstaat. Het zal je klasgenootje maar zijn. Dit was de druppel die de emmer doet overlopen. Goed dat er op school nu aandacht voor is.
En nu moet het ook nog op school besproken worden? Waarom dan? Zodat het jongetje even lekker te kijk wordt gezet? Hij is er op aangesproken door zijn moeder lijkt me, dat moet genoeg zijn. Ik heb het gevoel dat je hier gewoon van geniet. Ik mag hopen dat dit verhaal niet echt is.
Iemand die zo denkt en handelt tegenover een kind vind ik echt geen gezond gedrag. Helemaal niet dagen later, en helemaal niet in het licht van het voorval zelf. Maar ik had ook geen illusie dat dit soort mensen op zichzelf staan. En daarnaast: het dikgedrukte zijn een hoop aannames door een willekeurige andere ouder op school. Ouder die op school kwam verkondigen dan haar kind 'in het zkh terecht kwam door een aanval'.
Jemig ik ga toch hopen dat dit niet echt is?? Mijn zoon heeft een tijd terug een ander kind van een speeltoestel geduwd, expres, omdat hij boos was. Hij was boos omdat het andere kind iets gezegd had. Het is niet juist om dan een ander te duwen, maar hey het zijn kinderen? Die nog moeten leren met hun emoties om te gaan enzo? Dat kunnen volwassenen soms nog niet eens…. Ik heb mijn zoon er heus wel op aangesproken op zijn niveau, maar dat wil niet zeggen dat hij het de volgende keer perfect doet. Het is namelijk een kind die nog volop aan het leren is. Natuurlijk kun je het bespreken als ouders zijnde, maar wel op een normale manier. En daarna moet het ook klaar zijn. Zulke dingen gebeuren nou eenmaal bij kinderen, de ene keer is jouw kind ''dader'' en de andere keer ''slachtoffer''.
Hier heeft ts wel een punt vind ik. Als ik te horen zou krijgen dat mijn dochter een ander kind een gekneusde voet bezorgd heeft had ik de andere ouder er zeker over gesproken. Ongeacht of het per ongeluk is gegaan of niet. Is het minst wat je kan doen. Kleine moeite om te vragen hoe het gaat en zeggen dat je het vervelend vindt, ik zou me niet verstoppen aan de andere kant van het schoolplein. Hoe ts het aangepakt heeft verdient inderdaad geen schoonheidsprijs, al kan ik me de gedachte goed voorstellen dat je andermans kind een rotkind kunt vinden. Kom op, we zijn toch geen heilige boontjes hier? ( Ik weet er bij mijn dochter op school ook wel een paar te noemen ) Alleen dit hardop uitspreken is natuurlijk niet sociaal wenselijk.
Zeg ook niet dat je tegenover het kind dat moet zeggen maar ik denk het wel degelijk. Zeg nou niet dat jij alle kindjes even leuk vindt. Het uitspreken moet je inderdaad niet doen TS was toch ook naar het ziekenhuis geweest met haar zoon? En de kopstoot van het andere kind heeft ze toch ook niet verzonnen? Dat ts het niet handig heeft aangepakt en dat ze iets heeft gezegd wat niet kan daar heeft ze toch excuses voor aangeboden? Ik kan nergens uit opmaken dat ze verder rare dingen heeft gezegd tegen dat jochie? Weet je, wat ik hier het erge vind is dat het compleet genegeerd wordt dat de zoon van ts een gekneusde voet heeft en dat dat er blijkbaar niet toe doet. Als het jouw kind overkwam zou je ook willen weten wat er was gebeurd. Als je dan ook nog hoort dat het expres is gebeurd (heeft dat jochie zelf toegegeven) en hij heeft nog een ander kind pijn gedaan dan zou ik toch ook het erover willen hebben op school. Zeker als mijn kind vertelde dat het jochie wel vaker stoute dingen doet. Niet dat je alles moet volgen en geloven wat je kind zegt maar zou zeker ernaar vragen. Dat er wat vervelends voorvalt kan altijd natuurlijk, daar zijn het inderdaad kinderen voor. Maar verwacht wel dat het op een volwassen manier wordt opgelost, tot op een bepaalde hoogte althans. Liefst gewoon in de klas, sorry, shake hands en zand erover. Bij verwondingen: dat je als ouders zijnde even vraagt hoe het gaat, dat je het vervelend vindt dat het gebeurde en het ene kind excuses aan laat bieden aan het andere kind. Als dat onderling op school al is opgelost hoeft dat natuurlijk niet meer en moet je het ook laten rusten. In dit geval bleek er net even meer aan de hand met 2 incidenten die door elkaar liepen, blijkbaar door een frustratie van een kinderfeestje. Liever goed uitgepraat nu dan dit door laten sudderen en later (weer) gedoe.
K dacht bij het lezen van de titel dat het een vreselijk verhaal zou zijn. Maar na het lezen van het hele topic weet ik dat ze beide vreselijk overdreven zijn. Wat een drama om niks
Ik zou ook niet denken ‘ach, het is zijn voetje maar’. Als de hap vind dat je niet hoeft te komen en de huisarts je doorstuurt om een foto te mógen maken, is dat wel iets anders dan dat je kind naar het ziekenhuis moet. Ik zie mezelf ook geen moeder aanspreken hierop, ik scheld geen kinderen uit (TRIEST!) en ik ga ook dagen lopen zeuren op school. Gebeurd is gebeurd, vervelend is het zeker maar overdrijven is een vak.
Dat je na school nog even naar de moeder stapt om het voorval te vertellen oké. Dat je dan verwacht dat de moeder haar zoon erop aanspreekt kan ik me ook nog voorstellen. Maar daarna scheld je ten eerste haar kind uit op het schoolplein. Ten tweede spreek je haar kind erop aan dat hij je zoon pijn heeft gedaan (wat de juf lijkt me ook al heeft gedaan). Vervolgens verteld het jongetje thuis eerlijk wat er is gebeurd, wat ik best knap vind van hem aangezien hij 7 is en al uitgescholden werd toen het een ongelukje leek. En dan nóg moet je nu weer naar de juf stappen?? Voor wat? Ik denk dat het jongetje inmiddels wel weet wat hij heeft gedaan. Hij heeft het namelijk 2x van jou gehoord, van de juf en van zijn moeder. Lijkt me totaal onnodig om dan dagen later weer te horen te krijgen dat hij ‘stout’ is geweest of iets in die richting. Denk dat hij door jouw tirade sowieso nu wel 10x nadenkt voordat hij bij je zoon in de buurt komt. Wat vind je zoon er zelf van? Wilde hij dat jij naar de moeder en de juf zou gaan? Wil hij dat je nu weer naar de juf gaat? Of doe je dit om je eigen gelijk te halen en te bewijzen dat het jongetje een zogenaamd rotkind is...
Nog even terugkomend op het feit waarom ik niet bij de huisartsenpost hoefde te komen. De assistente van de centrale zei dat ik hem beter met een zetpil naar bed kon sturen want als ik nog zou komen dat het dan wel heel lang zou gaan duren voor mijn zoontje. Advies morgen meteen bellen met je huisarts & dan waarschijnlijk een foto maken. Zo gezegd zo gedaan. Assistent bij de huisarts vroeg de volgende dag meteen, waarom heb je gisteren niet gebeld. Maar zoals jullie weten wis ik het ook pas om 18.00. Afspraak pas kunnen krijgen in de middag en meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een Röntgenfoto.