Thanks! Ik zie zoveel leuke dingen, wij kunnen tussentijds nog wel 10 keer van gedachten veranderen hoor haha, maar we vinden in elk geval deze stijl heel erg mooi. Dus zoiets zal het wel worden. Ik wil het in elk geval niet al te druk hebben.
Ik heb nog geen knaller ermee gehad maar zie soms wel een oplopend teststreepje. Ze zijn heel makkelijk in gebruik, die van sensitest. Urine opvangen en 10 seconden erin houden. Zaten bij zo'n pakketje ook 3 kalenders om ze op te plakken
Ja die Flo app hou ik bij, maar dan weet ik alleen de lengte van mijn cyclussen, niet wanneer de eisprong is
Ik heb gisteren nog aardig wat zitten lezen over een zwangerschap met de medicatie die ik nu heb. Het is mogelijk. Er is niet echt een duidelijke aanwijzing dat het een negatief effect heeft op de ontwikkeling van de baby. Echter kan de baby na de geboorte wel ontwenningsverschijnselen krijgen, die tijdelijk zijn en weer over gaan. (maar ja doe je dat je kindje aan?) En borstvoeding geven is geen optie. Verder lees ik ook heel veel dat het nog slechter is voor de baby als de moeder depressief is en slecht voor zichzelf zorgt. Dan heb je ook echt kans op een miskraam, te laag geboorte gewicht e.d. Dat vind ik ook wel erg heftig! Ik weet hoe ik kan zijn zonder deze medicijnen en dat is geen doen. Dus eigenlijk wil ik gewoon horen dat ik kan stoppen en dat mijn klachten wegblijven, maar die zekerheid kan niemand me geven natuurlijk. Vind het echt heel lastig! Voor nu merk ik dat ik neig naar deze medicatie door blijven slikken. Omdat ik de nadelen van stoppen toch zwaarder vind wegen. Als het met mij slecht gaat, gaat het ook slecht met de baby. Daarnaast is er een praktijk in Amsterdam voor zwangere vrouwen met een psychiatrische achtergrond. Daar houden ze met jou in de gaten of je niet terugvalt. Soort extra (psychische) ondersteuning om de zwangerschap goed te laten verlopen. Dus dat wil ik sowieso wel gaan doen. Dus er zijn genoeg mogelijkheden, gelukkig! Neemt niet weg dat ik gewoon bang ben de verkeerde beslissing te nemen hierin.
Wel fijn dat jullie een eengezinswoning hebben! Ik hoop daar ook heel erg op, maar ben bang dat het niet gaat lukken in deze regio de komende jaren.. Ik snap dat je liever eerst die zekerheid hebt, voordat je het verteld! Denk dat veel stellen zich al snel financieel zorgen maken, maar denk dat dat uiteindelijk allemaal best meevalt. Dit deed ik ook heel erg, maar dat heb ik gelukkig nu wel losgelaten.Hangt er toch een beetje vanaf ook wat je misschien allemaal daarnaast nog wil, of je graag vaak ver op vakantie gaat, regelmatig nieuwe spullen/auto's etc.. dat zijn natuurlijk dingen die je wel altijd kan aanpassen. Zolang kindje in een liefdevol huis opgroeid komt dat echt wel goed!
Mijn eerste cyclus was toevallig bij mij 51 dagen. Hoop voor je dat het snel komt want het is zoooooo frusterend!! Ja heb nu dinsdag en woensdag getest en straks weer, eens kijken of ik ergens een oploop krijg naar mn ei. Ja nog een maand en dan eindelijk DE test!
