Is ook waar!! Wat fijn dat die balans er is! Hier een technisch jongetje, die alles (heel veel) weet over soorten telefoons, tablets, computers, usb, lampen, stekkers dit soort dingen, hij verbindt, 'programmeert', zoekt uit hoe het werkt etc. Wij vinden het moeilijk om verdieping hierin te vinden voor hem. Ik dacht aan een programmeer cursus ofzo dat zou hij geweldig vinden maar de meeste zijn voor oudere kindjes. Als iemand nog een tip heeft voor een technisch kindje hoor ik dat graag!
Dit lijkt mij erg leuk, maar ik nog niet van gekomen hier: https://www.youngeng.nl/verrijkingsprogrammas/lego-challenge-verrijkingsprogramma/
Het zichzelf maar moeten leren vervelen, ben je dan niet bang dat ze juist op ‘uit’ gaan staan, uiteindelijk niks meer doen en daardoor ook niet leren leren waardoor ze later op het vo of vervolgonderwijs vast lopen? Bij Q vond de IBer van de vorige school, maar ook de psycholoog, dit een groot risico. Overigens ben ik absoluut niet voor versnellen, maar wel erg voor verbreden en contact met peers hebben.
Op zich niet. Ik betrek het soms te veel op mezelf maar ik sta ook de halve dag uit en moet weer steeds 'aan'. Dat is een vaardigheid die je als intelligent persoon moet leren. Je kunt niet de hele dag aan staan want dan houdt 90% van de mensen je niet bij. Dus hoop ik dat mijn kinderen, net als ik, een 'coping mechanism' ontwikkelen. In de momenten van rust of verveling moeten ze leren iets te doen wat geinternaliseerd is. Some loop in mijn hoofd het gesprek na, los ik een ander probleem op, plan het avondeten sta even uit (lekkere meditatie). Beetje warrig verhaal maar het is dus niet zozeer verveling, maar het aanleren bij de kinderen wat ze in deze rustmomenten kunnen doen, en dat daarna weer snel bij de les zijn. Dus snel op- en afschakelen. Want er zijn niet zoveel peers in de buitenwereld waar je steeds volle bak kunt gaan.
Over het niet leren. Betrek ik het weer op mezelf: we was niets op de basis school of het voortgezet onderwijs dat mij had kunnen leren leren. De pas in het derde jaar van de universiteit moet ik beginnen te leren, tot die tijd kwam het aan waaien. Dus ik weet niet of de aandacht voor leerstrategieën wel werkt. Daarentegen ken ik ook iemand die HB is een het klassieke drama heeft doorgemaakt van verveling, achterlopen, vastlopen en pas na heel veel omwegen en strijd gekomen is waar hij zijn wil. Dus ik weet het niet. Ik hou mijn kinderen maar in de gaten, weliswaar op gepaste afstand, en stuur bij wanneer ik denk dat het moet. Maar het klassieke pad dat IB ers schetsen, dat kinderen vastlopen als je ze niet uitdaagt, is in mijn ervaring lang niet altijd waar.
@Juul75 dat niet leren leren / leren doorzetten betrek ik ook vaak op mezelf. Geen idee of ik ook hb ben, vind ik ook niet zo interessant om te weten. Wat ik (achteraf) wel weet is dat ik veel hb problemen tegen ben gekomen. Met als toppunt fulltime werken tijdens mijn hbo opleiding, bij de opleiding aangeboden gekregen te hebben om de laatste 2 jaar in 1 jaar te doen. Dat wilde ik niet omdat ik leuk werk had. En uiteindelijk het laatste jaar niet meer afgemaakt omdat ik een leidinggevende functie voor overdag kreeg aangeboden. Nu ben ik toch maar bezig met een deeltijdopleiding, werk meer dan fulltime op het moment (overuren), heb mijn gezin en doe nog leuke dingen met mijn vriend en mijn vrienden. Dan denk ik wel, tja had ik vroeger maar meer begeleiding gekregen dan had ik wellicht beter geweten wat ik zou willen. Maar aan de andere kant, dan had mijn leven er nu waarschijnlijk heel anders uit gezien en ik ben erg blij met hoe het nu is. Blijft altijd lastig, laten vervelen of uitdaging blijven bieden zodat ze zich niet vervelen. Als Q gewoon lekker in haar vel had gezeten op het reguliere onderwijs hadden we de overstap ook nooit gemaakt. Bij M gaan we ook niet automatisch kijken naar dezelfde school als Q, eerst regulier.
kennis laten maken met verschillende dingen is vaak beter. zo een kind moet haar eigen interesses vinden. het is net als een boek lezen. het is leuk als je een boek leest dat je aanspreekt. je hebt mensen die niet van lezen houden, tja, die hebben dus nooit een boek in handen gekregen in d juiste genre,vn schrijver en in de stijl. net als film kijken. kan heel erg saai zijn kan heel erg spannend zijn. net wat je leuk vindt. bij hele jonge kinderen kun je de uitdaging regelen. maar als ze ouder zijn dan is het alleen de wereld laten verkennen, en daarin begeleiden. ook veel leuker voor de ouders.
