Geeft niets Ik probeer het uit te leggen en als je het niet snapt gewoon zeggen, geen probleem Het zit zo, in de paranormale wereld geloven veel mensen dat een spiegel een soort poort is naar een andere wereld. Mensen die slechte bedoelingen hebben kunnen door middel van spreuken negatieve dingen oproepen in een spiegel maar ze vast houden in die spiegel, ze gebruiken het dan als een soort poort/opening. Als jij dan als tweede koper die spiegel koopt en dit dus niet weet dan kan het dus zijn dat deze negativiteit op jou als persoon over slaat. Daarom zeggen '' wij '' ook altijd dat je nooit twee spiegels tegenover elkaar moet ophangen omdat '' het '' dan van de ene naar de andere spiegel kan overspringen en zo van de ene naar de andere persoon kan overspringen. Hopelijk is dit iets duidelijker? Anders geef je maar een gil
Dank je voor je uitleg. Ik begrijp het nu, ik vind het wel eng klinken eigenlijk. Ben ik blij dat ik geen tweedehandse spiegels in huis heb .
Ja misschien zal het niet waar zijn, net als onder een ladder lopen ed. Maar het zal wel stiekem in m'n achterhoofd blijven bij het zien van spiegels haha.
Hopelijk heb ik je niet al te bang gemaakt. Iedere keer als je dan in de spiegel kijkt moet je maar denken, '' die gekke Debaky, die lult maar wat uit haar nek '' hahahha
Wauw, ik vind dit echt heel bijzonder. Een spiegel is voor mij iets van glas, niets meer, niets minder. En ik heb toevallig 2 2e handsspiegels in mijn huis (zaten al in het huis). Het is maar net wat je gelooft denk ik.
De tanden van je zoontje staan scheef omdat je man geen bepaald woord zei nadat hij een complimentje aan je zoontje gaf? Dan zouden mijn kinderen inmiddels geen tanden meer hebben denk ik...
Dit! Daarbij zijn sommige (dare I say de meeste) dingen zo onlogisch, dat je er echt geen enkel logisch verhaal bij kunt verzinnen. Dat van dat boze oog en bruilofstgasten daar kan ik me nog wel iets bij voorstellen overigens. Het is allemaal heel symbolisch, maar zou bijvoorbeeld best over een jaloerse vriendin of ex ofzo kunnem gaan, die gaat stoken. Maar goed, dat kan ze natuurlijk net zo goed doen, wanneer ze niet op de ceremonie was, maar later het gelukkig getrouwde stelletje ziet. Ergens lijken veel gevallen van bijgeloof haast wel alsof ooit een wijs iemand iets moois symbolisch zei, wat men daarna niet goed interpreteerde en veel te letterlijk nam (net zoals bij echt geloof trouwens...). Soms krijgt het ook bijna ocd achtige trekken (zoals mn moeder die alrijd oversteekt als ze een zwarte kat ziet of van alles "afklopt"). Maar goed dat is natuurlijk mijn mening. Zolang het je leven niet teveel beinvloedt is het vrij onschuldig. (Hoewel ik wel eens tegen mn moeder heb gezegd dat ze ooit nog eens aangereden zou kunnen worden door al dat loze overgesteek...)
Dat laatste zeiden mijn collega's eigenlijk ook. OMDAT ze erin geloven gebeurd het ook. Wanneer je hier niet in gelooft, gebeurt het niet.
Ik geloof overigens wel in Satan. Dat deze slechte dingen kan doen of mensen op slechte gedachten kan brengen. Maar dat is niet hetzelfde als het boze oog. Satan op zich is een "persoon" , de tegenstander. Hij "opereert" op zichzelf. Dat is iets anders dan de buurvrouw die zegt dat je zo'n mooi kindje hebt, waardoor ze misschien het boze oog kan mee sturen.
Serieus? Heb je nog nooit bij Turkse of Griekse mensen de blauwe oogjes of blauwe kraaltjes gezien? Aan kettingen, armbanden? Dat Antillianen de voetjes van baby's blauw maken en (volgens mij ook Antilliaans) een mes onder het matrasje van een baby leggen?
Dat kan maar vind ik op zich best apart. Of je nu wel of niet gelooft, zoiets is toch algemeen bekend?