Mijn dochter heeft geen cijfers. Krijgt die ook niet. Enkel ik zie haar scores tijdens een gesprek op school. Zij beoordeelt zichzelf aan de hand van het aantal krullen in haar werkboekjes. Maar misschien wel idd een idee om de juf vaker te laten benoemen dat foutjes maken er bij hoort. Onze dochter is nooit verteld dat ze voor loopt of dat ze slimmer zou zijn dan anderen. Ik wil dit absoluut biet benadrukken. Iedereen is goed in andere dingen, iedereen is gewoon zoals hij/zij is. Ze gaat bv ook naar een plusgroep, maar ze weet niet dat dit zo heet of waarom ze daar heen gaat. En dat wil ik zo lang mogelijk zo houden. Ik vind de ‘status’ die sommige mensen zich aanmeten of ouders voor hun kinderen echt heel erg.
Voortbordurend op het geen fouten willen maken; kunnen jullie kinderen ook zo panikeren als ze een uitleg niet direct snappen?
Waarom zou je dat niet benoemen? Hier heeft dochter moeite met het anders zijn. We hebben haar dus uitgelegd dat zij anders leert en denkt dan de meeste kinderen (zonder daar verder een waardeoordeel aan te hangen).
hij schaamt zich niet voor zijn fouten(misschien wel weet ik niet echt). maar hij wordt verlegen. ook als het voor iets anders is en hij naar de juf moet. echt zo moeilijk heeft hij het hiermee, hij bloost zo enorm ook. heel gevoelig dus en erg verlegen.
niet alleen bij de juf, bij andere mensen, als iemand hem aanspreekt iets vraagt etc. hij durft ook niet iets te vragen omdat hij verlegen is.
afgelopen jaren hebben de juffen hun best gedaan om hem minder verlegen te maken. hij is nu beter dan ooit maar toch, is zijn karakter.
Omdat ik niet wil dat mijn kind nog verder naast haar schoenen gaat lopen. Ik vind het echt afschuwelijk als ouders lopen te pochen over hoe hoog hun kinderen scoren en hoe goed ze wel niet zijn. Al mijn kinderen zijn even ‘goed’, maar wel op verschillende vlakken. Maar voor mijn dochter heeft haar intelligentie meer ‘waarde’ dan het enorme inlevingsvermogen en de sociale skills van mijn oudste. Zo lang zij dat niet snapt, of zich daar in ieder geval niet naar gedraagt, wil ik dit niet extra benadrukken. Ze is niet anders. Ze is een zusje, een klasgenote, een vriendin, een kind... net als ieder ander.
En met voorbeelden uit de praktijk? eten wat aanbrandt, deuk in de auto, glas wat kapot valt... Ook als je dingen kunt kan je een foutje maken.
Tuurlijk snapt ze dat. Maar dat is toch anders. Want foutloos (in een toets) is wel degelijk een optie (die ze ook geregeld haalt), dus dat is het ‘bewijs’ dat het kan. En dus wil zij dat. We gaan het er vast wel inkrijgen hoor, als ze zo slim is als men beweert, haha. Maar nu vind ik het een lastig iets omdat het moeilijk peilen is of en wanneer we haar overvoeren. Mijn dochter is het type dat vrolijk doorgaat tot het gaatje en dan instort. Voorbeeld: ze heeft astma, maar zal nooit vertellen als ze benauwd is. Gaat door tot ze letterlijk instort en eindigt in het ziekenhuis. Daarom hebben wij een saturatiemeter aangeschaft die we bij twijfel op haar vinger zetten. Dit om onze dochter te beschermen tegen zichzelf. Zoiets zoeken we ook voor school. Want ze hoeft niet van ons te leren en ver vooruit te sprinten. Ze is nog jong. Wel willen we dat ze gewoon goed in haar vel zit, vandaar ook de extra uitdaging, maar willen wel een seintje als het minder goed gaat. En ik heb nu niet het vertrouwen dat ik zo’n seintje tijdig zal oppikken, gezien haar vastberadenheid en perfectionisme.
Wij benoemen ook niet dat ze beter is, maar dat ze anders is. Gelukkig beseft ze wel dat de een goed is in het een en de ander in het ander. Hier lijkt ze juist zichzelf te verliezen in het aanpassen en ze moet dus leren dat ze mag zijn zoals ze is.
Wij hebben ook altijd alleen benoemd dat iedereen gelukkig anders is en haar hoofd anders werkt dan dat van veel anderen. Zij snapt dingen snel en anderen snappen en kunnen / kennen andere dingen weer beter. Pas toen Q in de leonardo klas zat wist ze dat ze hb was, omdat andere kinderen dat tegen haar hadden gezegd. We blijven benadrukken dat iedereen anders is en mag zijn. Bepaalde andere, vooral ouders, vinden dat hun kind echt boven andere kinderen staat, beschamende situaties heb ik al meegemaakt op school... Gelukkig doet Q er niet arrogant over dat ze hb is. Laatst vroeg de overbuurvrouw wel waarom Q nou precies naar een andere school is gegaan, dan leg ik het globaal uit. Maar idd blijven wij hier ook echt benadrukken dat iedereen ‘sterke’ en ‘zwakkere’ kanten heeft.
