Goed bezig @Luuz Hier druk met baby. Heb wel wat geschreven tussendoor. Wordt een uitdaging die 50.000. Maar ik ga ervoor. Ik schrijf op dit moment in mijn notities op telefoon haha.
@Luuz echt goed bezig! Ik heb gisteren tot veel te laat (half 1) zitten denken en typen en onderzoek gedaan naar de praktische zaken. Vanmorgen was ons kindje er om half 7 dus het was een te kort nachtje In mn hoofd ben ik bezig met de proloog, dat wordt wel spannend denk ik! Als ons kindje zometeen slaapt even wat uit typen.
Haha ik zag op Evernote dat ik de laatste woorden om 00.50 had getypt niet best hoor dit. Ben benieuwd naar je verhaal. Plaats je hier ook iets als ie zover bent? Ik moet nog ven goed uitzoeken hoe een aangifte doen werkt. Ik weet dat het meeste online gaat, maar zulke dingen weet ik eigenlijk niet. Eens kijken hoe ik achter dit soort zaken kan komen. Ik wil in elk geval wel dat de politie het in het begin niet zo serieus neemt. En uiteraard dat de man als eerste verdacht wordt.
Ik strompel naar achteren tot ik tegen Daniels sterke lichaam bots. Hij draait me om en houdt me vast. Hij fluistert in mijn oor dat we er wel achter komen wie hier achter zit. Samen lopen we naar beneden en bellen de politie. Ze nemen het hoog op, want binnen 10 minuten krioelt het hier van de agenten. Twee agenten onderzoeken boven het briefje, voordat ze het in een plastic zakje stoppen en er een etiket op plakken. Ze zeggen dat ze het gaan onderzoeken op vingerafdrukken, maar ik weet dat ze er niks op gaan vinden. De stalker wist zijn sporen goed uit, dus dit zal ook wel weer een dood spoor zijn. Rechercheur Van Dam neemt me mee naar de woonkamer en vraagt me hem te vertellen hoe de avond was verlopen. Ik ga weer staan, te rusteloos om op een stoel te blijven zitten. In gedachten ga ik terug naar vanavond en begin te glimlachen. ‘Daniël had de middag vrij genomen en kwam rond 14.00 uurthuis. Hij zei dat ik me om moest kleden, want ik heb me volgens hem te lang thuis opgesloten.’ vertel ik hem. Met een zucht ga ik verder. ‘Hij had kaartjes gekocht voor een kunst tentoonstelling in Gallerie De Gouden Kwast. Vervolgens zijn we uit eten gegaan, waar hij het complete menu al had besproken met het personeel.’ Ik glimlach als ik er aan terug denk. Alles was geregeld voor vanavond. ‘Ik hoefde alleen maar aan tafel te zitten en me te laten verrassen.’ zeg ik met zucht. Ik draai me om en kijk hem in zijn ogen. ‘Voor het eerst in lange tijd heb ik nergens aan gedacht. Toen we thuis kwamen zijn we naar boven gegaan.’ Ik slik. Is het nodig om te vertellen wat we wilden gaan doen? Rechercheur Van Dam kijkt me aan en vraagt zacht: ‘Wie heeft het briefje als eerst gezien?’ Ik zicht opnieuw. Oke, het is dus nodig om te vertellen hoe we naar boven zijn gegaan. Ik voel dat ik bloos en draai me weer om naar het raam. ‘Daniël. Hij tilde me naar boven, met mijn rug naar de slaapkamerdeur. Daar stond hij opeens stil en zei dat ik naar beneden moest gaan om jullie te bellen. Eigenwijs als ik ben, heb ik me omgedraaid en zag het papier aan de deur hangen.’ Ik word misselijk als ik er aan denk. Wil iemand me dood hebben? Hoe weet hij dat we vanavond niet thuis waren? Rechercheur van Dam staat op en vraagt: ‘Jenny? Weet jij waar Daniël vanmorgen tussen 9.00-11.00was?’ Ik draai me met een ruk om. ‘Hoezo?’ Vraag ik. Ik zie dat hij twijfelt of hij verder moet gaan. Hij kijkt me aan en zegt: ‘We hebben contact gehad met de krant. De advertentie is vanmorgen naar de krant gestuurd. In een enveloppe met een flinke som geld, zodat de advertentie vandaag nog geplaatst zou worden.’ Langzaam laat ik me zakken op de stoel. ‘Maar wat heeft dat met Daniël te maken?’ Vraag ik. ‘Volgens hem was hij aan het werk, maar er is niemand die dat kan bevestigen.’ Zegt hij. Mijn handen beginnen te trillen. Natuurlijk heeft Daniël hier niks mee te maken. ‘Als hij mijn stalker zou zijn, hoe komt de advertentie dan aan de deur? We zijn de hele middag en avond samen geweest!’ Roep ik. ‘Hij zou het opgehangen kunnen hebben voordat jullie weggingen. Is hij nog terug naar binnen geweest nadat jullie naar buiten zijn gegaan?’ Vraagt hij. Nee, niet dat ik me kan herrinneren. Ik merk dat de vermoeidheid toeslaat en vraag of dit alles was voor vanavond. Ik wil graag een hete douche nemen en naar bed. Rechercheur van Dam neemt afscheid en zegt dat hij morgen contact met me opneemt. Ik begeleid hem naar de voordeur en neem afscheid. De rest van de agenten zijn al weg, maar daar heb ik niks van gemerkt. Daniël komt naast me staan en pakt mijn hand. Ik draai me naar hem toe en zeg: ‘ze verdenken je, weet je dat? Ze denken dat jij de advertentie hebt opgehangen, voordat we weggingen naar de galerij.’ Daniël glimlacht, maar hij zegt niks. En opeens is het er. In mijn achterhoofd sluimert een kleine twijfel. Ik wil het niet toelaten, maar ik kan er niks aan doen. Ik kan het niet tegenhouden. Ik zucht diep, ik moet het vragen. ‘Waar was je vanmorgen tussen 9.00 en 11.00?’ vraag ik zacht. Ik durf hem niet aan te kijken. In mijn ooghoek zie ik zijn glimlach vervagen. Hij duwt met zijn wijsvinger mijn kin omhoog en kijkt me aan. ‘Ik was aan het werk.’ Zegt hij zacht. ‘Waarom kan niemand dat bevestigen? Van al die mensen op kantoor, heeft niemand je gezien.’ Hij geeft geen antwoord. Met trillende stem vraag ik: ‘je was niet op kantoor he? Waar was je? Heb je een ander? Iemand zonder een grote bak ellende om haar heen?’ Hij kijkt alsof ik hem een klap in zijn gezicht heb gegeven. ‘Ik ga daar geen eens antwoord op geven.’ zegt hij. De woede is hoorbaar in zijn stem, maar hij schreeuwt niet. Hij schreeuwt nooit. We hebben weleens ruzie en dan ben ik degene die schreeuwt. Hij schreeuwt nooit terug. Hij draait zich om en beent naar boven. Een paar tellen later hoor ik de slaapkamerdeur met een klap dichtslaan. ‘Goed bezig Jenny.’ Zeg ik kwaad tegen mezelf. Maar terwijl ik naar boven loop om eindelijk te gaan douchen, kan ik het gevoel van ongerustheid niet van me af schudden.
@boogiebril Ik weet niet eens wat ik moet zeggen. Je voelt de emotie er vanaf spatten. Ontzettend mooi. Ik ben wel benieuwd naar nog meer
Oh wat een mooi compliment, dank je! Haha dit is voorlopig even alles wat ik heb, en hier heb ik een uur over gedaan Jouw verhaal krijgt een verrassende wending, spannend!
Oeh wacht maar op het einde. Die krijgt een wending die hopelijk niemand verwacht. Maar die ga ik mooi niet delen tot het klaar is haha. Ik wilde hem eerst een affaire geven, maar dat is wel erg voor de hand liggend. Nog even wat anders verzinnen dus. Ik merk wel dat ik niet op volgorde kan schrijven. Dit is ook zo’n stuk dat ergens tussenin moet.
Ik heb wel zin om straks jullie verhalen te lezen, het triggert wel. Wat gaat er gebeuren? Goed geschreven
Ik geniet van jullie schrijfsels! Dankjewel! even kijken of ik het durf om hier ook wat neer te zetten
Ik had me voorgenomen om vandaag niet te schrijven en het huishouden te doen. 1600 woorden verder en ik heb maar liefst een kussensloop verschoond
@In your eyes het is wel verslavend ja haha. Ik ga vanavond alles kopiëren naar de laptop. Kijken op hoeveel woorden ik zit.
Ok... ik durf het zet m er wel ff zo op dat ik hem ook weer kan verwijderen. Dit is wat voorin mijn ooit te schrijven roman komt te staan.
Ik ook hoor... Dit is gewoon voorbereiding. Even wat achtergrond informatie en karakters introduceren en wereldbouw en... oh crap.. Mijn doel is wel om voor november de basisstructuur af te hebben zodat ik me kan focussen op het verhaal zelf en geen onzin meer hoef te googlen zoals 'welk muziekinstrument wordt het meest gebruikt in Kenia' of 'de draak als archetype' of 'Maleisische achternamen'. Ik wil in november gewoon dóor kunnen, dus ik wil de opbouw achter de rug hebben.