Ik heb gelukkig niet met ex-en/partners te maken maar ik ben wel alleenstaand. En ik ben gewoon bang dat een etiket toch een keer tegen me gebruikt kan worden. Ik merk gewoon door meerdere situaties dat er als alleenstaande extra op me gelet wordt..
Het adviesgesprek heb ik gehad. Het begon al waar ik bang voor was, toch geen psychiater, maar een gz psycholoog. De psycholoog waar ik vorige keer het gesprek mee had vertelde dat er onvoldoende aanknopingspunten waren voor diagnose adhd of add. Echt balen, want wat nu? Hun advies om verder onderzoek te doen. Want ze merkten wel dat ik met veel vragen zat en hun ook, de vraag was of ik dat zag zitten. Gevraagd naar wat specifieker wat voor onderzoek maar daar konden ze nog geen antwoord op geven dat gingen ze na kijken als ik zei dat ik dat wilde. Donderdag bellen ze met wat hun plan is, gevraagd of ik dan ook mag beslissen. Nu zou ik dus ja moeten zeggen tegen iets vaags. Ik heb gehuild daar. Mijn frustratie geuit. Ze hadden er uiteraard begrip voor. Maar ik heb er niet echt een goed gevoel over. Ik heb zoiets van medicatie waardoor alles lichter wordt en dan aanvullend kijken wat nodig is. Ik herken gewoon wat er geschreven wordt over het effect van medicatie vooral die van dexafetamine en wat ik nu precies mis. Ik ga toch denk ik bij huisarts informeren of hij gemachtigd is om dat voor te schrijven. De klachten zijn erg op de voorgrond. En zoals ik lees pakt dat medicijn juist gericht die klachten aan. Ik heb al anti depressie medicatie gehad. En nu dan oxazepam. Dat valt zeker ook onder de opiumwet en is ook niet echt zomaar een medicijn. Stel dat ik ze via hem kan krijgen en ik ben eindelijk gewoon in staat om normaal te functioneren en ik mijn huisje gewoon netjes kan houden dan zou al een hoop ellende weg zijn. Ik zie nu echt het nut niet in van een tot nu toe vaag onderzoek en dan nog meer actie moet doen. Ook leek het of ze antwoorden in mijn mond legde waar ik zeer gevoelig voor ben, ik legde uit dat ik niet meer aan iets nieuws begon simpel omdat het niet lukt, ooit een orgel gekocht om orgel te spelen is er nooit echt van gekomen. Ooit met een cursus begonnen niet afgemaakt bleef bij 2 hoofdstukken. Ik koop geen extra spelletjes om met de kids te doen omdat ik weet dat ik ze toch niet doe. Haar conclusie in de vraag: "Dan ben je bang om te falen". Ik gelijk twijfelen en bedenk of dat echt de reden is. Ben ik bang om te falen. Volgens mij niet maar tja als zij het zegt dan zal het wel. Als heel dat onderzoek zo loopt dan geloof ik niet dat het zal helpen. Als ik oxazepam slik voel ik me al anders, raken dingen me niet zo. Ik wordt er alleen suf van wat ik natuurlijk niet kan gebruiken. Zou eerst de huisarts voor donderdag willen spreken dus ik zal morgen moeten bellen. Evt misschien donderdag ochtend een afspraak. Wellicht zullen velen het zo niet eens zijn maar ik heb sterk het gevoel dat ik daar meer baat bij heb dan met nog een uitgebreid onderzoek. Heb nu trouwens wel direct 2 oxazepam ingenomen. Nu alles verwerken en bij de huisarts langs. Eerlijk gezegd echt geen goed gevoel erbij. Ik vraag me af of je echt perse add of adhd als diagnose moet krijgen om dat medicijn te krijgen.
