Toen we nog samen waren, of met zijn drieën, kon echt alles bij ons. Iedereen zou mogen blijven slapen, we pasten geregeld op een heel stel nichtjes en neefjes, meerdere nachten. Maar nu moet ik er niet meer aan denken. Ons leven is druk genoeg zo, we redden het op deze manier goed, en dat willen we zo houden. Ik heb 1 keer meegemaakt dat ik mijn grens over ben gegaan, en tegen overspannen aan zat, dat heb ik kunnen voorkomen door heel snel andere keuzes te maken. Sindsdien ben ik minder gastvrij. In geval van nood kan alles, dan mogen hele gezinnen hier komen logeren (bij wijze van, de ruimte hebben we op dit moment niet, maar al zouden ze in de woonkamer willen logeren, prima), maar verder niet. Natuurlijk pas ik echt wel eens op een nichtje en neefje als hun ouders een weekend weg zijn, maar dat is wel een wisselwerking, zij passen op onze jongste als wij een weekend weg gaan. De grens die ik eerder over ging wil ik nooit meer bereiken, het was een rotgevoel. En het helpt me ook totaal niet. Dan maar wat minder gastvrij, maar een stabiel gezin met stabiele ouders, dan ouders die constant heel gastvrij zijn en hun grenzen over gaan. Klinkt heel egoïstisch, maar het voelt wel goed
Ik heb een schurfthekel aan bezoek bij ons thuis. Ik vind het al niet leuk als mensen langer dan een uur bij mij thuis zijn, laat staan dat ze blijven slapen. We hebben dan ook geen logeerkamer/bed en dat mis ik ook niet. Op zich kan ik er nog wel mee leven als mensen op bezoek komen en ik een eindtijd weet. Daar stuur ik meestal ook wel op. Uitzondering is een heel lieve vriendin, die mag de hele dag hier zijn als ze wil. Maar voor de rest mag iedereen weg blijven. Ik ga wel bij hen op bezoek als we willen afspreken.
Ik zou richting de vrienden en familie aangeven, dat jullie die periode ook gewoon moeten werken! duidelijk daarin zijn, en dat jullie ze dus niet de hele week kunnen vermaken, dat ze ook zelf wat moeten doen. ik weet niet hoe of waar je woont. maar zorg dat er van te voren wat tips zijn, zo van jullie zouden naar dit park kunnen, naar dit strand, adviseer ze erin om een auto te huren etc. ik denk dat het vooral van te voren communiceren belangrijk is. van goh leuk dat jullie de reis willen maken, leuk dat jullie ook voor ons hierheen komen. maar wij kunnen niet al die periodes dat vrienden en familie er zijn niet alles voor jullie regelen. natuurlijk gezellig als jullie een keer mee eten maar ga gerust lekker uit eten, dat kan hier prima. zo iets zou ik doen. Anyway, ik heb er ook een hekel aan als er logees in mijn huis zitten. mijn schoonzusje komt hier ook geregeld, maar daar zit ik ook niet altijd op te wachten. Familie is altijd welkom, maar niet alles hoeft dan om hun te draaien, mijn leven en verplichingen draaien namelijk ook door.
Hier is iedereen welkom, al weiger ik een groter huis te kopen voor loges, dat vind ik te gek! Iedereen kan mee_eten en aanschuiven, slapen is ook geen probleem, maar gebeurd alleen bij de kinderen. schoonmoeder bleef vroeger wel slapen, maar dat voelde ook al inbreuk hoor, tis gewoon niet eigen.
Ik vind een paar dagen ook best lang hoor. Zeker als het echt gasten zijn waarbij je alles moet/wil regelen qua eten enz. Dus daar zou ik afspraken over proberen te maken en voorkomen dat je heel de zomer met allemaal gasten zit. Dan maar een paar teleurstellen en volgend jaar laten komen.
Ik zou met je man eerst een limiet gaan handhaven, logeren is prima maar niet meer dan ...... Personen/ gezinnen in een bepaalde tijd. Aan degene die komt logeren duidelijk communiceren dat jullie gewoon moeten werken. Als wij naar mijn zus toe gaan is het vaak voor 3 weken. Zij moeten dan ook gewoon werken dus zorgen wij dat we een huurauto hebben. We dragen bij aan de kosten van de boodschappen en nemen huishoudelijke taken zoals de was, stofzuigen, koken op onze schouders. Na een week gaan we dan een weekje rondtrekken en de laatste week zijn we weer bij hun. Voor mijn zus voelt het toch iets als vakantie als ze nr het werk thuis komt en gewoon niets meer hoeft te doen
Ik ben helemaal niet gastvrij wat logees betreft. Bezoek wat blijft eten prima, maar er komt eigenlijk nooit iemand bij ons slapen, dat vind ik helemaal niet fijn. Behalve heel soms een vriendje/vriendinnetje van de kinderen, dat doe ik dan voor de kinderen. We hebben ook geen logeerkamer. In jouw geval zou ik het ook wel vervelend vinden dus en een maximum aantal dagen aangeven en dan ook aangeven dat het teveel is als er meerdere personen/gezinnen achter elkaar komen logeren.
Exact! Ik moet er niet aan denken om dag in dag uit de gastvrouw te spelen. Voel me na een paar uur al ongelukkig.
