Mijn zoon is wil altijd alles samen doen. Alleen spelen is er amper bij, tenzij het om elektronica gaat (wii, squla op de computer, tv kijken, etc). Voor de rest heeft hij bij alles hulp nodig of wil het samen doen. Ik heb geprobeerd om eerst samen ergens aan te beginnen en dan 'stiekem' weg te gaan, of bijv op tafel 4 dingen neer te leggen waar hij mee kan spelen. Maar het kost enorm veel moeite om hem iets voor zichzelf te laten doen. Hij is heel aanhankelijk. Eigen schuld ook, ik ben altijd heel ondernemend met hem geweest en hij is (nu nog) enig kind. Zodra hij met een vriend(in) speelt heb ik er geen kind aan. Dan gaan ze ook boven spelen of lekker naar buiten. Maar als hij alleen thuis is gaat hij ook echt niet op zijn kamer spelen. Hij heeft gigantisch veel speelgoed maar doet er niets mee zonder ons. Hebben jullie tips om hier op termijn verandering in te brengen?
Afwisselen! Een poosje samen wat doen en dan moet hij weer even zichzelf vermaken. Hij is 7, dus dat kun je hem prima uitleggen. Eerst beginnen met bijvoorbeeld 20 minuten iets voor zichzelf doen en daarna iets samen doen. En hem uiteraard de hemel in prijzen als hij goed zelf gespeeld heeft . Als het goed blijft gaan, kun je die 20 minuten uitbreiden.
Een wekker zetten. Tot ie afgaat moet hij zelf spelen en mag hij niets aan jou vragen (tenzij nood natuurlijk)
Hier werkt negeren het beste. Dan begint eerst het zeuren. Ik verveel me. Wat kan ik doen. Wil jij mij mij.... Etc. Maar vroeg of laat vind hij dan wel iets om mee te spelen. Of gaat hij naar buiten om een vriendje te zoeken ( nu 9 dus dat mag sinds kort zelfstandig). En je kan dan een tijd afspreken waarbinnen hij wel jouw expliciete aandacht heeft.
mijn oudste speelt ook liever met iemand, alleen spelen is niet leuk genoeg en met zijn kleinere broertje wil hij ook niet spelen want die pik alles af of maakt het kapot (volgens de oudste) Bij ons helpt het vaak om inderdaad een wekker te zetten. of als we even helpen in het begin, en dan daarna zeggen dat hij zelf nu wel verder kan, dan gaat het ook goed. maar het kan wel lastig zijn voor sommige om zichzelf te vermaken, en ik denk inderdaad dat het ook wel kan komen omdat je ze de tijd meestal ook geeft, gewoon omdat jij daar tijd voor hebt. maar een kind van 7 kun je best wel dingen uitleggen, en misschien staps gewijs leren meer zelf te spelen. (het zal niet makkelijk zijn!) succes!
Oh herkenbaar, ik heb ook zo'n exemplaar. Nu is het ook nog eens geen speelgoed kind. Knutselen vindt ze wel leuk, maar ook geen uren. Buitenspelen vindt ze geweldig. Helaas hebben wij niet echt leeftijdsgenootjes in de buurt en ze mag niet verder dan het blok om (ze is 6). Dus ik lees even mee.
Ik vind de gegeven tips erg gericht op peuterleeftijd. Ook dat jij '4 dingen op tafel zet'. Voor de goede ontwikkeling van fantasie en doorzettingsvermogen is het heel belangrijk dat het kind tijd krijgt om zich flink te vervelen. Dat wordt ook aangeraden door psychologen. Een peuter van 2 kun je idd beter op gang helpen. Een kind van 7 zou ik vooral een uur zich flink laten vervelen. Daar komen vaak meest creatieve gedachten en spellen uit voort. https://www.cjg043.nl/2017/06/29/raar-maar-waar-vervelen-is-goed-voor-je-kind/ En laat alle digitale spelvormen en schermen vooral uit! De kinderen gebruiken hun fantasie het meest als ze met 'niks' spelen.
