Fijn dat je de kleine zo voelt bewegen! En die bewegende buik is ook iets waar ik erg aan moest wennen de eerste keer, had dat totaal niet verwacht. Aangezien je zwanger zijn niet leuk vindt: gelukkig ben je alweer op de helft!!
Fijn dat de 20-wekenecho goed was! Ook wel fijn dat je uk wat kleiner is, vooral met je zsdiabetes. Vervelend dat je niet door kunt met de kamers, waarom kunne jullie niet met de zolder aan de slag? Wij moeten ook nog steeds de toekomstige babykamer leeg (laten) ruimen, er moeten 3 grote en zware pax-kasten uit en die kunnen niet door de deur (te hoog). Ze kunnen ook niet dwars de kamer uit, want we hebben maar een klein gangetje met te weinig ruimte voor deze manoeuvre. Dus we moeten ze uit elkaar halen en op de plek van bestemming weer in elkaar zetten. Er moet ook nog een zwaar bed uit Hiervoor gaan we deze week een datumprikker aanmaken want hier hebben we hulp bij nodig (ik kan inmiddels niet echt meer tillen). Dat we hier niet meer verder kunnen geeft mij ook heel veel onrust, maar het plannen geeft wel al meer rust in mijn hoofd.
Ah echt balen dat je je zo rot voelde vandaag! Hopelijk morgen een betere dag! (we blijven optimistisch).
Vandaag de 20 weken echo gehad. Alles is goed met ons meisje en qua groei op schema. ❤ Misselijkheid is nagenoeg weg, maar heeft plaatsgemaakt voor bandenpijn (heel irritant met lopen en draaien in bed). En bij lang liggen op 1 zij last van heupen. Jammer dat het nu al is... daar gaan me slaapuurtjes al
Ik vind zwanger-zijn nu weer leuk worden, misselijkheid en vermoeidheid zijn (voor het grootste deel) voorbij en nu kan ik dan eindelijk gaan genieten. Ook leuk dat mijn buik al zo gegroeid is, ik krijg daar nu echt veel en leuke reacties op. Mijn buik is nu ongeveer even groot als toen ik ongeveer 30 weken zwanger was van de eerste (heb ik gisteren vergeleken met de foto's die ik toen had gemaakt). Hopelijk stopt die buik wel eerder met groeien want mijn buik was toen met 40 weken gigantisch (ik kreeg toen ook regelmatig een groeiecho om te controleren of de uk niet te groot was )
@ Lerana, he wat vervelend dat je zo'n dag had. Af en toe even flink klagen mag hoor, hoort gewoon bij de zwangerschap ik hoop dat je vannacht een beetje kunt slapen en dat je ook van het goede nieuws kunt genieten. @Mom86 jeahhh! Een gezond meisje, fijn nieuws! Die bandenpijn is inderdaad soms best ongemakkelijk. Heb je al een aardig buikje ook of valt dat nog reuze mee? @Noxe, wat een onderneming! Kasten en zwaar bed, ik begrijp dat hulp dan wel gewenst Is! We kunnen boven nog niet aan de slag omdat we de ruimte eerst willen isoleren. We moeten gewoon teveel doen in te korte tijd. Dit huis Is nogal een projecthuis, erg leuk, maar wat we aanpakken moeten we ook direct goed doen. We hebben in de 3,5 jaar die we hier wonen al alle vloeren eruit gehad, inclusief de balken, een deel van het plafond, de hal tot aan buiten en tot de nok opengebroken en opnieuw opgebouwd. Alles vernieuwd en geïsoleerd. Nieuwe bedrading getrokken. En van alles verbouwd en veranderd, waaronder wat constructieve problemen die wij tegenkwamen opgelosd. En we blijven bezig. Maar het resultaat mag er gelukkig wel wezen en dit Is een fijn huis om kinderen in op te voeden
Zoals je ziet is de buik in de afgelopen twee weken goed gegroeid en heb sinds een paar dagen veel meer last van mn banden als eerst..
