Wil je vertellen @Eva2011 ? Of is dat nog te confronterend? Ik merk dat ik weinig achter de laptop zit en dan ook slecht reageer, sorry
Ja het niet kunnen controleren daar kan ik niet tegen als ik niet weet wat er gaat gebeuren. En bij de laatste bevalling ging het niet allemaal goed en hebben ze me ( de verloskundigen) vaak alleen gelaten. Uiteindelijk hebben ze wel hun excuses angeboden dat ze mij niet geloofde maar ja das achteraf denk je ook niet dat het misschien daardoor komt dat ik nu ‚bang‘ Ben? Als je wilt praten over het gesprek mag het hoor xx
Ja die angst kan ik me goed voorstellen hoor. Ik herken het willen controleren. Ik heb controle op alles om me heen en zo de schijncontrole over mezelf... Soms moet je dingen over je heen laten komen, dat doe ik nu deze week, maar ik raak alle grip kwijt. Houd de schijn op, maar oh wat lastig... En tot overmaat van ramp komt vriend met zoon thuis van sport waar hij zichzelf weer compleet voor gek heeft gezet, niet luisteren naar de trainer, en daardoor voelt t voor vriend alsof hij voor schut staat. De hulpvraag voor de oudste vind ik nog belangrijker dan voor mezelf, want door onze issues met hem reageer ik ook zo als ik reageer, omdat ik maar geen grip op zijn gedrag krijg. Ahhh stomme cirkeltjes!
Simpel voorbeeld. Was vanmiddag op zijn kamer omdat ik hem naar boven had gestuurd na waarschuwen, hij zat de kat te jennen en daarna zijn zusje... Dat is een no go. Harde no go tegenwoordig omdat hij hardleers is. Goed, ik naar boven, mopper dat hij moet opruimen, en ga samen met hem de was in zijn kast doen. Komen bij de lades, zegt hij: "daar staat de Lego voor". Ja, en? Elk kind van 7 kan bedenken dat je dat even aan de kant schuift zodat de lade open kan toch? Maar hij kijkt lijkt mij aan en geeft zijn stapel sokken terug. Hij is zooooo slim, maar dat kan hij niet bedenken? En nee, het is niet de eerste keer, maar telkens weer. Ik snap dat mannetje echt niet. Het frustreert me. Door dit soort simpele dingen loop ik gigantisch op mijn tenen om mijn gemak te bewaren, en mijn lontje is onderhand zo kort geworden... Ik blijf maar herhalen en herhalen, zo ook met de sokkenlade, elke keer weer. Ik loop over van frustraties, moet moeite doen niet te flippen om een simpele sokkenlade. Hoe stom is dat? En dan wordt vriend boos op mij en ik op hem, en barst de bom tussen ons ook weer. Geen prettige sfeer. En dat kwam er allemaal uit bij het gesprek. Controle drang omdat ik alles om me heen wil controleren om me niet op eigen leven te richten. Gemis van vroeger, niet kunnen tonen van liefde naar zoon, hechtingsproblematiek van mijn kant terwijl zoon schreeuwt om aandacht, eigenlijk 99% van de tijd negatieve aandacht eist. Extreme angst voor herhaling van de pnd, irreële angst want het is nu toch nog niet zo? Maar ik sta op scherp want het komt nog wel... Zoveel dingen die aangepakt moeten worden dat ik mezelf nu al het gekkenhuis in heb gepraat ondertussen. Daar hoor ik thuis. En dan een vpk die zegt dat ze het belangrijk vindt dat na deze zes weken ook vriend en ik aan onze relatie gaan werken... De druppel. Ja het moet, het is zo verstoord ondertussen.
