dat is voor leuk, uitdaging is het niet. hij moet IQ games krijgen, puzzels van allerlei soorten.tafels leren is juist wat de Hb kinderen vervelend vinden. straks moet hij duizenden keer sommen maken oefenen oefennen op gr4-5-6. hihihi. maar op gr2 da krijgen is natuurlijk stoer van hem!
de juf kiest dus voor het makkelijke; ze moet met hem iq spelltjes smart games, doordenk sleutels, brain brekers doen ipv tafels geven om zelf te leren.
Thnx voor je tips! Ik denk dat juf gewoon niet echt weet wat te doen. Ze weet dat hij verder is daarom krijgt hij wat moeilijkere werkjes. Maar klopt wel dat het niet echt uitdaging is, dit soort sommen heeft hij ook door. Dus wat jij zegt is dat die uitdaging op een andere maniet moet. Nou ben zo benieuwd naar het gesprek wat ik ga krijgen en wat de ib'er concludeert. Mijn zoon heeft de laatste weken ook iets 'nieuws'. Hij is heel bewust aan het klikken. In de ochtend als we in de klas zijn en de ouders zijn er ook nog. Vindt hij het nodig om een kindje voor het blok te zetten. Dan roept hij heel hard: Hey Pietje wist je nog gister?? Toen je tegen Jan zei met je rotkop? Ik sta dan ook zó voor schut dus heb hem nu gezegd dat het niet leuk is wat hij doet. Maar dan zegt hij: Ja maar dat zei hij echt. Waarop ik zeg dat het zijn zaken niet zijn en er niet mee moet bemoeien. Het lijkt alslof hij wil dat die kindjes 'straf' krijgen. Ik kan het niet vatten wat voor hem de noodzaak is om de ouders indirect te laten weten dat hun kind iets stouts heeft gezegd/gedaan. Herkend iemand dit?? sorry heb veel vragen
Het kan zijn dat juf er , voor zijn gevoel, weinig met dit gedrag doet waardoor het voor hem niet af te sluiten is. Daarom kan het zijn dat hij deze taak van juf overneemt op zijn eigen manier. Maak hem duidelijk dat dit bij de taken van juf hoort en het geen taken voor/van hem zijn. En dat het dus inderdaad niet netjes van hem is dit de volgende dag door de klas te tetteren waar de ouders bij zijn.
Zo had ik het nog niet bekeken maar ik denk dat dit helemaal waar is. Hij verteld vaak dat hij 'akkefietjes' tussen kindjes probeert 'op te lossen'. Hij zegt dan vaak dat de juf het niet zag, of met andere dingen bezig was. Maar ik kan hem nu wel zo uit leggen dat het niet zijn taak is maar die van de juf. Thnx!
Nemen jullie je kind wel eens tegen zichzelf in bescherming? Ik bedoel: onze middelste is 5. Is versneld naar groep 3 gegaan. Heeft hier 3sterrenwerk en gaat naar een plusgroep. Gisterenavond had ik een gesprek. Al haar toetsen hebt ze met een ‘100%’ afgerond. Ik dacht eerst dat ze getoetst werd met dezelfde toetsen als iedereen, dus als je dan 3sterrenwerk krijgt, dan snap ik die 100% wel. Maar het blijkt dat ze ook echt op 3sterren-niveau getest wordt. Voor het gesprek had ik aan mijn dochters gevraagd: moet ik nog iets tegen de juf zeggen vanavond? Zijn er dingen die jullie niet leuk vinden of dingen die je juist nog wilt leren? (Dit doe ik altijd voor een 10minuten gesprek). Mijn middelste wilde leren om geen foutjes meer te maken... Nu maakt ze dus al amper fouten, maar het ultieme doel is dus foutloos. Ik kan uitleggen dat het zo niet werkt en dat het niet kan, maar ze blijft erbij. De juf gaf aan dat ze er voor wilde waken om onze dochter te overvoeren. Dit in combi met haar perfectionisme zou haar de kop kunnen kosten (over de kop werken). Maar hoe houd je dat in de gaten en wanneer fluit je je kind terug? Iemand concrete handvatten? Ik vind het lastig. Aan de ene kant vind ik het natuurlijk super-stoer dat ze zo goed gaat. Maar ik ken haar ook: ze zal doorgaan tot ze er bij neervalt. Alles op wilskracht...
Ik leer mijn dochters dat fouten maken mag en erbij hoort. Van fouten maken leer je. Als je geen fouten zou maken op school zou het betekenen dat het werk te makkelijk is en leer je er niet van. Ik zou dus een gesprek met haar hebben dat geen foutjes meer maken een onmogelijk streven is.
Mijn oudste is liever lui dan moe, die hoef ik niet te beschermen qua over de kop werken Jongste eigenlijk ook niet. Ik merk wel dat ze de lat voor zichzelf erg hoog legt. Wat dat nog verergert is dat ze de enige groep 3-er in een 3/4/5 combiklas is en ze meet zich erg asn anderen. Ik praat daar met haar over dat helpt wel wat.