@heidiane, wat een teleurstelling moet dit zijn. Voor je gevoel begin je nu weer van voor af aan. Ik herken het stukje dat je ergens aan begint en er vervolgens niks meer mee doet en dat is in mijn geval geen faalangst. Dat is gewoon dat ik in een impuls iets nieuws koop want dat is dan weer even leuk, maar de lol is er al snel van af. Volgens krijg je het niet zomaar, maar ik had begrepen dat er ook medicijnen zijn die worden voorgeschreven voor depressies, maar ook eventuele adhdklachten verminderen. Misschien dat je dat zou kunnen navragen? En dat je huisarts je door kan verwijzen voor een second opinion. Ik moet zelf nu ook toegeven, dat ik vandaag een hele slechte dag had. Ik begon ineens heel sterk te twijfelen aan de diagnose en ik had zelfs gedeeltelijk spijt Het begon te knagen of ik mogelijke trauma's wel voldoende heb aangekaart bij hen. Er is van alles ter sprake gekomen en ik ben eerlijk geweest, maar ergens heb ik het gevoel dat er tóch te weinig is stilgestaan bij de mogelijkheid dat het trauma gerelateerd zou kunnen zijn, of dat ik overspannen ben (het is niet alleen het verleden, maar ook het heden waar ik de nodige dingen op mijn bordje krijg). Een aantal kenmerken zijn mijn hele leven al aanwezig hoor; rommelig zijn, spullen vaak kwijt, kletskous, dagdromen en snel verveeld maar verder niks. Ik ging met gemak door school heen en concentratieproblemen zijn vroeger nooit ter sprake gekomen en kan ik me van de basisschool het ook niet herinneren. Maar het is, denk ik door omstandigheden, wel 6000x erger nu. Plus dat ik de test zo goed had gedaan werkt niet mee in de overtuiging dat het echt adhd is. Dat zou juist moeten kunnen aantonen dat het adhd is. Anderzijds realiseer ik me ook dat dit misschien zou kunnen horen bij een stukje verwerking. En dat de omstandigheden mijn ADHD juist hebben versterkt. Ik heb het er moeilijk mee en ik had - net als jij - gehoopt dat het me een hele opluchting zou geven. Maar dat doet het de laatste 2 dagen even niet. In plaats van denken dat het al die tijd 'niet aan mij lag', denk ik nu het tegenovergestelde. Ik voel me momenteel even goed mislukt. Ik wil hiermee NIEMAND beledigen en excuses als dat zo overkomt, maar ik heb blijkbaar echt even tijd nodig om dit te verwerken. Dus misschien een kleine pleister op de wond; ook met een diagnose zijn dingen niet direct opgelost en is er niet altijd meteen opluchting. Ik hoop echt dat je snel verder geholpen kan worden, want de worstelingen zijn overduidelijk in je posts en het is gewoon ontzettend naar als je zo zoekende blijft. Dikke knuffel voor jou!
@Damay77 ik denk dat testen alleen zin heeft als je echt vastloopt in het leven. Ik heb het ook alleen gedaan omdat ik op álle vlakken vastliep. Het beïnvloedde mijn hele leven en ik kon met moeite mijn hoofd boven water houden. Met name mijn bedrijf heeft er onder te lijden en het idee dat ik dat zou kwijtraken en terug moest in loondienst (iets wat ik zo ontzettend verschrikkelijk vind), deed wel een belletje rinkelen dat ik er iets mee moest. Als ik er niet zoveel last van zou hebben gehad, zou ik het niet hebben gedaan.
@Picolientje Ik snap wel dat je weer twijfeld hoor. Maar volgens mij is het vrij simpel; als je je van de medicatie beter en rustiger voelt, dan heb je ADHD hersenen. ‘Normale’ mensen worden van Amfetamine’s erg druk en chaotisch namelijk. Ik heb heel lang met mijn oudste geleurd voordat die een diagnose had. Hij liep al jaren helemaal vast op school etc. Op een gegeven moment zei de kinderarts dat ze nu wel genoeg testen had gezien. Ze schreef 5mg Ritalin voor en dan wist ze aan de hand van hoe hij daar op reageerde wel hoe de vork in de steel zat.
