wij hadden dat ook, we wilden een meisje, dachten daarom "oh dan wordt het vast een jongen", en moesten vervolgens echt even omschakelen toen het een meid bleek te zijn. En nu Is ze een prachtige temperamentvolle dame die liever klimt, rent en in beweging Is, dan dat je even rustig met haar op een terrasje kunt gaan zitten of naar de winkel kunt om kleertjes te kopen of iets dergelijks. Ik hou er echt van dat elk kind zo eigen en uniek Is.
Wat leuk! We zullen gewoon af moeten wachten. Nog maar een maandje Zijn jullie nog onzeker over of het allemaal goed gaat? Of niet?
Ik ben elke dag wel even onzeker.. Gewoon omdat de kwaaltjes steeds meer wegtrekken en je verder nog geen beweging voelt.. Afspraak duurt nog 4 weken voor ik weer naar de vk mag. En pretecho duurt ook nog 4 weken..
Oh men, dat duurt nog lang! Ik mag gelukkig maandag voor de termijn, maar ‘t duurt een eeuwigheid lijkt wel!
Het is een beetje dubbel hier, ik probeer een beetje zo te denken "zolang ik niet bloed zit het wel goed". Je hebt er zo weinig vat op. Ik zit wel een beetje met allemaal foute cravings, daarom ben ik ook flink aan het uitzoeken hoe het nu met bepaalde voeding zit. Je bent zo bang om iets verkeerd te doen waardoor je een miskraam krijgt of er iets mis gaat met de kleine. Maar mijn buik groeit, ik ben moe, snel buiten adem, heb misselijkheidsvlagen, en ik durf steeds meer te denken in de vorm van we krijgen er een kleintje bij. En jij /jullie?
Wij willen ook graag het geslacht weten. Nu niet echt een voorkeur, hadden we vorige x wel. Toen ook heel sterk het gevoel dat het een meisje werd en dat was ook zo. Nu voel ik me precies hetzelfde, geen kwaaltjes behalve moe en pukkels. Dus ben heel benieuwd of dit iets zegt. Ben gelukkig niet meer bang dat het fout gaat, na de eerste echo is dit gevoel eigenlijk weggegaan. 6 november de termijnecho alweer
Werken jullie allemaal? Ik werk 24 uur per week als Office Manager bij een bedrijf wat gespecialiseerd is in het spoor. Werken nauw samen met NS en Prorail. Ik vind het erg pittig.. Loop nu voor 20% in de ziektewet. Werk tot 14.30 uur de 3 dagen dat ik werk.. Werk in Utrecht en woon in Zwolle sinds de zomervakantie. Mijn drukke baan in combi met mijn kwaaltjes en reistijd vind ik echt zwaar.
Wat goed om te horen en lekker positief. Good for you! Ik heb er eigenlijk ook wel een goed gevoel over maar durf er niet goed op te vertrouwen ofzo. Me er nog niet helemaal overgeven is toch een soort zelfbescherming, in ‘t stel dat geval. Zo ervaar ik het tenminste. Maar diep van binnen denk ik dat het gewoon goed komt. Ook al namen mijn kwalen af.. ik ben niet zo gevoelig voor hormonen én had de vorige keer ook weinig klachten. Ik vind de onzekerheid maar stom! Haha
Ik vind de groei krampjes wel eng, maar niet echt voor bepaalde voeding. Als een kaneelkoekje een miskraam zou veroorzaken, dan deelden ze in de abortuskliniek pakken kaneelkoekjes uit... Normaal werk ik 36 uur op kantoor, maar de laatste weken minder omdat het nu echt even niet gaat. Wil wel zsm terug op mn uren wanneer de klachten verminderen.
@Norki Maki: je weet het helaas nooit zeker maar vaak zit je gevoel wel goed . Ik werk 24 uur pw als hypotheekacceptant. Vorig jaar de overstap gemaakt van hypotheekadviseur omdat ik daarin helaas niet parttime kon werken. Vind het goed te doen maar heb dan ook geen last van kwaaltjes op wat moeheid na.
