Hallo, Met ergens toch wel een enorm schuldgevoel en angst typ ik nu dit berichtje. Vandaag ben ik 8 weken en 1 dag zwanger en merk ik dat ik behoefte heb aan herkenning of iets in die richting. Ik wil in ieder geval mijn verhaal kwijt, al ben ik wel bang voor vooroordelen of verwijten. Ik ben 27 jaar oud en heb door o.a. een eetstoornis in het verleden en maag-darm problemen ondergewicht (BMI +/- 16). Ik sta op de wachtlijst (alweer twee maanden) voor verdere onderzoeken bij de MDL arts in het ziekenhuis omdat het er op lijkt dat mijn maag niet goed leegt waardoor ik eigenlijk ook elke avond moet overgeven, zonder dat ik daar controle over heb. Super vervelend! Door ondergewicht en mijn maag-darmproblemen, heb ik weinig bij te zetten en heb ik ook al in het ziekenhuis gelegen met o.a. klachten van misselijkheid en braken. Ik was toen 6 weken zwanger en inmiddels lijkt het een beetje beter te gaan met medicatie tegen misselijkheid en braken. Echter voel ik me super onzeker m.b.t.. mijn gewicht en (onder)voeding. Met "uk" is overigens alles goed, gaf de gynaecoloog gisteren nog aan, maar mag bijvoorbeeld tot de 12 weken zwangerschap niet werken van de gynaecoloog omdat alle energie naar de kleine moet gaan en niet naar werk. Ik vraag me af hoe er in jullie geval rekening wordt gehouden met ondergewicht en of jullie tips en of adviezen hebben voor juiste ondersteuning/begeleiding hierbij? Groetjes
Ondergewicht an sich is geen probleem zolang je maar goed en gezond eet. Je staat onder controle van de arts dus zij zullen ook vast advies voor je hebben. Wees ook eerlijk tegen hen. Zij zijn er niet voor om te veroordelen maar om jou en je kindje gezond te houden. Wat jijzelf kunt doen is gezond eten. 3 maaltijden per dag en genoeg water drinken. Als je wil dan kun je ook tussendoortjes nemen. Maat focus je vooral op de 3 maaltijden. Deze hoeven niet overdreven calorierijk maar er moet wel wat inzitten natuurlijk blijf dicht bij jezelf, denk aan je kindje. Je kindje moet goed groeien en moet een lekker vetlaagje hebben bij de geboorte. En dat gebeurd als de moeder goed voor haarzelf zorgt en nog iets waar je niet om hebt gevraagd: Er is een hele grote kans dat je aankomt tijdens de zwangerschap. Niet alleen vanwege het gewicht van baby/vruchtwater/placenta , maar ook omdat je lichaam vet gaat opslaan. En ook is er een kans dat je heupen wijder worden en je borsten groter. Dit is allemaal biologisch zo bepaald omdat je lichaam zich klaarmaakt voor een nieuw leven. Hier kun je niets aan doen, dit is niet jouw schuld, het is niet iets waar je grote controle op hebt. Moedernatuur neemt je lichaam een tijdje van je over. Probeer dat te accepteren. Relativeer het door je baby voor je te zien, alles voor je mooie perfecte baby en gefeliciteerd met je zwangerschap!
Geen tips maar wou je veel sterkte en een gezonde zwangerschap wensen. Zelf ook bekend MET een ES die gelukkig voor de geboorte van m'n zoon onder controle leek (ik zeg leek, want ik blijf waken dat het niet weer de de kop opsteekt). Je zoekt nu dus hulp specifiek voor lichamelijke begeleiding? Niet je ES? BIJ WELKE kliniek heb je gelopen? Daar wellicht eens aankloppen?
Volgens mij gaat het haar niet om het psychische aspect, toch? Puur om het ondergewicht en de reactie van haar maag en darm.
Zelf ook onder gewicht Mijn advies is elke 2uur wat eten kleine porties zodat je lichaam de voedingsstoffen kan opnemen Volle producten eten, fruit, noten enzovoort Altijd drinken nemen waar wat calorieën in zitten Als je water drinkt wat ranja erbij of ander siroop Niet teveel thee daar val je juist van af Hoop dat je wat aan deze tips hebt
Ze heeft het over een eetstoornis is het verleden, en zwangerschap kan heel moeilijk zijn voor iemand met een eetstoornis. Al dan niet in het verleden dus.