Ik rij tien keer beter met medicatie dan zonder medicatie. Dit geldt voor de meeste adhd-ers. Het wordt niet afgeraden om met deze medicatie te rijden, mits je het gebruikt voor adhd en je gewend bent (eerste drie dagen niet) aan de medicatie. Ivm met de speekseltest heb ik een verklaring in de auto liggen. Je moet kunnen aantonen dat je het gebruikt op voorschrift en voor adhd. De test reageert namelijk onterecht op de Dex. Zolang iemand zich houdt aan de voorgeschreven medicatie, is dit geen probleem voor politie en verzekering bij een ongeluk. De casussen die bekend zijn tot nu toe hebben allemaal betrekking op mensen die veels teveel medicatie hadden genomen. Arbeidsongeschiktheidsverzekering als zzp-er was wel lastig, maar daar heb ik een goede oplossing voor gevonden (broodfonds + wia-verzekering). Overigens geldt hetzelfde als je ooit een depressie of een andere psychische stoornis hebt gehad. Overlijdingsrisicoverzekering kan duurder zijn. Andere verzekeringen geen problemen tot nu toe. Hypotheek was bij ons nooit een probleem. Over het lange termijneffect van dexamfetamine bij volwassenen is weinig over bekend. Het medicijn wordt nog te kort voorgeschreven om iets over de lange termijn, zeg tientallen jaren, te kunnen zeggen. Tot zoverre lijkt het mee te vallen. Ik werk zelf 12 jaar in de psychiatrie en wij zien nauwelijks nare effecten op de lange termijn. Op de korte termijn zijn de bijwerkingen zeer duidelijk beschreven in de bijsluiter met de kans erbij. Hierbij is het wel van belang dat mensen zich aan de voorgeschreven dosering houden. We zien namelijk wel problemen bij mensen, die regelmatig dubbele of nog hogere doseringen gebruiken. Het lastige blijft dat veel mensen met adhd ook te kampen hebben met verslaving en daardoor gaan lopen rommelen met hun medicatie. @Damay77 ik snap je zorgen, maar de situatie die jij schetst is niet helemaal juist. Ik vind het wel belangrijk dat juist in dit topic goede informatie wordt weergegeven, want er staan al genoeg indianenverhalen op internet of dexamfetamine en methylfenidaat. Net zoals elk medicijn zijn er risico’s, maar zolang iemand zich aan de dosering houdt en regelmatig een medicatiecontrole laat doen, valt het best wel mee.
@heidiane inderdaad een teleurstelling. Vind jij dat er wel goed onderzoek is gedaan en dat ze voldoende naar je hebben gekeken? Je had daar eerder al twijfels over. Heb je nagedacht over een second opinion? De huisarts mag medicatie voorschrijven zonder diagnose, maar de kans dat hij/ zij dat ook doet is klein. Vaak willen ze dit niet, maar probeer het gewoon. Ik zou sowieso overleggen met je huisarts, ook over het feit dat je geen goed gevoel hierover hebt. Ik snap je gevoel wel. Ik vind het allemaal best raar gelopen bij jou. Je hebt toch 1x een gesprek gehad met een basispsycholoog?
@Picolientje ik reageer later even uitgebreid op je in een pb. Wat jij beschrijft is heel herkenbaar en het hebben van twijfels hoort ook bij het acceptatieprocedure.
Dankjewel. Dat plaatst het wel een beetje in perspectief. De medicatie werkte de eerste paar dagen super en daarna wisselend, de ene keer heel goed en andere keer juist niet. Ik word er wel echt rustiger van in mijn hoofd qua gedachtestroom en ik raak minder overweldigd. Maar ik krijg niet altijd dezelfde focus waardoor ik alsnog chaos ervaar omdat ik van alles tegelijk aan het doen ben. Dan ga ik weer stressen of het wel werkt etc etc. Maar als ik nu terugdenk aan die momenten was het ook precies op de momenten dat het thuis best wel hectisch met van alles. Ik merk dat ze beter inwerken als ik het op een rustig moment doe. En het moet niet voor niets eerst goed afgestemd worden.
