Nanowrimo 2018!

Dank voor jullie antwoorden, jammer dat ik dus niet alles zal kunnen lezen.

@Luuz een oud klasgenoot die ze gepest heeft, of afgewezen. Of een familielid die door haar vervreemd is van zijn geliefde.
De zoon van mensen die door haar toedoen zijn overleden in een auto ongeluk. (Zijn moeder was gek op rozen). Succes!

 

Dat laatste vind ik wel een goede. Maar ik heb haar nu weggezet als een lieve normale vrouw, die nooit gekke dingen heeft gedaan. Een suggestie om daar subtiel naartoe te werken?
Wat ook zou kunnen is ergens benoemen dat ze geen ouders meer heeft, want die zijn omgekomen in een auto ongeluk. Zij heeft het als enige overleeft.
Zijn ouders zijn in datzelfde ongeluk ook omgekomen en hij vindt het niet eerlijk dat zij het wel heeft overleefd. Zoiets?

 

Nou misschien is het zo dat ze er niet bewust van is dat zoiets gebeurd is door haar toedoen? Andere hoek is bv een voedselvergiftiging op haar werk. En hij zag haar naam op de bon.
Of inderdaad dat zij het overleefd heeft als enige maar dit is natuurlijk wel een heftig iets waar ze misschien wel meer last van heeft en niet past als normale lieve vrouw.
Dan zou je ervoor moeten kiezen dat ze toen nog een baby was en goed opgevangen is en hij bv in een tehuis kwam ofzo?

 

Ja dat is zo. Van een voorval van haar werk is wel een leuk idee.
Ik probeer gebeurtenissen te gebruiken van mijn werk in de horeca. Ik heb daar weleens iemand uit laten zetten die zo ongelofelijk vervelend was. Steeds aan mensen willen zitten, vrouwen lastig vallen etc.
Heb toen de uitsmijter opgeroepen en die heeft hem eruit gezet en hij heeft uiteindelijk een verbod gehad van een aantal weken. Zoiets kan natuurlijk ook. Zijn van die dingen die ik daarna al weer vergeten ben en die nu weer boven komen tijdens het schrijven en bedenken. Dus het is geen voorval dat je nog heel lang bij je draagt. Stom gezegd zijn dit dingen die bij je werk horen en waar je tegen moet kunnen.

 

Ik heb er bewust voor gekozen om het niet om een ex van 1 van beide te laten gaan.
Puur vanwege de voorspelbaarheid inderdaad. Maar een beste vriend van Daniel is ook een goed idee natuurlijk. Maar kan zo iemand dan zo gek worden om zijn voormalige beste vriend te vermoorden? Het geeft het verhaal wel een enorme wending natuurlijk.
Misschien dat ik zijn dood verander naar verlamd raken door een kogel. Ik denk dat er wel een klein beetje een happy end aan moet zitten. Dus ik twijfel nog even aan dat stuk. Maar als dit de dader wordt, dan kan hij Daniel ook neerslaan met een stalen buis die hij vindt en door de woede daarmee een klap geeft. en dat hij dan in coma raakt. ofzoiets

 

Zo dat is ook heftig, fijn dat er een uitsmijter is dan om je te helpen. En ik snap inderdaad heel goed dat je zulke dingen snel weer vergeet. Er gebeurd ook zoveel en elke dag is anders.
Ik hoop dat je nu genoeg inspiratie hebt om een fantastische thriller te schrijven. En hopelijk mag ik hem helemaal lezen

 

Ik heb wat dingen op mijn braindump pagina gezet en ga verschillende scenario’s beknopt beschrijven.

Voor nu wordt Jenny naar een verlaten pand gelokt waar de stalker Daniël vasthoudt. Daniël had een afspraak met de stalker onder het mom van een zakenlunch, zodat het niet opvalt dat hij verdwenen is (anders bel je de politie en dat kan niet, want dan is het verhaal niks aan).
Ze krijgt bericht dat ze naar een bepaalde plek moet komen om Daniël zijn plaats in te nemen. De stalker wil tenslotte haar en niet Daniël.
Daar krijgen ze ruzie en Daniël weet zichzelf te bevrijden, slaat de stalker neer en ze rennen weg.

