Dit is misschien een rare vraag, maar het spookt eigenlijk al een hele tijd door mijn hoofd. Kan de wens voor 2 kinderen na 1 kind verdwenen zijn? Het klinkt heel raar, ik weet het. Voor ik zwanger was hadden mijn vriend en ik beide het idee van 2 kindjes. Eigenlijk heb ik dat altijd al gedacht, en mijn vriend deelde die mening. Toen ik uiteindelijk zwanger was, werd het een niet zo gemakkelijke zwangerschap, en een voor mij toch wel als traumatisch/moeilijk ervaren bevalling/kraamweek. Hierna gaven zowel mijn vriend en ik aan dat we een tweede niet direct zagen zitten, bang voor herhaling ook al zei de gyn dat de kans op herhaling niet groter was dan de eerste keer. Maar we zeiden ook, we schuiven het niet van de baan. Je verwerkt ervaringen, en tijd heelt vele wonden. Nu is onze dochter (een schat van een kind) anderhalf en begin je in de omgeving de vraag te krijgen wanneer de tweede komt. En dan denk ik bij mezelf "maar het voelt goed zo met zijn drietjes"... Vroeger begonnen mijn eierstokken al te rammelen als ik een baby of zwangere vrouw zag. Nu is mijn zusje pas bevallen, en een collega zwanger, en heb het totaal niet. Niets hormonen die schreeuwen, geen stem in mijn hoofd die een tweede wilt. Je zou denken, dan is er toch geen probleem? Maar dan is er zo'n klein stemmetje dat in mijn hoofd zeurt... Van : je wilde altijd 2 kinderen, zou dit niet gewoon het resultaat zijn van die nare ervaring? Ga ik over een jaar of 10 geen spijt hebben dat we er maar 1 hebben? Sorry voor het lange verhaal maar heeft er nog iemand ervaring van het verdwijnen van een wens voor meer kinderen, en heb je er toen uiteindelijk spijt van gehad of was het echt gewoon verdwenen?
Toen mijn oudste anderhalf was zag ik het ook echt nog niet zitten. Ook al was er altijd al een wens voor twee kindjes. Maar het eerste anderhalf jaar met de oudste was behoorlijk pittig. Vooral het slaaptekort. 4 maanden later veranderde mijn gevoel en durfde ik het wel aan. Dus ik zou zeggen, geef het nog wat tijd. Hoe je er nu in staat kan nog zomaar veranderen. En laat je vooral niet onder druk zetten door je omgeving. Het is jullie keuze, daar hebben ze niets over te zeggen. Ik vind de vraag wanneer er een tweede komt trouwens ook behoorlijk onbeleefd.
Toen mijn oudste 1,5 was zag ik het ook nog niet zitten hoor. Zeker niet omdat de oudste een huilbaby was. Dat sloeg echter rond 2,5 jaar om en nu heb ik er 2 Ik zou het grwoon even afwachten.
Absoluut! Hier was ik na de eerste voor mijn gevoel echt klaar, maar toen zij bijna 2 was kwam toch de wens voor een tweede weer. En na de tweede wilde ik meteen ook een derde, maar die komt er niet Zo zie je maar dat het alle kanten op kan gaan
Nee hoor, geef het gewoon de tijd. Als de wens komt, dan komt het wel. En zo niet, dan is jullie gezin compleet toch? Na de eerste (helse bevalling en nasleep) begon het pas na 3 jaar weer te kriebelen. Na de tweede (huilbaby) duurde het ook weer 3 jaar.
Vroeger had ik wel de wens voor een groot gezin. Na de bevalling van mijn eerste was dat gevoel helemaal weg. Ook best een traumatische ervaring geweest. Uiteindelijk onverwachts zwanger geworden van onze tweede dochter en de hele zwangerschap bang geweest voor herhaling van PE/HELLP en heftige bevalling. Uiteindelijk een droombevalling gehad van 3 uurtjes en amper lichamelijke klachten. Ik durf nu niet meer 100% te zeggen dat er nooit een derde zal komen.
Gewoon lekker de tijd geven! Hier wist ik altijd wel dat ik 2 of meer kinderen wilden ivm zelf lang enigs kind geweest zijn. Maar omdat het zo lang duurde voordat ik zwanger was zit er bijna 5 jaar tussen. En dat is super, ja het is even wennen om weer in de luiers te zitten maar mijn dochter is al flink zelfstandig en gaat lekker naar school waardoor ik tijd heb voor de baby.
Precies dit. Mijn zoon is nu 3,5 en pas nu denk ik stiekem wel eens dat ik een tweede niet meer het einde van de wereld zou vinden.
Ik zou het ook nog even de tijd geven, 1,5 jaar is nog jong, nog lekker even genieten van jullie kleine meisje. Dan merk je vanzelf of de wens nog gaat komen en anders houden jullie het gewoon lekker bij 1 dochter Tussen nu en over 10 jaar zit gelukkig nog heel veel tijd waarin er van alles kan veranderen in je gevoel
Na de geboorte van onze eerste, hebben wij heel lang het gevoel gehad dat het goed was zo. Toch na 3 jaar sloeg dat gevoel om en inmiddels ben ik zwanger van onze 2e. Volg je gevoel en forceer niets!
