Dankjewel. Sinds kort weet een vriendin het, nouja ze wist het al wel natuurlijk maar ik heb het nu pas toegegeven. Hoewel ik het nog erg lastig vind om over te praten, is het ook wel fijn om er niet zo alleen voor te staan.
Heb je wel professionele hulp? Er zijn ook veel ondersteuningsmogelijkheden van ervaringsdeskundigen. Mensen die er vanaf zijn gekomen maar ook die er nig steeds mee worstelen. In elk geval veel sterkte.
Kan me voorstellen dat t moeilijk is om het erover te hebben. Vind het naar om te lezen dat je je zo voelt. Probeer echt hulp te zoeken, je bent het waard om hier vanaf te komen. Wees lief voor jezelf.
Ik snap het helemaal! Wat een gemis. Mijn kat ging vorig jaar nadat hij eerst suiker had en ik hem twee keer per dag moest injecteren enz. Heel veel met hem naar de dierenarts geweest maar het mocht niet baten. Hij lag op een gegeven moment dood te gaan naast me. Dierenarts gebeld en die kwam meteen om hem in te laten slapen. Ik was kapot. Zei toen ook: ‘ze zeggen weleens dat het goed is zo, maar dat is het helemaal niet...’ Toen ik ging scheiden van mijn jeugdliefde hadden we geen kinderen, maar een ‘oorlog’ die we gevoerd hebben over die kat Ik heb hem nog drie jaar mogen hebben gelukkig. Nu weer een nieuwe kat in huis, na een jaartje gepaste rouw, maar ik wilde et absoluut geen eentje die op mijn vorige leek.
Tips voor 'kill them with kindness'? Een collega doet zo zuur op het moment. Bekritiseert me zelfs, om kulredenen. Ik weet niet wat zijn probleem is. Maar het laatste dat ik wil is meegaan in de verzuring en het geklaag...
Ik zit op men werk met waarschijnlijk een bijholteontsteking. Paracetamol is mijn beste vriend op het moment. Stiekem denk ik ; wat doe ik hier in godsnaam !!? En ik moet nog tot 07:15
Dankjewel. Ik heb geen professionele hulp op dit moment, ik zou het opzich wel willen maar toch lukt het me nog niet om die stap te zetten. Een ervaringsdeskundige klinkt wel fijn. Ik zal me daar eens in gaan verdiepen.
Sinterklaas is leuk, zoon is leuk maar het sinterklaas gebeuren en zoon samen nee dank je. Hij zet enthousiast zijn schoen neer zingt liedjes en dan komt de nacht wat een verschrikking... Hij vind het allemaal heel leuk maar dat koppie is druk.. Van de week geen schoen krijgt die het kadotje wel met pakjesavond.
Klopt! Het wordt zo uit zn verband gerukt! Hoe NL dit nu oppakt, is geen echte black friday. En black friday is niet woensdag tot en met zondag Maar we zijn er nog niet helemaal van af. Lees nu overal Cyber Monday
Ik heb er ook zo eentje! Zo irritant. Ik blijf echt vriendelijk doen, daar kunnen ze niet tegen. Wanneer ik alleen in de auto ben scheld ik dr dan ff verrot en dat lucht dan vaak op na zo’n dag haha. Maar het is niet fijn.
Pff vermoeiend he. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Het is meer dan gewoon zuur zijn denk ik, het is echt mijn oordeel in twijfel trekken. Dat is nu tot twee keer toe gebeurd, terwijl hij daar helemaal geen zaken mee heeft. Ik doe nu alsof mijn neus bloedt en blijf dus vriendelijk maar vraag me wel af waar dit vandaan komt...
Zijn er meer mensen die er tegenaan lopen bij hem? Bij mij is dat wel zo namelijk, echt iedereen kan dr niet uit staan en iedereen weet hoe ze is. Dat scheelt voor mij wel.
Na vijf maanden werken hadden we een weekendje weg gepland. Precies op vertrekdag kreeg dochter griep dus zitten we thuis, nu weer 5 maanden wachten tot de volgende vakantie! De muren vliegen op me af, want ik werk ook vaak thuis. Had echt even een andere omgeving nodig. Dochter is natuurlijk zielig en hangerig en doe er alles aan om haar happy en beter te krijgen. Maar wil ook wel graag weer eens een nacht slapen zonder 3x uit bed of op een flinterdun matras naast haar te liggen.
Ja een collega heeft dezelfde ervaring. Hij is overdreven kritisch en pietlutterig. Geeft altijd het gevoel dat je niet genoeg je best doet. Behalve tegen onze chef. Als die een steekje laat vallen, is er opeens niks aan de hand en hoor je m niet.
Vervelend is dat he ik herken het zo maar probeer er echt boven te gaan staan. Ik denk altijd. Dank dat je me erop wijst, van mijn fouten leer ik en de dingen die ik verkeerd doen zijn af te leren. Zo’n rotkarakter als die van jou.. daar kom je nooit meer vanaf.
De kinderen liggen op bed: - mama ik moet plassen - mama ik wil water - ik heb bloed - ik heb een blauwe plek - mijn knuffel nog - boek vergeten - ik moet mn schoen nog zetten! AAAAAAAAAAAAH!!!!! bljjf in je bed en hou je mond!
Jaaaaaaaa + - ik heb een haar in mijn mond - kan er niet een lampje aan - ik wil nog een boekje lezen - ik heb het warm - en nu weer koud - ik hoor een mug - mama blijf je wel thuis of ga je naar vriendinnen? - moet ik morgen naar de BSO? - nee ik wil echt niet naar de BSO!!!! - blijf je nog even bij me?
Dat oneindige geleutervan sommige ouders bij het wegbrengen of halen van de kinderen bij de opvang. Gewoon even vragen hoe de dag was, inpakken en wegwezen. Verhalen over dat Keesje het thuis ook zo leuk vind om te zingen en welke liedjes ze allemaal al goed kan en dat je vanavond andijviestamppot gaat eten bewaar je maar gewoon even voor de keer dat er geen andere ouders staan te wachten
Pijn! Ik wist niet dat de griep hebben zoveel pijn kon doen! Al mijn spieren, mijn oren, mijn ogen, organen, huid, alles. En ik doe niks anders dan rillerig slapen en ijlen. Bah.