Zou het een idee zijn dat de juf niet meer steeds aan haar doorgeeft wat het resultaat is van haar werk tot op de procent of het getal nauwkeurig, maar alleen onvoldoende, voldoende of goed aangeeft? Of dat de juf zelf ook toegeeft dat ze wel eens een foutje maakt, je dochter ook op inzet of het proces zelf gaat beoordelen i.p.v. het resultaat? En kan de juf niet gewoon ook wat meer uitdagende opdrachten aan haar geven waar geen cijfer voor staat?
Wat hier het probleem is is dat onze dochter voor de makkelijke weg kiest zodat ze zeker weet dat ze het foutloos maakt. Een fout maken is bij haar hetzelfde als falen en dat is bij haar weer een no-go. Ze werken hier op school vaak via computerprogramma's die dus ook meteen laten zien hoeveel fouten je hebt gemaakt. Had ze 1 fout dan wilde ze de opdracht opnieuw doen, samen met juf besloten dat ze deze mogelijkheid niet meer krijgt omdat het prima is als er een fout in zit. Er van beide kanten op hameren (zowel school als thuis) dat het prima is om fouten te maken omdat dit de enige manier is waarop je leert. Maak je geen fouten dan ken je het dus al en leer je dus eigenlijk niets.
als je foutjes hebt wordt dat individueel besproken met de juf. een kind dat nooit fouten maakt hoeft dus nooit bij de juf met haar werkte te staan en horen hoe het wel moest etc. mijn zoontje is verlegen dus voor hem bij de juf moeten staan en met haar praten is heel moeilijk. maar hij doet het wel. maar als het te veel is achter elkaar heeft hij enorm stress hiervan.
af gemaakte werkjes aan de juf geven deed hij ook niet een tijdje omdat hij gewoon erg verlegen is. als iemand hem iets zegt bloost hij zo.
Oh dat kan ik mij helemaal voorstellen dat zou ook echt geen goede aanpak bij mijn dochter zijn want die zou zich kapot schamen omdat het dan voor de hele klas zichtbaar is dat ze een fout heeft gemaakt. Hier zet de juf alleen een rood streepje bij b.v de som die ze niet goed heeft maar nooit het goede antwoord erbij, zo daagt ze de kinderen uit om toch nog zelf eens te gaan kijken naar de som en proberen het alsnog zelf op te lossen. Vaak gaat dit dan in groepjes en helpen ze elkaar door of samen de som te maken of elkaar uit te leggen hoe het wel moet. Ze hebben hier wel blokjes op hun tafel. Ligt die op rood dan wil het kind niet gestoord worden (ook niet door juf), hebben ze een vraag dan leggen ze de vraagteken naar boven en komt juf langs, leggen ze hem op groen dan mogen klasgenoten ook bij hun een vraag stellen (en helpen ze elkaar)
Over het geen fouten mogen maken van zichzelf. Hier hebben we ook mee te maken gehad. Mijn vriend en ik hebben toen regelmatig met het bespreken van onze dagen (doen we eigenlijk altijd aan tafel tijdens het eten) gezegd wat we fout hadden gedaan of anders hadden kunnen doen die dag; op het werk, in het verkeer of bijvoorbeeld in de omgang met de meiden. Ook wat we er van hebben geleerd, hoe we ons voelde en wat we kunnen doen om het de andere keer anders te doen. Bij Q was het een heel proces moet ik zeggen. Eerst wilde ze geen fouten maken, als ze niet zeker was van haar zaak deed ze gewoon niks. Daarna ging ze expres fouten maken (ik heb ... fout ingevuld want iedereen maakt wel eens fouten, maar eigenlijk was ... het goede antwoord). Dat was na een tijd ook minder, ze kreeg makkelijker werk om haar zelfvertrouwen te vergroten. Toen ging ze helemaal niks meer uitvoeren in de klas. Nu gaat dat weer beter op de nieuwe school. Ik zou dus niet te veel pushen op ‘fouten maken is niet erg’. Eerder in gesprek gaan waarom ze dat erg vindt. Je hebt daar ook wel ondersteuning voor mbv bepaalde methoden op school geloof ik.
Niet erg hoor @owly Vandaag heeft L. duidelijk de juf laten zien dat jij leest. Hij las een versje wat bij de deur hangt (vloeiend). Voor de rest vroeg hij aan de juf of hij hoofdletters mocht leren. Stond toevallig een kindje uit groep 4 die zei dat ze dat in groep 4 leren. Zoontje teleurgesteld zei: aaahwwwww en liep zo terug naar zn tafel. Juf zei wel dat hij een keer mocht kijken in groep 4. Pffff gesprek mag nu wel komen hoor. Maar L. vertelde dat hij gister nog een rekencito heeft gedaan als onderdeel observatie. Gesprek zal nog wel even duren denk ik.