Familielid is door zuurstof tekort tijdens de bevalling gehandicapt geraakt. Ook dat gebeurd. Onze kinderen hebben een ziekte die niet op een echo of nipt test naar voren komt. We zijn ons rot geschrokken bijna 11 jaar geleden. Je kunt niet alle risico uitsluiten. Maar het is fijn dat we in een tijd leven, waarin we bepaalde risico’s wel kunnen uitsluiten. En dan is de keuze aan onszelf, hoe staan we er in. En ik denk dat daar geen goede of slechte keuze in te maken is. Ik riep ook: down is niet het het einde van de wereld maar stel het is down en ze zien op de echo ook extreem veel neven problemen zoals aan het hart etc dan denk ik dat we toch een nieuwe overweging maken. Ook en misschien wel juist voor de andere kinderen.
Dat is nou net mijn punt. Ook al weet je dit dan dan nog zegt dit niks. Leven geeft je heel veel onvoorbereid. Dat is het leven. Maar jij jouw mening. Ik sta er anders in. En daar ben ik blij om. Het leven is mooi in al zijn grilligheid. En in de grootste zorg vindt je soms de dierbaarste momenten met je gezin. Je ontdekt diepere lagen van 't leven. En dat ook binnen onzekerheid en zorg geluk mag zijn. Ik vind dat rijk. Maar jij mag testen wat je wilt. Jouw keus. Ik zeg alleen dat het je uiteindelijk niet een perfect leven gaat opleveren zonder zorg. Want dat bestaat niet. Om mee af te sluiten, doe wat je wil.
Hier ook geen nipt test Veel last van bandenpijn en mijn buik is echt al aanwezig kan niks meer geheim houden , Meiden met goeie echo vandaag supeerrrrrrrrr .
Natuurlijk kun je je leven niet plannen en alle risico's uitsluiten, maar de dingen die ik wel zou kunnen weten en risico's die ik wel zou kunnen uitsluiten die sluit ik graag uit. Mijn moeder werkt met gehandicapten (woonvorm) en hoeveel ouders hun kind daar hebben gebracht en nooit meer naar ze omkijken is echt schrijnend. Sommige beseffen het gelukkig niet, maar anderen zijn diep ongelukkig. Zoiets gun ik niemand. Vind het dan ook fijn dat zulke testen bestaan, ik hoef geen genetisch gemanipuleerd kind met blond haar, blauwe ogen, en een iq van minimaal 120 maar zoiets heftigs als 1 van de syndromen zou ik wel willen weten. Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk. Bij mijn vorige 2 heb ik het ook niet gedaan.
Het gaat mij met de testen ook niet alleen om de zwaarte van de zorg voor een gehandicapt kindje, dat gaan we wel redden. Maar wat ik bovenal wil is het kind leed besparen, dus als ik door de testen erachter kom dat het kind zwaar gehandicapt is en een leven van lijden tegemoet gaat, ja dan kies ik er bovenal voor om het kind dit te besparen. Ieder kind hoe zwaar gehandicapt ook ga je van houden en zorg je met liefde voor. Maar ik vind dat liefde ook is het met een weloverwogen keuze een kind ellende te besparen. Ik hou nu al zielsveel van dit ukje in mijn buik en daarom wil ik hem of haar ellende besparen als ik dat kan.
Besef me ook ontzettend goed dat dit een discussie is waar voor ieder standpunt veel te zeggen is en waar ik ieders keuze in kan begrijpen en daar respect voor heb .
In zou het persoonlijk jammer vinden als we die discussie in dit topic gaan voeren . Ik hoop dat we het er bij kunnen houden dat een ieder aangeeft wat ze zelf ermee wil en dat we de voors/tegens etc. misschien beter niet bespreken. Juist omdat het zo gevoelig ligt. Zou het super zonde vinden als dat ten koste zou gaan van de goede sfeer hier.
Ik heb me toch een partij last van mijn darmen, my goodness! @Zonnebloem92 en anderen: wat fijn, de goede echo's! Ik wil me verder niet groots in de "discussie" mengen, maar ik denk er wel hetzelfde over @Blijtje, ook dankzij ons geloof. Ik heb ook van dichtbij verstandelijk gehandicapten meegemaakt door het werk van moeder en heb ook meegemaakt hoe bijvoorbeeld hersenletsel je leven op zijn kop zet (overkwam mijn vader. Daarbij had hij diabetes type 1 waarvoor hij vroeger nog varkensinsuline kreeg). Erg heftig allemaal, maar ik blijf elk leven als leven zien en vind het niet aan mijzelf om te bepalen wie mag leven en wie niet. Maar natuurlijk mag iedereen die keuze voor zichzelf maken.
@Blijtje fijn dat je een mooie echo had!! Ik vind je uitspraak "het leven is geen sprookje" en "je kan toch niet alle risico uitsluiten dat is het leven" wel een klein beetje naar. Want je hoeft echt niet in sprookjes te geloven om voor een nipt te kiezen. Dat doet tekort aan de weloverwogen keuzes die hier gemaakt worden. Ik vind de vergelijking met onder een bus lopen ook niet opgaan. Ja, aan leven zijn pertinent risico's verbonden. Maar als je nu al weet dat je een meervoudig gehandicapt kind op de wereld gaat zetten, heb je de keuze om het kind (en in tweede plaats jezelf en je andere kinderen) dat te besparen. Ik weet niet wat jouw persoonlijke ervaring is met dit soort kinderen en het is ook niet zo belangrijk, maar ik ben hier echt totaal anders over gaan denken nadat ik ermee heb gewerkt. Ja, in zorg kun je geluk vinden maar wat mij betreft is een dergelijke situatie voor alle partijen erg triest. Het kan je alsnog overkomen, absoluut, maar ik vind het mooi dat je tegenwoordig een keuze hebt wanneer het vaststaat dat het zo wordt. Verder hoop ik inderdaad dat dit gesprek niet ten koste gaat van de sfeer hier. Ik vind iedereens mening oké, gelukkig heeft ieder voor zich de keuze
Gaat de vermoeidheid trouwens ook met ups en downs bij jullie? Ik was zo blij dat ik de afgelopen dagen niet meer naar bed hoefde 's middags. Vanochtend vroeg opgestaan en lekker aan het werk (ben zzp'er dus werk veel thuis) en om half 3 stortte ik volledig in. Niks meer gedaan, mehhh. En er is nog zoveel te doen...
