Voor mijn zwangerschap at ik een paar jaar vegetarisch en voelde me goed. Tijdens mijn zwangerschap weer vlees gaan eten met de intentie erna weer te stoppen. 1,5 jaar later en niet gelukt. Ik eet gemiddeld nog 2x per week vis en 1x vlees (en soms als broodbeleg nog vlees). Het is geen kwestie van recepten, want ik weet hoe lekker het kan zijn. De motivatie lijkt gewoon niet terug te komen. Nu heb ik streefdata gesteld: 1-11-2018 stoppen met vis en 1-1-2019 stoppen met vlees. Wat is jullie reden om vegetarisch te eten? Please, motiveer me!
Bekijk eens wat filmpjes over de bio industrie, slachthuizen en het effect dat onze manier van leven op de aarde heeft. Dat is voor mij motivatie genoeg.
Mijn dochter wilde vegetarisch eten en mijn motivatie was haar helpen. Daar heb jij nu niet zoveel aan, maar uiteindelijk was het meest helpend om een challenge aan te gaan voor vier weken. De tijd was te overzien en ik had de instelling daarna zie ik wel weer verder. Na vier weken had ik zoveel weerzin tegen vlees dat ik het niet eens meer wil. Te sterke smaak en geur. Ik maak nog wel een uitzondering voor sushi .
Er is een topic over vegetarisch en veganistisch eten, dus daar zou ik even gaan lezen Maar als antwoord op je vraag voor mijn motivatie (ben veganist): We leven in een tijd en op een plek waar we met gemak aan alle voedingsstoffen kunnen komen die we nodig hebben en ook nog te kunnen genieten van lekkere dingen zonder dat daar dieren voor hoeven te lijden. Ik vind het daarom onnodig en heel wreed om dieren te mishandelen en te doden voor onze eigen smaakpapillen of uit gemakzuchtigheid. Naar mijn idee heeft een dier zijn eigen leven en is het geen bezit van een ander levend wezen. Ik vind dan ook niet dat we als mens het recht hebben om een dier zoiets aan te doen, alleen maar omdat het anders is en niet goed voor zichzelf op kan komen. Ik woon in een dorp en hoor soms de varkens die in een wagen geladen worden. Het geschreeuw en gekrijs is misselijkmakend, die dieren zijn zo vreselijk in paniek en ik snap niet dat iemand daaraan een bijdrage wil leveren. Onze economie is gebaseerd op vraag en aanbod, dat betekent dus dat wij als consument de macht hebben om dit te stoppen. Als de vraag er niet meer is zal het aanbod verminderen. Verder is de veehouderij de meest vervuilende industrie die er is. Na weer een nieuwe voorspelling dat we over 12 jaar milieurampen kunnen verwachten vind ik dat we per direct moeten stoppen met alles wat zo vervuilend is. Landbouwgrond die nu voor vee en veevoer gebruikt wordt kan ingezet worden voor het duurzaam verbouwen van plantaardig eten. In plaats van 1 bord vlees maakt dat ruimte voor 7 borden plantaardig eten. Het is dus ook gelijk een oplossing voor een tekort aan voedsel. Verder zijn dierlijke producten ongezond en kunnen ze veel klachten veroorzaken bij mensen, terwijl een gezond plantaardig dieet die klachten kan verminderen of zelfs mensen genezen (niet altijd natuurlijk, ik zeg niet dat alles geneest door plantaardig te gaan eten). Toen ik nog vlees at had in vaak een knagend schuldgevoel dat ik erg wilde stoppen. Dat is nu volledig verdwenen. Verder ben ik veel gevarieerder gaan eten nu ik plantaardig eet. Eerder had ik mijn standaard gerechten en was dat het wel. Doordat je op een nieuwe manier leert eten een je eraan om recepten op te zoeken en inmiddels eet ik elke week wel een nieuw gerecht wat ik nog niet eerder gegeten heb, dus het is voor mij een verrijking. De app en website happy cow maken het heel simpel om vegetarisch of veganistisch uit eten te gaan. Verder heb ik vaak leuke gesprekken met anderen, bijvoorbeeld collega's, over hoe ik eet en waarom en ik heb al veel mensen geinspireerd om minder vlees te eten en dat geeft een heel goed gevoel!
De meeste heb ik inderdaad gezien en dat was zo walgelijk, maar toen at ik al vegetarisch. Misschien helpt het om nog eens te kijken idd. Ik ben de eerste keer vegetariër geworden door het boek Dieren eten.
Wauw bedankt voor je uitgebreide antwoord. Bij mij was het altijd de combinatie dierenleed en milieu dat motiveerde. Om de een of andere reden leek dat de laatste tijd niet genoeg. Of het is gewoon gemakzucht op dit moment. Je antwoord motiveert me in ieder geval wel weer Overigens vind ik veganistisch echt heel knap en heel moeilijk. Dat wordt een meerjaren doel voor me, want ik eet bijna alleen ei, kaas en huttenkase op brood.
