Ik heb best een moeilijke en zware zwangerschap. Heel veel en echt heftige (buik)pijnklachten waar maar geen oorzaak voor lijkt te zijn (of althans ze niet kunnen vinden) De pijn neemt steeds toe en is op sommige momenten gelijk aan weeënpijn. Maar er is nog geen bevalling aan de gang. Ik ben inmiddels van de verloskundige naar de gynaecoloog en ja... voel me gewoon zo onbegrepen. Ze kijken vooral naar de baby, en laat wel verstaan de gezondheid en conditie van de baby vind ik ook echt het belangrijkste!!, maar mijn strijd wordt een beetje afgedaan met "nog even doorbijten" en ik voel gewoon weinig begrip. Ik heb een dochter en ja hoe verder je komt, hoe zwaarder... dat weet ik, maar die hevige pijnklachten horen er niet zo bij normaal gezien en heb het idee dat ze daar helemaal aan voorbij gaan, omdat de controles verder oké zijn. Oftewel, ik heb niet echt een vraag, maar wilde even van me afschrijven en misschien wat tips/advies/steun krijgen.
Wat ontzettend vervelend dat je je niet begrepen voelt. Ik herken het wel mijn zwangerschap is ook erg pittig en ik heb ook veel buik en rugpijn, ik kan niet lang staan of lopen. Eten koken, mijn zoontje omkleden, de meest simpele kleine dingen lukken mij niet meer. Ik voel mij vooral door mijn omgeving soms niet begrepen maar mijn VK luistert naar mijn klachten en probeert mij te steunen en advies te geven, ook bij mij is er geen oorzaak. Probeer het wel aan te geven dat het zo zwaar is en je je niet begrepen voelt. Is een blaasontsteking uitgesloten? Heel veel sterkte!
Vervelend dat bij jou geen oorzaak gevonden kan worden! Ja een blaasontsteking is uitgesloten, al heb ik die wel een paar keer gehad tijdens deze zwangerschap. Gelukkig is onze dochter al wat ouder en kan ze veel zelfstandig, waardoor ik fysiek niet zoveel hoef te doen en heb ik wel hulp van mijn man, zo kookt hij bijvoorbeeld. De omgeving heeft wel veel begrip gelukkig, maar het ziekenhuis niet zo en op zich hoef ik hun begrip enerzijds niet, anderzijds is het ook zo dat ik denk dit is niet zomaar een zwangerschapskwaaltje.... Lastig!
Dat scheelt zeker al veel dat zij al wat ouder is! Fijn dat je omgeving wel begrip heeft en je man zoveel helpt. Mijn man ook waar hij kan, gelukkig is hij de komende tijd wat meer vrij. Is het een pijn die als weeën komen of meer een zeurende altijd aanwezige pijn? Wat zou je graag verwachten van het ziekenhuis? Gaat het met de baby allemaal goed? Ik heb al vanaf week 16 veel pijn, het is bij mij vooral een gevoelige baarmoeder en spieren die het niet trekken. Ik mag af en toe een buiband dragen als support, niet te vaak omdat de kleine nog in stuit ligt en natuurlijk nog wel ruimte moet hebben om te draaien.
Dat is fijn dat je man wat meer vrij is, heb je ook wat meer rust omtrent je andere kindje en kun je, je lichaam rust meer rust gunnen. Het is bij week 6 begonnen hier, maar vanaf een week of 10 was het een zeurende steeds aanwezige pijn. Vorige week veranderde dat opeens en werd het echt weeënpijn, moest zelfs naar het ziekenhuis omdat de verloskundige bang was voor een vroege geboorte. Dat bleek niet zo te zijn, maar op de ctg was wel mijn buikcontracties te zien en dat ging geregeld naar de 100%. Pijn die ik ook voelde tijdens de bevalling van onze dochter. Het is nu een combinatie van beide, pijn is continue aanwezig en regelmatig die weeënpijn. Maar baby is niet ingedaald en maakt het verder goed gelukkig. Wat ik van ziekenhuis verwacht? Moeilijke vraag, omdat het meer mijn gevoel is denk ik. Ze controleren wel, maar gaan voorbij aan mijn heftige pijn. Dat voorbij gaan daaraan, vind ik misschien wel het meest vervelend. Ik wil niet zielig gevonden worden, want dat ben ik niet, maar gewoon gezien/gehoord worden. Want als dit 4/5 weken nog door moet, dan ben ik uitgeput als ik aan de bevalling begin. Daar zit misschien de angst ergens, denk ik. Maar goed, volgende week weer controle en we zullen zien hoe het loopt... Want invloed hebben we er toch niet op, de bevalling begint wanneer de natuur dat wil.
