hoi lotgenoten Wil gewoon even mijn verhaal kwijt in deze onzekere lange week Wat een spannende verhalen en situaties allemaal en zo divers maar met dezelfde angst Angst voor wat er is en wat er komen gaat Angst voor je kinderwens, angst voor je lijf, angst voor een diagnose die duidelijkheid geeft over de zwangerschap waar je van houdt en geen afscheid van kan nemen. Afscheid nemen van het kindje wat in je hoofd al een plekje heeft binnen je gezin, je gezin wat nog niet compleet is en daarbij verdriet, verdriet voor je gedachtengang waarin die verdomde miskraam meespeelt Hier ook angst na jaren van icdi een dochter mogen krijgen en geaccepteerd dat dit zo is en zo blijft. 25 november spontaan als grote verrassing een positieve zwangerschapstest Mijn wereld keerde om van geluk, mijn dag kon niet meer stuk! Mijn man en ik leefden 2 weken op de mooiste roze wolk die er bestond. We fantaseerden over ons verwachte kindje samen met onze dochter fantaseerden over een nieuwe slaapkamer voor onze dochter en over hoe we het bekend gingen maken. Onze verloskundige kende onze situatie en hierdoor een 7 wk echo maken. wij weten niet precies wanneer mijn laatste menstruatie was, wel ongeveer. dit moment moest minimaal 7 wk zijn echter vruchtje was te klein en (nog geen) hartslag. 10 dagen later een nieuwe echo dit is aanstaande maandag in de hoop dat het toch nog een kloppend hartje laat zien en wij inderdaad minder ver zijn dan gedacht... Wij vrezen het ergste, deze week ook 1 dag oud bloed verlies gehad maar nu weer gestopt, ik weet niet wat ik voel, ik voel me ongelukkig en bang, bang dat ik afscheid moet nemen van dit bijzondere moment, dit mensje wat onverwachts ons heeft wakker geschud. ik hoop voor jullie allemaal het beste en dat we positieve echo mogen hebben alleen zegt de realiteit dat dit niet bij ons allemaal zo zal zijn... Ik gun het jullie allemaal zo, ieder verhaal zo divers en liefdevol
Hopelijk ben je minder ver dan je denkt en is het wondertje in je buik goed gegroeid. Ik duim voor een hele mooie echo maandag!
Wat een lieve reacties ik hoop t ook Eergisteren bruinig verlies wat smiddags stopte Vandaag weer wat bruin, toen heel eve. wat rood en daarna weer bruin tot nu weer bijna niet Iedere keer denk ik nu komt t en dan zakt t weer weg Vanmorgen ook wat steken in mijn onderbuik, nu niet meer Mt is zo tegenstrijdig Kan geen normale broek aan van mijn opgezette buik maar voel me niet meer zwanger.. al kun je dat gevoel ook boycotten uit zelfbescherming Ik verstop mijn buik in een dikke trui Ik wordt er verdrietig van Wel moe en af en toe dizzy al kan dat ook van de spanning komen Ik vind dit nog slopender dan mijn wachtweken van de ICSI
Paar vraagjes Hoe duidelijk was de test op 25 november (heb je een foto?). Op welke datum had je de echo? Stel dat de test nog voor je nod was (dus tussen 10 en 14 dpo) en de echo exact 2 weken na de test, was je nog geen 6 weken zwanger op het moment vd echo
test was minimaal anderhalve week na NOD waar het zeker was.. kan nog wel langer zijn test was overduidelijk en echo nu ook overduidelijk miskraam we hebben duidelijkheid en kunnen weer verder dat kon ook nog wel in de rugzak
Toch niet goed gekomen zie ik. Veel sterkte! Bij mij ook vandaag de bevestiging. Ik ben vanmiddag met medicatie begonnen.
Ahh balen.. hoopte echt op goed nieuws.. Gaat t met de medicatie?? Ik heb gister een flinke bloeding gehad van ongeveer halve liter Voelde gewoon of ik in mijn broek stond te piesen en alles stolsels T liep gewoon door Begin nu wat op te knappen gelukkig
Poeh dat klinkt heftig zoveel bloed verlies. Viel je niet bijna flauw dan? Heb je veel pijn gehad ook? Ik heb gister een pil genomen die het progesteron niveau onderuit haalt waardoor je lichaam doorkrijgt dat het niet meer zwanger is. Ik heb vannacht veel wakker gelegen van buik en rugpijn. Begin vd middag neem ik de cytotec en hoop dat het dan vanmiddag ook los komt. Ik ben alleen wel bang voor veel bloedverlies. Heb lage bloeddruk en lichte bloedarmoede dus snel duizelig. Hoop voor jou dat je het ergste hebt gehad en dat je snel helemaal opgeknapt bent (ook mentaal).
Geen buikpijn en was inderdaad niet lekker, maar dit komt lang niet altijd voor hoor hoop dat je er snel vanaf bent, dit duurt ook maar... zou fijn zijn als je het kunt afsluiten hoop dat je niet zoveel last hebt van de cytotec. als je t gevoel hebt dat het doorloopt en je verbanden snel vol zijn dan gelijk verloskundige bellen, heb ik ook gedaan die begeleiden je goed hoor!! Je komt er wel doorheen, t zijn stoere dagen (lees klotedagen) zo voor de kerst... Sterkte...
Dankjewel. Gister vruchtje verloren, zag duidelijk de vruchtzak. Dus lijk het ergste te hebben gehad. Stoere dagen..mooi gezegd. Veel sterkte ook!
Als ik naar boven kijk Dan zie ik een ster Zo mooi, zo helder Daar boven heel ver T leek wel een droom Dichtbij en intens Zo mooi, zo onverwacht Een groot verlangen, een diepe wens We laten je los Zo plots, zo bijzonder T was maar even een klein wonder Dag klein sterretje
Wat ontroerend. Bedankt dat je dit deelt. Het is precies ons gevoel.. Mijn man en ik zijn vanavond samen uit eten. De wijn had ik met liefde laten staan, de carpaccio liever niet gegeten en we hadden hier eigenlijk niet moeten zijn maar op het kerstfeestje met vrienden. Maar op deze donkerste dagen van het jaar zoeken we de warmte van elkaar en hopen we dat de dagen snel weer lichter worden.
Zo is het!... Net als oud en nieuw t vloog me aan Gelukkig nieuwjaar! Ik kon alleen maar huilen.. t is nu al een klote jaar.. t jaar dat ik weer moeder zou worden..