Ja bagger is dat.... Hier gelukkig geen gekke dingen en ben niet meer de laatste die bij ons is begonnen dus dat scheelt ook wel
*collega had trouwens al heel vroeg gedeeld en miskraam gehad. Alle collega's reageerde super lief. Namens team reep chocola en bloemetje gestuurd. Ze bleef ook even thuis wat iedereen logisch vond. Ben niet angstig voor om het te vroeg te delen. Hoort helaas ook bij het leven.
Scheelt idd. Ik hoorde dat toen ons bod voor het huis werd geaccepteerd en echt mijn wereld viel gewoon eventjes ineen. Gelukkig binnen een maand wat anders gevonden maar ik denk dat alle spanning van de afgelopen periode er gewoon even uitkomt met alle hoofdpijnen nu. Baan verliezen en solliciteren en verbouwing plannen en dreumes en behandelingen... pfff.. Ik heb het echt al 3 wk last van. Maargoed ik geef er gewoon even aan toe en t is zoals het is.
Ja denk dat je dat ook het beste kan doen idd. Alles komt uiteindelijk toch wel goed. Maar kan mij goed voorstellen hoe je je hebt gevoeld
Is ook zo. Als ik kijk naar de afgelopen periode dan ben ik best trots. Niet op mijzelf maar op de situatie. We hebben er als gezin een goede wending aan gegeven en hebben zoveel leuke dingen voor de boeg!
Goed zo. Ook genieten van de leuke dingen idd. Hier gaat ons nieuwbouwhuis goed vooruit kan niet wachten om te verhuizen naar ons eigen plekje en mss wel zwanger. Mss een nog extra bijzondere kerst dit jaar
Leuke vooruitzichten he! Wanneer gaan jullie verhuizen? Hier pas volgend jaar maart (voor je het weet is het zo ver).
Nou de oplevering staat nog steeds vanaf april. Maar het gaat zo hard nu dat ik denk dat ze eerder klaar zijn. Dan moeten we nog zelf de badkamer, vloeren en muren doen. Als de planning is hoe die nu is hoop ik juni te kunnen verhuizen
@Nina Sanders oei, dat klinkt niet goed. Goed op jezelf blijven letten hè! Je moet er inderdaad gewoon aan toegeven en in plaats van spanning,de ontspanning zoeken! Knuffel!
Doe ik ook hoor. Ik heb het de afgelopen tijd ook echt genegeerd en daardoor komt het dubbel zo hard terug. Ik wilde de afgelopen tijd koste wat het kost met alles doorgaan. Ik moest en zou doorgaan met de behandeling ondanks een beetje twijfel van mijn man en de waarschuwing dat hij het ook veel allemaal vond. Ik moest en zou een nieuwe baan vinden. Ik moest alles qua huis en verbouwing goed plannen (ik wil daar ook de regie in houden). Ik moest en zou dat dus ook allemaal op mijn voorwaarden doen. En guess what.. het is gelukt maar ik weigerde ook om toe te geven dat het een beetje veel is. En daardoor voelde ik al vaker hoofdpijn en moeheid maar heb dat bewust genegeerd. Tsja, ook gewoon een beetje dom natuurlijk. Gelukkig heb ik komende week nog maar 2 dagen werk bij mn huidige werkgever en begin ik de 19e bij de nieuwe. Ik vind het zo eng (ze verwachten zo veel) maar heb er wel zin in. Ook in het gesprek met de gyn komende do.
Het gaat je ongetwijfeld lukken. Een nieuwe baan is altijd spannend,maar komt vast goed. Ze hebben je niet voor niks aangenomen!
Ah zo lief. Doet me echt goed. Ik doe vaak wel alsof t allemaal oké is en meestal is dat het ook maar vind het zelf wel lastig om toe te geven als ik het wél even zwaar vind. Maar ik realiseer me nu ook wel dat alles wat ik doe niet meer alleen effect heeft op mij maar dus ook op ons zoontje. Ik voel me zó zwak als ik zeg dat ik iets zwaar vind of spannend, maar toch spreek ik het wel uit en dat helpt. En oh wat vind ik mezelf dan toch weer zwak (kom op, 1 kindje maar en zo veel mensen die het slechter hebben) maarja, het lucht wel op. Ik heb best een vervelende jeugd gehad en eigenlijk is dat mijn motivatie om het gewoon beter te doen. Ochtenden vol met Peppa Big, bebrild, met koffie en snotdoeken bij de hand terwijl O. in zn Superman pyjamaatje zit: oh zo heerlijk! Dát is wat ik nooit had en mn zoontje wel wil bieden. Ijdel zijn komt later wel weer. Hahahah.
Kijk naar wat je tot nu toe al hebt bereikt,daar mag je trots op zijn. Als ik me niet vergis heb jij bij een uitgeverij gewerkt (meegewerkt aan lesboeken schrijven toch?!) Daar mogen ontzettend veel mensen jaloers op zijn (waaronder Ik!) Mag ik vragen wat je nu gaat doen bij je nieuwe baan?
Hahaha ja dat klopt helemaal! Ik ben momenteel iets sales gerichter en ben verantwoordelijk voor het proposal (het voorstel) dat naar de klant gaat tbv (Europese) aanbestedingen en onderhandse offertes. Meeschrijven aan lesmateriaal vond ik zo leuk maar was helaas op dat moment onvoldoende qua inkomsten (niet fulltime) waardoor ik toen wat meer sales driven moest handelen v mijn gevoel. Dat was een goede stap want ik ben goed in wat ik nu doe maar mocht ik ooit weer de kans krijgen om mee te schrijven aan lesmateriaal dan grijp ik die kans. Ik vond dat té gaaf en ben zo onwijs trots op de boeken in mijn kast met mijn naam in het colofon. Dus als iemand nog educatieve auteurs zoekt; hier is NS
Wat je nu doet, lijkt me ook erg gaaf. Het kan inderdaad (volgens mij) niet tippen aan meeschrijven aan lesmateriaal. Misschien geef ik wel les uit de boeken waar je aan meegeschreven hebt! Hoe gaaf
Ik wilde even zeggen dat ik de liefste vriend ooit heb haha. Heeft een brunch voor ons gemaakt! Lekker ongezond voor de zondagochtend