Mijn dochter is nu 4 jaar. Sinds ruim een half jaar wil ze graag een jongen zijn. Prima, ik maak me er niet druk om. Ze draagt nu de kleding van haar broer en wat ik nieuw koop voor haar is jongens spul. Het ziet er een beetje maf uit maar als zij zich er goed in voelt dan vind ik het ook goed. Stoere meiden kleren trekt ze ook niet aan, ze wil per se jongens kleren aan. Ze haakt al af bij een gekleurd stiksel of een klein hartje ergens. Ze zit sinds kort op school en daar werd het al vrij snel lastig bij opdrachten als "alle jongens mogen nu hun jas gaan pakken". Zij liep dan mee en alle jongens riepen tegen haar dat ze moest wachten, etc. Ik zag dat een keertje en wilde het aankaarten bij de juf maar zij kwam er zelf al mee. In de klas mag ze een jongetje zijn en meedoen als er iets over jongens gezegd wordt. Haar roze/paarse bril is inmiddels al aan vervanging toe en dat mag een blauwe worden. Ze wil ook naar de heren toilet als we ergens zijn wat best gênant is. Sta ik daar als vrouw met mijn dochter Voor haar gaat het dus heel ver. De discussie over gender neutraal komt voor mij nu heel dichtbij, haha. Tot zo ver alles in orde Maar nu.... Ze heeft half lang blond haar. Dat doe ik nu meestal in een "stoere staart" Maarrrrr ... Ze wil haar half lange haar afknippen, echt kort, net zo kort als haar broer. Dat gaat mij dus net iets te ver. Dan gaat er echt heel heel anders uit zien. Van mij mag ze dat als ze wat ouder is. Want wat als dit nu een fase is... het is wel een hele lange fase, maar toch.... Wat zouden jullie doen? Iets korter is voor haar geen optie, dat hebben we al geprobeerd. Ze ziet wel dat sommige jongens ook een staartje hebben, dus dat wil ik haar vooral laten inzien. Zouden jullie het super kort laten knippen of absoluut niet (omdat ik dan zelf flink moet slikken en omdat ze nog maar 4 is en de gevolgen niet overziet)?
Ja? Echt jongens kapsel dus hè, ultrakort. Bij spijt gaat het een aantal jaar duren voor het weer lang is. Cool dat je er zo over denkt, ik twijfel nog, bedankt voor je reactie!
Ik zou gewoon haar haren knippen hoor. Mocht ze het toch ooit niks meer vinden, dan laat ze het wel weer groeien
Ik snap dat het ook iets met jou doet! Het is überhaupt een behoorlijke overgang, dat kan je niet ontkennen. En super dat je er zo goed mee omgaat, maar je mag het soms ook wel moeilijk vinden. Haar transitie van meisje naar jongen voelt voor haar nu heel natuurlijk aan, maar dat zal bij jou anders zijn. Dus het knippen van haar haar (hoe onbenullig het ook klinkt) is voor jou ook weer een stap in het afscheid nemen van je dochter als meisje. Ik denk dat het goed is om samen tot een compromis te komen, wel knippen, maar niet meteen heel kort en jongensachtig. Zo kunnen jullie samen groeien naar die overgang.
Mooie reactie en ik merk meteen dat het wat met me doet, dus je slaat de spijker op zn kop. Nu is ze inderdaad voor mij nog een meisje met haar lange haren. Ik ga er dus in mee maar overduidelijk nog niet volledig. Ik denk wel dat ze niet tevreden is met een stukje korter, het is nogal een koppig ding, maar ik ga het met haar en de kapper overleggen. Bedankt!
Allereerst een dikke knuffel voor jou! Wat zal dit lastig zijn voor jullie! Onwijs cool hoe je ermee omgaat. Je laat haar zichzelf ontdekken. Misschien is het een fase, misschien ook niet. Ze heeft het in ieder geval een goede kans kunnen geven. Heb je al eens met de juf erover gesproken? Ze kan er best rekening mee houden. Of een gesprekje aangaan met de klas als je dat nodig vindt. Kinderen begrijpen stiekem echt een heleboel, als het maar op de juiste manier wordt uitgelegd. Plus: we leven in een tijd waarin we weten dat dit echt iets is. Voel je dus vooral geen ‘zeurende’ ouder! Tipje om misschien na te vragen: bij ons op school krijgen kinderen met sint een cadeau. Jongens een bepaald cadeau en meisjes een bepaald cadeau. Je kan eens navragen hoe dit zit en dan kijken wat misschien mogelijk is. Over het haren knippen: gewoon doen.
