Snap ik helemaal. Iedere maand is er een te veel! We zijn inmiddels 2 jaar verder sinds onze actieve kinderwens, november 2016 hebben we besloten ervoor te gaan. Maar ben pas vanaf januari 2017 de rondes gaan tellen (ben ik nu maar weer mee gestopt), omdat ik daarvoor maar weinig er van begreep. Toen ook begonnen met ovulatietesten om meer inzicht in mijn cyclus te krijgen. Dus ik vind het nu wel tijd worden voor een positieve zwangerschapstest
Ik voel me soms wel schuldig als ik lees hoeveel jaren de meeste van jullie al bezig zijn. En wij zijn in augustus voor de eerste keer naar het ziekenhuis geweest en mogen volgende week al starten met ICSI.
Hoef je je toch niet schuldig over te voelen. Je hebt net zo een grote kinderwens als iedereen (maakt denk ik niet uit of het de 1ste of 2de kindje is) dat het bij de ene wat sneller gaat dan de andere tja dat is gewoon zo haha. Duim het zo hard voor jou als voor iedereen
Ik ben zo teleurgesteld... Net telefoon gehad van de arts. Bloedresultaten hetzelfde als maandag. Dus: de boel ligt volledig stil. Conclusie: weer clomid nemen om alles terug op gang te brengen (en me dus weer keihard slecht voelen). Als ik dan toch weer clomid moet nemen, gaan we dus toch nog een inseminatie doen want anders is het maar zinloos allemaal. Met andere woorden, kans dat we dit jaar nog met ivf kunnen beginnen is wel heel klein geworden, en ik ben dik teleurgesteld...
Ah bah nee @SD90 dat moet een rot bericht geweest zijn ! Aller eerst dikke knuf. Maar idd waarom weer clomid? Zou je toch denken dat ze met stimuleren voor ivf zouden beginnen ipv tijd rekken op iui met mogelijk weer zo'n overstimulatie. Of zie ik het verkeerd?
@SD90 oh wat zuur zeg hopelijk gaat IUI dan alsnog jullie wondertje brengen en hoeft het zwaardere geschut er niet aan te pas te komen! Het is toch weer een kansje en beter dan stilstaan. Wel gek dat er nog niks gebeurd in je lichaam. Geven ze je nu wel een lagere dosering? De vorige keer had je overstimulatie door clomid toch?
Ja snap ik. Zou ik ook zijn. Wel gek dat ze dan niet iets anders doen om het op gang te brengen. Voor ivf kunnen ze toch ook vanalles doen zodat je in ieder geval kan starten... Dikke knuffel
Omdat ik niet 'op nul' sta ofzo. Het leek alsof ik ergens halverwege een cyclus zit. Al verdikt baarmoederslijmvlies en hormoonwaarden stonden niet zoals ze aan de start van een cyclus moeten staan etc dus geen goede startsituatie voor ivf. En de clomid omdat ik daardoor geen overstimulatie had (voelde me er alleen heel slecht door) en dit hopelijk iets verandert aan de zaak. We zullen wel zien, zeker? Thanks, meiden.
@SD90 Oh Neeeee! Wat stom!! Dikke knuffel meid, ik hoop dat je lichaam zo snel mogelijk hersteld van de overstimulatie.
Hoe doen jullie het trouwens met werken en deze behandeling? Ziekenhuisbezoek heb ik wel geregeld en groen licht voor gekregen, maar ik zie ook best wel op tegen de bijwerkingen van de hormonen in combinatie met werken... Nog los van dat ik merk dat ik sowieso gewoon moe ben door alles van de afgelopen maanden en me soms slecht kan concentreren of gewoon helemaal geen zin heb ondanks dat ik m'n werk echt wel met plezier doe.
Hier weten degene die het moeten weten. Mocht ik eens anders reageren dan ze gewend zijn weten ze waarom. Tot nu toe gaat het nog goed. Hier ook alles kunnen regelen en als ik vrij moet hebben op korte termijn kan het ook. Ik merk voor mezelf dat werk wel afleiding geeft en er op die manier minder mee bezig ben dus ben blij dat ik gewoon kan gaan werken
Ik heb tijdig verteld aan mijn teamleider dat we een ziekenhuistraject ingingen. Ze vatte dit heel goed op en is ook heel meegaand. Ik kan alles op korte termijn regelen en overal valt een mouw aan te passen. Mocht ik even niet lekker in mijn vel zitten, dan kijkt ze of ik werkzaamheden kan doen waarbij ik niet veel hoef na te denken of mag eerder naar huis, ook werk ik wel eens vanuit huis. Ze meldt me ook wel eens ziek omdat ik van haar dan even een pas op de plaats moet maken en aan mezelf moet denken. Wat dat betreft had ik het niet beter kunnen treffen met een teamleider! Verder weten collega’s er wel van af die aan mijn blok zitten, zij hebben het eerst door dat ik er niet ben. Op een gegeven moment kon ik ook geen smoesjes meer verzinnen waarom ik er niet was. Het gaf een hoop rust toen het hoge woord eruit was bij hen.