Ik ben zo blij dat herkenbaar is. Laat je niet uit de veld slaan meis. Je bent al zover gekomen gewoon doorzetten en hoe afgezaagd het ook klinkt positief blijven denken totdat je jou mooie babytje in je handen hebt! Bloedprikken is idd voor overstimmulatie check
Ik begrijp je helemaal. We moeten daar gewoon niet aan denken. Met de dag leven en we zien wel wat de toekomst ons brengt hoe moeilijk het ook is.
@Chandeni Helaas maar een klein deel van ons verhaal. Wat de Endo aan gaat, ik loop al met buikklachten sinds mijn 12de. Elke keer werd er gezegd = PDS, nooit verder gekeken. 3 jaar geleden in SFG beland (ik kom zelf uit Den Helder en mijn vriend uit Schiedam, in DH hebben ze geen fertiliteit dus blij dat ik hierheen ben verhuisd anders had ik het nooit geweten). Eenmaal op de fertiliteit toch op die Endo aangestuurd, ik had zo een extreme buikpijn altijd, echt niet normaal (en ik ben echt geen mietje). Meermaals op de HAP beland, elke keer weggestuurd. Achteraf blijkt het volgende: Op mijn 24ste ben ik op de HAP beland met extreme buikpijn, weg gestuurd met het zal wel een blaas ontsteking zijn of nierbekken infectie, antibiotica gekregen. Op mijn 26ste bleef constant buikpijn houden toen op de EHBO beland. (tussentijds internisten, longarts, SOA onderzoeken want ze denken dan verwaarloosde Chlamydia je kunt het zo gek niet bedenken). In het ZH zagenn ze ontstekingswaarden maar waren niet zo hoog, moest 3 dagen lang komen om bloed te prikken. Ze zeiden op de 3de dag dat ze toch een kijkoperatie wilde. Bleek dat mijn blindedarm ontstoken was geweest, hierdoor verkleefd om mijn endeldarm zat waardoor ik klaarblijkelijk niet goed naar de WC kon, hierdoor dus de buikpijn/ PDS klachten van. Nadat deze verwijderd was ging het een stuk beter. Nadat ik dit vertelde in het SFG, zei ze direct dat ze een kijkoperatie wilde omdat ik misschien ook Endo kon hebben. En ja hoor, ik had dus ook endo. Nu dat weg is gehaald gaat het een stuk beter, en gek genoeg nadat ik onder hypnose ben geweest gaat het nog beter met mijn buik. Door al deze ellende heb ik ook een soort haat/liefde relatie met mijn buik. Ik kan deze gewoon niet omarmen, hierbij schijnt dus ook een blokkade te zitten met de kinderwens omdat ik mijn buik heb gedistantieerd van mezelf. Liefde relatie omdat ik wil dat er een kindje in groeit, maar haat omdat deze mij zo vaak in de steek heb gelaten en mij zoveel pijn heeft gedaan. Als ik dus zwanger ben (2x miskraam) dan voel ik mijzelf niet als 1 geheel en dat is heel raar. Ik ben bang dat ik mijzelf daardoor ook erg in de weg zit en ga ik uiteraard weer piekeren en al die stress is gewoon niet goed. Lang verhaal kort, 2019 ga ik aan mezelf en mijn gezondheid werken. Mijn buik moet weer onderdeel van mezelf worden. Ik wil de focus weer op ons als stel leggen en weer leven. Gewoon af en toe weer eens een borrel (heb 6 jaar geen alcohol aangeraakt). En gewoon ontspannen, enige wat ik mezelf opleg is de eisprong in de gaten houden en dat is het. Wij hebben nog maar 1 IVF over en als we die al willen doen dan wil ik mezelf gewoon goed voelen. En daarna ook kunnen zeggen, ik heb er alles aan gedaan.
Vind het goed dat ze het checken maar 15 lijkt mij ok, misschien op het randje van overstimulatie. Eerlijk is eerlijk, het is een tegenslag, maar als het voor je gezondheid beter is. Er kan een hoop gebeuren met overstimulatie. Hoop dat je evengoed groen licht krijgt.
Dat ben ik met je eens, overstimulatie heb ik liever voorkomen inderdaad, maar wel even balen. Morgen hopelijk wel goed nieuws.
@Dalysa Van harte met je zwangerschap!! Alle andere girls, sowieso, en nog steeds heel veel sterkte en succes. Een hoop gebeurd heb ik gelezen. Positieve dingen maar ook teleurstellingen. Kop op meiden, laat jullie niet uit het veld slaan. Welke weg je ook bewandeld, welke keuze je ook maakt het moet goed komen. JUST BREATHE You are strong enough to handle your challenges, Wise enough to find a solution for your problems, and capable enough to do whatever that needs to be done.