Ja daar heb je ook een punt. Dat vind ik inderdaad moeilijk om te laten gebeuren, vooral omdat ik zelf ook altijd bezig ben en vroeger ook al 'ge-entertaind' moest worden. Maar daardoor heb ik nu ook al tot 2x toe een burnout gehad en kan ik geen rust vinden. Dus ik wil het anders doen voor mijn zoontje. Alleen vervelen houdt in dat hij om mijn nek gaat hangen, blijft zeuren 'wat gaan we doehoooeen mama?', of mijn aandacht op een andere manier probeert te trekken. Maar daar moet ik dan doorheen denk ik
Bij mij werkte het altijd als ik zelf een klusje ging doen (strijken, stofzuigen, etc.) en mijn dochter het zelf liet uitzoeken. Dan sprak ik vooraf wel af dat we na mijn klusje iets samen zouden doen, zoals een spelletje. En als je zoontje dan zo praat tegen je, kun je zeggen: "Ik ga de badkamer poetsen. Wat ga jij doen?"
Het is een leerproces waar hij doorheen moet gaan natuurlijk. En bedenk 1 ding: door voor hem constant te bedenken wat hij moet doen geef je hem enkel passieve vaardigheden mee in de ontwikkeling van creativiteit en fantasie. Dat doen bijv ook computerspellen en voorbedachte lego dozen, gezelschapsspellen enz. Er komt geen eigen inbreng aan te pas, het kind leert enkel uit te voeren wat een ander heeft bedacht. Door hem daarin los te laten en te leren om terug te gaan naar 'niks', komt zijn fantasie pas volledig tot uiting. Dan zie je kinderen prachtige spellen ontwikkelen met 2 takken en 3 steentjes, of binnen hele wereld op de vloer opbouwen met dingen die daar niet voor bedoeld zijn enz. Verveling is ook goed voor het denkproces. Dan creer je echt tijd om na te denken.
Ik zou lekker een uurtje met een tijdschrift op de bank gaan liggen en het hem even laten uitzoeken. Hier 4 en 6 en ze vervelen zich ook wel eens. Als ik ze dan gewoon laat gaan dan gaan ze de tuin in om heksensoep te maken of gaan een rollenspel spelen. Als ze niet samen zijn laat ik ze ook wel eens aanmodderen hoor. Opeens weten ze dan hun playmobil te vinden, de auto’s of zitten ze te knutselen. En als ze dan zo heerlijk zelf bezig zijn...juist dan ga ik er na een half uurtje vaak bij zitten.
Ik zie in je onderschrift dat je zwanger bent, als ik jou was zou ik nu toch maar door pakken. Als de baby er eenmaal is heb je ook lang niet altijd tijd om hem te entertainen. En als je het daar op aan laat komen is de gedachte 'baby krijgt alle aandacht' gauw genoeg ontstaan ... Dan kan hij er beter nu aan wennen
Eens met voorgangers. Lekker laten vervelen. Als hij niet weet wat hij moet doen dan doet hij maar niets. Mijn dochter kan soms ook een half uur tot een uur op de bank zitten en voor zich uit zitten staren, zuchten, 100x benoemen dat ze niet weet wat ze moet doen etc (en ik zeg altijd tja als jij het niet weet dan weet ik het ook niet. Maar ik ga nu even boek lezen/was doen/stofzuigen etc). Meestal gaat ze uiteindelijk naar boven om met de barbies te spelen of ze gaat tekenen. Ze heeft pas ook heeeeeel veeeeeel speelgoed weggedaan, uit zichzelf. En dat maakt kiezen ook wel weer makkelijker merk ik.
Ja dat is ook mijn ervaring. Laat hem gewoon lekker. Pak zelf een kop thee en een boek en geef aan dat je even "niet bereikbaar" bent. Na een tijdje kunnen ze dan ineens met iets komen waar ze vervolgens de hele middag lekker mee bezig zijn.
Mijn kinderen hebben 'kaartjes' gemaakt met allemaal ideeën wat ze zouden kunnen doen als ze zich vervelen. Ik verwijs ze hier vaak naar. Helpt niet altijd, maar regelmatig wel. Ik heb ook een 'speelideeën-boek' gemaakt, een soort catalogus van alle speelgoed/kinderactiviteiten die we in huis hebben, waar ze doorheen kunnen bladeren. En als het allemaal 'niets' is, dan gaan ze maar lekker zitten op de bank steunen en kreunen . Mijn collega heeft ook een mooie uitspraak (die ik gejat heb ) als haar kinderen aan haar hangen 'wat gaan we doen, mama!'. Dan zegt ze 'Nou ik heb geen idee wat jullie gaan doen, maar ik ga dit/dat doen!' Legt zo het 'probleem' netjes terug bij de kinderen . Ik laat op die manier ook wel vaker weten dat ik niet de hele dag entertainment kan leveren. Ik heb ook nog een hoop andere dingen te doen . Een kind van 7 is oud genoeg om te begrijpen dat dingen in huis niet vanzelf gebeuren .