@peque : jij alweer 19 weken onderweg, wat gaat de tijd snel zeg! Fijn dat de Nipt goed was en nu hopen op een mooie 20 weken echo! @Cactus92 : een beginnende blasto op dag 5 is prima. Dit had ik ook twee keer, vroeg me ook af of dit voldoende was, maar vertrouwde dan maar op het oordeel van de artsen, zij zijn de deskundigen. Helaas ben ik beide keren niet zwanger geraakt, maar we zullen nooit weten waar dat aan gelegen heeft... Ik kan me goed voorstellen dat die onwetendheid ook wel fijn is, ik vond het idee van pupo zijn prettig en de hoop nog hebben op een goede afloop. Ik blijf voor je duimen! Succes in de 2e wachtweek! @Equivoque : je hebt gelijk met de uitspraak 'elk voordeel heeft z'n nadeel'. We weten hier allemaal dat een kindje hebben niet alleen 'rozengeur en maneschijn' is. Het heeft zeker ook voordelen om met z'n tweeën te zijn. Al weet ik nog niet of deze voordelen op gaan wegen tegen het grote gemis... Maar goed, dat zullen we ook nooit weten, want het is of het één of het ander, je kan niet beide ervaren...
@Jolandadjk dankjewel! Ik moet nog even doorworstelen... Het is vooral omdat het de laatste kans is erg fijn om nog even niet te weten, maar te hopen inderdaad.. En nee, ik denk zeker niet dat het grote gemis van het moeder worden, je eigen kindje, je gezinnetje, dat dat af te zwakken is door de nadelen ervan te benadrukken.. Ben jij de Sinterklaastijd een beetje doorgekomen? Vind dat toch een flink moeilijke hoor, onze positie...
@peque wat fijn! En wat leuk, een jongetje! Nu op naar een goede echo en dan ben je er toch al heel dichtbij. @Cactus92 Nog even afwachten voor jou, wat een lange zware week zal het nog worden... vooral als je straks tegen dat testmoment aan hikt. Ik leef echt met je mee en hoop inderdaad dat jij gaat zorgen voor het positieve einde van dit jaar! @Jolandadjk het gemis zal er inderdaad altijd blijven, hoe zeer we ook ons best doen om ook de voordelen van een leven zonder kinderen te zien. Want het weegt gewoon niet op. Maar het is waarschijnlijk ook wel zo dat we het plaatje in ons hoofd romantiseren. Ook veel vrouwen met kinderen worstelen met de vraag of dit nu alles is, wie ze zijn behalve moeder. Dat helpt me wel om het wat te relativeren. Soms dan, in een vlaag van helderheid Voor mijzelf denk ik dat mij dit wel dwingt om wat dingen in mijn leven nu aan te pakken, waar ik anders later in mijn leven ook wel tegenaan was gelopen. Ik ben alleen doodsbang dat me dat niet lukt, dat ik het leven maar uitzit zonder het echt te leven. Want zo voelt het inmiddels toch al heel wat jaren...
@Equivoque Dat heb je heel mooi omschreven hierboven.. Ik kan me er wederom helemaal in vinden. Ben ook zo jaloers op mensen die overal uitdaging in zien, altijd positief zijn, zo'n duidelijk levensdoel hebben..Die zitten het leven niet uit, die leven het met volle teugen.. Maar ook dat is misschien wat geromantiseerd bekeken? Dat we heel graag moeder willen worden is een natuurlijke drang. Of je nu samen bent of toevallig alleen, zoals ik. En dat verdriet is niet even aan de kant te relativeren.. Komt tijd komt raad, hoe we er mee zullen dealen in de toekomst. Maar dat dat behoorlijk beangstigend is en onzeker, dat is wat nu leeft.. Ik sla me er best aardig door op het moment, qua wachten. Wat ik al zei, het ongewisse is nog wel even fijn. Maar toch maal ik en scan ik, zoals het gaat. En ik voel zo goed als niks.. Beetje trekkerig in liezen en bovenbenen, ietwat druk soms op de buik. Maar had ik vorige ronde ook.. zit nu op fictief 11 dpo. Ik hoop steeds dat ik nu misschien zwanger zal zijn zonder ook maar iets te voelen, zoals veel mensen hebben. Maar vorige zwangerschappen altijd menstruatiepijn en rugpijn gehad, steken, behoorlijk heftige. Dus dat is mijn graadmeter.. Praat mezelf dus éxtra negatief. En ook dat voelt niet goed.. Wat is het toch lastig dealen met al die gedachten en emoties..
