En waarom zou dat komen dat ze logeren vreselijk vindt? Ik ben daar dan wel weer heel benieuwd naar. Zit het in het kind of moet je toch echt hand in eigen boezem steken? En wie heeft het over altijd?? Ik ben het met je eens dat te vaak of altijd van de zotte is, maar wat is er mis met op z’n tijd een avondje samen weg en de kinderen logeren? Wil je dan echt alleen maar papa en mama zijn?
Hoe je kan weten dat het niet gaat?? Nou door het te proberen en je kind hyperventilerend op te moeten halen terwijl het bij iemand is waar ze super vertrouwd mee zijn en ze daar zo een hele dag mee weggaat.
Sja, als je niet in de positie bent om te kunnen laten logeren is het niet anders. Maar een oppas voor een dag/avond samen weg is toch zo gevonden? Of heb ik dan zo’n makkelijk kind? Kijk, dat ik dat vind over heimwee, dat dènk ik maar is geen waarheid. En als je jezelf hierop aangesproken voelt (ik bedoel het nu niet perse naar jou toe) tja, dan moet je je bedenken hoe dat kan. Misschien maak ik wel iets los hiermee. Ik vind het gewoon heel erg belangrijk om af en toe even niet alleen maar papa en mama te zijn maar ook minnaars en vrienden. Dát is mijn belang.
Je kan ook een avondje weg zonder dat je kinderen daarvoor moeten logeren. Ook kun je in je eigen huis een "date" maken met je partner. En als antwoord je laatse vraag ehm ja...minnaars en vrienden zijn met mijn man hoeven de Kids niet voor weg
Dit dus. Ik zeg het al niet hardop maar schrijf het op, geef aan dat het een mening is... Krijg je nog iedereen over je heen. En dan durven een paar die op mijn post reageren te miepen over die ‘anders groep’ dat ze schoolplein-kinderen waren. Ik denk er zo over: take it or leave it. En misschien zit er wel een klein beetje waarheid in mijn post: anders zouden velen niet zo fel reageren hier denk ik
Daarom dat ik aanvankelijk ook niet inhoudelijk reageerde op jouw post, maar zei dat ik blij was dat je het niet luidop zei Er zijn ook andere manieren om dingen te zeggen dan mensen 'uitgedroogde moederkloeken' noemen natuurlijk. Maar ik ga ervan uit dat dat voor het effect was. Ik schreeuw overigens absoluut niet 'niet logeren', als dat ooit ter sprake zal komen zal ik er ongetwijfeld positief over zijn. Leuk toch ook, een logeerpartijtje ? Alleen vind ik niet dat het ter sprake moet komen omdat het voor de relatie tussen mij en m'n man perse nodig is om af en toe een nacht zonder kind te zijn. Als logeren bij ons ter sprake komt, dan zal dat zijn omdat m'n zoon dat zelf een leuk idee vindt, om eens zonder mama en papa ergens anders te slapen. Ik zie niet in waarom het 'gezonder' zou zijn voor hem om hem dat op te dringen als hij er zo duidelijk nog niet klaar voor is. Hij is net 2, nog lang niet volwassen, waarom zou hij perse zonder z'n mama (papa) moeten kunnen? Ik snap dat niet zo, langs de ene kant worden kinderen in mijn ogen op sommige vlakken lang klein gehouden (ze worden gevoerd, ze drinken uit tuitbekers, ze mogen niks zelf proberen) waar ik juist veel zelfstandigheid bied. Maar als het gaat om nabijheid bij de ouders, dan moet een kind zelfstandigheid tonen voor hij überhaupt zelf kan lopen. Maar inderdaad, ieder z'n mening en ieder ook z'n persoonlijke situatie. Ik vind de ontwikkeling van m'n zoontje helemaal niet zorgelijk, dus daar verder ook geen probleem
Jawel toch? Ik zei dat ie al hysterisch werd als ie wakker werd als we een avondje weg waren. Op een avondje uit is dat niet zo'n ramp, als hij niet te troosten is en niet terug gaat slapen dan rijden we gewoon terug. Maar als ik een hotelkamer boek of echt een weekendje weg ga, dan rij ik liever niet terug midden in de nacht omdat m'n kind ontroostbaar is. En neen, ik laat mijn kind niet ontroostbaar en hysterisch huilen voor mijn eigen pleziertje, zo'n moederkloek ben ik dan nog wel.
Denk je niet dat de reden eerder ligt bij het feit dat je in je stelligheid voorbij ging aan heel wat praktische en emotionele redenen die niets te maken hebben met de emotionele of seksuele staat van de moeder?