Ja ik wil het wel weten. Het lijkt me leuk om een kleine gender reveal te doen voor familie bijv. Plus voor de namen bedenken, voor welke kleertjes ik allemaal moet kopen, en toch ook voor de babykamer. Heb ook zo'n soort gevoel van ja je moet al 9 maanden wachten tot je je kindje kan gaan leren kennen. En in die 9 maanden wil ik toch graag die verbinding maken met dat frummeltje. Dus alles wat ik dan al te weten kan komen, wil ik weten! =D
Klinkt inderdaad alsof jullie het goed hebben samen, fijn! Lekker nog royaal leven zolang dat kan en als dat altijd kan ook goed! Die zorgen ken ik ook heel goed.. Wij kunnen alleen huren en we hebben niet genoeg meettijd voor een eengezinswoning in deze regio.. Buiten dat ik het toch zelf wel krap ga vinden met uiteindelijk hopelijk 2 kinderen en 2 katten, vind ik het best zwaar elke dag die trappen. Ook mis ik de buurt waar ik opgegroeid ben, wil daar graag mijn kinderen opvoeden. Maar ook hier zie ik genoeg gezinnen die het hier prima naar hun zin hebben! dus denk dat het wel kan! Voor nu lijkt me dat dan ook prima ja!
Leuk die apps! Ga ik ook eens naar kijken, dankje voor de tip! Haha ik was er eerst ook elke dag mee bezig, nu heb ik het beetje aan de kant gezet maar voel het weer kriebelen! Kan best lang duren he en het gaat ook weer zo snel.. al 10 januari!
@BeeReis wij hebben sinds een kleine 2 jaar een compleet gerenoveerd appartement met 2,5 kamers en een ongelofelijk groot balkon en een bijna 7-jarige kat. Heerlijke woning, maar we willen op den duur wel kopen, weten alleen nog niet precies waar. Wij hebben beiden een vaste baan, hij als ingineur 40u (ik kan het niet eens schijven) ik als souschef 32-37u. Wij zijn nu 4,5 jaar samen waarvan de eerste 1,5 jaar een langeafstandsrelatie. Mijn vriend is de spaarder hier, die zet elke maand een derde van zijn salaris apart. ik spaar een klein beetje omdat mijn inkomen zijn spaargeld is per maand haha dus behoorlijk verschil. Wij hebben het dus ook heel goed eigenlijk maar leven absoluut niet in luxe want daarvoor gaan we ook liever op reis of dagjes weg met bijv zijn nichtjes en neefjes
Wat fijn dat je nu weer werk hebt, wat leuk is en wat tot nu toe ook goed met de rest! Ik werk nu ook inderdaad ongeveer 10.5 uur in 3 middagen. De tijd die ik over heb voelt vaak niet echt als vrije tijd, niet zoals vroeger tenminste. Is voor mij toch een beetje tijd dat ik moet herstellen, ervaar jij dat ook zo? Heel herkenbaar, is ook makkelijker toch wel als een professional zegt we gaan het afbouwen. Op een of andere manier doet dat veel. Ja het lukt wel aardig om afleiding te zoeken, ben druk bezig voor de bruiloft en dat vind ik heerlijk! Gisteren met mijn vriend ook weer over kinderen gehad, soms ga ik twijfelen of ie het wel wil en dan in zo'n gesprek gaan die twijfels weer weg Echt heel lief van je vriend ja dat hij al een test heeft besteld, weet je wanneer hij gaat testen? Gelukkig! Poepluiers is toch fijn als hij die ook doet
Wat een lastige keuze! Als ik jou was, zou ik ook niet weten wat ik zou moeten kiezen. Heb je je psychiater al gesproken? Je zou haar kunnen vragen contact op te nemen met de apotheker van de apotheek waar je je medicijnen ophaalt. Hij/zij kan helpen met afbouwen/switchen naar een mogelijk beter alternatief.