Ja!! Ik ben dolgelukkig met mijn vakantie. Af en toe een dip bij het idee "hoe ga ik dit nog volhouden tot het einde van mijn zwangerschap"... Maar het wordt minder op een gegeven moment zeggen ze
Pff ik hoop het wel haha. Er komt niks uit mijn vingers en voel me zo nutteloos aan het einde van de dag. En dat dus op repeat haha!
@vermoeidheid begint hier beter te worden, maar ik moet wel echt op tijd naar bed anders is het niet te doen.
Dat wordt wel beter! Echt waar Meestal komt het aan het eind wel weer terug maar er zitten (over het algemeen dan) gelukkig ook veel weken tussen waarin de vermoeidheid er niet is
De vermoeidheid is drama.. ik word er soms echt chagerijnig van! Dochter is echt al 2 weken aan het spoken snachts, vanacht pas vanaf half 3 weer stil. Maar wel om 7 uur weer paraat.. Eind vd middag lag ze in bed, man viel in slaap op de bank want die was ook zo moe.. geeft niet schatje, ik kook wel weer want ik ben totaal niet moe.... Zit nu gedouched en wel op bed en zit serieus te denken of ik onder de deken zal kruipen Maargoed dat met daarbovenop de vermoeidheid mbt zwanger zijn.. Nog maar 31 weken!! Oja en oppert mn man net zonder overleg bij mn broer en schoonzus; 'er is genoeg vlees over van gourmet gister, komen jullie morgen?!' Zonder overleg en kwam er pas achter dat ze al hadden gereageerd... Denk dat ie vind dat ik me soms ook echt aanstel qua vermoeidheid ofzo, maargoed. Maar ik hou wel van hem hoor Zo klaagmodus uit Dit berichtje wat eigenlijk nergens over gaat (behalve over mezelf haha) voelt bijna even ongepast tussen zo een serieus onderwerp, sorry!
Lees mijn verhaal nog eens goed. Heb het nergens over een bus. Houd de toon graag oprecht en eerlijk en positief. Persoonlijke ervaringen genoeg, twee gehandicapte broers, inmiddels overleden. Ze waren zoveel meer dan alleen zorg. Vind het niet nodig dit aan te halen, heb dat niet nodig om het sterker te maken. Jouw mening mag er zijn hoor. Vind het alleen een vrij beperkte onderbouwing. Je laatste zin: dat je een keus hebt, geeft aan dat je weinig van mijn verhaal begrepen hebt. En sfeer kan ook goed zijn wanneer er meningen worden gedeeld. Ik zou zeggen probeer dat niet te zien als een aanval maar als een verdieping binnen dit forum. Iets verder kijken. En iets minder snel klaarstaan met een oordeel (vind het een beetje naar zeg je) Ieder zijn mening en keuzes. Ik geef mijne alleen aan. Fijne avond
@ vermoeidheid: die is hier nog wel erg aanwezig haha! verder merk ik wel dat m'n buik een beetje begint te vormen, vooral in de avond. @ kerstdagen: die waren hier qua misselijkheid vrij pittig, maar wel erg gezellig. Gisteren nog gegourmet bij mijn ouders en dat ging gelukkig wel aardig, maar thuis toch nog over moeten geven.. @echo's: dames die vandaag echo's hadden, fijn dat het goed was! En ook bij jou @Zonnebloem92 zo fijn dat het toch goed was, ondanks je angst!
Haha no worries, ik kon weer even lachen om je berichtje. Enne, ik lach je niet uit hè, ik snap je helemaal!
En man o man, ik had zoooo'n honger vanavond, maar vervolgens geen hap door mijn keel krijgen hè. Oké, een beetje dan. Rijst met een champignon/ui prutje en sausje. Dikke prima qua smaak, maar mijn maagje zei: ho, no more! Heb nu wel zin in yoghurt met wat muesli ofzo. Is het erg als ik op sommige dagen beduidend minder groente eet? Ik slik wel een multivitamine en eet veel fruit.
@nipt denk ik precies als blijtje en Snuky over, kon het niet beter verwoorden! Maar mooi dat een ieder daar zo zijn eigen standpunt in kan hebben. Hier is dit standpunt ook mede vanuit geloofsovertuiging waar ik volkomen achter sta. En bij een naast familielid was ook van alles heftigs voorspeld aan een kindje maar dat kindje is compleet gezond ter wereld gekomen. Vertrouwen op het lot, maar dit is heeel persoonlijk voor een ieder natuurlijk! @Vermoeidheid pffff zo herkenbaar, hier ook echt mega mega moe, af en toe krijg een ik vlaag energie en dan vlieg ik even door het huis om vervolgens weer lekker te rusten. Echt even genieten van 2 weken vakantie, komt wel lekker uit!