Mijn man vind meestal alles wel leuk/goed/mooi wat ik koop. Maar als dat een keer niet zo is, is dat vooral zijn probleem. Ik moet er in lopen en me er prettig in voelen. Dus dan kies ik voor mijn eigen mening. Alleen bij gezamelijke aankopen (bv meubels oid) weegt zijn mening even zwaar als de mijne. Misschien komt het door het bontje. Dat is naar mijn smaak net iets te veel. Maar ik vind het verre van een tokkie jas. En als ik die mooi had gevonden, had ik hem dus gekocht.
Mooie jas! Wat kleding betreft luister ik naar mijn man. Hij is eerlijk en heeft er kijk op. Hij kan bijv in een winkel iets uit een rek trekken dat ik zelf nooit zou pakken, en als ik aanpas blijkt het fantastisch te staan. Dus ja, heeft jouw man er ook kijk op? Draag je de jas met plezier als je weet dat hij dit vindt? Ik vind het geen tokkie jas trouwens.
Mijn man is nogal makkelijk en vind het meeste wat ik draag leuk. Hij is ook nog eens hartstikke kleurenblind dus kan er vaak niet eens een oordeel over vellen. Soms maakt hij eens een stom grapje (een streepjesjurkje--> ben je een zebra ofzo) Eén keer vond hij een jasje echt heel lelijk maar ik vond hem echt héél leuk en toen heb ik hem gekocht. Ik heb nog nooit zoveel complimenten op een kledingstuk gekregen dan op dat jasje Ik vind deze jas leuk en ik zou hem houden. Ik draag ook altijd alleen mantels maar wilde dit jaar ook iets warms erbij en kijk naar iets soortgelijks!
Ligt er een beetje aan wat het is dat ik wil kopen.. Hij vindt zelden iets niet mooi, dus als hij dan iets stom vindt zal ik het misschien wel laten, tenzij ik het echt geweldig vind, dan heeft ie pech
Hij heeft zelden dat hij iets heel erg lelijk vindt (maar ik heb ook geen extreme smaak), maar mocht dit wel zo zijn dan koop ik het niet. Tenzij het iets praktisch is, waar hij niet veel mee te maken heeft. Als hij het 'mwah' vindt en ik het fantastisch vind dan koop ik het wel. Als hij iets heel erg mooi vindt en ik vind het matig, dan wil ik erover nadenken. Als ik het heel lelijk vind uiteraard niet.
Ik kan me voorstellen dat wanneer je altijd mantels draagt dit een compleet andere look is voor je man. Maar tokkie vind ik de jas zeker niet. Niet mijn smaak, maar als jij hem mooi vind? En hier maakt het me geen bal uit wat man vind. Als ik het maar leuk vind en me er goed bij voel. Twijfel ik en is hij uitgesproken negatief, dan koop ik het niet. Maar als ik er weg van ben en hij vind het niks heeft hij pech. Hij koopt tenslotte ook zijn eigen kleding en bemoei ik me niet mee.
Kan me echt niet schelen wat mijn man denkt over een jas. Hij komt niet buiten, ik wel. Ik ga niet staan bibberen van de kou omdat hij een lekker warme jas niet mooi vindt.
Nee, mijn man zegt altijd als ik iets bij hem niet mooi vind “ Heb jij even pech, je hoeft niet naast me te lopen als je het niks vind.” En zo denk ik er zelf ook andersom over, alleen hij vind altijd alles mooi, kan hij gewoon naast mij blijven lopen. Heeft hij even geluk.
Ik geef je vriend gelijk.. echt wat een jas Ik luister vaak naar mijn man. Hij ziet alles toch van de andere kant, en hij heeft vaak een hele positieve manier van 'kritiek' geven. Meestal luister ik naar hem
Ik hou er wel rekening mee, maar hij zal ook niet gauw zeggen dat hij iets afschuwelijk vindt alleen omdat het zijn smaak niet is. Dus als hij het echt niks vindt is dat meestal niet voor niks en dan waardeer ik zijn mening zeker.
Als het om mijn warmte gaat maakt het mij geen donder uit wat iemand ervan vind . Ik ga echt geen koulijden omdat een ander het lelijk vind
Nee, ik reageerde op dit: "Als het om mijn warmte gaat maakt het mij geen donder uit wat iemand ervan vind . Ik ga echt geen koulijden omdat een ander het lelijk vind " Dan zeg ik dus dat je niet per se kou hoeft te lijden of in een jas hoeft te lopen die je partner heel lelijk vindt. Maar dat er ook een geheime derde optie is: namelijk een andere jas kopen die warm en mooier is. Zeg niet dat iemand dat moét doen.
Ik draag wat ik zelf wil, dat doet hij ook. Vind het totaal niet belangrijk als hij iets niet mooi vindt.
Mijn man heeft zelden negatief commentaar op wat ik draag. Pas als ik mezelf in een hele oncomfortabele toestand heb gehesen omdat ik denk dat dat moet (bijvoorbeeld een strak jurkje waarin ik niet goed beweeg omdat ik denk dat de gelegenheid daarom vraagt) dan zegt hij: "Je ziet eruit alsof het niet fijn is. Dat is niet okee." Dus dan is het commentaar niet eens op de jurk, maar om hoe tevreden/comfortabel ik er zelf uitzie. Hij heeft ook wel eens gezegd dat een zwart Apple shirt en een glimmende, groene pantalon met luipaardprint een rare combi was. Daar had hij wel gelijk in, maar ik ben er toch in naar de stad gegaan. Dat is eigenlijk het enige dat ik me kan herinneren dat hij echt niet mooi vond.