Ergernissen zijn wat mij betreft volkomen normaal binnen elke relatie (dus ook vriendschap). Ik ben bijvoorbeeld pietje precies qua afspreken, dus iedereen die te laat is zit automatisch op dat moment in mijn allergie. Maar dat weet ik van mezelf en probeer er dan niet teveel aandacht aan te schenken. Ik zou me er vooral niet te druk om maken en als bepaalde punten je echt dwars blijven zitten, dan zou ik het bespreken.
In je beginpost benoem je nog dat ze een hele lieve en goeie vriendin is met wie je kan lachen en huilen en een luisterend oor heeft. Ik vind het nu een beetje over komen alsof je een goede reden zoekt om haar te 'dumpen' als vriendin. Ben gewoon eerlijk tegen haar.
En aangevuld (omdat ik inmiddels alles heb gelezen), begrijp ik uit jouw verhaal dat je eigenlijk ook geen behoefte hebt aan een vriendschap met haar, maar dat je het in stand houdt vanwege je zoontje. Jouw intensies zijn dus ook niet helemaal zuiver, daarom verbaasd het mij dat je haar zo negatief neerzet. En m.b.t. het appen, het is een communicatiemiddel. Ook ik zie/spreek mensen het liefst 'live' waarbij ik hun stem en non-verbale houding kan zien en horen, maar vaak is de app wel een makkelijke manier van een bericht doorgeven. Zelf probeer ik wel snel te reageren, ook uit eigenbelang, want dan is het meteen afgehandeld en dan blijft het niet knagen.
Nou ik kan een bericht gewoon in de eeuwigheid vergeten, dan reageer ik niet na een week maar gewoon helemaal niet. En heel eerlijk ik baal zo vaak dat we nu in een tijd zitten dat de telefoon zo belangrijk is voor het gros van de mensen. Ik heb een hekel aan 24/7 bereikbaar zijn en soms ben ik gewoon even de hele dag mijn telefoon “kwijt” en op vakantie staat dat ding gewoon helemaal uit.
Ik heb dat ook. In het weekend heb ik hem soms helemaal niet mee als we ergens naartoe gaan. Of dan is hij uitgevallen en blijft hij tot zondagavond in mijn tas zitten..
Soms he... soms is vriendschap ook voor een ander klaarstaan zonder meteen iets terug te verwachten. Je doet iets voor iemand uit liefde voor diegene. Toch niet om er iets op terug te verwachten? Natuurlijk is het fijn als je elkaar kan steunen, maar het klinkt alsof je vriendin het zelf ook moeilijk heeft. Ligt daar ook niet de oorzaak van haar afwezigheid? Altijd moe zijn lijkt mij een duidelijk signaal...
Tussen klaarstaan zonder iets terug te verwachten en puur eenrichtingsverkeer zit ook nog wel verschil vind ik. Ik heb in principe geen weegschaal en vind het prima om (veel) meer te geven dan ik eruit haal. Maar dan moet de ‘liefde’ wel van twee kanten komen en niet ‘alleen als het uitkomt’. Het is me niet geheel duidelijk hoe dat hier nu zit. En dat zou je dan gewoon aan je vriendin kunnen vragen misschien @beertje22. Hou het bij jezelf, zeg dat je contact mist, of zij zich misschien verplicht voelt aan de vriendschap maar het eigenlijk te veel voor haar is en ze daarom wellicht smoesjes bedenkt omdat ze je niet wil kwetsen. Als het al smoesjes zijn want dat weet je ook niet 100% zeker natuurlijk, al heeft onderbuiksgevoel het ook niet altijd verkeerd natuurlijk is mijn ervaring, maar zolang je het niet bespreekt weet je het niet zeker.
Ze heeft zelf een tijdje geleden gezegd dat het niet van haar hoeft om elke week af te spreken, oke jammer maar accepteer het wel. Ik probeer het naast me neer te leggen.
Heel herkenbaar! Mijn man zegt echt altijd “ waarom neem jij niet je telefoon mee je moet toch bereikbaar zijn?” Het enige wat ik dan zeg is “ jij bent toch altijd 24/7 bereikbaar. “
Maar waarom zou je elke week moeten afspreken? Ik word al moe als ik eraan denk... je hebt je werk, je gezin, je huishouden... en dan ook nog een vriendin die je elke week 'moet' zien? Ik denk dat dit soort vriendschappen als volwassene echt niet realistisch is... of het moet 'vanzelf' gaan, dat je elkaar sowieso al elke week ziet. Waarom is een keer per maand afspreken dan niet goed genoeg voor jou?
Als jij je tijd en energie investeert met keer op keer naar andermans problemen te luisteren en daarin tot steun probeert te zijn in woord en daad, maar dat komt nooit terug op het moment dat JIJ een keer een luisterend oor nodig hebt, gaat er toch echt iets niet goed naar mijn mening. Dat mag dat 1, 2 of misschien zelfs nog 3x zo zijn, maar als dat zich als een repeterend patroon kenmerkt in de "vriendschap" heeft dat weinig meer te maken met "meteen iets terug verwachten". Eerder met het feit dat je simpelweg gebruikt wordt als iemand zijn persoonlijke twitteraccount zoals @Manque dat zo beeldend verwoordde.
Ik typ ook... SOMS. Ik ben momenteel vast ook niet altijd een goede vriendin. Heb zelf teveel aan mijn hoofd en vergeet daarme soms anderen. Maar gelukkig weten mijn vriendinnen dit en laten ze mij in mijn waarde. Ze luisteren zelfs naar mij en ze staan klaar voor me. Zonder direct iets terug te verwachten.
Oké dat is eerlijk van haar en denk dat je daar goed mee verder kunt. Ze wijst je niet af als vriendin, maar elke week afspreken is voor haar te veel. Persoonlijk vind ik elke week afspreken ook wel veel, daar zou ik ook niet veel voor voelen. Dus ik kan me voorstellen dat ze er dan moeite mee heeft en smoesjes gaat bedenken. Denk dat het best wel goed komt als je iets afstand neemt en haar de ruimte geeft en dan is het ook leuk als je zo nu en dan (zonder verplichting of vast tijdsschema) afspreekt. Gewoon ... wanneer het jullie beide past.
En dat mag ook! Als je niet goed voor je zelf zorgt, kun je het ook niet voor een ander doen. Dus heel goed dat je dat aangeeft. Fijn ook dat je vrienden er rekening mee houden. Zo hoort het ook. MAAR dat houdt wel in dat wanneer het weer beter gaat met je, je vrienden ervan uit kunnen gaan dat ze ook weer op jouw steun en luisterend oor kunnen bouwen, wanneer ze die nodig hebben. Als men dat van elkaar weet, is er geen vuiltje aan de lucht. Ik hoop dat je je snel weer beter mag gaan voelen Voor JOU en niet persé voor je vrienden even voor de duidelijkheid
Dan denk ik dat jullie andere verwachtingen hebben van de vriendschap. Ik heb ook vriendinnen waar ik veel waarde aan hecht maar ook die zie ik niet wekelijks. Ik denk niet dat zij perse jou op een ander niveau heeft zitten zeg maar, maar wel andere verwachtingen heeft aan het aantal afspraken en het soort afspraken.
@beertje22 Maar waarom ga je niet gewoon het gesprek met dr aan? Ik bedoel, echte vriendinnen kunnen toch gewoon eerlijk tegen elkaar zijn?
Wat zou JIJ eigenlijk willen, qua afspreken? Zou je haar zelf wel iedere week willen zien? En wil je dat dan ook met je andere vrienden?