Wij hebben een beertje met lavendel erin. Werkt rustgevend. Weet niet of je zoiets al hebt? Onze jongste muppet slaapt trouwens alleen met een monddoekje in bed. Zoonlief heeft tot z'n 2e nooit ergens behoefte aan gehad in bed. Geen knuffels, geen doekjes in bed, geen duim/speen, niks. Misschien vind jouw kleine een monddoekje ook fijn? Is lekker zacht. En als jij 'm een uur van tevoren (voordat de kleine gaat slapen dus 's avonds) tussen je bh doet, ruikt het doekje ook nog eens heerlijk naar mama. Daar wordt je kleine wel wat kalmer van iig. Niet geschoten, altijd mis!
Maar het gaat er toch niet om wat jij fijn vindt? Je past je toch aan aan je baby???? Ik moest hem in de eerste maanden overdag dragen zodat hij kon slapen. Niet ideaal maar ja het zij zo. Go with the flow......
Nou ten eerste geef ik me er ook aan over omdat hij gewoon op mij slaapt. Ten 2de ben ik het er niet mee eens dat het niet gaat om wat ik wel of niet fijn vind. Aan een moeder met wallen op de knieeen die overdag zo moe is dat ze niet de moeder kan zijn die ze wilt zijn voor me andere zoontje en voor onze jongste vind ik persoonlijk niet wenselijk. Dus als iemand de gouden tip heeft waardoor mijn kleine man lekker in zijn eigen bedje naast me wilt slapen. Sta ik daar hartstikke voor open en grijp ik alles aan om het te proberen. Werkt het niet ook prima dan ligt meneertje gewoon weer op mijn borst. Wat trouwens ook niet echt veilig is. Dus ja pas me aan maar als we de situatie zodanig kunnen aanpassen dat we daar allemaal happy van worden heel graag.
Wat misschien nog een tip is om hem te laten voelen dat zijn bedje ook ontzettend fijn is. Hoewel hij jong is en ik geen idee heb of zoiets werkt bij een baby van 7 weekjes... Maar leg hem voor korte periodes in bedje en ga ernaast met hem spelen of praat met hem, zodra hij huilt pak je hem eruit zodat hij een fijn gevoel bij zijn bedje houdt. Misschien kun je dit een keer uitbreiden naar een slaapje, dus als hij moe is ernaast gaan liggen en als dat weer goed gaat een keer de kamer uitlopen als hij in bedje ligt enz enz. Misschien als hij het veilige gevoel ook krijgt bij zijn bedje dat het beter gaat.
Oke? Dus als je daar dan zelf aan onderdoor gaat, dan is dat maar zo? Rare redenatie: cijfer jezelf lekker weg. Tuurlijk gaat het om wat ook de moeder fijn vindt. Go with the flow werkt alleen als je je daar ook zelf goed bij kunt voelen. Ik snap het wel dat TS gebroken is als haar kindje alleen op haar slaapt. Maar ze moet wel een beetje kunnen blijven functioneren, vooral omdat er nóg een kindje is. Ik zou proberen een tussenoplossing te vinden, dus bijvoorbeeld wel dicht bij je maar niet op je. Sterkte.
Hier de eerste 12 weken zo (niet) geslapen met nr 4. Verschrikkelijk pittig. Wel gedaan, anders was het huilen. En dat voelde nog minder goed. Wel af en toe iemand gevraagd of ze even met hem wilden zitten. Maar de nachten waren ruk. Bij ons was het na de eerste 3 maanden over en daarna lekker in zijn eigen bed (cosleeper) Geen tips, behalve dan overdag je rust pakken. Tijdens het slaapje van de oudste, of als er oppas is. Vraag hulp.