Ik dacht altijd aan 3 kinderen. Nu moet ik er niet meer aan denken. Ik heb er nu 2 en vind het prima zo. Bij mij kwam de wens voor een 2e pas na haar 2e verjaardag. Ik vind het altijd knap als mensen na een jaar al weer zwanger willen zijn. Hier zit uiteindelijk toch nog 4,5 jaar verschil tussen en het is goed zo. Ook al wilde ik er toen liever 3 jaar tussen hebben. Dus maak je nog niet druk. Het komt of het komt niet. Ook niet erg toch. Ik zie ook echt de voordelen van 1 kindje bij anderen. Maar ik vond voor ons gezin persoonlijk 2 kinderen leuker. Het is echt een gevoelskwestie, hè!
Volg jullie gevoel en praat met elkaar is mijn tip. Bij de eerste moest ik niet denken om met 1,5 jaar al voor een tweede te gaan terwijl mijn schoonzus toen alweer met plezier zwanger was. Je voelt het als je weer voor een kindje wilt gaan en zo niet dan is dat ook helemaal prima. Mocht je zulke opmerkingen krijgen van anderen dan kun je gewoon zeggen dat je het niet weet of het wel ziet. Jullie bepalen samen hoe jullie je leven wilt delen met hoeveel kindjes, niemand anders.
Toen ik de eerste had, wilde ik er graag 3 als het me gegund was. Nu wil ik heel graag een 5e. Waarom zou andersom niet kunnen? Het is toch niet zo dat als je iets in je hoofd hebt, dat ook per se moet gebeuren? Geniet lekker van je mooie gezin van 3 en wie weet gaat het ooit nog kriebelen en zo niet, dan ben je toch ook compleet?
Bedankt voor alle lieve reacties! Ik ga inderdaad dan gewoon proberen er niet meer over na te denken en lekker genieten En wie weet wat de toekomst brengt
Tussen mijn kinderen zit 8 jaar en dat was echt omdat de wens voor een 2e er niet meer was. Had ook nooit verwacht dat ik nog voor een 2e wilde gaan maar de wonderen waren de wereld nog niet uit blijkbaar want ineens waren daar de kriebels en tadaaa daar was ons 2e kind. Na een jongen een heerlijk meisje en wat zijn we blij met haar! Beste keuze ooit. Dus geef het de tijd en wie weet komen de kriebels nog en zelfs met meer leeftijdsverschil is het fantastisch.
Geef jezelf nog wat tijd. Hier ook altijd een gezin met vier voor ogen gehad, en na de eerste (huilbaby ahoy) zagen we dat allebei écht niet meer zitten. Tot de oudste 2,5 jaar was, waren we er beiden absoluut van overtuigd dat ze enig kind zou blijven. Long story short: ondertussen eentje van zes en eentje van twee. En de tweede was geen ongelukje
Ik heb altijd gezegd 2 kinderen al vanaf jongs af aan. We hebben 1 knul. Ook hier ging niet alles soepel. Vanaf de eerste maand dat ik zwanger ben tot het einde van de zwangerschap had ik blaasontstekingen en in het ziekenhuis denken ze dat onze zoon met 34.5 kwam door de blaasontstekingen. Gelukkig ging het verder goed met hem, na 10 dagen naar huis.het was erg zwaar om meerdere keren per dag er naar toe te gaan omdat ik ziek was (fikse laatste blaasontsteking). Binnen een korte tijd dat hij thuis was bleek hij ook verborgen reflux te hebben. Weinig slaap, gevoelig voor sprongen is pas met 2 jaar beter gaan slapen. Onze zoon is inmiddels 4.5 al eerder vonden we hem rap met alles en nu zien ze op school dat hij veel kenmerken heeft met hoogbegaafdheid. Het is een schat maar kost veel energie en geeft veel aandacht nodig. Soms denk ik nog steeds aan een tweede maar het is ook wat je zegt het voelt goed met zijn 3en.
Hier is dochter nu bijna 4 en er gaat echt geen tweede komen. Ondanks wat de omgeving zegt, is toch onze keuze? Deze ene telt voor 3. Ik ben 37, dus het gaat echt niet meer gebeuren.
Met 1,5 moest ik er ook niet aan denken hoor. Een paar maanden later was ik zwanger van de tweede. En toen de tweede ruim 2 was, zwanger van de derde. We hebben nu drie kinderen van 6, 4 en 16 maanden. Volg je gevoel!
Nou, mijn wens voor 5 kinderen en vlot achter elkaar is ook verdwenen met de tijd hoor Dat had ik bedacht toen ik nog geen idee had wat kinderen hebben eigenlijk inhield. Toen ik dat na nr 1 wel enigszins doorhad wilde ik echt nog wel een nr 2 maar niet binnen een jaar en bij die 2 is het gebleven met 2,5 jaar ertussen. De twijfel voor een 3e heb ik nog wel een tijd gehad, maar mijn vriend niet en nu vind ik het prima. 5? moet er niet aan denken soms. Ja dus je wens kan zeker wijzigen! Komt ook echt doordat je veel dingen niet van te voren kunt inschatten, maar je weet ook nooit hoe dingen gaan lopen, hoe je kinderen zijn etc. En hoe je er zelf in staat, hoeveel drukte je kunt handelen in combinatie met je werk en hobby's etc.