Ik zou heel graag heel gastvrij willen zijn maar het lukt me niet.. ik wil al snel even tijd voor mezelf. To, kan je je huis niet zo verbouwen dat de gasten een apart keukentje krijgen en/of douche? Al snap ik ook dat je geen zin hebt om daar je geld en tijd aan uit te geven.. Ik zou gewoon vooraf duidelijk zijn naar gasten. Superleuk dat je er bent maar ik heb het wel druk die week. Misschien kunnen we maandag en donderdag samen wat leuks doen? Oid
Mijn zus komt geen drie weken maar als ze er is helpt ze mee, doet ze wat met onze kinderen en stimuleert ze ons om een avondje samen weg te gaan. Heel lief, en daarbuiten ben ik gewoon superblij als ik haar zie. Mijn andere zwager en schoonzus blijven altijd kort, ze bezoeken vaak ook haar familie. Maar idem dito, gaan met de kinderen naar de bios, koken een avondje. Super lief. En andere zwager, daar heb ik ook afspraken mee moeten maken. Zoals zelf je rotzooi opruimen, even je bed afhalen als je gaat, zelf eten en drinken pakken en niet op mijn verdieping en badkamer komen. De logeerkamer en kinderkamers hebben zelf een badkamer. Toen deze eens bezet was ging hij naar die van mij, dat is iets teveel inbreuk op mijn privé. En ook qua dagen, na 2 nachtjes vinden we het welletjes terwijl zijn broer en mijn zus soms langer blijven maar dat loopt gewoon lekkerder. Maar goed, ik heb dus een huis met meerdere badkamers en ook twee zitkamers dus mensen zitten me niet snel op de lip.
Ik snap je punt. Het is natuurlijk hartstikke leuk dat mensen voor jullie langs willen komen en contact willen onderhouden. En als je dat zelf ook wilt aanhouden kan je geen nee verkopen steeds. Maar er zijn wel grenzen.. als je én familie hebt én vrienden en die willen allemaal in dezelfde periode komen, tja dan zou ik met je man wel wat afspraken maken. Een maximum aantal logeerpartijen in die periode en ook niet te lang. Of geef bij je vrienden en familie aan dat je ook moet werken, je al een logeerpartij hebt en of ze ook in een andere periode in het jaar kunnen komen? En ik zou mijn huis ook niet lenen als zeg maar goedkoop vakantieadres, maar ik ga er vanuit dat het zo ook niet bedoeld is.
Ik vind op visite gaan heel gezellig, help daar ook mee met hapjes/drankjes pakken, vervolgens het weer opruimen/afwassen. Maar bij mij thuis? Nee dankje. Ik ben zo ongastvrij dat je zelfs 2 uur op m'n bank kan zitten zonder dat ik je iets aangeboden heb. Niet omdat ik dat niet wil geven maar omdat ik dat echt vergeet
Heel herkenbaar! Wij wonen ook al een aantal jaar in het buitenland en ben van begin af aan wel duidelijk geweest. Ouders mogen zo lang komen als ze willen (is meestal een week), anderen max 4 nachten en als ze kinderen hebben alleen tijdens onze schoolvakanties (lopen gelukkig redelijk gelijk). Ook moeten ze zichzelf vermaken overdag, tenzij wij uiteraard ook vrij zijn. Ik voel me soms heel ongastvrij, maar je bent zelf niet op vakantie en je leven hier gaat gewoon door, ook je sociale leven. Dus wil ook niet teveel bezoek in korte periode. We wonen nu iets dichter bij NL dan voorheen, dus gaan nu ook vaker zelf naar NL. Hoeven mensen ook niet perse naar ons te komen om ons te zien Maar we vinden het wel altijd super leuk als iemand komt! Je merkt ook dat de band hechter wordt als ze bij je in huis logeren. Mijn kinderen hebben een hechtere band met mijn beste vriendin dan met hun ooms en tantes die nog nooit bij ons geweest zijn.
Hangt ervan af hoe de logees met jullie omgaan. Wij zijn heel gastvrij, maar ook omdat we onze logees kennen en andersom. Indien ze komen terwijl wij moeten werken, halen onze logees dan eens de kinderen op van school en doen reeds boodschappen. Zo moet ik geen omweg maken en koken we gezellig ´s avonds samen. Ook halen onze logees gewoon de stofzuiger boven. Ze zijn dan niet meer gewoon op bezoek, maar voelen zich als een gedeelte van het gezin en draaien mee in ons huishouden. Anders denk ik niet dat ik zoveel mensen zou laten logeren...
Ik hou van visite, hier staat de deur altijd voor iedereen open. Iedereen mag ook blijven eten en slapen alleen vind ik in jouw situatie (van langer dan een aantal dagen) wel dat de visite zich thuis moet voelen en niet verwacht dat ik ze de hele periode bedien. Als de visite het ziet als een vakantie van bijv. een week waarin alles voor ze word gedaan (eten koken, drinken aanbieden, bedden opmaken enz). dan zou dat mij ook te veel worden.
In mijn hart ben ik gastvrij en vroeger maakte het me niks uit, wie wanneer en hoe lang... sinds een paar jaar lukt me dit niet meer, ik wordt er onrustig van. In jouw geval zou ik het open gooien, bespreekbaar maken. Je bezoek mag ervan uitgaan dat hun vakantie niet jouw vakantie is.... knetter lief dat je je huis open stelt!
Wij zijn niet gastvrij, heb op het moment niet eens ruimte voor een logeerbed en dus ook geen logeerbed. Maar als wij naar het buitenland zouden gaan (zoals bij jullie het geval is als ik het goed begrijp), zou ik ook wel een logeerkamer maken. Ik begrijp je gevoel ook heel goed, maar het is natuurlijk wel heel leuk dat mensen helemaal naar jullie toe komen! Meestal verwaterd het contact na een emigratie, dan is dit juist leuk voor iedereen! Is er niet iets dat je kan doen om het verblijf prettiger te maken voor jou? Dat je duidelijke afspraken maakt?