Hallo allemaal! Ons zoontje reageert behoorlijk heftig op de sprongen, waar ik er eerst niet in geloofde bereid ik me er nu op voor en tel ik de dagen af Nu ben ik eigenlijk best nieuwschierig hoe jullie sprongen zijn/waren en wat voor kindje je hebt. Om mij heen zijn de sprongetjes bijv lang niet zo heftig en ik vroeg me ineens af of dat al iets zegt over het karakter van de kleintjes. Ben benieuwd!
Volgens mij was bewezen dat de sprongen niet bestaan? Wel ontwikkeld je kindje zich natuurlijk en zijn en moeilijke en makkelijk perioden. Ik merk sowieso niks van sprongen. Maar mijn eerste baby was heel makkelijk, tweede echt mama's kindje en de derde best pittig met haar eigen willetje.
Ik las ergens anders ook zoiets, heb alleen het bewuste artikel/onderzoek nog niet kunnen vinden? Hier klopt het echt tot op de dag, en erna kan hij ook duidelijk meer, misschien heeft ons jongetje stiekem het boek gelezen? Denk ook zeker dat het per kind enorm zal verschillen hoor, maar toch, hier zo kloppend dat er wel iets van waarheid in moet zitten denk ik..
Mijn dochter ontwikkeld zich ook redelijk volgens die sprongen. Steeds als mijn app een sprong aangeeft is ze ook niet te genieten. Meestal na zon weekje (lastigere periode wordt langer naarmate haar leeftijd), kan ze ineens iets nieuws.
De theorie van oei ik groei sprongen is idd achterhaald. Maar als je erin gelooft, klopt het blijkbaar vaak wel. Of het is gewoon fijn om je ergens aan vast te houden als je het verder niet meer weet. Ik heb bij beide kindjes nooit gekeken naar de sprongetjes lijst, dus geen idee of ze er last van hadden. Natuurlijk hadden ze perioden waar ze meer last van dingen hadden. Maar verder probeer ik gewoon altijd aan hun behoeften te voldoen.
Haha verstandig! Ik geloof(de) het dus ook echt niet maar zoals ik al zei, het klopt wel heel bizar goed hier. Overigens wist ik bij de eerste 2 ook niet dat het zo was; keek naar de datum omdat meneer zo vreemd was dus in dat geval self f.. uitgesloten Hebben degene die niet in de sprongen geloven wel kindjes die van de 1 op de andere dag helemaal kunnen omslaan? Dat is dan ook wel interessant!
Of ze wel of niet klopte, qua periode kwam t wel aardig uit en Oei ik groei maakte me t leven een stuk aangenamer. Je wist in elk geval een beetje waar ze nou eigenlijk in dat koppie zo'n beetje tegenaan liep en had, althans naar mijn eigen gevoel, iets meer inlevingsvermogen ipv "wat is er nu weer aaaaaaaargh!" Hier een meisje met een sterk eigen willetje, die enorm boos kan worden als iets niet gaat zoals ze had bedacht. Eigenlijk zit dat er al in sinds dr geboorte. T mooie is dat ze ook gewoon door blijft ploeteren totdat t wel gaat en dan is ze dol en dol blij. We helpen dr niet/nauwelijks, mag nog wel een beginnetje maken met dr rits bijv maar verder is t "zelluf doen". Ze lost dr eigen problemen zo veel mogelijk op. Zij heeft t in dr koppie, loopt ze stuk en weet ze t echt niet meer dan komt ze vragen om hulp. In eerste instantie met een blik, tegenwoordig haalt ze ons op of komt ze t brengen. Tot die tijd vooral niet mee bemoeien want dan is ze boos én beledigd. Heerlijk kind hoor, ik vind t prachtig.
Hier een heel pittig kind en ik herken de sprongen wel. Hier veranderd ie dan in een chagrijnig krijsend draakje wat niet meer wil slapen. Op het moment dat we gaan wanhopen gaat het vaak ineens weer beter.