Er zijn ook nog een paar docu’s op Netflix. De een beter dan de ander, maar wel motiverend. Ik ben de titels weer kwijt @Lisanne1811 weet het denk ik wel. Ik heb er twee gekeken. Eentje is gericht op gezondheid en de ander meer op het milieu (deze was beter). Titels....???
Slacht zelf eens een dier. Toen ik 9 was en voor het eerst in het land waar mijn vader vandaan komt, moest ik mijn oma helpen met het eten maken. Wat ook inhield dat ik moest helpen met slachten en het vlees van het dier halen. Ik ben daarna jaaaaaaaren vegetariër geweest, zo heftig vond ik dat. Ik had verder geen motivatie meer nodig hoor Nu eet ik trouwens wel weer vlees en vis, maar we eten het niet dagelijks. Mijn man maakt zich zorgen om klimaatverandering door de bioindustrie en denkt dat klimaatverandering volksverhuizingen en oorlogen gaat veroorzaken. Ik vind vlees en vis gewoon niet altijd lekker. Soms wel, bij een heel goed klaargemaakte biefstuk ofzo. Maar heel vaak ben ik me er te bewust van dat het geleefd heeft en dat ik lijk zit te eten.
Doe het in stapjes. Stop bijvoorbeeld met vleesbeleg op brood, en ga voor de keren dat je vlees eet bij de hoofdmaaltijd alleen voor biologisch, lokaal geproduceerd vlees. Of beperk vlees eten alleen tot je écht kwaliteit kunt eten, dus bijv alleen met een goede bbq of in een restaurant. Zelf ook een tijd vegetarisch gegeten, maar langzamerhand toch weer vlees gaan eten en dat werd steeds meer. Nu zijn we weer aan het minderen en dat gaat prima, 1-2 keer per week max biologisch vlees bij het avondeten en 1x per 2 weken oid vis. Vlees als broodbeleg koop ik niet meer, als de kinderen worst willen haal ik vegetarische worst En stoppen/starten op ene bepaalde datum geloof ik gewoon niet in, sorry. Als je iets echt graag wilt moet je gewoon nu de commitment met jezelf maken en het doen. Uitstellen is alleen maar jezelf voor de gek houden
Ik heb er ook 3 jaar over gedaan om echt volledig voor veganistisch te gaan hoor! Was al 10 jaar vegetariër voor ik veganist werd. En soms voel ik me ook niet gemotiveerd en heb ik heel veel zin in een diepvriespizza bijvoorbeeld. Maar die koop ik dan niet want ik vind niet dat het leven van een dier iets te maken zou moeten hebben met mijn motivatie. Dat geldt ook voor het milieu. Ik wil straks niet tegen mijn kleinkinderen hoeven zeggen: ja ik wist wel dat het klimaat veranderde en waar het door kwam, maar ik had geen zin om er iets aan te doen, dus helaas is het nu een puinhoop op aarde succes ermee. Maar ik vind het echt heel van je goed dat je het weer op wilt pakken! Elke maaltijd is er één, dus als het even niet lukt gewoon doorgaan met wat wel lukt. Beter half vegetarisch dan helemaal niet!
Ik weet forks over knives, cowspiracy, okja (film), the true cost (over kleding gaat dat, maar zit ook een deel over leer in) zo nu uit mijn hoofd. Zag ook nog speciecism the movie staan maar die heb ik niet gezien, staat op youtube geloof ik. En dan is er ook nog earthlings, die vond ik heel heftig.
We eten sowieso alleen biologisch en voor het avondeten alleen via Koopeenkoe.nl. Die datum mag jij onzin vinden, voor mij werkt het.
Oei ja ooit met de zus van mn oma kuikens staan knuffelen op haar boerderij en vervolgens ging ze kip slachten Heb het deels gezien en verder gehoord, maar dat was inderdaad een bizarre motivator.
Hier geen vegetariër, maar ik eet zelden vlees (1x per maand ongeveer). Ik probeer het ook zo min mogelijk te kopen/klaar te maken. Hier maak ik 2x per week een gerecht klaar met vlees. Maar meer omdat mijn man en de kinderen het wel graag eten. Van mij hoeft het niet. Ik zou minderen als je echt wilt stoppen. Dus eerst halveren en dan kan je nog wat minderen tot je er helemaal mee stopt.
Ik ben al 18 jaar vegetariër. Je vraagt of we je willen motiveren. Maat als je echt vegetariër wilt worden zul je dicht bij je eigen gevoel moeten blijven en heb je geen motivatie van anderen nodig. Anders hou je het niet vol.
Voor mij werkt deze gedachte prima : je eet gewoon iets dat dood is. Moet je je voorstellen dat dat een mens zou zijn geweest. Nu zie ik bij een stuk vlees alleen maar een dood kadaver, iets dat ooit mooi en levend was. Enge gedachte toch?
Toch helpt zo'n bericht als van @Lisanne1811 Uit haar bericht haal ik motivatie en steun. Ik snap dat je dat na 18 jaar niet meer nodig hebt, maar in het begin vond je het misschien ook lastig?