@heidiane : wat naar zeg, ik kan me helemaal voorstellen dat je teleurgesteld bent. Wat de psychiater bij mijn dochter zei is dat ze de medicatie soms ook als een soort diagnose inzetten, als ze twijfelen. Het schijnt namelijk dat het niet helpt als puur AD(H)D niet de onderliggende oorzaak is, dus als je baat hebt bij de medicatie kun je ervan uitgaan dat je het wél hebt. Wellicht dus idd niet gek om aan de huisarts te vragen of je het een maandje mag proberen. Hier heeft de huisarts metylfenidaat voorgeschreven aan onze dochter omdat de wachtlijst voor de psychiater zo lang was en de nood erg hoog (zij was al eerder gediagnosticeerd met ADHD, maar we hadden er toen voor gekozen om niet direct met medicatie te starten omdat ze er zelf niet zoveel last van had nog en we eerst wilden kijken of we met voeding en structuur konden helpen). edit: oh, ik heb heel veel berichten gemist, suf! Ga ik eerst even lezen... edit2: oh, @iMoeder zegt hetzelfde als ik haha edit3: over medicatie trouwens... Mijn dochter omschreef het als "ik ben in mijn hoofd nog net zo druk, maar ik kan mijn lijf beter stil houden en daardoor wordt mijn hoofd ook wel wat rustiger". Het verschilt ook echt per dag volgens mij hoe ze reageert (en ook hoe hard de rebound binnenkomt bijv).
@Picolientje het inregelen van je medicatie kost best veel tijd. Bij mij ongeveer twee maanden. Je moet ook nog de juiste dosering vinden. Ik gebruik op een dag 3-3-2, maar een vriendin van mij 4-4-4-4-2. We zijn even zwaar, maar zij heeft meer nodig voor een goed effect. Daarnaast zit je ook nog midden in een verwerkingsproces en dat heeft heel veel invloed op je stemming en hoeveel stress je aankan.
Het is idd bemoedigend om te lezen dat bij jou nu ook toch twijfels zijn. Dat relativeert wel. Zelfs steeds het gesprek herhalen en of je wel helemaal eerlijk bent geweest of dat je juist dingen vergeten bent te zeggen. Ik denk dat het echt voor mij belangrijk is om met de huisarts in gesprek te gaan.
Het rare vind ik dat ik geen psychiater gezien heb, met mijn verhaal en info is die psycholoog in een team gesprek gegaan waar een psychiatriater bij zat, Bedankt voor je aanvullende reactie, vooral het proberen en als het niet helpt het ook geen add is spreekt me wel aan.
Klopt, en na zoveel jaar weet ik ook hoe het voelt om zomaar bleu alles aan te nemen van hun. Ik weet natuurlijk ook niet wat mijn moeder allemaal gezegd heeft. Die is al niet voor diagnose dus kan makkelijk dat daar ook de schoen wringt, ik vind me nu wel tegendraads en een kleuter die haar zin wil hebben maar heb nu echt al teveel gelezen om het te herkennen
En nog een reden dat ik twijfel om te laten testen: ik heb een burnout gehad en waarschijnlijk is die nog niet weg. Psycholoog vertelde dat kenmerken van burnout komen grotendeels overeen met adhd. Schijnt moeilijk te onderscheiden. Had vroeger (volgens mij) ook geen concentratie problemen. Nu wel. Nu snel overprikkeld. Vroeger (volgens mij) niet. Dus nu bang dat het op adhd gegooid word terwijl het restant van burnout kan zijn. Volgens psycholoog konden bepaalde kenmerken blijvend zijn t.g.v. de burn-out. Bijv sneller overprikkeld omdat je lichaam sneller aan de rem trekt. Maar met adhd sneller kans op een burn-out en een burn-out kan op zijn beurt weer (verborgen) adhd kenmerken versterken.. Vind het maar een moeilijk iets... En dan? Dan blijk ik adhd/autisme te hebben. Vertellen op het werk of juist niet?
