Als ik de ouders in de winkel even erbij pak "pietje, wil je dat niet doen?" Pietje gaat vrolijk door... Mams geeft nog eens vriendelijk aan "pietje wil.je dat alsjeblieft niet doen"... En pietje blijft bezig. Mams ondertussen staat stoïcijns naar de wand met chocolade te.staren terwijl lieve pietje gewoon de winkel als speeltuin gebruikt. Real life voorbeeld en nee... Niet de.enige. Natuurlijk is geweld geen optie in opvoeding. Maar er is nog een verschil tussen geweld en duidelijk laten merken dat je het niet wilt. Maar dat halfbakken "liefje, wil je dat alsjeblieft niet doen" en vervolgens niets doen maak ik gewoon te vaak mee...
Maar als het 1 x is gebeurd, gaat het toch nergens over? Uit jouw eerdere posts haal ik dat je slaan/tikken echt een manier van opvoeden vindt. Omdat kinderen anders 'grenzeloos' worden en dat het er gewoon bij hoort. 1 x een tikje is iets totaal anders, dat is volgens mij bijna iedereen weleens overkomen. Mij ook. Maar ik voelde me daar heel slecht bij en het haalde niks uit. Dus ben ik op zoek gegaan naar andere methoden, en die zijn er genoeg. Ik denk dat je je gewoon niet goed weet uit te drukken ofzo, of dat je de geschreven teksten hier anders interpreteert. Want jouw heftige reacties zijn echt onnodig.
Dat zie ik ook wel eens ja. Hier is het: 'E. (mijn middelste), afblijven.' Gaat ze dan door, pak ik haar hand en komt ze bij mij staan. Dan is het klaar met haar bewegingsvrijheid.
Lees mijn post nog eens rústig, ik vraag gewoon hoe je het aanpakt, jij schiet meteen weer volledig in de verdediging...
Ik wil niet belerend overkomen, maar als er continu negatief gereageerd wordt op een kind dat boos is, gaat dat kind op een gegeven moment die boosheid onderdrukken. Als hij opgroeit, wordt dat een karaktertrek. Maar die emotie moet er ergens uit. Dus krijg je te maken met heel andere problemen. Je zegt dat je haar niet meer kan bereiken en daarom water gebruikt. Op dat moment zelf lijkt dat de juiste oplossing, want je kind raakt uit haar driftbui. Maar als het structureel gebeurt, wordt de achterliggende oorzaak van die driftbui (emoties die eruit moeten) niet aangepakt. En als ze groter wordt, lijkt het me alleen maar moeilijker worden. Ik kan mijn zesjarige niet naar de kraan slepen om haar hoofd eronder te houden. Dat is fysiek onmogelijk. En ook zij heeft nog wel eens driftbuien.
Zal mijn mening hierover nog een laatste keer formuleren Ik vind dat een brutaal niet luisterend kind een tikje mag krijgen. Ik heb dat bij mijn zoontje nog niet veel , 1 keer dus moeten doen. Dus het is niet omdat ik van mening ben dat van een klein tikje een kind niet dood zal gaan dat ik dat ook werkelijk vaak doe
Maar de vraag is of jouw (stief)zoontje zich zo goed gedraagt omdat je hem sporadisch een tik geeft of dat het door andere kwaliteiten komt (jouw kwaliteiten) die je gebruikt binnen de opvoeding. Ik denk namelijk het tweede en vermoed dat je teveel waarde hecht aan dat kleine onderdeel binnen jouw opvoeding en te weinig ziet wat maakt dat jouw (stief)zoon zich goed gedraagt. En als hij uit angst zich super gedraagt, dan kan ik je met zekerheid zeggen dat het wel zorgelijk is. Maar daar ga ik niet vanuit. Mijn kinderen kan ik overigens gelukkig ook overal mee naar toe nemen, spreken met twee woorden, zeggen u etc.. En ik heb daar geen enkele tik voor hoeven uit te delen. Daarbij zijn er vast momenten geweest dat het niet gaat zoals ik wens, maar dat heet opgroeien en leren, met vallen en opstaan. Mijn conclusie is dat een tik geven geen toegevoegde waarde heeft binnen een opvoeding en dat naar alle waarschijnlijkheid jullie (vader, moeder en jij) echt iets anders inzetten om ervoor te zorgen dat hij een lief een braaf jongetje is (nog los van zijn persoonlijkheid). Dus waarom er toch mee doorgaan wetend dat het eerder schade kan aanbrengen dan dat het goed doet?
Respect naar elkaar hier zou een goed begin zijn. Komkom zeg, ik zit echt vol verbazing deze reacties te lezen.
Niet? Bij mij wel hoor. Wel ervan uitgaande dat ik me per definitie netjes en correct gedraag naar andere, maar respect is echt iets anders.
Dat mag jij vinden, de wet denkt daar anders over. Doe daarmee wat je wil. Ik kan ook wel vinden dat ik gewoon door rood mag rijden, zonder gordel in de auto zitten en mijn boodschappen niet afrekenen, maarja. Dat mag nou eenmaal niet.
Hier idd ook. Alle ouderen verdienen in eerste instantie respect. Pas als er werkelijk iets gebeurd waardoor ze geen respect meer verdienen krijgen ze het in mindere maten. Maar wel beleeft blijven. Dus altijd u zeggen tegen ouderen.
Persoonlijk vind ik dat ieder mens in beginsel respect verdient. Gewoon, omdat hij mens is. Vervolgens kunnen mensen dingen doen waardoor ze je respect verliezen. Maar de uitspraak "respect moet je verdienen" gaan de haren op mijn rug altijd van overeind staan. Alsof je eerst van alles moet doen om goedgekeurd te worden.
Even weer een reactie op ts. Wat oma heeft gedaan is absoluut niet netjes. Wat je dochter heeft gedaan ook niet. Allebei zitten ze fout. Ik vind ook dat je het erger maakt dan dat het is. Oma moet excuses maken tegen dochter, maar dochter niet tegen oma omdat ze het al tegen jou gedaan heeft? Dat vind ik raar. Voor zover ik kan lezen ben jij de enige die zich hier nog druk om maakt. Oma weet dat ze fout zat, geef haar dan opties wat ze de volgende keer zou kunnen doen. Verder zou ik het laten rusten, zeker omdat het een incident is geweest.