Ik zou zelf wat kapsels opzoeken op google en die aan haar voorleggen. Uitleggen dat jij niet wilt dat het ultra kort word... dan komen jullie elkaar tegemoet.. Ik vind het trouwens knap dat je dit kunt!
Mijn zoon zat vanaf de peuters in de klas met een meisje die graag een jongen wilde zijn. Haar ouders gingen overal in mee, dus kort haar, jongens kleding enz. Voor de klas was ze ook een jongen het enige wat niet anders werd was haar naam. In groep 5 wilde ze ook anders genoemt worden, ze had zelf een jongensnaam bedacht, vlak daarna ging ze van school af en ik weet niet hoe dat is afgelopen. Mijn zoon ziet haar nog wel eens buiten en zegt dat ze nog steeds een jongen is (nu groep 7) denk dat het hier niet echt een fase is geweest. Vind het echt top dat die ouders overal in mee gingen. Ik denk dat dit kind later heel gelukkig terug kijkt op haar (misschien dan zijn) jeugd. Ipv denkt aan ouders die nergens in mee gingen en het kind de hele jeugd ongelukkig is geweest.
Op school gaat het goed, de juf heeft met de klas er kort over gepraat en ze wordt nu als jongetje beschouwd. Aan Sinterklaas dacht ik ook, ze hebben afgelopen donderdag wat in hun schoen gehad en zij kreeg de jongens versie. Echt super van de juf! Ik zit vooral met dat haar afknippen
Bedankt voor je verhaal! Het kan dus wel heel serieus zo jong al. Oh jee haar naam, dat gaat misschien ook nog komen dan ja.
Ik vind dat je er goed mee omgaat en ook fijn dat het op school ook geen issue is. Haartjes zou ik gewoon afknippen. Ik heb zelf altijd een ‘jongenskoppie’ gehad vroeger, pas op mn twaalfde laten groeien omdat ik dat persé wilde. Overigens vind ik een kapsel niet per definitie jongensachtig als het kort is. Er zijn zoveel vrouwen en meisjes met stoere korte kapsels.
Wat super lief dat de juf het al in de gaten had! Ik kan je twijfel me zo voorstellen! En verder, hóe onwijs knap dat je al zover met haar mee kan gaan. Bij jou kan ze dus echt zichzelf zijn, hoe fijn en goed is dat in haar weg naar haar eigen ik! Ik zou ook proberen een middenweg te zoeken. Aan de andere kant als ze zo koppig is kan ik me voorstellen dat ze er niet gelukkig van zal worden, ze zal vast precies weten wat ze wil . Het voordeel van heel kort is denk ik wel dat voor buitenstaanders ze dan ook echt een jongetje zal zijn en dat zal voor haar echt heel fijn zijn. Zelfs bij de jongens zal het dan gevoelsmatig normaler zijn om haar als jongetje te accepteren (dan zullen ze waarschijnlijk ook niet meer zeggen dat ze niet mee in de rij mag) omdat ze op t oog ook gewoon een jongetje is. Het lijkt inderdaad geen fase en mocht dat toch zo zijn dan zal het echt niet zo snel wijzigen. Haar haren kunnen dan in de tussentijd alweer zo goed gegroeid zijn. Dat komt tegen die tijd dan ook wel weer goed.
Lijkt me ook moeilijk van dat haar ja! Mijn nichtje van 18, die overigens niet een jongen wil zijn, heeft dit kapsel. Ook erg kort, maar het staat dr wel echt heel leuk. Bekijk bijlage 598673
Ik snap overigens heel goed dat je twijfelt hoor. Ik vond het al even slikken toen ik mijn dochters hele lange haren afknipte tot haar schouders. Maar ik probeer het maar te rationaliseren en dus te denken “het groeit wel weer aan”.
Superfijn!! Ja snap ik wel... en de tip die eerder werd gegeven? Een aantal kapsels voorstellen die misschien niet helemaal kort zijn? Als ze dan toch kort wil, gewoon doen. Leg uit dat als ze er spijt van heeft, het een tijdje kan duren voor het is aangegroeid. En trouwens: er zijn ook zat leuke, korte meisjeskapsels voor het geval dat ze spijt krijgt!
Snap ik heel goed hoor. Helemaal als ze spijt krijgt dan duurt het nog zo lang voor dat haar weer op lengte is en eigenlijk is ze nog zo jong dus best eng zo een beslissing bij haar neer te leggen!