Dag allemaal, Ik ben zwanger... 6 maanden na het overlijden van mijn dochtertje... Ze werd stilgeboren op 39w5d zwangerschap. Mijn mooie meisje, het gemis is zo groot. Nu ben ik dus opnieuw zwanger, maar zo bang om opnieuw te moeten horen dat er iets fout zal lopen. Bij sommige hoor ik; zo snel opnieuw zwanger... Maar ik zal altijd voor de rest van mijn leven dit verdriet moeten dragen en we wilden de natuur zijn gang laten gaan. Maar hoe nu verder? Zijn hier lotgenoten om mee te praten? Dankjewel
Wat ontzettend moeilijk dat je je mooie meisje moet missen. Ik weet niet goed wat ik je verder kan wensen dan heel veel sterkte en kracht. Maar nu weer zwanger wat mooi gefeliciteerd en wat ontzettend spannend moet dat voor jullie zijn. Ik wens dat alles goed mag gaan en dat je je kindje gezond en wel mag omhelzen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Het lijkt me een moeilijke situatie. Her verdriet van je dochtertje wat nog zo vers is en de angst dat het mis kan gaan. Ik wil je heel veel kracht, moed en bovenal heel veel liefde toewensen om met alles om te kunnen gaan.
Jeejtje wat een heftig verhaal ! En wat een moed en kracht nodig om deze zwangerschap goed door te komen. Ik duim en hoop dat alles voorspoedig verloopt. Gefeliciteerd met jullie zwangerschap.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en gecondoleerd met het verlies van je dochtertje. Bij het onderwerp zwangerschapsclubs is een onderwerp "zwanger van een regenboogbaby". Misschien dat je daar aansluiting kan vinden?
Jeetje wat een verhaal. Dat gemis en verdriet zal altijd blijven en die angst ook. Dat is begrijpelijk! Ik zal voor jullie bidden dat dit goed Mag gaan ♡
Hoi Ik ben in februari 2017 te vroeg bevallen en ons zoontje is diezelfde dag nog overleden. Ik herken je gevoel. Wij moeten via ivf en wilden is mei terug starten... de arts vond dit te vroeg omdat we het eerst moesten verwerken. Heb toen even mijn gedacht gezegd en dat buitenstaanders niet voor ons moeten beslissen hoe lang we moeten wachten tot wij er klaar voor zijn. We hadden het nodig om terug een doel te hebben. Het verdriet blijft enorm aanwezig. Anderhalf jaar later ben ik terug zwanger. Ik ben exact dezelfde periode zwanger en op een paar dagen na dezelfe dag uitgerekend. Zwanger zijn is hier echt niet leuk. Constant angst en onzekerheid... ik ga overleggen met mijn gyn om mij op 37w te laten inleiden. Ik hoop dat we zover gaan geraken en als dat zo is wil ik geen risico nemen en als alles goed gaat hem dan laten komen. Veel liefs
Gefeliciteerd! Ik herken je gevoel. Na 2.5 jaar waren we eindelijk zwanger. Maar met 27.5 ging het verkeerd. Onze dochter werd te vroeg geboren, ze heeft nog 4 dagen bij ons mogen zijn. Na 3 maanden was k opnieuw zwanger, heel bang en onzeker. Gemixte reacties in de omgeving. Je dochter zal je nooit vergeten dat blijft bij je, zal met ups en downs gaan. Met mn zoon had ik strenge controle om de week cervix meting. Met 24 weken halve dagen gaan werken en met 27weken moest ik verplicht van arbo arts stoppen. Ma goed ook want mn cervix was verkort. Heel veel rust, niks mogen doen heb ik 40.1 wk gehaald. Als je contact wilt of dingen wilt vragen. Mag je me altijd berichtje sturen. Je bent niet al een. Dikke knuffel
Vandaag naar de gynaecoloog geweest en jammer genoeg niet goed... Leeg vruchtzakje. Maandag curettage. Even een dipje pfff
@Moedie gecondoleerd met het verlies van je dochtertje. Wat verschrikkelijk... Helaas lees ik je berichtje dat deze nieuwe zwangerschap een missed abortion is? Heel veel sterkte, hoe oneerlijk kan het zijn
Ik vind dit zo erg om te lezen wat een verdriet. Heel veel sterkte de komende tijd, bah wat oneerlijk allemaal.
Hey, dankjewel voor de steun. Rond 8h mocht ik nog even bij de gynaecoloog voor een echo en toen nogmaals bevestigd was dat het nog steeds een leeg vruchtzakje was ben ik richting dagziekenhuis gegaan. Ik had die echo echt nodig om mij er in te berusten dat er niks meer kon gedaan worden. Nu nog in het ziekenhuis, maar binnen een uurtje naar huis.
Goed dat je vooraf nog een (controle) echo het gehad. Ik vind dat eigenlijk ook niet meer dan normaal. Als je zeker weet dat het niet goed zit kan je het makkelijker een plekje geven. Is de curettage je (qua ingreep) meegevallen? En voel je je nu goed? Ik hoop dat je cyclus snel herstelt en dat 2019 het jaar gaat worden waarin júllie je wondertje mogen verwelkomen.
Op zich is de curettage op fysiek vlak zéér goed verlopen. Momenteel weinig tot geen bloeding meer. Enkel tillen gaat nog wat moeilijk maar verder geen pijn. Wel dubbel dat er nog zwangerschapskwaaltjes aanwezig zijn door de hcg... Mijn gynaecoloog blijft zeer positief. Dat ik na het overlijden van ons dochtertje, twee biochemische en een leeg vruchtzakje heb gehad ziet hij het nog steeds positief dat ik snel een gezonde zwangerschap zal beleven. Ik ben mijn roze bril al lang verloren maar ik hou mij recht aan het feit dat hij mij goed opvolgd en positief blijft. Alles is nu ook zo dubbel. Eerste feestdagen zonder ons meisje en alle kerstkaartjes waar ze niet wordt op genoemd... Triest, maar ik weet dat mensen handelen uit onwetendheid. Verdrietige periode... Soms voel ik mij echt een pokerface, maar we moeten verder hè... Knuffel
Fijn dat je curettage goed is verlopen. Je lichaam heeft nu tijd nodig om te herstellen. Ik probeer me in je verdriet te verplaatsen en kan me voorstellen dat het een zware periode is voor jullie. Mensen gaan verder. Jullie ook, maar soms met een stapje terug. Jullie houden het gemis van jullie dochtertje. Kerst is een feest van samen-zijn. Ook al zijn jullie nooit meer helemaal compleet. Brand voor haar een kaarsje en voel hoe ze in je hart altijd bij je is. -x- Mooiezomer