Ik ben 1 keer zo ziek geweest dat ik mijn eigen kind nog niet eens op bed kon leggen (mijn man werkt de avond/nacht), toen is mijn moeder hier komen logeren.
Tot nu toe nog nooit zo ziek geweest ( afkloppen) en mijn migraine is verdwenen sinds ik zwanger ben geweest. Maar weet nog zo goed hoe vreselijk je je dan voelt!
Hier kan ik, in geval van nood, een beroep op schoonouders doen maar dat doe ik liever niet (hun hebben daar ook geen zin in) dus het is in 5,5 jaar tijd 1 keer gebeurd dat ik om hulp vroeg... had een flinke buikgriep en was alleen maar aan het spugen en had hoge koorts. Voor de rest inderdaad door zetten en hopen dat de kinderen een beetje rekening met me houden.
Gelukkig bijna nooit zo ziek dat ik niks kan. Vaak gewoon door bikkelen tot in het weekend. Als het echt niet kan bel ik mijn man maar dan moet ik echt het gevoel hebben dat ik flauw val. De eerste weken na de zwangerschap moest ik het doen met 3/4 uur slaap per nacht (onderbroken)
Eigenlijk altijd doorbikkelen. Ik heb ook niet graag hulp van anderen ... In geval van echte nood kan ik terugvallen op ouders/schoonouders of mijn man komt/blijft thuis. Dat is eigenlijk alleen nog gebeurd wanneer ik zo ziek was dat ik in het ziekenhuis belandde ... Verder gewoon voortslepen. Gelukkig (kloptaf) ben ik niet onwijs vaak echt geveld door een virus.
Als het echt niet verantwoord is, dan moet mijn man thuiskomen. Ik heb ooit een keer zo hoge koorts gehad dat ik liep te ijlen. Ik ben complete delen van die dag kwijt en er liepen kaboutertjes over het plafond. Het stadium van bikkelen had ik al ver achter mij gelaten. Ook is mijn man een aantal keren thuisgekomen i.v.m. epileptisch insulten. Het leek mij op zulke dagen niet zo veilig om met een baby rond te wandelen. Gelukkig ben ik al jaren aanvalsvrij. In andere situaties eet ik paracetamolletjes alsof het snoepjes zijn, zet ik de kinderen de hele dag achter de laptop voor vermaak, laat ik de schoolbus de kinderen halen en brengen en een boterham met pindakaas is in dat geval ook een prima avondmaaltijd. Gelukkig zijn ze nu al ouder en kunnen ze veel zelfstandig. Vooral erg makkelijk doen.
In extreme gevallen moet mijn man vrij nemen/thuis werken. Maar dat is tot op heden nooit gebeurt, wel andersom: toen mijn man ziek was op zijn papadag moest ik vrij nemen om alsnog voor de kinderen te zorgen. Tja als ik voor mannengriep een vrije dag moet opnemen, dan begrijp je dat ik dat ook terug verwacht, mocht ik in de toekomst eens een dag echt ziek zijn.
Vriend werkt 's nachts in een bakkerij, die kan dus niet naar huis komen en zn collega laten staan in zn eentje. Ik heb het maar 1x nodig gehad dat ik te ziek was om voor Dafne te zorgen. Gelukkig heb ik sm dan altijd achter de hand, die aan de overkant woont. Ik kan ook niet vrij krijgen als vriend ziek is, die heeft regelmatig migraine. Ik zit in mn eentje bij een huisartsenpraktijk. Als mn collega niet in kan vallen, kan ik niet weg. Ook dan mn sm. Weet niet wat we zouden moeten zonder haar.
Daarom is het dus zo belangrijk dat je een netwerk hebt. En in het geval.van TO alles in het werk stelt om dit zsm op te bouwen in je nieuwe omgeving. Ik zie zoveel moeders in de knoei komen omdat ze niemand kennen en nergens om hulp kunnen vragen. Of afhankelijk zijn van grootouders die de zorg niet aankunnen of willen. Investeer in contact en met je buren en andere moeders op school en in de klas van je kinderen. En probeer vriendschappen op te bouwen met anderen in je omgeving. Verder is er natuurlijk nog een kdv of gastouder. Of een gewone oppas die je zou kunnen zoeken.
Hier afgelopen week ziekenboeg. Allemaal ziek geweest behalve de oudste. Mijn man had wel vakantie, maar was de vloer op zolder aan het leggen, maar heeft wel smiddags voor de kids gezorgd zodat ik even naar bed kon. Dit was echt een uitzondering, want meestal heb ik de pech dat ik ziek ben als ik geen mogelijkheid tot oppas heb en mn man lang moet werken ofzo. Dan is het gewoon doorbikkelen en hopen dat de kids zich goed vermaken/gedragen. Afgelopen week heeft de tv veel te veel aan gestaan, maar zo zijn we de week wel door gekomen.
Ja gebruikt mijn man ook, echt paardenmiddel! Binnen 3 uur weer op de been, wel zwak maar hij is er weer! Uitzieken maar..
Ik heb ook een tijdje ergens gewoond waar ik nog niemand had, erg vervelend was dat. Ik vroeg of mijn man om naar huis te komen en thuis te werken of ik zette dochter voor de tv en ik op de bank er bij. Niet echt pedagogisch verantwoord maar dan kon ik slapen en dochter keek wel tv. Af en toe natje en droogje en zo ging het dan. Ook regelde ik wel eens opvang voor bijbeeld de volgende dag ( als er plek was) Gewoon om rustig te kunnen uitzieken. Beterschap.
Haha toevallig had ik gister na jaaaaren toch weer migraine. Gelukkig wel heel licht, na 2 paracetamolletjes en een paar uurtjes slapen ging het weer. Maar hoofdpijn en misselijk, heel herkenbaar was het weer. Heb het niet gemist zeg maar. Gelukkig was het een zondag en hadden we niets op de planning staan.
Probeer eens Botox in je voorhoofd! Ik heb dat nu ongeveer 2 maanden en pas 1 keer echt migraine gehad. Normaal minimaal 2 dagen per week. Wat een verademing is dat zeg!
Ik ben 1* zo ziek geweest dat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Begon in de auto (met kids!)met vreselijke buikpijn (was echt aan het bedenken wat ik moest doen als het nog erger werd. Dan was ik denk ik gestopt bij een willekeurig huis..) Ik kon niet meer schakelen, sturen amper.totaal onverantwoord. Thuis leek het alsof ik.moest bevallen (ook echt even gedacht..) uiteindelijk kwam alles er overal uit. De oudste had opdracht om drinken en chips(tja..) te pakken en de tv aan te zetten.. Toen ik haar even later hoorde huilen op de overloop en hoorde vragen: mama gaat het?(ik kreunde en maakte zoveel geluid..) Toen heb ik mijn moeder gebeld.. Wat was ik ziek.. Met gewoon ziek gaan we gewoon door. Maar op een lager pitje. Idd tv aan en een boterham als avondeten
Da's idd lastig. Ik heb ook helaas helemaal niemand in de buurt. Ik heb medicijnen tegen migraine maar daar word ik wel heel suf van. Verder bikkel ik door en als het echt té erg is dan moet mijn man naar huis