o ik voel helemaal met je mee..! ik heb ook verschrikkelijk veel pijn in mn bekken en onderrug en vraag me af of die fysio van mij wel nut heeft. heb een bekkenband van dr gekregen om uit te proberen, maar dat is het (zeker) ook niet! wat een on ding. moest er alleen maar 100x meer van plassen heb zojuist bij de prenataal een ondersteunende buikband van het merk Anita gekocht (je hebt ze ook van carrywell maar ik vond deze lekkerder zitten. Merkte tijdens het passen in de winkel al verschil. je buik "hangt" iets minder en het voelt lekker stevig in je rug waardoor je weer normaal kan staan. het gaf me direct verlichting in mn rug en bekken. en ook ik doe nachts geen oog dicht. de verloskundige heeft mn huisarts gebeld en die heeft bij hoge uitzondering temazepam voorgeschreven. dit mag ik maar 1x in de week gebruiken, als ik die week écht geen oog dicht heb gedaan. vandaag had ik wel een goeie dag overigens. afgelopen nacht redelijk geslapen en vanochtend goed uit bed gekomen. meteen maar de dag benut om dat dingetjes te ondernemen zoals boodschappen doen direct om half 9 als de kids op school zijn gebracht, wat spulletjes halen bij de prenatal, cadeautje voor mn moeders verjaardag, verse bloemetjes in huis en oma onderbroeken bij de zeeman! heerlijk !!
@Mom86 ik heb ook zo'n buik! mn verloskundige en ik schelen 5 dagen en zij is nog bijna plat! soms vind ik dat "mn buik zich aan stelt" haha als jullie begrijpen wat ik bedoel. maar kan er toch écht niks aan doen... ik waggel ook verschrikkelijk door die bekkenpijn en dan ben ik bang dat iedereen denkt "moet je haar zien, steekt dr buik naar voren en loopt erbij alsof ze 40 weken zwanger is".. mn man zegt dat ik me er niks van aan moet trekken wat mensen wel of niet van me denken, kan er nou eenmaal niks aan doen.. maar zelf vind ik dat lastig. ben ook vreselijk benauwd voor hoe ik er straks bij loop als ik écht 40 weken ben. wat ook niet meehelpt is dat mn zwager steeds benadrukt "hoe vet zijn vrouw (ja, die van die gejatte naam, die ook mn vriendin is) was tijdens de zwangerschap van hun eerste kindje" en "dat ie blij is dat ze tijdens de laatste zwangerschap niet van zulke poten had (duidt dijbenen aan met zn handen), want dat was echt géén gezicht.." en dan denk ik.... tsja, ik heb nu ook "zulke poten" en ik was niet-zwanger al zwaarder als je vrouw in haar 25e week..
@debjuh ik moet een beetje lachen om je berichtjes en jeetje wat een herkenning. Hier ook een bekkenpatiënt, had ik de boel net een beetje stevig voor de zwangerschap en hoppa de hormonen hebben dat in een paar weken teniet gedaan. Stom gedoe. Maar.. *piep* je zwager en *piep* zijn kortzichtige blik op het lichaam van een zwangere vrouw. Ik zal je vertellen, bij de eerste zwangerschap en daarna was ik aardig wat maatjes meer, had ik ook olifantenpoten en als ik die foto's nu terug zie denk ik maar mijn man zegt heel nuchter en lief "toen was je ook mooi". Wat een lichaam al niet voor mekaar bokst voor zijn kleine gup, daar hoort alleen maar respect voor te zijn. Ik heb btw ook zat vriendinnen waarvan de mannen zulke dingen rondbazuinen. Wat lijkt me dat erg zeg. Ik ben trouwens geboren met losse gewrichtsbanden/kapsels. Hierdoor weet ik niet anders dan dat ik constant moet letten op mijn houding, hoe ik loop, opsta Etc. Snachts ook die ellende van geen houding kunnen vinden. Ik zou die bekkenband echt alleen gebruiken als je de stad in gaat. Verder geen gekke oefeningen, je overbelast de spieren alleen maar. Wat mij wel helpt, Is dansen haha. Gewoon op dezelfde plek staan en bekken en heupen los maar gecontroleerd