@Lelie89 klinkt wel hoopvol hoor! Ik duim superhard mee @Roetje08 ohh meid toch dat is echt even een klap hè? Mijn zus is zwanger, onze kindjes zouden 6 weken verschillen. Haar bevaldatum is hier (helaas) ook een deadline. En het is naar dat je nu steeds met je neus op de feiten gedrukt wordt. Een goede vriendin van me is 20 mei uitgerekend, ik zou 12 mei uitgerekend zijn. Ik was totaal niet bezig met hoe ver ik nu zou zijn, maar op deze manier kan je er niet omheen. Zoiets wordt een constante herinnering aan je eigen zwangerschap die je niet mocht voldragen. Dat is gewoon echt kut. Knuffel meid, zal wel een flink lastige dag geweest zijn vandaag @Krily ja joh het is ook echt spannend! Probeer komend weekend nog even afleiding te zoeken, dan is het hopelijk snel maandag!
@xxmoixx Het is mss erg om te zeggen, maar we zijn sinds de miskraam harder gaan genieten van haar, haar meer appreciëren, meer actief met haar bezig zijn en extra knuffels. Haar ontwikkeling gaat nu ook zo hard, dus gelukkig zorgt zij voor de nodige afleiding @nneah Dat is het juist, zo confronterend om dan te gaan zien hoever je zelf had kunnen zijn. Nu ben ik wel blij dat ze van de miskraam weten, zodat ze het discreet aan ons konden vertellen. Nu genoeg zelfmedelijden hier, heb m'n hart kunnen luchten en mijn vriend blijft er rationeel onder, dus ik voel me alweer beter @Krily Veel succes maandag, hopelijk gaat het weekend wat snel voor je.
Even nog een reactie op snel een tweede kindje willen: Ik sta aan de "andere kant", misschien kan ik wat rust brengen. Mijn dochters verschillen 16 maanden. Het zijn de beste vriendjes en ik denk dat dat in de eerste plaats is waarom sommigen hier zo'n klein verschil willen. Maar mijn neefje en nichtje, broer en zus, verschillen 2 jaar en hebben echt net zoveel aan elkaar. En de kindjes van een vriendin verschillen 3 jaar en zijn ook 2 handen op één buik. Of broertjes en zusjes het goed met elkaar kunnen vinden hangt (naar mijn mening) toch voornamelijk af van hun karakters en wat je hen als ouder bijbrengt. Het leeftijdsverschil is daarbij echt minder belangrijk (hoewel 2 jaar natuurlijk niet hetzelfde is als 5 jaar). En ik moet ook eerlijk zijn... Ik vond het voor mezelf best meevallen, maar ik vraag me soms wel af of het voor mijn oudste niet beter was geweest als ze langer enig kind had kunnen zijn. Zo vroeg al grote zus (of broer) worden verandert veel in het leven van een kindje dat eigenlijk nog full time een mama nodig heeft. Ik weet dat er mensen zijn die hier anders over denken, maar de tijd die naar je baby gaat, kan niet naar een ander kindje gaan. En zelfs de meest energieke huismoeder kan toch echt geen tijd bij toveren Ieder zijn eigen keuze natuurlijk en elke keuze is prima, het is een gewoon een afweging die je moet maken. Maar misschien kan mijn kant van het verhaal de druk hier wat verlichten, of het besef laten groeien dat een groter verschil niet per definitie slechter hoeft te zijn. Kantnota: uiteraard begrijp ik heel goed dat de druk erg hoog kan worden na een miskraam, neem jezelf dat ook niet kwalijk. Hopelijk kunnen we allemaal snel een baby in onze armen houden dames!
@LadyH88 wat goed! Hoop het ook voor je! @Krily ja gaat Nu snel spannend hoor. Ben je bij zo'n kijkoperatie helemaal onder narcose? En wanneer krijgen dan de uitslag, meteen?
@Roetje08 is toch niet erg om te zeggen? Fijn dat jullie dat zo voelen! En je mag zeker klagen en boos zijn hier hoor. Dat kennen we allemaal
Dat is inderdaad niet erg hoor. Door verlies ga je nog eens extra goed beseffen wat je hebt... Dat was/is hier ook zo.
@nneah Bij mij is de reden van kort op elkaar vooral omdat de zwangerschap (bekkenpijn) en de eerste twee maanden na de geboorte (reflux, slapeloze nachten vol gekrijs, extra druk op onze relatie) behoorlijk zwaar waren en het liever nu achter de rug heb dan over een tweetal jaar. Je zit ook in het ritme van de slaapjes, flessen, pampers. Het lijkt dan een luxe als het eerste kind zelfstandiger wordt en dan begin je helemaal opnieuw en mijn gevoel zegt dat ik het liever "in één trek doe". Ook omdat de pasgeborene-fase mij minder ligt.. En het is mss niet erg om te zeggen van dat extra genieten, maar ik voel me wel wat schuldig naar haar toe dat ik niet eerder ten volle van haar heb genoten.. Maar het komt goed met iedereen van ons, wanneer weten we niet, maar het komt wél.