Oh @Iertje81 mag ik je er ook nog even op wijzen dat ik het behoorlijk ongepast vind dat je, zonder verdere vragen, oordeelt over mijn persoonlijke situatie waarin mijn zoontje het lastig vindt om met z'n papa te gaan slapen. Ik denk dat jij geen flauw idee hebt hoe ik als moeder ben, en ook niet hoe wij als gezin zijn. Mijn man is militair en is regelmatig voor korte of langere tijd weg, als hij thuis is wisselen we al sinds de geboorte van onze zoon af met hem bed stoppen. Het is dus zeker niet dat ik de zorg volledig naar me toe trek ofzo, alleen is hij nu eenmaal meer op mij gericht omdat ik in ons gezin heel duidelijk de primaire hechtingspersoon ben. Dat is geen gevolg van mijn moederkloekheid, maar van mijn echtgenoot z'n job. Overigens ga ik gewoon full-time werken en gaat mijn zoon 5 dagen per week naar de crèche, dus zo'n niet van haar kinderen los te weken moederkloek ben ik niet. Maar ik krijg een beetje het gevoel dat je helemaal niet geïnteresseerd bent in een uitwisseling van meningen of visies, maar gewoon een beetje ergens tegenop wil schoppen, anders zou je wel op een respectvollere manier communiceren over mensen met een andere visie of een andere persoonlijke situatie dan jij.
Dat vrouwen achterbakse wezens zijn die vaak niet normaal met elkaar kunnen communiceren en alleen maar een sneer naar elkaar kunnen geven. En ergste is zelf doe ik het ook.
Deze dan denk ik? Ik vind dat het op verschillende manieren kan. Laten we even het voorbeeld logeren nemen... Iemand geeft hier op het forum haar mening, omdat ze dit niet hardop wil zeggen in de buitenwereld. Ze weet misschien ook wel dat ze wat stellig is en daarom post ze het hier en zegt ze het niet tegen de buurvrouw. "Hier" een plek waar je anoniem kunt aangeven hoe je je voelt of wat iets met je doet of hoe je er over denkt. Vervolgens ontstaat er een hele discussie over het "wel of niet goed zijn" van logeren. Maar daar vraagt de opmerking-plaatser niet om.. ze geeft gewoon haar overtuiging weer op een onderwerp. Nou kan het zijn dat iemand dat leest en denkt "hmm dat zie ik anders".. dan kan daar een hele discussie over komen maar de onderwerp-aandraagster vraagt daar niet om, dus je eigen visie er op geven is niet nodig. In een topic "hoe denken jullie over logeren" vind ik dat iets anders.. Wat kan je wel doen als je iets leest waarvan je denkt "hmm interessant/raar/bizar/wat een compleet domme overtuiging/etc.. "Goh, ik zie dit anders. Kan je uitleggen hoe het komt dat je er zo over denkt?" Of ... je laat het er lekker bij en zegt thuis tegen je man/vrouw/poes "wat een idioten daar op dat forum" of je vindt het zo'n bar interessant onderwerp en je bent benieuwd naar de mening van anderen en opent een topic..."naar aanleiding van iets dat ik gelezen heb ben ik benieuwd naar.." ... Ik weet niet of ik het zo duidelijk omschreven heb?? Samenvattend vind ik niet dat je in een topic waarin je mag aangeven dat je verbaast bent of wat je niet hardop wil zeggen alsnog afgevallen wordt. Dan hadden we net zo goed toch openlijk de discussie met de buurvrouw aan kunnen gaan!
Waarom mijn dochter logeren vreselijk vindt? Omdat we het een aantal keren hebben geprobeerd en we haar om 23uur weer konden ophalen omdat ze volledig over haar toeren was. Nog nooit van heimwee gehoord? We hebben het twee keer geprobeerd met een tussenpoze van een jaar en beide keren was een drama. Afgelopen keer was in september en toen was ze net 6 jaar en toen had ze zelf aangegeven om het een keer bij oma te willen proberen, Dit is gelukkig goed gegaan maar de andere morgen hing ze al redelijk op tijd aan de telefoon met de vraag hoe laat we haar kwamen halen dus tja het is niet iets wat ik zelf aan het voeden ben. Mijn oudste kinderen hebben best redelijk vaak gelogeerd en dat vonden ze opzich prima maar ook zij wilden altijd weer graag naar huis. Avondjes uit doen we vaak genoeg en dan komt mijn nicht van 18 jaar oppassen en als het later wordt kan ze blijven slapen als ze dat prettiger vindt en mijn dochter blijft gewoon in haar eigen omgeving. Ben inmiddels al aardig gepokt en gemazeld met ook nog twee pubers in huis dus ik kan me er verder ook totaal niet druk over maken. Als dit nu het ergste is dan teken ik ervoor.