Dan kan ik dat over laten lopen in het verhaal wat ik al heb geschreven. Tijdens het wegrennen, wordt Daniël neergeschoten.

Maar in plaats van dat hij dood gaat, hoort Jenny politie aankomen met sirenes end e lucht wordt verlicht met blauwe zwaailichten. Van de dader ontbreekt elk spoor en Daniël wordt geopereerd en in coma gehouden, dus die kan niks zeggen. Jenny kent die beste man niet (?) of herkent hem niet dus ze zijn nog niet veel verder.

Of hij gaat gewoon dood en weten ze nog niks.

 

Daniël zit hier vast vanwege mij. Ik weet dan wel niet wie het is, maar ik weet wel dat hij een hekel aan me heeft. Niet aan Daniël. Denk ik.
Voorzichtig leg ik mijn hand op de deurklink en duw hem zachtjes naar beneden, maar er zit geen beweging in.
Ik klop luid op de deur en roep: ‘hallo?! Daniël?! Hallo, ik ben het! Jenny! Ik ben hier, zoals je hebt gezegd!’
Ik raak in paniek. Wat als ze hier niet zijn? Wat als hij Daniël al iets heeft aangedaan?
Opeens hoor ik het slot open draaien en dan sta ik eindelijk oog in oog met mijn stalker. Ik herken hem niet, maar hij heeft iets bekends.
Hij pakt me bij mijn arm, sleept me naar binnen en gooit de deur dicht.
De deur valt niet in het slot, maar veel tijd om erover na te denken heb ik niet.
Midden in de kleine ruimte zit Daniël. Zijn handen zijn vastgebonden aan een stoel en er zit een doek om zijn hoofd en in zijn mond. Zijn hoofd hangt opzij, bloed druppelt vanuit een hoofdwond op de grond. Zijn ogen zijn gesloten, hij is buiten bewustzijn.


Dit is wat ik snel heb opgeschreven vanmiddag.
Mijn moeder heeft wat kleine stukjes gelezen, maar leest liever een echt boek. Dus heb uitgeprint wat ik heb en breng dat deze week even langs

 

@Luuz : ik vind jouw verhaal zo spannend Elke keer blij als er een volgend stukje is. Ik was wel echt heel verdrietig toen Daniel doodging, van mij mag hij blijven leven
Ook wel tof wellicht als hij nog wat langer verdacht blijft, weet niet of dat kan.

Wat de stalker betreft: kan dat Tanja zijn? Of is dat ook te voor de hand liggend?

 

Tanja was wel de eerste insteek, maar vind het ook wel voorspelbaar.

Ik wil Daniël nog wel een paar hoofdstukken verdacht laten inderdaad. Hoe en wat weet ik nog niet

 

Hmmm... Broer of zoon van iemand is misschien wel een goede, dat hij idd 'iets bekends' heeft. Ik ben zo benieuwd

 

Ik heb nu opgeschreven dat het een oude vriend is van Daniël. Hij begon obsessief te worden en Daniël steeds meer te claimen. Uiteindelijk is het contact verwaterd. Toen kwam Jenny in beeld en gaf hij haar de schuld.
Maar Tanja is zijn vriendin en dus handlanger, maar daar komen ze pas later achter

 

@Luuz, Of een stamgast die haar graag zou willen maar nu jaloers is omdat zij voor Daniel heeft gekozen.

 

Ja dat zou ook nog kunnen.
Lastig kiezen zo

Heb nu het eerste plot geschreven op papier. Maar wil nog 1 of 2 versies bedenken en kijken wat het uiteindelijk gaat worden.

 

Hier moet het zijn denk ik bij mezelf. Hier moet hij Daniel naartoe hebben gebracht. Ik kijk snel om me heen. Ongetwijfeld weet hij allang dat ik er ben.

Ik sta even stil en kijk naar het grote verlaten gebouw voor me.