bewegen. Niet te belastend maar je zet wel zo de spieren licht aan het werk. Ver lopen doe ik absoluut niet, elke stap die je zet Is belastend voor je bekken. Bekkenbodemspieren oefen ik wel tweemaal dagelijks. Wat heftig met die slaapmedicatie. Ik slaap wel slecht maar pak toch vaak wel minstens 2-4 uur slaap per nacht. Niet kunnen slapen lijkt me vrezelijk zeg. Maar wees een beetje trots op jezelf, dat waggelen en die heerlijke olifantenpoten, die prachtige bolle buik en alle andere ongemakken heb je zomaar voor dat kleine kindje in je buik over. En ook heb je nog eens een vader voor je Kids die je met zulke ogen bekijkt. Top mama
Mijn man lijkt gelukkig niet zo op z’n broer wat dat betreft, en hij zegt ook vaak dat ie me mooi vind, hij is inderdaad echt geweldig lief eigenlijk (*besluit nu terplekke dat ie vanavond een beloning krijgt *) Ik vind dansen een hele goeie tip, ga ik echt proberen! Soepel twerken zal t nie worden, maar een beetje heen en weer wiegen lukt me vast nog wel Ik durf m’n slaappillen eigenlijk niet te nemen hoor, hier een stukje uit de bijsluiter Temazepam geeft, net als andere benzodiazepines, een verhoogd risico op dementie en psychomotorische storingen (waaronder vermoeidheid, ataxie, vallen, verkeersongevallen), kanker, pneumonie en andere infecties. Bovendien zijn er aanwijzingen voor een verband met een verhoogd risico op overlijden van de ongeboren vrucht Daarnaast verdubbelt temazepam het algehele risico op overlijden. Uit waarnemingen bij de mens zijn aanwijzingen verkregen dat de stof schadelijk kan zijn voor de zwangerschap. Op grond van de werking kunnen effecten op het kind worden verwacht: hypothermie (verlaagde lichaamstemperatuur), hypotonie (verlaagde spierspanning) en matige ademhalingsdepressie. Bovendien is het mogelijk dat kinderen van moeders, die regelmatig aan het eind van hun zwangerschap benzodiazepines hebben gebruikt, lichamelijk afhankelijk zijn en dat zij enig risico lopen in de postnatale periode onthoudingsverschijnselen te gaan vertonen. Maar inderdaad, dat niet slapen gaat wel heel erg opbreken. Het is echt problematisch aan t worden. Heel heeeeel misschien dat ik t een keertje probeer.. Van m’n tijdelijke zeekoe-status ga ik nu ook maar gewoon genieten. Ik gooi de knop om! Thanks voor je opbeurende woorden! Mocht ik ooit nog ambities hebben om als Victoria’s secret model door t leven te gaan dan kan dat altijd nog... Liefs voor jou!
Echt geweldig, je schrijft heel leuk,mijn complimenten. Hihi mij zie je ook niet twerken hoor ik zie het al helemaal voor me. Hihi succes met het belonen. Hmmm ik zou die pillen ook niet aandurven, als er iets mis gaat met je kindje dan blijf je met dat gevoel dat het misschien daardoor komt. Maar ja, niet slapen Is ook weer niet goed. Wat Is de grootste reden dat je niet slaapt? Pijn of? Is zo'n verstevigende band van babymoov om mee te slapen een idee? Geen idee of het werkt hoor, ik lig met verstevigende kussens en slaapkussen op mijn rechterzij omdat dat de enige houding Is waarbij ik niet wakker word met het gevoel dat ik een hernia heb.  verder moet mijn man niet bij mij in de buurt komen, het matras zakt dan in en wederom krijg ik dan pijn in bekken of rug.
Haha waggel maar lekker hoor! Als je een dikke buik hebt en je hebt ook nog last van je bekken heb je daar alle reden toe. Lekker proberen ervan te genieten (van de dikke buik; niet van de bekkenpijn dan he ) en probeer je er niets van aan te trekken va wat anderen mogelijk van je dneken. Maar wat een ontzettend vervelende opmerkingen maakt je zwager zeg! Zou ik best onzeker van worden.