Juf kwam van de week naar me toe omdat zoon (4) werkbladen had gemaakt en die razendsnel had gemaakt. Verschillende letters op papier en 4 plaatjes. De plaatjes hoorde bij bepaalde letters en die moest je zoeken. Als een razende vond hij de letters bij de plaatjes, ze wou het graag ook laten zien aan de ib'er, wist ook niet dat hij al zo goed was met de woordjes. Hij oefent niet thuis.
Ja, grappig hè. Hier eentje die net een week naar school is geweest. Roept bij alles: ‘dat is de ‘t’ van Ties, dat is de ‘i’ van ties....’ zelfs ze ‘s’ is van ties en niet van slang. En zo met heel veel letters. Moet altijd wel lachen om de reacties van anderen. Voor ons is het gewoon wat het is.
Met onze middelste trouwens een soort dilemma. Lezen is een sport voor haar. Maar ik vind de boeken nu niet echt altijd aansluiten bij de belevingswereld. De leest nu Lilly het heksje, maar zelf wil ze die gironimo stilton boeken lezen (toevallig van oma gekregen in een 2e hands boekwinkel). Ik vind het van die vage boeken, met al die rare letters ertussen. Ik wil ook liever dat ze 100% begrijpt wat ze leest i.p.v. dat ze het trucje ‘lezen’ opvoert. Iemand suggesties? Is dolfje weerwolfje (waar ik geregeld over hoor) al iets voor een 5jarige?
Ik vind Geronimo Stilton ook vaag, maar de oudste leest ze ook graag. Lijkt me prima, ik hoef ze niet te lezen immers. Ik ga er alleen ook geen bergen van kopen, want ze heeft ze in een kwartier uit oid. Maar uit de bieb ofzo, prima. Met vijf jaar vonden ze Dolfje hier nog niets. Ze lazen toen vooral voorleesboeken. Die zijn qua onderwerp prima op niveau en qua tekst ook. Ik heb me afgeleerd om me druk te maken om het niveau van boeken en dat ze thuis per se iets zouden moeten leren van lezen ed. Ze mogen dus lekker lezen wat ze willen en als ze het niet willen, ook prima. Over het algemeen genomen lezen ze hier namelijk (meer dan) voldoende en ze gaan hard genoeg.
Daar heb je natuurlijk ook weer gelijk in. Het belangrijkste is dat ze er lol in heeft. Misschien moet ik het idd neer loslaten. En dat tempo lezen is ook heel herkenbaar. De boekjes zijn bijna niet aan te slepen. Zo’n avi-boekje is binnen no time uit. Ze wilde ook aan de gorgels beginnen. Maar lekker laten doen dan
Het kan best dat een boek met ‘veel letters’ nog lastig is. Wat dat betreft is Geronimo dan wel weer een mooie ‘tussenoplossing’. Of samen lezen, om de beurt een zin of een klein stukje ofzo.
De jongste (jaartje ouder dan jou middelste) heeft laatst het DIY boek van Bibi tig keer herlezen. Dat vindt ze fijner en leuker dan bv. de Gorgels. Hoewel ze het te het technisch prima aan kan, denk ik dat de hoeveelheid letters haar ‘overvalt’ oid. Het boek van Bibi is met veel foto’s en dan een tekstje erbij ed. Voor thuis vind ik het dus allemaal prima, op school moet ze al genoeg mbt niveaulezen ed (wat ik op zich best begrijp, maar ook op school zouden ze van mij wat losser mogen zijn als ze merken dat een kind zich goed ontwikkeld). Laatst nog met een boek voor een boekbespreking, dat moest op het avi-niveau zijn waarop het kind leest. Ik vind dat ergens nogal onzin. Als een kind met een boek komt wat hij of zij leuk vindt en het is ook leesbaar voor het kind, dan zie ik het probleem niet. Uiteindelijk ging de juf gelukkig wel akkoord met het boek wat mijn dochter had uitgekozen. Scheelt weer een teleurgesteld kind.
Q vond op die leeftijd dolfje nog niet leuk (vanaf 6,5 denk ik wel). Zij heeft eerst alle foeksia boeken en daarna de leeuwenkuil gelezen. Beide series ook van Paul van Loon, de leeuwenkuil heeft alleen niet zo heel veel boeken in de serie. Q is letterlijk fan van Paul van Loon, maar de griezelbus is nu nog steeds te eng.
Hier leest ze juist niet veel, maar de gorgels vindt ze idd leuk en superjuffie, botje en laatst heeft ze dagboek van een muts gelezen m, al vraag ik me af of dat echt aansluit bij een zesjarige. Nu zijn we Matilda aan het lezen, dat is ook erg leuk.
Soms zie je inderdaad wel ouders kijken ook wanneer hij met tekeningen naar buiten komt. Echte poppetjes met alles er op en er aan, wall'e kan hij ook schattig tekenen. Robot, kerstbomen, kasteel met ridder, paard en harnas aan. Het goed tekenen heeft hij overigens niet van ons hahaha ik kan wel wat tekenen maar met 4 was het gewoon hele simpele poppetjes. Hahaha