‘Oke Jen. Tijd om de dader onder ogen te komen.’ Mompel ik tegen mezelf.

Voorzichtig open ik een deur en loop naar binnen. Ik schrik op als de deur achter me dicht valt.

Ik loop langzaam verder en kijk om me heen.

‘Hallo?’ Roep ik hardop. Mijn stem galmt door de lege ruimte. Mijn ogen wennen langzaam aan het donker en ik probeer iets te zien.

Langs de wanden staan grote lege metalen stellingen. Ik verzamel moed en roep opnieuw. ‘Daniel?’

Ik begin me af te vragen of hij hier wel is. Ik twijfel er niet aan dat de stalker Daniel heeft ontvoerd. Ik krijg sinds het telefoontje van vanmiddag al geen contact meer met Daniel en ondanks onze problemen van de laatste tijd, heeft hij altijd even gebeld als hij later thuis zou komen.

Ik duw het angstige gevoel van me af en loop naar de achterkant van de ruimte.

‘Hallo?! Daniel?!’ Roep ik nog een keer.

Ik kijk om me heen en kijk of ik een deur kan vinden. Opeens bedenk ik me dat mijn telefoon in mijn zak zit en daar zit een zaklamp op.

Ik pak mijn telefoon en twijfel even of ik de politie niet moet bellen. Maar ik weet wat ik dan op het spel zet, welk risico ik dan neem. Ik druk op de knop voor de zaklamp en de ruimte om me heen wordt een klein beetje verlicht.

Met mijn telefoon in mijn hand, draai ik voorzichtig rond. In de hoek achterin is een ijzeren trap, die naar een deur toe leidt.

Ik zucht diep en even twijfel ik of ik naar boven moet gaan. Meteen word ik boos op mezelf en loop naar de trap. Daniel zit hier vast door mij. Ik weet dan wel niet waarom en wie het is, maar hij heeft een hekel aan mij, niet aan Daniel. Denk ik.

Voorzichtig leg ik mijn hand op de deurklink en duw hem zachtjes naar beneden, maar er zit geen beweging in. Ik klop luid op de deur en roep: ‘hallo? Daniel? Ik ben het, Jenny! Ik ben er, zoals afgesproken. Hallo?!’ Schreeuw ik.

Ik raak in paniek. Wat als ze hier niet zijn? Wat als hij Daniel al iets heeft aangedaan?

Opeens hoor ik het slot open draaien en sta ik oog in oog met mijn stalker. Hij pakt me bij mijn arm, sleurt me mee naar binnen en gooit de deur dicht. Het valt me op dat hij de deur op slot draait. Maar veel tijd om er over na te denken heb ik niet. Want midden in de kleine ruimte zit Daniel. Zijn handen zijn vast gebonden en er zit een doek vastgeknoopt in zijn mond. Zijn hoofd hangt opzij, bloed druppelt vanuit een hoofdwond op de grond. Zijn ogen zijn gesloten, hij is buiten bewustzijn.

Ik ren op hem af, de tranen stromen over mijn wangen. Ik kniel voor hem neer en neem voorzichtig hoofd in mijn handen.

‘Daniel? Ik ben er liefje. Daniel, word wakker.’ Zeg ik, mijn stem dik van verdriet.



Ik hoor de stalker naar me toe lopen, maar het maakt me niet meer uit. Het enige wat ik wil is dat Daniel wakker wordt.

De stalker pakt me bij mijn haren en sleurt me weg van Daniel.

‘Genoeg gekletst.’ Zegt hij. Ik hoor de woede in zijn stem.

Die stem komt me vaag bekend voor, maar ik kan het niet plaatsen.

Hardhandig zet hij me neer op de stoel en slaat me in mijn gezicht. Mijn hoofd klapt opzij en een heet, brandend gevoel verspreid zicht over mijn wang.

Hij bukt over me heen en met zijn ogen vol woede pakt hij mijn gezicht tussen zijn dikke vingers.

‘Eindelijk heb ik je. Ik had kunnen weten dat je Daniel zou komen redden.’ Gromt hij.