Leuk om zo te lezen wat jullie in het dagelijks leven doen. Gezien mijn werk kies ik er echter voor om dit weinig privé openbaar -en dus voor iedereen leesbaar- op een forum te plaatsen. Ben erg gesteld op mijn privacy wat dat betreft. Wat ik wel kwijt wil is dat ik al mama ben van 3 kindjes. Gescheiden ben en nu dus zwanger ben van de 4e, van mijn nieuwe partner.
Ik moet ook toegeven dat ik nooit eerder zo beroerd ben geweest als nu. Hopen dat we ons over een paar weken wat beter voelen!
Hier ook nog weinig klachten, ontzettend veel trek steeds maar weinig weg krijgen.. ben ook helemaal klaar met vleeswaren ik moet sowieso altijd al veel eten om op gewicht te blijven, nu val ik ook af zonder dat ik misselijk ben of overgeef. Ik at veel boerenmetworst, likkepot/paté, file american en carpaccio.. ben dus best wel opzoek naar inspiratie haha. Het trekkende gevoel in de baarmoeder heb ik 3 dagen achter elkaar gehad en daarna zakte het af.. nu zo af en toe nog. Leuk om elkaar beter te leren kennen. Van het weekend word ik 32, mijn man bijna 33. Wij gaan 15 jaar samen waarvan nu 7 getrouwd..al jaren een kinderwens die nu hopelijk in vervulling gaat, verder hebben we een lieve, soms stronteigenwijze beagle van 7 die nu momenteel niet meer van mij zijde wijkt. Ik werk al 15 jaar als kapster en mijn man heeft al jaren een eigen bedrijf.
@Kimmetjuh90, begrijp me alsjeblieft niet verkeerd hoor maar... Shoarma, patat, frikadel? Dat zijn maaltijden die normaal gesproken al vrij heftig voor je maag zijn (moeten extra maagsappen voor aangemaakt worden ivm het vet) dus laat staan als je in het begin van een zwangerschap zit. Beter is om zelf soep te maken met verse groente voor de vitamines en vermicelli erdoorheen voor de benodigde koolhydraten, of iets van rijst met kip of een gekookte aardappel met groente. Deze maaltijden zijn veel beter voor je en het kleine beetje wat je dan misschien binnenkrijgt, is in ieder geval voedzaam. Ik heb al ruim 2 weken te maken met overmatig overgeven en misselijkheid en ik kan je zeggen dat je door de misselijkheid minder gaat eten, waardoor je zwakker wordt en dan nog misselijker wordt. Het is dus echt van belang te zorgen dat je op een manier de juiste voedingsstoffen binnenkrijgt. Ook heel belangrijk voor het kindje dat in je buik groeit
Bij mij is er eigenlijk nog niets gewijzigd. Ik heb heel licht bloedverlies bij het afvegen na het plassen zeg maar, en alleen een zeurderig gevoel in mijn buik. Zou eigenlijk vrijdag gebeld worden door de verloskundige maar ga morgen zelf bellen. Ik wil eigenlijk deze week nog een controle echo om het zeker te weten. Mijn borsten zijn nl nog steeds gevoelig.
Dat snap ik, we doen week boodschappen en t kwam nu zo uit, normaal 1x per week vet eten ofzo.. Ik had t met aardappelen vlees en groente ook dat ik t niet wegkreeg
Ik hoop zo voor jullie dat jullie snel goed nieuws hebben! Dat wachten met die onzekerheid is slopend.
Wat een onzekerheid zo Ik snap je helemaal dat je graag zo snel mogelijk een echo wil om te kijken waar je aan toe bent!
Ik ben ook met vlagen zo misselijk ik merk wel dat als ik dan wat eet het iets minder wordt. Maar ik moet dan ook weer niet teveel achter elkaar eten. Hebben jullie al gekke cravings of andere trekjes? Ik heb steeds zo'n zin in een boterham met oude kaas
Even goed voorstellen; Ik ben een moeder van 33 jr en 3 kids, mijn oudste twee zijn van een andere vader. Hij heeft een klassieke omgangs regeling, om de twee weken het een weekend van vr-zon en alle vakanties de helft. Dat word dus nog puzzelen met ex over de zomervakantie. (Ivm baby) Wij hebben een blank en tan teckel, heerlijk diertje is ze, knuffelkontje tot en met. Wij wonen niet mega groot maar voor ieder kindje straks een eigen kamertje & ook voor ons. Door onze scheidingen, mijn ziektes en een huilbaby 2 jaar lang heeft onze relatie best wat te voortduren gehad. UPS And downs, maar na verschillende individuele en samen therapie vormen komen we steeds een stapje dichtbij een sterk gezin met balans. We zijn er nog niet en gebruiken de 9 maanden zwangerschap dan ook om de laatste strubbelingen op een rijtje te hebben. Manlief is erg bang voor nr4, bang voor herhaling van huilen enz enz. Dus we hebben nog wat klusjes te klaren samen. Maar komt goed, we houden oprecht van elkaar. Ik werk dus niet meer vanwege mijn chronische ziektes, colitis ulserosa en LPHS een nierziekte. Misschien in de toekomst een baantje van 2 dagen ergens oo kantoor wie zal het zeggen. Voorlopig zorgen voor de kindjes wat heerlijk is. Ik heb nog 4 oppas kindjes om wat extras bij te verdienen.
Ohjee.. gaat t nu wat beter? Ik heb ook staan kokhalzen vanmorgen en dat was dan alleen vanwege mn multi vitamine...
Ik ook even iets korts over mezelf vertellen: Ik ben 26 en heb samen met mijn vriend een zoontje van 2, 3 katten (laatste kwamen we tegen in asiel en konden we niet daar laten, waren helemaal verliefd) en woon in een leuk huis met tuin in een leuk dorpje in de Randstad. Ben invaljuf op basisscholen, op dit moment bewust voor gekozen zodat ik en mijn vriend (zelfstandige en werkt onregelmatig) de zorg voor ons zoontje kunnen delen en hij niet naar de opvang hoeft. Eigen klas blijft wel trekken en mis collega’s om me heen, dus misschien als de kleine frummel geboren is, dat ik wel op zoek ga naar een nieuwe vaste baan. Mijn hobby’s zijn opvoedings- en onderwijsboeken lezen (hou nogal van mijn vak haha) en alles wat creatief is. Hoop voor dit kindje ook weer wat leuke kleertjes/dekentjes/knuffeltjes te maken, hoop dat het haalbaar is met peuter.
Leuk!! Ik ben ook behoorlijk crea en maak veel kleding voor de meiden. Ben benieuwd naar je creaties, zou het leuk vinden hier af en toe wat voor bij te zien komen