Met mijn ex heb ik ruim 6 jaar geprobeerd kinderen te krijgen. De hele MMM van binnen en van buiten gezien tijdens die 6 jaar plus een jaar zelf proberen. Nooit gelukt en het heeft ons helaas ook onze relatie gekost... Met huidige partner ‘vergaten’ we één keer het condoom. Hij kende mijn voorgeschiedenis want hij was mijn collega Mijn hormonen lagen ook op het werk in de koelkast en ik was er heel open over gezien de vele privé afspraken. Toen onze knuffelsessie ten einde was vroeg ik nog aan hem of ik geen MAP moest halen. Kinderen stonden nog niet op de planning. We moesten beiden zo lachen; met míjn voorgeschiedenis Later bleek ik al ruim 20 weken zwanger te zijn... Nr 2 was binnen 2 maanden gepiept. Ook natuurlijk. Dus een nieuwe partner doet wonderen Nee zonder gekheid. Dat was een grapje. Maar bij mijn ex en mij hebben ze ook nooit iets kunnen vinden. Het leek of we niet bij elkaar pasten. Nu heeft m’n ex ook een kindje met zijn nieuwe vrouw. Het heeft zo moeten zijn denk ik
He meiden, Wat super fijne reacties. Soms zit je zo in de put dat je denkt: het gaat niet meer lukken. Gelukkig zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden. Ik ben ook blij om te lezen dat er succesverhalen tussen zitten na ivf/icsi. Ik hoop natuurlijk dat het ons gespaard zal blijven. Maar het is een fijn idee dat ook dat helpt. @nizzie86 Ook bedankt voor de tip om (indien nodig) wellicht de stap naar Duitsland te maken. Ik ben dan wel even benieuwd hoe dat gaat. Maar ik ga er vanuit dat dit via de verzekering geregeld is worden? @Iertje81 ik ben blij om te lezen dat het uiteindelijk bij een andere partner wel gelukt is. Ik moet we bekennen dat ik hier huis bang voor ben. Ik wil mijn partner niet inruilen
Mocht het zover komen dat je een second opinion wilt aanvragen in het buitenland, dan moet je inderdaad even contact opnemen met je zorgverzekeraar! Wij kregen de kosten van het intakegesprek zelf wel vergoed, maar alle bijbehorende onderzoeken niet.
Ik geloof dat alle onderzoeken bij elkaar en het rijden ernaartoe en zo ons vijfhonderd euro heeft gekost. Bij ons is het dus gelukkig bij die initiële onderzoeken gebleven. Als je er echt een behandeling aangaat, zal het afhangen van de polisvoorwaarden van je zorgverzekeraar hoeveel je moet (bij)betalen.
Nee dat wilde ik ook niet maar soms gaat het zoals het gaat. Loopt het anders dan je denkt en overkomt je iets. Het is ook op mijn initiatief geweest om uit elkaar te gaan. Ex wilde het nog proberen maar ik kon niet meer. Mijn huidige partner en ik zijn beiden uit een relatie bij elkaar gekomen...
Misschien niet helemaal een antwoord op je vraag, maar mijn ouders hebben mij na zes jaar proberen gekregen en mijn broertje kwam een jaar later...
Jup hier! Maar mij ken je al haha! Misschien eens vragen hier op het forum welke zorgverzekering wel behandelingen in het buitenland vergoed, dan kun je nog overstappen voor het eind van het jaar
Haha thanks meissie. Goede tip. Maar ik denk dat het dan iets zou worden voor volgend jaar... aankomende maand of begin volgend jaar cyclusmonitoring en wat extra bloedcontrole. Dat maar eerst afwachten. Ik zou ook nog wel iui willen proberen voordat ik naar Duitsland stap denk ik. Na iui zou Duitsland dan een optie worden.
Hier ook nog een positief verhaal (of eigenlijk twee). Na twee miskramen in ronde 30 zwanger van zoon. We hadden al wel een afspraak bij de gyn gehad en hier kwam uit dat vriend verminderd vruchtbaar is, maar we wilden het nog even zelf proberen (vriend had moeite met mmm). En dus met succes! Huidige zwangerschap was het raak in ronde 27 (ronde 24 mk). Ook hier al wel eerste intake gehad voor iui, maar na spontane zwangerschap die eindigde in mk toch besloten het nog even "op eigen kracht" te proberen. Het kan dus écht! Houd hoop en kies de weg die het beste bij jullie past!
Hier ook een positief verhaal, na 3 jaar (6 miskramen) in ronde 35 zwanger geworden. Korte versie: elke keer op natuurlijke wijze zwanger geworden maar ging mis. Nooit iets gevonden als verklaring. Toch in Gent medicatie gekregen en zwangerschap 7 bleef zitten! Voor lange versie zie onderaan in mn blog.
