Wie weet dat ik er, mocht ik ooit zoiets bij de hand krijgen, dan anders over denk, maar voor nu laat ik het hier even bij
Nee, directe reactie op eerdere post van Merah. Vandaar de quotering. Al slaat het eventueel niet deelnemen aan een klas-activiteit wel ook op hem. Op ieder kind wat daar niet aan deel wil nemen om welke reden dan ook
wat ik op schreef waren zijn observaties, niet zijn argumentaties om niet mee te willen doen. hij heeft inderdaad 7 adhd kinderen(vandaag weer er 1 opgehaald wegens ontploffen) en pubers in de groep die zich soms gek gedragen. hij heeft t 2 keer gedaan, lotjes trekken. inderdaad zelf bedacht en geknutseld, net als een paar anderen in de groep. Hij vertelde deze observaties als tegenargument, omdat de juf hem vertelde dat het om delen etc ging. hij vertelde deze aan mij thuis, niet aan de juf, om het MIJ duidelijk te maken dat hij deze dingen (zoals delen, gezelligheid) niet bij de sint viering op school gaat/kan leren. dat ik dat weet, dat hij niet om die redenen mee doet, maar alleen omdat ik vind dat hij mee moet doen, omdat ik vind dat het goed voor hem zou zijn in de lange termijn. O ja; omdat de juf gewend is aan adhd kinderen, en HS, dacht ze ook meteen dat hij wegens prikkels niet wilde. dus dat legde hij me uit. hij heeft geen last van de prikkels, wel last van gek gedrag van de kinderen die last hebben van de prikkels. ik hoop dat het meevalt.
ja groep klinkt als een sit com, maar goed, in het echt valt het mee. dat zag ik omdat ik een keer mee opstap ging. zoontje lijkt echt niet 'anders' omdat er veel opvallende kinderen zijn in de groep, vele eigenzinnige kinderen, met hun afwijkende keuzes/gedrag. en mijn zoon leert dus van deze kinderen vermoed ik, dat hij ook keer anders kan doen/zijn.hij doet dus altijd mee met de groep.
ik wil zijn argumenten niet noemen omdat ik echt geen typische sinterklas topik wil hebben met die heftige mening verschillen.
oh ik snap je helemaal. en het is zooo eenrichtingsverkeer he, altijd degene zijn die anders is. Niet dat het de ene keer geven en de andere keer nemen is. Ook al is het zoiets 'onbenulligs' als een klassefeest of sinterklaas-viering, het is weer aanpassen aan de groep.
zijn argumenten zijn stevig, kun je van mij aannemen. maar ik wil geen sinterklas topik hebben, met heftige discussies over deze traditie. ik vind sinterklas leuk, en leuk voor de kinderen. heftige discussies hierover snap ik echt niet omdat ik uit buitenland kom.
Ik zou eigenlijk ook kijken voor een compromis. Doen wij toch ook? Ff een uurtje ofzo naar die gelegenheid waar we wel verwacht worden maar eigenlijk geen zin in hebben? Ik zou ook vertellen dat, wie het cadeau ook betaald en wie de surprise ook maakt, je alsnog een ander kind blij maakt door het geven ervan. Helemaal als hij er zelf moeite in steekt, dat heeft waarde. Wellicht vindt hij het woord delen slecht gekozen? Geven past meer denk ik. En misschien vindt de juf het dan goed dat ie tijdens de film iets voor zichzelf gaat doen zolang het niet het film kijken van de groep verstoort? Dan doet ie niet alles mee, maar wel aan het belangrijkste gedeelte, namelijk de surprises.
Iedereen is inderdaad anders, gelukkig maar. De een heeft er alleen meer last van dan de ander. En daarom is het, denk ik, goed om naar een manier te zoeken die voor iedereen acceptabel is.
ja inderdaad. zoiets gaat wel gebeuren denk ik. ik denk ook dat hij dan niet de enige is die de film niet wil kijken. zoiets van een tussen weg verwacht ik wel van deze juf hoor, ze wilt hem echt niet zo hard dwingen. en zoontje is best redelijk en netjes met zijn reacties. dus ze komen wel uit. ik kan toch niet meer dan dat doen.
Hoe gaat hij dat later doen op het VO of als hij werkt en hij wil iets niet... en van zijn mentor of werkgever moet het? Het leven is een en al aanpassen en soms doe je iets wat wel in je straatje ligt en soms moet je jezelf overtuigen omdat je een ander een plezier doet of gewoon omdat het sociaal wenselijk is of dat je leidinggevende zegt dat hij het op een A manier dat hij het dan op een B manier doet.
hij gaat zeker een sociale loser of zo worden...totaal mislukken op zijn werk. en ik ga dan denken dat ik dat al had kunnen weten toen hij weigerde lotjes te trekken op gr7. zo snel mogelijk leren dus om met de kudde mee te bewegen. geen kritiek, geen eigen mening, geen gewetens bezwaren, gewoon doen wat iedereen doet. want zo kom je verder in het leven. 21ste eeuw!
Wat een sneue post. Erg jammer. Je kunt prima je eigen mening hebben en toch enigszins aangepast mee doen.
Tja, ik ben zelf dan ook een rare. Maar ik ben juist trots op zo'n persoon die zo dichtbij zichzelf wil blijven en met ijzersterke argumenten kan vertellen waarom hij dat niet wil doen. Om iemand te plezieren? En hij zelf dan? Moet hij zelf ook niet plezier ervaren? Waarom jezelf buiten te groep zetten? Mag je niet jezelf blijven en zeggen, veel plezier maar voor mij niet? Ijzersterk toch? Ik heb ook zo'n zoon, en ik zal precies hetzelfde doen als wat jij ook doet. Gesprek aangaan, de wil inzien dat hij het voor een ander toch wil doen,maar uiteindelijk hem laten doen waar hij zich het prettigst bij voelt. Gewoon hem hem laten zijn! Die komt er wel!
Mijn oudste vindt knutselen maar niets, maar zal het toch moeten doen aangezien ze een surprise moet maken. Voor een jongen die ze heel vervelend vindt. Maar goed, er maar het beste van maken, toch iets moois maken en kijken tijdens de viering wat de rest gemaakt heeft. Hier was het vorig jaar echt heel leuk, iedereen had heel goed zijn best gedaan. Dus ik zou hem gewoon mee laten doen. Er zijn echt veel meer kinderen die het eigenlijk niets vinden maar toch meedoen. Buiten school mag hij dan zelf weten wat hij doet. Wij deden vroeger op de middelbare school trouwens ook aan surprises t/m de 3e klas geloof ik. Wat betreft de film, ik vond vroeger ook niet alle films leuk en mocht dan gewoon lezen in de klas, terwijl de rest de film keek. Lijkt me dat dat niet zo'n probleem zal zijn.
Ik zou zelf wel onderscheid maken of het echt een soort sociale angst is: willen vermijden van drukte, herrie, prikkels, groepen mensen. Of dat hij alleen heel graag de kritische noot wil leveren. In het eerste geval zou ik hem wel helpen met hoe het in te perken zodat het voor hem behapbaar is. In het tweede geval zou ik hem ook de verantwoordelijkheid geven om er zelf met de juf uit te komen. Als hij volwassen genoeg is om kritiek te leveren, moet hij ook maar volwassen genoeg kunnen zijn om zelf een oplossing te verzinnen voor het probleem.