@Cactus92 Ik ben een stille lezer maar wil je alle geluk in de wereld wensen. Ik heb een kaarsje voor je branden dat het goed mag gaan
Wat ontzettend lief!! En wat een mooi lichtje ook.. Ik vergeet soms even dat er natuurlijk nog andere mensen meelezen, we delen hier zoveel van onze gevoelens.. Super lief dat je voor me duimt!! En je bent welkom om mee te schrijven hè, als je daar behoefte aan hebt..
Dat is lief. Ik voel alleen hier niet helemaal op z’n plaats. Zal het proberen uit te leggen: Wij gaan dan wel voor eiceldonatie, maar om een hele andere reden dan iedereen hier. Bij ons (lesbisch stel) is het een keuze uit liefde, bij jullie is het (blijkbaar -nog-) de enige keuze. Wij hebben nog geen enkel traject of poging gedaan, we stappen er helemaal blanco (zonder eerdere teleurstellingen) in. Vind het erg heftig dat jullie allemaal zoveel voor de kiezen krijgen en soms ook moeten besluiten dat het genoeg geweest is. Voelt zó oneerlijk, dus het enige dat ik kan doen is een kaarsje branden en hopen dat de terugplaatsing blijft plakken <3
Ja het kwartje viel later, toen ik interrelationele eiceldonatie las Superspannend voor jullie en hoop dat alles voorspoedig mag gaan! Ik snap dat je zoekt naar ervaringen, al ben je hier wel met je neus is een boel ellende beland.. Ooit begonnen wij allemaal ook blanco, vol goede moed en grootste toekomstplannen... Heel lief dat je me (en de anderen) een warm hart toedraagt, dat doe ik andersom ook. Ik bijt me nog door slopende dagen heen en hoop dat alle kaarsjes en steun nu eindelijk het grote geluk brengen.. Veel succes voor jullie, net begonnen zie ik!
Nog niet begonnen. We zouden maandag beginnen, maar Geertgen was even vergeten te vertellen dat het lab dicht gaat tussen kerst en nieuwjaar. Dus de eerste week van januari is het nieuwe plan Zet m op dames, Allemaal heel veel succes, geluk en wonders gewenst. Ik blijf stilletjes meelezen en kaarsjes branden voor jullie. <3
Ik snap je gevoel, dat heb ik namelijk ook... onze weg naar eiceldonatie is veel korter geweest dan die van velen hier en onze eerste poging lijkt meteen goed te gaan. Als ik alle ervaringen hier lees, voel ik me ook misplaatst. Maar ondanks alle ellende, geloof ik dat iedereen hier elkaar wel die goede afloop gunt. Jullie in ieder geval heel veel succes gewenst volgend jaar!
Zo "makkelijk" als het wachten ging vorige week, sinds gister slaat dat om.. Het testmoment nadert en ik voel me onrustig en verdrietig.. Moet zo werken, moet me er echt heen slepen.. Voel niks noemenswaardigs en de verwachting is dus nog steeds of alweer naar het nulpunt. En dat dat waarheid zal worden begint nu in te dalen denk ik. Zie zo op tegen het testen.. Moest t ff kwijt.. Ben ook nog eens jarig vandaag, vier het niet, geloof het wel. Maar voelt allemaal heel down zo bij elkaar..
Lieve @Cactus92, het is zo'n oneerlijke strijd en zo zwaar dat wachten, hopen, wanhopen, voelen en niks voelen... Ik leef ontzettend met je mee! Doe rustig aan, denk goed aan jezelf en ondanks alles toch een fijne verjaardag gewenst! Dikke knuffel!
Lieve @Cactus92, toch van harte gefeliciteerd meid! Ook al voel je je allesbehalve feestelijk. Verjaardagen zijn ook van die confronterende momenten en ik snap dat je je deze keer helemaal wanhopig voelt. Tegen beter weten in hoop ik stiekem toch dat ik je nog een keer mag gaan feliciteren deze week... wat zou dat toch een mooi cadeau zijn, ik zou het je zo gunnen! Een hele dikke knuffel, ik hoop dat je deze dag toch een beetje goed doorkomt!
@Cactus92 jouw gevoel snappen we zo goed.. het is zo moeilijk om moed te houden. Ook ik duim heel hard voor je. Hoop zo dat we deze week heel feestelijk af gaan sluiten!! Een dikke knuffel en gefeliciteerd met je verjaardag.
@Cactus92 allereerst toch gefeliciteerd met je verjaardag ook al betekent dat op dit moment helemaal niets voor je... ik duim hard dat het alsnog goed is en we je binnenkort allemaal opnieuw kunnen feliciteren!