Wat is er veel geschreven vandaag! Ik had een drukke lange dag op het werk (ouderavond) dus kom er nu pas op om alles te lezen, ik ga dus ook niet overal op kunnen reageren @Roetje08 ik begrijp heel goed hoe rot het is! Een goede vriendin van me is exact even lang zwanger als ik was, en we wisten het al van elkaar vanaf de eerste positieve test. We deelden dan ook alles... En nu moet ik zien hoe zij nog steeds zwanger is, en ik niet... Doet toch soms pijn, al gun ik het haar enorm. Ook m'n buurvrouw is zwanger en uitgerekend voor april, dat zou zo leuk geweest zijn... @leeftijdsverschil wij wouden juist niet perse heel snel n'a elkaar twee kindjes. Mijn zoontje is een heel aanhankelijk kind die z'n mama nog heel erg nodig heeft. Ik geef ook nog steeds borstvoeding. Voor hem is het denk ik geweldig dat ie zo lang van onze volledige aandacht heeft kunnen genieten. Maar ik wil ook weer niet dat er te veel tijd tussen hen is, want ik wil wel dat ze iets aan elkaar hebben. Ze hadden nu 2,5 jaar gescheeld, en dat vond ik perfect. Met een volgend kindje wordt het nu wss 3 jaar of meer, veel meer moet het voor mij toch niet worden...
Het genieten wordt ook moeilijker als je er 2 hebt, en de druk op je relatie groter. Maar sowieso hoef je je niet te verantwoorden en is het een keuze die ieder voor zichzelf moet maken. Jij kent jezelf en je gezin het best dus zo lang jij er achter staat is het prima toch? Ik schreef mijn vorige reactie in de hoop dat het misschien een beetje rust kan brengen als de focus op leeftijdsverschil vermindert. We weten allemaal hoe stresserend de periode na een miskraam kan zijn
Ik weet dat je het goed bedoelt , maar eens je iets in je kop hebt.. En de omgeving weet dat we zwanger waren.. hoe hou je het dan geheim tot na de niptest? Er zal vanaf nu altijd gespeculeerd worden, of nog erger, ze gaan het je vlakaf vragen..
Hier een zoontje met ernstige koemelkallergie en waarschijnlijk nog meer allergieën/gevoeligheden. Hij zwelt niet op, maar heeft verschrikkelijke buikpijn als hij wat verkeerds eet. De eerste drie maanden huilde hij overdag, deed hij mini slaapjes en was er altijd onrust. Eenmaal de goede melk bleef hij last houden van onrust, verborgen reflux rn slechte nachten. We hebben al een hele medische geschiedenis met hem en naast zijn kma weten we nog steeds niet waar de onrust en pijn vandaan komen. Erg frustrerend en heel moeilijk om te zien. Vanavond weer een potje zitten janken nadat hij weer verging van de buikpijn. Deze onrust was voor ons een reden om even te wachten met een volgende, maar nu hij ouder wordt (net 2) willen we ook weer niet te lang wachten. Ik zie in beiden voordelen. Zowel kort op elkaar of iets langer er tussen. Het licht er ook aan hoe je oudste is, hoe jij en je partner er in staan etc.
Kwaaltjes zeggen niet alles lieverd, ik had al mijn kwaaltjes nog met mijn MA dus proberen los te laten als je terug zwanger bent. Mijn moeilijkste periode na men MA was de eerste ronde dat het niet gelukt was
ik kreeg vlak na men miskraam ook te horen dat men schoonbroer en schoonzus ongepland een kindje verwachten, was heel confronterend. Hebben nu ook ruzie met hun, niet om die reden, maar omdat we dezelfde meter gekozen hadden toen wij terug zwanger waren. Er zijn heel harde woorden gevallen, zoals: de broer van men man had naar men man gestuurd : "mijn vrouw kan tenminste wel een kind op de wereld zetten" etc. Wij hebben een andere meter gekozen ondertussen maar de breuk met hun is definitief denken we, er is te veel gezegd. Men schoonzus kan ook niet verdragen dat ik ook zwanger ben, ze staat graag in het middelpunt en ja nu moet ze de aandacht delen he ... associaal koppel
WoW wat heftig zeg! En war vreselijk dat dit gebeurt is. Lijkt me een hele moeilijke en verdrietige situatie. Sterkte daar mee!
Mijn test was wit vanmorgen. Hcg is dus binnen een week al uit mijn lijf (4.3w mis gegaan). Maandag of dinsdag maar nieuwe ovutesten kopen en dan bij de eisprong weer even flink aan de klus
Wauw dat zeg je toch niet? Kan er zo boos om worden! En helemaal dat zo’n koppel dan wel een goede zwangerschap heeft en een ander niet.. (alhoewel dit natuurlijk ook niet aardig is om te denken). Als iemand dit tegen ons zou zeggen zou dat ook tot flinke ruzie of breuk leiden. Maar is het erg om dezelfde meter te kiezen dan? (Wij kennen dat überhaupt niet).
Is moeilijk om een witte test te zien, maar wel fijn dat je lichaam snel weer schoon is. Mijn ervaring met vroege miskramen is dat de cyclus eigenlijk wel meteen weer redelijk normaal is. Hopelijk is dit bij jou ook!
Echt hè , ik dacht toen net hetzelfde. Onze zwangerschap loopt nu algelukkig wel goed. Ja is iets Belgisch , mij leek dat ook niet erg, maar zij tilden er blijkbaar heel zwaar aan. Zitten ook diep in de schulden maar willen perse wel alles nieuw hebben maar wie kan dat dan allemaal betalen? Mijn schoonouders pff. Degoutante mensen
Aaah kan echt gek worden van zulke mensen. Jammer dat anderen daar dan aan meewerken en betalen etc. Maar goed, beter geen energie steken in zulke mensen. En gelukkig hebben jullie nu een goede zwangerschap!
Ja niet leuk Bij mijn vorige miskraam, 4.5w, was hij ook redelijk normaal de cyclus daarna. Toen zwanger van zoontje.