Dat je zelf altijd te horen was op de lachband op televisie (dus dat het gelach van alle mensen thuis werd opgenomen). Daarom lachte ik altijd heel hard en gek als ik bijvoorbeeld Full House keek, want ik wilde dan heel graag mezelf terughoren op tv.
Dat je alleen moet huilen om dingen die je echt verdrietig maken want als je huilt om ‘niks’ krokodillentranen dan raken je tranen op en kan je later niet meer huilen.
Het eerste wat me te binnen schiet: Ik snapte maar niet hoe dat zat met gerecycled wc papier. Want hoe maakten ze dat dan weer schoon en waarom wilden mensen dat überhaupt kopen
Mijn nicht zei me altijd als we bij de van Brienenoord brug reden, dat wij over de brug zelf heen gingen rijden ipv op de weg. Doodsbang was ik want de auto kon toch niet vliegen en zou door de gaten van de brug heen vallen. Ik had dus altijd mijn ogen dicht.
Mijn moeder zei altijd dat we die hand drogers die dmv warme lucht je handen droog blaast niet mochten gebruiken, want die lucht kwam uit de ruimte dus was vies. Ik dacht dat die lucht dus echt uit de ruimte, het heelal, kwam. Ik begreep ook echt niet hoe ze het dan voor elkaar kregen om dat uit zo'n droger te laten komen. Dat vliegtuigen dmv hun condens sporen de wolken maken.
Heb je even - dat als je om 12 uur scheel kijkt of je tong uitsteekt dit voor altijd zo zal blijven. - dat je van koffie drinken rood haar krijgt -dat mijn opa een olifant gehad had en toen hij te groot was voor de achtertuin die aan artis had gegeven (stond ik ff voor lul op schoolreisje toen ik hem aanwees en aan alle klasgenoten vertelde dat die van mijn opa was geweest) - dat er een krokodil bij ons achter in de sloot zat die alle kinderen zonder zwemdiploma op at die te dicht bij kwamen - dat mijn vader piraat was geweest, had foto's als bewijs, niet wetende dat dat tijdens een carnavalsfeestje in de kroeg was. - op zijn 16e / 17e dat de groeibriljant in mijn ring vanzelf zou groeien en vast nog genoeg om een boek mee vol te schrijven. Ik was/ben nogal naief en goedgelovig. edit, dat de beverwijkse bazaar (ook wel zwarte markt in Amsterdamse mond) de roze markt was. Blijkbaar heb ik als peuter een keer stampij gemaakt dat ik niet naar de zwarte markt wou maar naar de roze martk en mijn ouders hebben het nog jaren zo genoemt.
M’n vader had ooit een pop met hele grote ogen gekocht in Azië die aan van die touwtjes hing. Ze zat op zolder op een kast. Wij wilden er altijd mee spelen maar m’n vader was bang dat we hem kapot maakten. Dus zei hij dat als we eraan zaten, de pop met haar ogen zou bewegen en echt álle stoplichten in Nederland tegelijkertijd op groen zouden gaan en er dan overal ongelukken zouden gebeuren. Lang geloofd ook nog O ja. Hahahahshaha! M’n oma (vaders kant, ze waren allebei een beetje grapjas ) Had een aquarium met goudvissen erin. Best grote ook. Op een gegeven moment waren ze weg. Ik verdrietig. Hebben ze tegen me gezegd dat ze de vissen uitgezet hadden in een vijver buiten omdat de kom te klein werd. Járen geloofd... Was helemaal gedesillusioneerd toen ik erachter kwam.
Dat je slim wordt door zilveruitjes te eten. Dat had mijn vader me wijs gemaakt. Toen ik bijna een hele pot leeg had was ik kotsmisselijk.
Toen ik een jaar of 6 was wilde ik op zolder spelen, maar het was in de aanloop naar sinterklaas en de cadeaus lagen daar. Mijn vader heeft toen gezegd dat we op dat moment last hadden van ratschwietzels en ik heb nooit meer de zolder op gedurfd
Het is niks meer dan een kronkel van mijn vaders hoofd hoor, maar ik was er zó bang voor De vriezer stond ook op zolder en ik zag een soort gemuteerde ratten met een schnitzelvormig lichaam voor me
Ik vind Sinterklaas toch op stipt de meest domme leugen ever. Waarom niet gewoon Sinterklaas is verkleed en papa en mama kopen de cadeau's
Dit gaat niet over mezelf maar over mijn dochter. We zaten in de auto en stonden in de file, mijn man zei toen: ‘Weet je wat, we kunnen er wel overheen vliegen! Want als ik op dit knopje druk (van de ruitensproeiers) klapt hij de vleugels uit.’ Mijn dochter kijkt hem met grote ogen aan en zegt: ‘Neeee, dat vind ik eng!’ Elke keer als hij in de buurt van dat knopje komt wordt ze bang