Jeetje kreeg geen meldingen! @liefde2 balen zeg van je overstimulatie snap dat het een klap is! Hopelijk weet je morgen meer! @Asil en @Chandeni wat een verhalen van jullie zeg
Meid je wilt niet weten, iedereen heeft hier zijn verhaal en achtergrond. Eerder heb ik ook al eens gezegd, als je erin zit maak je alles mee en dat is het. Maar zodra je het hier gaat opsommen denk je bij jezelf, zo das best heel wat. Maar het maakt niet uit, een lang of kort traject, we hebben dezelfde wens. En ervaren dezelfde emoties en dat is fijn. Welkom bij deze, ik reageer niet zoveel meer. Onze 2de IVF is mislukt en dat weet ik sinds 22 Nov. Ik heb daarna een extreme bloeding gehad en zelfs medicatie gekregen om het bloeden te stoppen en voel mij nu eindelijk iets beter. Nu nog al die hormonen eruit. En dan 2019 een rust tijd, kan weken of maanden zijn of misschien wel een jaar. Maar lees nog wel wat mee hoor
IVF/ICSI november & december 2018 JosjeM: 26 jaar - 1e kindje - ICSI Jess89: 29 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI Vlindertje0102: 33 jaar - 2de kindje - ICSI liefde2: 30 jaar- 2e kindje - ICSI Chitje: 38 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI SD90: 28 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI Natalie83: 35 jaar - 1e kindje - IUI Mauzy82: 36 jaar - 1e kindje - IUI Theekopje1987: 31 jaar - 2e kindje - ICSI Dalysa: 31 jaar - 2de kindje - IVF Jessie123: 28 jaar - 2e kindje - ICSI HonkeyTonk: 35 jaar - 2e kindje - ICSI Asil: 36 jaar - 1ste kindje - IVF xBambi: 29 jaar - 2e kindje - ICSI Yviev: 29 jaar - 1e kindje- ICSI Afspraken 4 december fm Chitje 4 december follikelmeting echo Liefde 2 4 december prikinstructie Yviev 5 december prikinstructie JosjeM 7 december gesprek gyn, verwijzing anesthesie, Mauzy82 10 december echo of evaluatie Asil 12 december testdatum Jessie123 15 januari intakegesprek IVF, Mauzy82 ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Zwanger! Samirsvrouwtje: 28 jaar - 2e kindje - IVF Geslacht: jongen / meisje / verrassing
Ik had er tijdens de echo nog meer zitten maar mocht toch door de bloedwaardes Ieder ziekenhuis hanteert toch weer iets anders ..
Zoladex implantaat is dat toch? en daarnaast nog aan de pil? Ach, het boeit me echt niet wat mensen ervan zeggen of vinden. Ik ben wat keren bijna kruipend van de pijn over de grond gegaan op me werk. Gelukkig hebben ze begrip, maar wel tot een bepaalde hoogte. Aankomen ook herkenbaar, als ik aan de hormonen zit blaas ik extra op. En die vreetbuien horen er helaas bij. Is gewoon een vaag contrast, ze (specialisten) zeiden tegen mij (1.80m, 93 kilo) dat ik wel een kilo of 5-10 kwijt kon want dat is beter, om vervolgens 5-10 kilo aan te komen van de medicatie... Dus zeg het maar
Hebben jullie advies mbt de utro? Tot hoe lang zouden jullie doorgaan? Bij mij werd gezegd dat ik kon stoppen maar ik durf niet zo opeens te stoppen...
Ik vond het toch ook gek om te stoppen. Volgens mij heb ik toen afgebouwd en ben ik niet meteen gestopt
Ik moest ze blijven gebruiken tot aan helaas mijn MK en toen was ik 6wk zwanger... Ik snap je angst. Weet niet of het kwaad kan.
Hier nog even spannend. 6 folikels. We hopen heel hard dat er 3 mee gaan en de rest stopt. Woensdag weer terug komen. Zijn het er meer als 3 ronde voorbij.
2 van 14mm En 4 van 12mm Dus echt even heel erg spannend.... Snap er helemaal niets van waarom lichaam dit doet. Maar schijnbaar moet het zo zijn.
Ja ik ga denk ik ook afbouwen. Voelt te raar om van 6 pillen met hormonen in een keer naar nul te gaan. Bedankt voor de tip!