Ja dat is goed te doen bij de eerste, maar bij een volgende wordt go with the flow wel wat lastiger hoor, als er nog meer stromingen (kinderen) doorheen lopen. Dan zit je in een draaikolk
Ja maar dan nog zal jij je toch eerder aan je baby moeten aanpassen ( behalve als je een makkelijke baby hebt) dan omgekeerd. De tweede heeft tot vijftien maand in mijn bed geslapen met verschillende nachtvoedingen. Vond ik ook allesbehalve prettig, maar hij dacht daar anders over... Al snap ik natuurlijk dat TS eerst op zoek gaat naar alternatieven, voor de acceptatie komt.
Dat is ook zo hoor, zie mijn eerdere post. De eerste 3 sliepen prima naast me, nr4 alleen op mij. Maar voor mij voelde dat alles behalve go with the flow, het was meer roeien met de riemen die ik had. dat bedoelde ik ermee.
Precies eerst op zoek gaan naar alternatieve om vervolgens het maar uit te zitten. Het is zoals het is. Kan me trouwens niet voorstellen dat niemand eerst op zoek gaat naar alternatieve..
Mijn dochter van vier maanden slaapt vaak in een babynestje tussen ons in. Niet veilig maar je moet wat. Wij hebben er ook nog twee van drie en bijna twee. Ook leggen we haar vaak in een wikkeldoek te slapen zodat als ze overgelegd moet naar haar bed het allemaal nog lekker warm voelt. Verder geen tips. Uitzitten. Accepteren.
Waar staat zijn bedje? Lekker naast jullie bed zou ideaal zijn. Bedje doen we hier voorverwarmen met een kruik. Ze valt bij mij in slaap en dan leg ik haar in haar bedje(cosleeper, dus ik schuif haar er zo in) als ik weet dat ze echt goed in slaap is. Je zou dat kunnen proberen. Ook iets fijner voor jouw lijf.
Ik heb de Chiconext to me naast me staan. Hebben we ook geprobeerd maar zodra hij in zijn eigen bedje ligt gaan zijn oogjes open. Ach ik blijf het gewoon proberen elke avond
Al die verwachtingen van ouders over pasgeboren baby’s. Why? Die eerste zes babymaanden zijn zo precair maar ook weer zo voorbij. Tijdens kerst sprak ik met mijn oom, huisarts, die steeds meer ouders treft met allerlei volhardende verwachtingen. Het maakt zo ongelukkig, de babytijd, relatie tussen ouders. Laat het gaan, het duurt geen 18 jaar hè?
mijn eerste wilde ook echt niet alleen slapen en na alles geprobeerd te hebben sliep hij dus elk slaapje bovenop mij. Ja echt uitgerust was ik niet, ik was nog doodop maar had alle tijd van de wereld. Nu een 2 de en ze valt niet in slaap in haar bedje dan schreeuwt ze het uit. Nu heb ik haar in een deken gewikkeld op mijn boven benen zachtjes wiebelend en zo valt ze wel in slaap. Na een tijdje kan ik haar met deken en al in bed leggen en wordt ze niet wakker. Misschien kan je dat eens proberen? Weet niet of dit al gezegd is, heb niet alles terug gelezen.
De oudste heb ik heel vaak in bed geprobeerd want ' zo hoort het toch'? Heel veel gedoe. Het luktte nooit en op schoot sliep ze wel. Ik vond dat prima maar niet de hele dag want ik had nogsteeds in mn hoofd dat dat toch niet hoorde en niet handig was voor als ze naar het kinderdagverblijf ging. Ooooh had ik maar geweten wat ik nu weet! Mijn jongste heeft de eerste 10 weken overleefd in de draagdoek bij mij! Ode aan de draagdoek! Haha Na 10 weken 1 slaap in bed geprobeerd. Dan ging ik ernaast liggen (hij sliep in de cosleeper) en sliep hij zo heel tevreden in. Als ik hem alleen liet was het huilen. Vaak duurde het 15 minuten ofzo, dus kon de oudste even wat aan tafel doen of even een filmpje kijken, dat was dan niet anders. Na een week of 3 deed hij alle slaapjes in bed en viel zelf in slaal. Maar die draagdoek! Nogsteeds een lievelingetje Maar bikkelen, dat is het wel!