Wat betreft fouten maken... Wij doen dat eigenlijk exact hetzelfde als @debq. In plaats van een gesprek (discussie) aangaan over het feit dat fouten gemaakt mogen worden, proberen we te laten zien dat fouten ‘erbij horen’. Mijn man was bijvoorbeeld gezakt voor zijn motor examen en dat bespreken we dan aan tafel. En ik heb ook wel eens iets gekookt wat niet te eten was. Tsja, ik heb het geprobeerd, maar het is niet helemaal goed gegaan... Bij onze dochter heeft het wel lang geduurd voordat ze zichzelf toe stond om fouten te maken, ze ging ook vaak lastige situaties uit de weg om te zorgen dat ze geen fouten maakte. Haar juf in groep 6 heeft het gelukkig goed door; ze maken wekelijks een planning in een zelf aangeschafte agenda voor extra werk en daar houd ze zich goed aan. (Zou ook zomaar de leeftijd kunnen zijn ).
Slapen jullie kinderen ook zo weinig? Dochter redt gemiddeld 8 uur per nacht denk ik, maar dat lijkt me toch veel te weinig voor een kind van 6..... Nou heeft ze nooit heel veel slapen, maar de laatste tijd is het echt weinig.
Ja! Mijn oudste heeft ook altijd extreem weinig slaap nodig gehad. De jongste slaapt wel wat minder dan leeftijdsgenoten heb ik gemerkt maar niet extreem. Op het moment heeft ze al twee weken een keelinfectie waar ze niet écht ziek van is, maar ook niet helemaal lekker. En ze slaapt wel 11 uur per etmaal Heerlijk
De oudste heeft jaren van 23.00u tot 6.00u geslapen. Inmiddels slaapt ze wel ietsje langer, zeg van 22.00u tot 6.00u/6.30u. De jongste sliep heel lang goed, maar slaapt juist de laatste tijd slecht/kort, beetje vergelijkbaar met de tijdstippen van de oudste.
Hier een normale slaper. Ongeveer 10 uur per nacht. Maar ik weet niet of het appels met peren vergelijken is, want ze heeft last van astmatische klachten en het leven kost haar hierdoor veel energie.
We hebben het gesprek gehad op school, ze hebben naar de uitslag van de dhh test gekeken en vergeleken met onze antwoorden. Hij heeft heel veel kenmerken van hb. Op een aantal onderdelen scoort hij in het rood en dat zijn de zorg gedeeltes. Ze gaan nu de komende weken aan de slag. Hij is nu 2 keer mee geweest met 2 kinderen van groep 2 (ib'er) maar nu is hij de uitzondering van de klas en gaan ze kijken of ze 2 kindjes van zijn klas er bij kunnen betrekken. In het begin had hij sociaal gezien best veel moeite en liep hij overal tegen aan maar er zit nu een stijgende lijn in dus dat is fijn. In januari hebben we weer gesprek om te kijken of er nog meer nodig is zoals doortoetsen. Het begin is gemaakt, nu kijken of het wat beter gaat ondqnks de drukke tijd die er aan komt
@owly Wat goed dat er een plan gemaakt is. Ze monitoren hem zo te horen goed, daar kun je alleen maar blij van worden @slaap mijn zoontje heeft ook altijd weinig geslapen, in de winter gelukkig ietsje meer waardoor ik 's avonds ook nog een uurtje voor mezelf heb Hoe het hier gaat: We hebben afgelopen week een gesprek gehad over de uitkomst van het DHH en de toetsen die zijn afgenomen etc. Waar het op neer komt is dat mijn zoontje volgende week in groep 3 zal starten. Op rekengebied is hij verder dan waar ze nu mee bezig zijn in groep 3 en qua lezen/begrijpend lezen zit hij waarschijnlijk ergens mid/eind groep 4 (eind groep 4 toets is nog niet afgenomen, dat gaat misschien nog komen). Hij ligt dusdanig voor op cognitief vlak dat hij binnen groep 3 levelwerk aangeboden zal krijgen. Sociaal emotioneel zal het dan hopelijk ook beter gaan; hij vond totaal geen aansluiting bij de kleutergroep. Iedereen inclusief de juffen en IB'ers hopen alleen dat hij niet té hoge verwachtingen heeft. Hij wil zó graag en denkt dat hij vanalles en nog wat "over de wereld" gaat leren bijvoorbeeld. Ik ben heel blij en opgelucht voor mijn zoontje, maar tegelijkertijd vind ik het o zo spannend. Het is natuurlijk niet zo dat nu hij zal starten in groep 3 alles in één keer opgelost is maar ik ben zo enorm positief verrast door de school. Na onze eerste gesprekken had ik zo mijn twijfels, maar de manier waarop ze hebben nagedacht over e.e.a. en een plan op maat aan't maken zijn stelt mij heel erg gerust Nu hopen dat hij zijn plekje vindt binnen de groep en hij lekkerder in zijn vel gaat zitten doordat hij meer uitdaging zal krijgen. Vooralsnog is mijn zoontje in ieder geval ontzettend enthousiast