Heftig allemaal en zoals je weet zo bekend voor mij...... ben blij te lezen dat je er wel allemaal de vinger op kan leggen. Zullen nog vele gesprekken volgen en het word beter als je je Open stelt
@Eva2011 : ik herken wel heel veel van je omgang met zoon. Ik zit echt in een ontzettende klote-periode met oudste dochter. Gek genoeg heeft het bij mij weinig invloed op zwangerschap/baby, maar ik heb dan ook geen ppd in het verleden gehad. Ik kan me goed voorstellen dat het enorm veel is, zeker met alle hormonen die ook nog door je lijf gieren. Ik denk dat het goed is dat je het allemaal aanpakt. Stapje voor stapje. Vaak lijkt het erger te worden als je eenmaal hulp zoekt, je zorgvuldig opgebouwde muurtje en strategieën worden afgebroken en dat maakt je heel kwetsbaar. Maar echt, als je eraan blijft werken dan wordt het beter. Daar kun je nu heel weinig mee, misschien is dit ook niet eens de beste periode om vol aan jezelf en je relatie te werken. Alert blijven op ppd is wél heel belangrijk, evenals of je genoeg slaap krijgt (mega trigger voor pp psychose). Stapje voor stapje, je komt er wel! @Bubblez : haha, wat klink je relaxed. Geweldig!
Klinkt echt heftig @Eva2011 Ik weet niet zoveel zinnigs te zeggen, maar wil je nogmaals veel sterkte wensen en luister goed naar jezelf.
Hoe staat het er nu voor met de hulpvraag, zit er al wat schot in de zaak? Lijkt me erg lastig om zo lang te moeten wachten en ondertussen verder helemaal niks verder te komen. De frustratie is je dus bekend. Ik ben blij om te lezen dat het weinig invloed op je zwangerschap heeft, dat scheelt echt enorm. Sprak met met vriend en ook bij hem is de grens qua zoon aardig bereikt. Er moet juist op dat vlak hulp komen omdat het ons als gezin uit elkaar trekt. Maarja, ik aan mezelf werken, en met zoon de nodige zorgen, en dan nog eens allerlei beerputten en soort relatietherapie erbij...
Schot in de zaak... Mwah. Ik denk dat we blij mogen zijn als er in januari hulp is (in augustus al begonnen), áls we al de benodigde hulp krijgen...
@Eva2011 wat naar zeg dat t allemaal zo loopt, zeker als je zelf ook al niet zo lekker in je vel zit. Is morgen nou je laatste dag kraamzorg? Wij gaan zo naar t ziekenhuis voor ctg. Ik zit er helemaal doorheen angst is torenhoog dus ik wil er gewoon vanaf en die ctg kan me helpen (vorige keer iig). Ze is helemaal gedraaid en ik weet niet meer wat waar ligt, voel alles aan de andere kant en veel minder. Nja hopelijk vanavond met n gerust hart weer naar bed.
Jeetje wat duurt dat lang zeg.. ik weet helaas hoe t gaat, omdat ik zelf voor de gemeente werd. Heel naar is dat . Heb je wel n goed gevoel bij de voorgestelde hulp of is er nog geen concreet plan?
Och meis, ik hoop dat je gevoel qua draaien er totaal naast zit en ze er nog mooi voor ligt. Hoop dat de ctg je voldoende rust biedt. Krijg je wat je angsten betreft wel voldoende ondersteuning? Ik heb mijn emo dagje opgelost (controle...) door de keuken te poetsen en cadeautjes voor VK en vriendin in te pakken. Voor kz haalt vriend morgen wat persoonlijks, zo'n lieve vrouw!!! Dit weekend 9e en 10e dag ivm KS, elk nog drie uurtjes.
@Clueless01 : hoe was het ctg? En ligt ze nog goed? Hopelijk lekker slapen straks of misschien wel bevallen! Wat het plan betreft: de mevrouw van de gemeente kwam met een plan waar wij helemaal niet achter stonden. We mochten toen zelf een plan schrijven (alsof we daar tijd en energie voor hebben), dat plan is in principe akkoord. Nu alleen nog de vraag of het ook vergoed gaat worden. Zelf kunnen we dat nooit financieren...