Dankjewel voor jullie reacties. Allereerst moet ik melden dat mijn eetstoornis vlak voor mijn zwangerschap nog behoorlijk actief is geweest, dit is ook de reden dat ik nu nog op zo'n -10kg zit ten aanzien van bijvoorbeeld een dik half jaar tot een jaar geleden. Inmiddels wil ik dolgraag eten en heb ik ook zin om te eten. Mijn lijf geeft ook aan wanneer het wat te eten wil dus in dat opzicht is dat super gezond echter werkt mijn maag/darm stelsel nu niet mee. Eigenlijk red ik het niet zonder de zofran en de primperan en zelfs daarmee braak ik nog elke avond. Alsof mijn maag het eten gewoon niet kan laten zakken, het dan heel de dag oploopt en aan het eind van de dag alles er met een behoorlijke rotvaart uit komt. Super frustrerend. Ik weet dat ik aan ga komen (en ook al aan kom). Dat vind ik lastig terwijl ik dondersgoed weet dat het er bij hoort. Mijn ervaring is wel dat er weinig tot geen aandacht voor is van o.a. de verloskundige en of de gynaecoloog (ga het wel weer opnieuw vragen). Kijk, het is toch niet zo'n reguliere zwangerschap als dat ik gewild zou hebben. Mijn maag-darm stelsel doet vreemd en daarnaast heb ik toch nog ergens de gedachten zitten dat ik best wel wil aankomen: "maar niet te snel". Dat is geen super gezonde gedachte voor iemand die toch ook hoopt over een maand of 7 een gezond kindje op de wereld te zetten! Ik heb voorheen vanuit meerdere kanten hulp gehad maar heb eigenlijk geen positieve ervaring met de eetstoornis hulpverlening. Ik heb recent nog bij het GGZ gelopen bij ons in de buurt maar dat was oprecht geen hulp te noemen. Ik probeer zoveel mogelijk "calorie" verrijkt te nemen, probleem is wel dat het lijkt alsof mijn maag juist die producten absoluut niet kan verdragen.
Dit is mijn ervaring niet. Er was bij mij wel degelijk aandacht voor, maar ik wou zelf niet dat er aandacht aan werd besteed. Mocht het weer mis gaan dan wou ik bij mijn eigen behandelaar aankloppen. Ik denk dat je dus maar net de juiste moet treffen. Hoop in ieder geval dat je die vindt!
Er is bij mij wel aandacht voor het feit dat er sprake is van ondergewicht maar niet wat aankomen bijv. met me doet.
Die aandacht was er voor mij wel maar dat heb ik afgehouden. Succes meis, hoop dat je de juiste vk vindt!
@Kartonnetje , blijven aangeven dat je ondersteuning nodig hebt. Evt. kun je dit via de huisarts doen. Ik vind het heel sterk van je dat je dit toegeeft. Je bent nu al een goede moeder mbt de maag/darmproblemen, daar kan de arts je het beste bij helpen. Mag je je medicatie slikken tijdens de zwangerschap? Ik heb zelf ervaring met een kleine maag en een traag werkende twaalfvingerige darm waardoor mijn maag bijna nooit helemaal leeg is en ik daardoor geen hongergevoel heb. Gevolg is ook ondergewicht. Gelukkig had ik er tijdens de zwangerschap geen last van, ik kreeg zulke honger, haha. Ik zou echt hameren op begeleiding voor de eetstoornis, ik vind het een kwalijke zaak dat ze je hierbij niet helpen. Heb je mensen in je omgeving die ervan weten en je kunnen helpen?
Ten eerste van harte gefeliciteerd en wat fijn dat met je kleintje alles in orde is! Verder vind ik het ook heel erg knap en verantwoordelijk dat je jouw probleem onder ogen ziet en hier en bij de gyn actief om hulp vraagt. Mijn ervaring is ook dat je altijd om hulp moet blijven vragen, dus ik zou zeker bij alle artsen aangeven dat je ook psychisch ondersteuning nodig hebt bij je zwangerschap. Probeer er verder ook met mensen om je heen over te praten, dat helpt vaak ook. Tips qua eten en drinken (ik ben voedingsdeskundige ): Frequente, kleine maaltijden (liefst elke 2 uur) zijn voor je maag/darmkanaal het gemakkelijkst te verdragen. Eet vooral voeding die veel voedingsstoffen bevat: volle melkproducten, volkoren granen, fruit, groente, noten, vlees, vis, etc. Zorg voor uitgebalanceerde maaltijden: iets uit elk vak van de schijf van vijf in elk dagdeel. Vermijd producten die klachten geven of prikkelend werken, bijv. sterke kruiden, kool, koolzuurhoudende dranken, koffie, etc. Eet een uurtje voor het slapengaan ook nog iets, zodat je niet zo'n lange periode op je reserves moet teren. En bedenk ook: het is niet jij die aankomt, maar je maakt een kindje die sterk moet worden! Dus je eet voor je kindje.
Zit er bij het zkh waar je loopt een pop poli? Zij kunnen je ook begeleiden en zijn vaak ook wat meer gericht op wat bijvoorbeeld het aankomen met je kan doen. Met ondergewicht raden ze je in principe wel aan om te proberen meer dan gemiddeld aan te komen. Althans zo werd het hier wel uitgelegd. Betreffende het eten probeer de 3 hoofdmaaltijden echt over de dag uit te smeren in kleinere porties. Hoeft echt niet dan in de vaak geadviseerde 6 porties, het is even kijken waar je lichaam het beste op reageert en effect op heeft. Hier hielp het gecombineerd met de HG en de medicatie daarvoor om ieder half uur een klein beetje te eten (wel divers) zo werd mijn maag niet te zwaar en leek het beter te verwerken naar de rest van het stelsel. Ondertussen zitten er wat meer tijd tussen dan een half uur en lijkt het ook in mijn maag beter te gaan. Overigens hier het advies om pas te gaan werken wanneer het eten gestabiliseerd is en ik zonder medicatie kon (wat dus niet gelukt is uiteindelijk zit pas sinds een week op de halve dosering) zodat de energie idd naar de kleine kon gaan. Hier stonden zowel de Arbo-arts als de verzekeringsarts van het UWV ook volledig achter. Heel veel succes en natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap.