Heb je al eens water gegeven als ze zo vaak komt? Mijn dochter werd ook vaak wakker van de dorst en dan hoefde ik echt niet met melk aan te komen , dan werd ze woest. Niet dat ik tegen melk ben als dat helpt hoor, maar ik begrijp dat ze dat vaak niet wil.
Een nachtfles heeft onze middelste ook tot 18 maanden gehad. Ernaast liggen op een matras? Hebben we bij onze oudste rond die leeftijd maanden op gelegen. Om beurten tot ik het niet meer kon (zwanger van de middelste). Het ging uiteindelijk gewoon over, niet dat hij er voor zijn leven aan wende ofzo. Sterkte hoor!
Zijn medische redenen naast de buisjes uitgesloten door een huisarts? Ze is daarnaast jong maar ik vind bepaalde dingen zoals willen slapen maar keihard huilen doet me denken aan nachtangst maar daar is ze nog jong voor al zegt dat niet alles. Heel veel sterkte!
Wat pittig zeg! Ik snap dat jullie er helemaal op door zijn, helemaal vervelend dat jullie dochter er nu ook last van heeft. Ik zou idd eerst uitsluiten dat het niet iets medisch is. Of misschien een teveel aan prikkels overdag waardoor ze snachts onrustig is? Als dat zo is, zou je verwachten dat het op rustige dagen iets beter zou gaan. Ons zoontje kwam ook tot ongeveer die leeftijd voor voeding snachts. We konden er meestal 1-2 uit voor een flesje. Op een gegeven moment waren we er zo klaar mee. Je gaf hem een flesje, en hij sliep verder (eigen bedje in zn eigen kamer) Bij hem was het echt gewoonte. Op gegeven moment zijn we gestopt met snachts de fles geven. Hij bleef natuurlijk maar huilen, werd boos.. we gingen er elke 10 minuten heen, om wel te laten merken dat we er waren. Kus, knuffel, muziekje aan en weer weg. De eerste nacht heeft dat een zo'n 2 uur geduurd. Tweede nacht iets korter, derde nacht legde hij zich er nog sneller bij neer, en sindsdien slaapt hij dus gewoon door en wordt hij zelden nog wakker. Zal echt volgens sommigen niet de beste 'methode' zijn, maar bij ons werkte het. Bij ons was het gewoonte geworden (flesje erin, dan is hij stil en kunnen we verder slapen). Toen die gewoonte eruit was, was dat echt voor iedereen beter. Wij waren uitgerust (hij ook), daardoor werd de sfeer zoveel beter!
Hier hebben alle 4 de kinderen dit gehad rond die leeftijd. Het enige dat hier hielp was naar beneden gaan (wel alles stil en donker) en uren lopen lopen lopen. Echt waar, ik had toen een stappenteller moeten hebben. Soms liep ik wel 3 uur aan 1 stuk tot ze diep genoeg sliepen om terug in bed gelegd te kunnen worden. Was ik te snel met terug leggen, kon ik weer opnieuw beginnen. Dit hield ongeveer 3 weken aan. Was ik gesloopt? Zeer zeker, maar liever uren met 1 kind lopen, dan iedereen wakker. Wij moeders kunnen op overlevingsstand staan . Uiteraard eerst medisch alles uitsluiten. Maar gezien de leeftijd denk ik aan een fase.
O ja, en ook tijdens t lopen was het huilen huilen huilen, maar waren ze wel bij me. Daarom liep ik ook beneden
Kan mij helemaal voorstellen dat je op bent! Heb je het bedje al eens op een andere plek in de kamer gezet ? Verder zijn de meeste tips wel genoemd! Hopelijk hebben jullie snel eens een goede nacht.
Niet alles gelezen maar op ook wij hadden geen goede slaper. Met 3 jr pas buisjes, leek wat te helpen maar was nog niet helemaal de oplossing. Na lang zoeken, blijkt ze geen melk te verdragen. Scoorde niet op lactose test maar zonder melk geen buikpijn. Ook al “voldoet” ze niet aan het plaatje (dunne poep en klein van stuk, beiden juist niet). Wij zijn er van overtuigt dat oren en waarschijnlijk ook melk de eerste jaren voor al die slaap problemen hebben gezorgd.
Even een update: Vanochtend naar de huisarts geweest om eens te kijken of zij nog nieuwe inzichten kon bieden in ons eindeloze slaap-drama met dochter. Buisjes erin heeft dus niet geholpen. Fles helpt soms wel, soms niet. Soms is ze 1x per nacht wakker, soms 4 x. Koud/warm, zetpil/geen zetpil, bedje hier/bedje daar, bij ons in bed/in haar eigen bed, osteopathie; alles geprobeerd. Alles, behalve (gecontroleerd) laten huilen. Dat was het advies van de huisarts.. Maar hoe dan? Na 16 mnd geen slaap zijn man en ik op, hebben totaal geen ruggengraat. En daarbij: we hebben nog een dame van 5,5 jaar, die haar slaap hard nodig heeft. Hoe pak je dit in godsnaam aan? Wie heeft ervaring en tips? Of heb ik nog iets over het hoofd gezien? En het is dus geen fase, het is nooit anders geweest...