Gaat het hierom dat je zelf echt voldoende effect moet voelen? Dus wel zelf kan aangeven of het werkt? Hoeveel mg per tablet is het? 5 mg? Bij de anti depressie tabletten kon ik ook niet zomaar stoppen en dit werd op mijn verzoek ook aangepast. Second opinium lijkt nu te ingewikkeld, Voor mij zeker een taak via de huisarts verder te kijken. Ik durf niet altijd te vertouwen op mijn gevoel wat mij echt zou kunnen helpen de daarvoor te gaan. Op andere vlakken in mijn leven is het ook weleens voorgekomen dat ik totaal anders redeneerde en handelde wat voor mij goed voelde maar zo out of the box was, maar heeft ervoor gezorgd dat het niet verder slechtere situatie is geworden.
Een psychiater of een gz-psycholoog (of klinisch psycholoog) kunnen beiden de diagnose stellen. Het is niet dat de één meer kennis heeft of beter in staat is om de diagnose te stellen dan de ander. Volgens mij heeft in jouw geval een basispsycholoog het onderzoek gedaan en was de gz-psycholoog regiebehandelaar (eindverantwoordelijke). In het geval van medicatie zou de psychiater (of een verpleegkundig specialist) betrokken moeten worden, maar voor het stellen van de diagnose voegt een psychiater niks extra toe. Ik vind alleen de manier van onderzoek bij jou behoorlijk beperkt en het zou heel goed kunnen dat jouw moeder overal nee op heeft geantwoord. Jij hebt recht op een kopie van het onderzoeksverslag. Ik zou daar sowieso naar vragen, want dan kun je zelf ook lezen of jij jezelf überhaupt herkent in wat ze schrijven. Leg vooral ook je twijfels neer bij je huisarts en ik zou ook aangeven dat je nogal wanhopig begint te worden . Je hebt nu gewoon hulp nodig en aan al dat vage gedoe heb je echt niks. Op deze manier wordt je niet echt verder geholpen.
Dexamfetamine is in tabletten van 2,5 mg. Bij de tabletten van 5 mg heb je een hoge eigen bijdrage, terwijl 2x2,5 mg gewoon vergoed wordt. Daarom wordt 5 mg nauwelijks voorgeschreven. Bij AD moet je een bloedspiegel opbouwen en dat begint pas na een paar weken te werken. Deze medicatie werkt al binnen een uur en binnen zoveel uur is het weer uitgewerkt. Voordeel is dat je met dexamfetamine of methylfenidaat heel makkelijk doseringen kan uitproberen. Je kan ook gewoon stoppen of een dosis overslaan als je goed bent ingesteld. Het is een beetje uitvogelen wat optimaal voor iemand werk en dan inderdaad welke dosering en hoe vaak per dag geeft het beste effect. Wel in overleg met de behandelaar, maar het is wel makkelijker dan bij ADHD. Stel jij mag van je huisarts proefmedicatie proberen, merk je al heel snel (waarschijnlijk de eerste keer al) of het werkt en daarna ga je instellen op de juiste dosering.
Dankjewel voor jullie berichten. Nu wakker met migraine, het hakt er behoorlijk in. Alsof ik me nu maar niet moet aan stellen en gewoon mijn werk en huishouden moet doen. Dit zal wellicht even goed gaan omdat ik me schuldig voel etc, maar dan weer inzakken. Ik ga vandaag nog afspraak maken bij huisarts en mocht het nodig zijn naar adhd centraal. Ik hoop eigenlijk dat hij ze uit wil schrijven. In heel die mallemolen van Psyq heb ik geen vertrouwen zou alleen nog meer van mijn energie kosten. @Nicolientje jou man heeft alleen formulieren daar ingevuld? Maar jij bent daar wel alleen heen geweest? Je wist weinig van je jeugd. Ze hebben je moeder verder toch niet gesproken?