Mijn situatie: Ik ken mijn vriend nu zo'n 9 maanden. En hebben daarvan al 8 maanden een relatie. Liefde op het eerste gezicht verhaal. Waarvan ik ook niet wist dat dat kon haha. Wij gaan in Mei voor de eerste, dan hebben we 1 jaar, dus dat is ook wel heel mooi. Wij wonen in een appartement. Met 2 kamers (1 is onze slaapkamer en 1 is kastenkamer) en dan nog een badkamer, washok, en losse wc. Het is groot genoeg voor de eerste tijd met een baby. We gaan die kastenkamer leeghalen en daar maken we de kinderkamer. Appartement is op de tweede verdieping. Weet dan even niet zo goed hoe je het dan noemt... het is geen flat. Maar ook geen eensgezinswoning. O en het is een koophuis. Mijn vriend woonde hier al, ik ben er bij komen wonen. Mijn vriend heeft het best goed voor elkaar qua salaris! Hij vind zijn werk niet meer zo leuk, maar blijft er werken voor het geld. Een andere baan vinden voor hetzelfde loon is moeilijk. Ik heb het iets minder goed voor elkaar, maar heb me altijd weten te redden. Ik heb een uitkering. En nu ik werk heb ik dus een klein loon, wat aangevuld word tot minimumloon door het UWV. Gelukkig kan ik elke maand wel ietsjes sparen. Maar geen honderden euro's. Mijn vriend kan wel lekker sparen, maar heeft op het moment niet zo veel op de spaarrekening. Ik maak me deels zorgen over het financiële stuk. Ik ben wel bang, omdat het zo snel gaat en we ook nog met elkaar leuke dingen willen doen, dat m.n mijn vriend te weinig gespaard heeft. Aan de andere kant, ik weet dat het goed komt! Ik spaar een stuk minder, maar heb dus al een spaarrekening met genoeg daarop staan van mijn ouders. Daarnaast weet ik dat we ook op mijn ouders kunnen terug vallen en we zullen heus wel geholpen worden. Ik ben echt totaal niet verwend ofzo hoor absoluut niet, maar mijn ouders zouden wel ineens spontaan kunnen zeggen "kies maar een ledikantje uit" bij wijze van spreken. Dus al met al heb ik er vertrouwen in dat het goed gaat komen.
Is ook een super lastige beslissing.. Ik hoop echt dat je na het gesprek met de psychiater een beslissing hebt kunnen maken.. het heeft allebei voor- en nadelen, maar misschien nu even gesprek met psychiater afwachten. Wel fijn dat ze dat hebben in Amsterdam!
Wij hebben het ook prima hoor zo. Een eengezinswoning komt later wel.. We zijn nu hier heel gelukkig. En wonen vlakbij een basisschool en kinderopvang dus dat is ook wel ideaal aan dit plekje! Het is nou eenmaal niet realistisch om alles ''perfect'' voor elkaar te hebben... helaas haha
Het is inderdaad heel erg frustrerend.. We willen nog niet beginnen, maar word denk ik wel gek als ik in maart nog niet ongesteld ben geworden.. Het schiet al op!
Ja herkenbaar! Deel van de tijd die ik thuis ben gaat zitten in herstel en bijkomen. Gelukkig gaat ook wel een deel naar leuke dingen doen en vrije tijd. Alleen het voelt echt niet alsof je vakantie hebt of weekend zeg maar! Heb nu ook sinds een paar weken dat de boodschappen bij ons thuis worden bezorgd, omdat ik gewoon niet meer wist wanneer ik dat moest doen. (terwijl je zou zeggen dat ik zoveel tijd ervoor heb) Vind dat nog best wel bizar hoor... Maar het geeft zoveel ruimte dat ik niet ook nog die boodschappen moet doen. Zo gaaf je bruiloft. Heb je al een jurk!? O ja die twijfel herken ik heel erg! Nou... hij heeft gezegd dat hij vanavond wilde gaan testen. Ik ben dan nog niet thuis van mijn werk, en dan ziet hij wel een moment om dat te doen. Ik wil er alleen niet over beginnen naar hem, nu, omdat hij twee dagen geleden al de druk voelde. Dus ik laat het zo en kom vanavond thuis en dan vraag ik er pas naar.
Ik heb een beetje fases. Dan laat ik het weer los, dan ben ik er weer elke dag mee bezig. =P Nu is weer zo'n periode dat het heel erg kriebelt haha