Haha zou je zeggen hè? Hier een makkelijk meisje van 13 maanden. Daarom let ik niet op sprongen. Ik merk wel eens dat ze een x wat sneller moe is dan normaal en een keer overdag wat meer slaapt. Een enkele keer wil ze niet slapen in haar eigen bedje. Niet zo heel spannend dus. Ik zie soms idd ook van de een op de andere dag een hele ontwikkeling. Maar soms kan (of doet) ze dingen niet die ze eerder wel kon. Dus ja ik geloof er wel in dat ontwikkeling niet in een kaars rechte lijn gaat. In mijn directe omgeving hoor ik wel vaak mensen over sprongetjes praten trouwens... Veel mensen hebben er toch houvast aan.
Makkelijke baby en geen last van sprongetjes, op de eerste 2 na, die waren overduidelijk. Hij slaapt nu onrustig en zou in een ''sprong'' zitten, maar hij kan ineens ook heel erg veel meer dan vorige maand dus ik gooi het daarop.
Hmm niet zo zeer interessant als meer logisch. Ik geloof niet in de sprongen die oei ik groei aangeeft. Maar natuurlijk wisselt het hoe een kind zich gedraagt en/of voelt. Dat is de ontwikkeling. Vooral in het eerste jaar leren kinderen zoveel, dat geeft soms goede en slechte dagen. Maar bij elk kindje op een ander moment wanneer die daar aan toe is.
Leuke reacties. Hier niet zozeer makkelijke en moeilijkere dagen, eerder geweldige dagen òf een enorm draak in huis. We hebben meneer nu 3 nachten niet (niet!! Als in geen 1x, als in de hèle nacht) weg kunnen leggen. Bij het slapend wegleggen wordt hij binnen 10min krijsend weer wakker, zelfs als ik dicht naast mn lig. En overdag is het lachen lachen lachen, vroooolijk en druk, niet normaal. Ik vind de sprongen ook een fijne houvast maar hoop nu toch heeeel hard dat "sprongen" niet bestaan want dan zou dit een paar weken gaan duren en dat houdt deze mama echt niet vol en dan te bedenken dat wij (ouders) allebei zo rustig en makkelijk waren vroeger.. Clowntje lacht clowntje huilt Iemand zei, als we het niet meer volhouden houdt het ineens op, zal m straks eens vertellen dat dat nu wel het moment is
Mijn zoontje had ook veel last van de sprongen en klopte achter vaak met oei ik groei.. maar het is nu echt het liefste kind ever! Hij is echt sinds 3/4 jaar enorm makkelijk.. heb geen kind aan ‘m
Sinds 3 jaar oud? Of bedoel je al 3 a 4 jaar? Hoop toch stiekem dat dit geen 3 jaar gaat duren al is het nu ook genieten hoor, maar toch, zo zonder slaap wordt het genieten langzaam steeds een beetje minder
Hier zit zoontje in de 15 maanden sprong. Slapen wil ie niet... Hysterisch gekrijs, moord en brand. Was er net zo zat van dat ik tegen hem zei: mama gaat nu naar beneden en je krijst maar. Ik kom pas terug als je geslapen hebt. En na 19 minuten hysterisch gegil is ie toch gaan slapen. Wat een drama haha. Vreselijk vind ik het. Maar zag ff geen andere optie. Hij had schone broek, gegeten en gedronken en was bekaf.
Nee haha tot 2 jaar was ie vrij heftig. Weinig slapen zowel ‘s nachts als overdag.. en altijd heftig in bepaalde periodes dus.. rond 3 jaar werd het makkelijker.. en nu heb ik dus geen kind meer aan ‘m
Echt, ik kijk zoo enorm uit naar wanneer hij zal begrijpen wat we zeggen! Vind het nu nml echt niet oké om hem te laten huilen maar zoals jij nu zegt, en ze begrijpen de bedoeling, gelijk heb je. Al was je denk ik wel heeeel blij dat hij ook echt ging slapen want anders had je wel een probleem gehad.. denk niet dat je zulk huilen heel lang kan aanhoren arme kindjes, waarom doen ze nou toch niet gewoon automatisch wat goed voor ze is