Uhuh... je wil niet weten wat voor bizarre dingen ik dit weekend geleerd heb, bepaalde dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn!
Dames het is bijna zo ver. Ik heb niet veel geschreven en mn gevoelens gingen een beetje alle kanten op betreft onderwerp boek en ik kom er niet uit. Dus ik heb besloten om elke dag in november een blog te schrijven over een onderwerp wat mij die dag bezighield. Soms iets van het heden en soms duik ik in het verleden. Zin in!
Oh maar dat is ook gaaf! Veel succes en plezier alvast Ik heb zoveel zin om te beginnen! Morgenavond even alles uitprinten wat ik nodig heb en kijken of er nog wat mist. Zijn jullie lid van de FB-groep?
Leuk! Jij gaat lekker voor de rebel-kant dan Ga je het hier ook delen? Ik begin eindelijk weer een beetje op gang te komen, heb toch maar een timeline gemaakt want het werd een beetje vol in mijn hoofd! Ik hoef nog maar 3 hoofdstukken voor de wereld-switch (nog even een karakter vermoorden ) dus misschien dat ik mijn voor-nano doel nog ga halen. Het hoofdstuk waar ik geen zin in had en in bleef vast zitten is eindelijk af, en heb net mijn werkplek gebouwd. Avondeten doen we wel op de grond de aankomende maand Bekijk bijlage 595765 @boogiebril ja beiden! (Normale en NL)
Lekker inspirerend plekje!!! De Nederlandse heb ik nog niet gezocht eigenlijk. Zal eens even kijken! Edit: hmm ik kan m niet vinden!
Die is nu nog erg rustig, vorig jaar kwam hij ook pas echt in november op gang dus niet door laten afschrikken!
Ik zal mn site delen hier ja. Rebel ja dat past wel bij mij. Je plekje ziet er gezellig uit, je kruipt goed in je rol als schrijfster, leuk om te zien.
Ik ben er ook klaar voor heb er zin in. Mijn man is nog een week vrij, dus die kan mooi zorgen voor genoeg koffie. Morgen de rest in huis aan kant maken en dan gas erop Ben nog niet verder gekomen dit weekend en vandaag word ook niks meer
Tussen 50.000 en 70.000 is een novel, dus klopt dan precies moet echt bijna alles er tussenin moet ik nog bedenken.
Het allergrootste nadeel van dit moment vind ik de boodschappen. Het liefst haal ik alle boodschappen voor de hele week in huis, want ik heb een hekel aan boodschappen doen. Voordat een pak hagelslag in het keukenkastjes staat, heb je het al vijf keer in je handen gehad. Uit het schap in de kar, uit de kar en op de kassaband, van de kassaband terug in de kar, vanuit de kar in de auto en vanuit de auto in het keukenkastje. Het helpt ook niet mee dat Daniël er net zo’n hekel aan heeft als dat ik heb. Stiekem blijf ik het liefste thuis, ik krijg het al benauwd als ik er aan denk dat ik de deur uit moet. Maar ik weet ook dat mezelf opsluiten in huis geen optie is. Ik heb net besloten dat ik de controle over mijn leven terug neem, maar tegelijkertijd krijg ik het er spaans benauwd van. Met een zucht sla ik een kookboek open en kauw op mijn pen. Eerst maar een weekmenu in elkaar flansen, dat scheelt een hoop tijd in de supermarkt. Toen ik nog fulltime werkte was een weekmenu vooral handig zodat degene die als eerste thuis komt kan beginnen met koken. Maar nu is het vooral vanwege gemakzucht en ik durf dat eerlijk toe te geven. Ik voeg gerechten toe, streep ze weer door en voeg ze toch weer toe. Snel schrijf ik alles op wat ik nodig heb voor aankomende week en loop de kastjes in de keuken na. Ik ben tijd aan het rekken en dat weet ik. Daniël is voorlopig nog niet thuis, die heeft een dag vol met vergaderingen dus ik moet het in mijn eentje doen. Ik geef mezelf een schop onder mijn kont en loop gewapend met twee boodschappenkratten naar de auto. Gelukkig is het niet ver. Zo snel mogelijk loop ik de supermarkt door en ben blij als ik niet al te lang hoef te wachten bij de kassa. In mijn hoofd tel ik hoe vaak ik alles in mijn handen heb. Binnen een half uur zit ik weer in de auto en rij opgelucht naar huis. Geen gekke dingen, geen gek gevoel en voor het eerst in weken voel ik me niet bekeken. Zachtjes zing ik mee met de radio en even voelt het alsof het leven me toe lacht. Als ik bijna thuis ben ruik ik iets vreemds. Ik snuif een paar keer met mijn neus, maar ik kan niet ontdekken waar het vandaan komt. Zo snel ik kan zet ik de auto langs de kant van de weg en tegen de tijd dat ik de auto de berm in draai, komt er rook onder de motorkap vandaan. Fijn, heb ik weer. Ik pak mijn telefoon en ga op zoek naar een garage. Ik kom er niet lekker in. Ik heb een opbouw nodig naar een gesaboteerde auto en ik kom niet verder dan een ritje naar de supermarkt. Dus als iemand een goed idee heeft... Zou je gelijk een garage bellen of juist de brandweer of gooi je zonder na te denken de motorkap omhoog, zodat er nog meer rook komt? En nog een reden bedenken waarom je auto begint te roken, maar goed, dat komt daarna wel weer
Ik moest even omschakelen; heb van een hoop mensen gehoord dat ze vast een boodschappen in slaan en maaltijden invriezen om zo meer tijd te hebben om te schrijven, pas toen je Daniel noemde begreep ik dat je het niet over je echte boodschappen had Ik heb geen auto, dus verder dan een lekke band kom ik niet, maar dat fikt natuurlijk niet zo lekker! Herken het probleem wel van een opbouw die niet werkt, ik heb zojuist een prachtige zin geschreven die me duidelijk maakte dat ik even moest stoppen voor vandaag, iets in de trant van: ik werd later wakker dan gepland en na de ongeveer 1500 woorden had ik pas tijd om het kistje te openen.
Haha ik had precies hetzelfde weet niet of je feedback wilt maar zou proberen het niet te veel een handleiding te laten lijken
Afgelopen week heb ik On Writing van Stephen King gelezen. Erg veel goede tips en gewoon altijd heerlijk om zijn werk te lezen Echt een aanrader!