Bedankt voor de steun lieverds❤️ Voor de dames die ook ooit dit nieuws kregen: hoe hebben jullie het verder aangepakt? Donor/adoptie? Wij denken aan een donor maar er is zoveel mogelijk...
Oh nee wat een slecht nieuws! Ik had zo op iets anders gehoopt veel sterkte met dit een plekje geven en ook met evt de keuze voor donor of adoptie. Ik heb met beide (nog) geen ervaring dus kan je daar niet mee helpen.
@Lisa280887 wat ontzettend kl*te. Heb jou ook (stilletjes) gevolgd nadat we in dat groepje van zwanger worden zaten. Had zo met je meegehoopt dat jullie wens toch in vervulling kon gaan. Sterkte gewenst voor jou en je vriend met het verwerken hiervan en evt. het vervolg. Knuffel!
Wij hebben ons direct naar het nieuws ingeschreven in Arnhem voor kid. Ook daar kom je eerst op een wachtlijst terecht en wij hebben toen in die maanden overwogen of we het wel echt wilde. Uiteindelijk mochten we naar 3 maanden al naar Arnhem en ben ik bij de 4de behandeling zwanger geraakt via Kid (bij onze eerste) zonder hormonen en nu voor de tweede in de tweede ronde zwanger geraakt van dezelfde donor.
Wij zijn voor donor gegaan omdat dit het meest eigen zou zijn zonder rugzakje. Adoptie brengt vaak een rugzak en (latere) problematiek met zich mee. Daarnaast was het voor ons ook een tijdskwestie en leeftijd... Maar de grootste doorslag was nog altijd dat ik dan wel ons kindje kon dragen en baren... bij adoptie mis je dat stuk ook, en ook dat zou een rouwproces zijn. Ik heb verschillende boeken gelezen, mensen gesproken die het donortraject al hadden doorlopen... de boeken gaven ook inzicht in waarom een donor is gaan donoren, hoe ouders van een donorkind het proces hebben ervaren en mee om zijn gegaan, artsen die spraken over wat zij ervan vonden en ook de donorkinderen kwamen zelf aan het woord. Wat ik vooral belangrijk vond is me te verdiepen in de verschillende kanten van dit “verhaal”, omdat ik niet alleen uit een “egoïstisch” standpunt wilde handelen (door alleen te kijken naar; “ik/wij willen een kind”), maar mezelf ook wilde verdiepen in de impact voor het kind zelf... Daarna kwam de keuze; naar België (daar is anonieme donor mogelijk), of in Nederland met een open Nederlandse donor of een Deense open donor. Gezien de wachtlijsten, maar nog meer vanwege het feit dat je de Deense donor zelf kiest (heel uitgebreide profielen, incl kinderfotos) hebben wij uiteindelijk voor Deense donor gekozen. Zo bleef het echt onze keuze, voor ons gezin... en ook heel belangrijk is dat het sperma (aantal zwemmers per ml) bij Deens hoger ligt dan Nederlands sperma (in Nederland wordt de donatie vaak heel krap in aantallen opgesplitst dat je bijv 2-5 milj per rietje hebt, wat op zich genoeg is... maar bij ons varieerde het van 6-32 milj...) Wel hangt aan Deens sperma een behoorlijk prijskaartje, uiteindelijk ook afhankelijk van hoeveel rondes je nodig hebt. Kosten +/- €500 per rietje (1 rietje = 1 iui...) Wij hebben uiteindelijk 12 rietjes gekocht (niet in 1x...) Iui 1 en 2 waren raak, beide miskraam... daarna pas iui 7 raak, en daar is onze oudste van... nu was iui 2 gelijk een plakker... Niet ieder ziekenhuis verzorgt iui-D. Er komt sowieso wat papierwerk voor hen bij kijken omdat dit allemaal geregistreerd moet worden in een database. Vanaf 2004 mag een donor namelijk niet meer anoniem zijn. Een kind kan dan vanaf 16jr (bij Deens zaad vanaf 18jr) gegevens opvragen en evt contact leggen met de donor. Onze motivatie om niet naar België te gaan had daar ook mee te maken. Wij vinden dat onze kinderen later zelf die keuze moeten maken of ze daar nieuwsgierig naar zijn. Het hoort bij hun identiteit, ik zou ze zoiets essentieels nooit willen ontnemen. Wij zijn ook open naar onze eigen families en goede vrienden. Onze kinderen zullen ook van jongs af aan horen hoe het in elkaar zit. Daar heb je overigens ook heel leuke en kindvriendelijke boekjes voor die dat uitleggen op kinds niveau... Maar hoe staat je man erin? En jijzelf?
@Blosje89 bedankt voor je uitgebreide, heldere reactie! Wat fijn dat het donorschap jullie je kindjes heeft gebracht! Welke boeken heb jij hierover gelezen? Ik zou ook wel zoiets willen lezen... wat meer research doen dan alleen het ‘wij willen’ aspect. Knap dat jullie zo open erover zijn! Wij zijn tot nu toe ook heel open tegen onze dierbaren over ons traject. Dit zal ook zo blijven. We zijn er kapot van maar we hebben nu ook een bepaalde rust. Er is nu zekerheid, hoe rot deze ook is. Mijn vriend begon gisterenavond al over eventueel donorschap. Over 2 weken moeten we voor nacontrole naar de arts, dan kunnen we alles bespreken, als we eraan toe zijn. Zo niet, mogen we een vervolgafspraak plannen om het er later over te hebben. Ze leven heel fijn mee in dit zh! En wat betreft anoniem doneren: ik vind ook dat een kindje recht heeft te weten waar hij/zij vandaan komt. We moeten het donorzaad ook gaan zien als ‘hulpmiddel’ om samen een kindje te krijgen. Niet zozeer als: het is niet van hem maar van een ander. Snap je wat ik bedoel?