Thanks. Ik heb er net een paar gelezen. Met name ook de medicijnen die je gebruikt hebt. Wat super fijn dat het uiteindelijk dus toch gelukt is!! Geniet van je kleintje. Vraagje: kreeg je de behandelingen daar vergoed? Zo ja, waar ben je verzekerd?
In principe werd bij mij alles vergoed: gesprekken, onderzoeken, opnames en medicatie. Ik ben verzekerd bij Aevitae VGZ. Er waren twee uitzonderingen: - er zit een eigen bijdrage aan Utrogestan, al is die niet super hoog. - artsen in België kunnen honorarium vragen bovenop hun salaris en dat wordt niet vergoed. Bij mijn gyn was dat 50 euro per gesprek. Heb haar totaal 3x gezien (intake, adviesgesprek, vervolggesprek na weer een mk), dus heb dat drie keer moeten betalen. Er zijn veel meer verzekeringen die vergoeden, je kan vragen of ze een contract hebben met het UZ Gent. Op de herhaalde miskramen groep op FB vind je ook veel informatie, ik heb daar heel veel aan gehad.
Ik zie dat heel wat dames me al voorgingen, maar ook hier opeens zwanger na lang proberen! Aanvankelijk was het ronde 1 raak, werd een miskraam maar gaf wel een gevoel van “het moet kunnen”.. ...daardoor toch bijna twee jaar geprobeerd zonder medische vervolgstappen... We hadden intussen wel besloten dat ‘t tijd was en een afspraak gemaakt bij de huisarts en toen opeens zwanger! Hou vol! Hopelijk ook voor jullie binnenkort fijn nieuws
Ook weer zo'n fijn bericht. Super bedankt! Dit had ik dus ook. 3e ronde bbz. Nu een jaar verder en nog niks. De artsen zeggen dat we wel zwanger kunnen worden. Dus dat is voor hun een zorg minder lijkt wel... vandaag heb ik afspraak bij gyn voor vervolgstappen. Nu ik jullie verhalen zo hoor zou ik wellicht nog even willen wachten met iui en eerst wellicht met hormonen proberen zoals @Mila27. Hmmm. Food for thought. Maar jullie positieve berichten bieden mij weer hoop! Xxxx
Wat fijn dat je binnenkort een afspraak hebt. Oriënteren en informatie inwinnen kan nooit kwaad toch? Misschien met een beetje ovulatie-inductie ofzo dat het opeens lukt! Verder dacht ik zelf vaak aan de statistiek: het duurt gemiddeld een jaar om zwanger te worden. Nou, helemaal eerlijk dan toch dat ik eerst in ronde 1 en toen pas ronde 18 (ofzo) zwanger werd? Hopelijk deze keer wel dichterbij t jaar
Hoi hoi! Ik zag je post, wij zijn pas na 2 jaar zwanger geraakt. Alles nagekeken, was niets aan de hand. Hadden t al bijna opgegeven en toen was ik dus zwanger. Waarschijnlijk waren we er teveel mee bezig. En ik merk dat ik dat nu weer ben. We zijn nu alweer 5 rondes onderweg..
Wat doet je denken dat ‘er te veel mee bezig zijn’ een zwangerschap voorkomt? Dat zou een handig en goedkoop anticonceptiemiddel zijn, zeg!
Dit vind ik altijd een hele moeilijke. Hoe kun je er nou niet teveel mee bezig zijn? En ben ik dan nog niet zwanger omdat ik er dus teveel mee bezig ben? Ergens geloof ik wel dat zodra het raak is er een bepaalde rust kan komen waardoor het lijkt alsof je er die ronde minder mee bezig bent geweest. Wat fijn dat het bij jullie uiteindelijk gelukt is. Dat zullen vast 2 hele lange jaren geweest zijn maar met een heel mooi resultaat. Hopelijk hoeven jullie deze keer niet zo lang te wachten.
Nou ik moet zeggen, mensen die er niet aan denken en het onveilig hebben gedaan en er totaal niet mee bezig zijn zijn veel sneller zwanger altijd. Toen wij er een beetje klaar mee waren en er vrede mee hadden dat het toch niet lukte toen ineens was ik zwanger.. Dit soort verhalen hoor ik regelmatig ook bij vriendinnen. Tuurlijk is dat niet DE anticonceptie en ik wil ook niet zeggen dat iemand er TEVEEL mee bezig is.. maar ik denk wel dat je geforceerder bezig bent, omdat je het zo graag wil en t liefst zo snel mogelijk toch?? Maar toch.. het komt echt wel goed. 2 jaar was lang en ik weet dat het nu weer zo lang kan duren, ik merk wel dat ik het het liefst nu wil en dat het dan juist niet lukt. Dat je elke keer denkt Oh, is dit een kwaal, is dat een kwaal? en dat je test en dat t dan niets is.. maargoed ieder persoon is anders.