Zekerheid heb je nooit, met niets. Daarom maar vertrouwen! Ik zit af en toe naar het Gifje. van ‘t kloppende hartje te kijken.. maandag weer spieken. Yes! Ik werk 28 uur. Afgelopen maand thuis wegens omstandigheden maar vanaf maandag weer lekker aan het werk. Heb een hele fysieke baan, dus ben benieuwd hoe dat dit keer is.
Ik ben minder gaan werken, in eerste instantie omdat ik de IUI zwaar vond, maar komt nu goed uit. Werkte 4 volle dagen, nu nog 2.
Is er wel begrip vanuit werkgever? Bij mij niet echt.. Ik kreeg toen ik het vandaag vertelde dit als reactie : Als mens zijnde wil ik je wel feliciteren, maar als werkgever zijnde is het gewoon klote en onhandig.. Vond ik echt zo gemeen. Ben ook in huilen uitgebarsten..
Onbegrijpelijk, het kost een werkgever niks. Hij krijgt alles vergoed. Het enige is een vervanger zoeken, misschien kun je aanbieden hierbij te helpen. Heb ik bij mn dochter toen ook gedaan. (Vorige werkgever) Mijn werkgever nu is heel begripvol, ik ben ook altijd eerlijk geweest over het zwanger worden en tijdens de miskraam etc. en nu was iedereen ontzettend blij voor ons gelukkig.
Even weer een kleine update van deze kant. Tijdje niet online geweest omdat ik helaas weer ziek geworden ben. Ik lig sinds dinsdagavond ziek op bed/bank en elke dag voel ik me pas aan het einde van de middag wat beter. Woensdag kon ik niet 5 minuten achter elkaar lezen zonder heel erg misselijk te worden. Het gaat nu gelukkig wel wat beter, ik ben in ieder geval uit bed! Maar heb nog steeds last van die vermaledijde misselijkheid. Gelukkig blijft nu wel alles binnen! Dus hopelijk is het ergste nu voorbij? Ik word hier echt zo verschrikkelijk moe van en ik weet soms gewoon echt niet meer wat ik moet doen. Ik zou eigenlijk volgende week moeten vliegen naar de VS voor werk, maar ben van plan om dit te annuleren als ik mij aanstaande week niet helemaal goed voel. Op dit moment zit het er gewoon niet in dat ik zo lang kan vliegen zomder het hele vliegtuig onder te kotsen
Waarom moest hij dat tweede dan ook zeggen, hij kon toch gewoon je feliciteren? Dit gaat echt te ver. Sterkte!
Ja precies. Lekker lullig. Hij zou toch moeten weten dat vrouwen rond een bepaalde leeftijd eens voor kinderen willen gaan? Hoort er allemaal weer bij.
Tja.. Ik heb natuurlijk al een zoontje van 10 jaar dus denk dat hij er niet over na heeft gedacht verder dat ik nog een x zwanger zou kunnen worden. En ik snap best dat in een klein bedrijf het lastig is als iemand wegvalt, maar hij is zo ouderwets qua denkwijze. Thuiswerken mag ook niet..
@DramaisforNerds wat een rotopmerking zeg! Je niets van aantrekken hoor, je zwangerschap Is iets moois en ze moeten blij voor je zijn. Belachelijk dat iemand zo durft te reageren. Ik moet het nog op mijn werk vertellen. Mijn werk is fysiek best zwaar, ik denk niet dat ik het tot het einde ga redden. Dat vind ik zelf wel spannend, bij de eerste zwangerschap ging ik echt te lang door en ik moet nu echt sneller aan de bel trekken. Maar hoe breng je dat nieuws @Noxe, wat erg zeg! Ik begrijp dat je dan niet met je neus achter dat scherm gaat. Ik hoop echt voor je dat je het ergste nu hebt gehad en dat je je snel een stuk beter gaat voelen. En vliegen... Zoals ik net al zei, grenzen stellen, die kleine frummel en jouw gezondheid gaan echt voor. Je wilt niet straks weer opgenomen worden en je werk heeft echt niets aan je als je de vliegreis net aan overleeft.