Hebben ze al naar je nieren gekeken? Ik lig nu vanaf zaterdagnacht op en aan in het ziekenhuis. Dachten eerst aan weeen maar zijn nierstenen helaas. Het begint in me rug en blijft constant voelt ook als weeën. Hier nemen ze me gelukkig wel sirieus gister was ik ontslagen en vanacht weer terug gebeld en moest gelijk komen. Veel harde buiken ook maar gelukkig alles dicht.
Fijn dat alles dicht zit, maar wel heel vervelend nierstenen!! Ze hebben alleen eiwit gecontroleerd en niet echt de nieren, alleen van buiten zitten wurmen met de vraag of dat pijn deed. Dat deed het zeker, maar kon het wel hebben. Het lijkt hier vooral om de baby te draaien en de moeder is van minder belang, zolang er geen ernstige ziektebeelden zijn....... Maar zei vanmorgen nog tegen de gynaecoloog, deze pijn hoor je te hebben tijdens de bevalling, niet weken daarvoor..... Maar goed, de natuur is de natuur en met mijn termijn kan er nog weinig gedaan worden. Dus this ook lastig.
@Wij2018 vervelend dat je zo veel pij hebt. Enigste advies wat ik kan geven is geef wat je hier schrijft ook aan bij het ziekenhuis. Vaak zijn artsen zich niet volledig bewust van wat het met jou doet.
Zou het door obstipatie kunnen komen ? Ik heb prikkelbaar darmsyndroom, en het duurt bij mij ook erg lang voordat ik zo’n verstopping volledig er uit gewerkt krijg. Kan ook echt voelen als weeën. In dat geval zou je lactulose kunnen bespreken mocht je dat nog niet geprobeerd hebben.
Nee van obstipatie heb ik allesbehalve last, mijn ontlasting gaat juist heel makkelijk (en mijn vorige zwangerschap verliep vlekkeloos, maar daar had ik dan wel weer veel last van obstipatie)
Ze zijn er nu bij mij achter dat de kleine me urineleider afsluit, dan krijg je nierstuwing dat doet verschrikkelijk zeer nog erger dan weeën. Wat je kan doen als je weer pijn heb aan de andere kant liggen en hopen dat de kleine dan gaat verplaatsen.
Hier ook problemen met nieren en hematoom welke voor gruwelijke pijnen kunnen zorgen. Beval nog liever dan dit zeg ik wel eens. Echt aangeven!
@Nieuwsgierigbijtje gebruik je ook medicijnen voor de nierproblemen? Ook nierstuwing? Pff zeg dat hoop dat ik het niet meer meemaak maar helaas is de kans klein hier.
Met 20 weken al helaas. Na een vervelende nierbekkenontsteking. Maar nu gaat het goed! Ik heb soms wel dat die opvlammende pijn weer start in mijn rechterzij/rug en buik maar het blijft gelukkig alleen daarbij en zet niet meer door naar een aanval.
Wat fijn dat ze erachter zijn! Ook al is het mega vervelend ik zal eens informeren, want mijn nieren/blaas is deze zwangerschap echt wel een probleem helaas.
Wat vervelend zeg! Ik ga het zeker aangeven, want mijn nieren/ blaas is deze zwangerschap echt wel een probleem....