Hier heeft een kennis slaaptraining gedaan en uiteindelijk bleek dat hij veel meer slaap nodig had en al om half 7 naar bed moest. En nu slaapt hij uiteindelijk door.... Voor jullie zou ik even een oppas zoeken zodat jullie ook even bij kunnen tanken, 2 dagen ofzo.
Je kent mijn verhaal een beetje, met onze dochter van 15 maanden is het hetzelfde verhaal. Vannacht weer zo'n onrustige nacht. Hoe vaak ik haar ook teruglegde, ze werd binnen een kwartier weer wakker en brullen. Ik laat haar dus niet huilen, precies ook om de reden dat mijn twee oudsten ook hun slaap nodig hebben. Uiteindelijk is ze bij ons in slaap gevallen. Dat is het enige dat dan werkt. Verder is ze ook gevoelig voor temperatuur (heeft het gauw te warm). Als ik een pyjama aandoe met sokken is het gegarandeerd een moeilijke nacht (kwam ik dus vannacht achter, tja...)
Pff, we zitten dus in hetzelfde schuitje..Hier heb ik juist het idee dat ze vaak ook wakker wordt van de kou. Ik ga me maar eens verdiepen in zo'n combi sleeper.
Ik ga me idd maar verdiepen in zo'n slaaptraining, maar het komt op mij altijd over op gewoon (weliswaar gecontroleerd maar toch) laten huilen... Oppas zoeken voor 2 dagen is echt niet te doen: onze families hebben er duidelijk geen zin in want die hebben altijd volle agenda's als wij dan eens over onze schroom heen stappen en gewoon letterlijk om hulp vragen en daarbij: onze oudste heeft enorm heimwee en gaat liever nergens heen zonder mij.
Nee de oudste kan toch gewoon thuis blijven die moet toch ook bijslapen. Ik bedoel wel professionele slaaptraining, dus geen boekje volgen, maar iemand die jullie echt bij staat... Onze familie was vroeger ook zo... bij mijn ouders hebben ze nog nooit samen geslapen.
Als zo'n combislaper werkt krijg je wel je nachtrust weer terug... hopelijk slaapt ze beter als ze dichtbij jou is maar toch met genoeg afstand. Heb je al eens overwogen haar bij haar zus op de kamer te leggen? Het is misschien een beetje tricky omdat ze al zo vaak wakker wordt, maar misschien wel het proberen waard? Mijn middelste ging toen ze bij haar zus op de kamer ging, veel rustiger (door)slapen. Zij was toen 14 maanden...
Zijn alle medische redenen uitgesloten? Ook bij een eventueel oseopaat bijvoorbeeld? Ik heb van verschillende mensen om me heen hetzelfde verhaal gehoord over hun kinderen en een osteopaat kon uiteindelijk helpen terwijl de huisarts zei dat het een fase was waar ze maar doorheen moesten.. Anders een idee om af te wisselen in de nacht, de een de ene nacht waarbij de ander door kan slapen en vice versa? Heel veel sterkte want niet alleen wil je je kindje zo zien huilen maar je nachtrust is ook heel belangrijk.
En nog een update: Vannacht was het echt. HELS. Vanaf 22.00 uur brullen. Stil als je haar bij je had maar wel de hele tijd proberen uit je armen te springen en af en toe jammeren. Elke keer bij het terug leggen begon het gekrijs weer. We hadden toch het idee dat ze met ons speelde omdat ze af en toe wel een soort van 'kletste'. Uit wanhoop toen haar laten huilen. Na 40 minuten op gegeven omdat ze er bijna in bleef. Uiteindelijk ten einde raad een zetpil gedaan maar ook toen duurde het een uur voordat ze sliep. Om 0.30 viel ze uitgeput in slaap. Om vervolgens om 4.00 uur weer brullend wakker te worden en niet meer terug te willen tot 5.30 uur ze weer in coma viel. Om 10.00 uur hebben we haar toen wakker gemaakt. Wat moeten we hier toch mee? Ik weet het niet meer. Het laten huilen voelt niet goed maar aan de andere kant: zo kunnen we niet door blijven gaan. Ik ga er aan onderdoor, ik kan zo niet tegen deze gebroken nachten. We hebben het vannacht afgewisseld maar ik hoor alles door de oordoppen heen. We zijn vorige week woensdag bij de osteopaat geweest die een wazig verhaal hield over spanning rond de lever die alleen 's nachts op zou spelen? Feit is dat het sinds dat bezoek alleen maar bergafwaarts gaat...
Ik zou allergieën uit laten sluiten. Gluten, lactose, koemelk ect. Weet precies wat het is alleen dan bij m'n dochtertje van 4,5 maand. Pepti werkte niet, ze kreeg ranitidine wat een beetje hielp ( van 12x snachts eruit moeten naar 5/6 keer) terwijl ze tot 3 maanden doorgeslapen heeft met 1x de fles snachts. Kinderarts heeft neocate voorgeschreven en gisteren mee begonnen in de middag en vannacht ging het weer als bijna vanouds. Ik juich nog niet te vroeg eerst maar een week aan kijken maar ik heb goede hoop. Mogelijk is een allergie dus ook bij jullie de oorzaak?