Ik herken het 'waggelen' wel, dat doen je bekken en niet je dikke buik Sja gewoon lopen zoals jij het fijn vind en denk vooral niet aan wat andere er misschien van vinden. Enne je zwager is gewoon een pipo
Jullie zijn zo leuk! Vandaag betrapte ik mezelf weer op de “ganzenpas” in de Albert Heijn en ik moest serieus gewoon aan jullie denken @Noxe, @Mom86 en @hoop28 ik heb gewoon lekker gewaggeld. En m’n jas open gedaan. Dat was uhm.. 60% opstandigheid en 40% hitte aanval door m’n hormonen . Waggelend. Door de Albert Heijn, mét m’n buik naar voren, terwijl ik popcorn, frikandellen, chocola én kaascroisantjes in m’n karretje smeet met m’n olifantenpoten. Morgen waarschijnlijk weer huilen omdat ik mezelf dik vind en het nu m’n eigen schuld is dat ik onder de puistjes zit omdat ik vandaag alles heb opgegeten wat er in m’n karretje is gegaan + taart op m’n moeders verjaardag én bij thuiskomst nog een pizza heb besteld (stiekem. terwijl manlief de kids op bed aan het leggen was), maarrrrr daar dealen we morgen dan wel weer mee.. weet ik veel, met online shoppen ofzo.. Waar ik dan overmorgen weer om moet huilen omdat ik teveel geld heb uitgegeven aan een decoratieve lappenpop van alimrose, waardoor ik weer een hamburger “nodig heb”...
Haha geniet ervan. Ik zou een moord doen voor croissantjes en chocola. Nouja niet letterlijk, ik probeer er eentje in mijn buik in leven te houden, stomme diabetes. Maar wat ik bedoel te zeggen, geniet er ook een beetje van en ga jezelf niet elke dag belonend straffen anders heeft de kraamvisite straks niets meer te kopen. Hier vlieg ik van hypo naar hyper, en ik eet nog gezond ook. klinkt heel feestelijk, maar ik begrijp nu wel waar dat belabberde gevoel vandaan kwam.
@hoop28 geen zorgen ik heb al een lijstje gemaakt op lijstje.nl wat naar zeg voor je die diabetes. heb je dat altijd of alleen nu tijdens je zwangerschap? ik moet het ook nog steeds laten prikken (beeb had een rond buikje en veel vruchtwater/grote placenta + erfelijkheidsfactor), maar ik vergeet t steeds. ging ik t eindelijk gister doen, helemaal ingepland, heb ik 's nachts een halve fles druivesap staan tanken bij de koelkast, omdat ik zo'n dorst had.. bye bye nuchterheid.... ook ik voel me constant lamlendig, en dat gevoel gaat niet echt weg. vrees t ergste.. nu nog maar even stiekem genieten van een croissantje nu t nog kan. ik opt trouwens dit keer voor een baby-borrel ipv kraamvisite. is toch wel een hele opgaaf om jezelf steeds op te moeten tutten (weet ik, moét niet echt, maar dat moet ik dan van mezelf) en dan een uurtje op de bank te zitten (beetje pech met een feest-muts.. als je begrijp wat ik bedoel ), terwijl je hoopt dat de mensen van de kant van de familie van je man zo min mogelijk met hun listeria-vingers aan je perfect roze kind zitten.. en dat dan x25 omdat ze allemaal langs willen komen. niet omdat die baby zo interessant is, maar omdat ze gewoon stront nieuwsgierig zijn naar mn nieuwe huis en hoe we wonen.. dan willen ze allemaal naar boven (manlief zegt dan heel lief dat ik ook gewoon in bed kan blijven en dat ze dan dáár beschuit met muisjes kunnen eten), nouuuu no way. ik voel de pressure nu al, om dan het héle huis aan kant te willen hebben. ik wil gewoon boven mn gaas-onderbroeken (die ik mee pik uit het ziekenhuis) en maxi-maandverband naast mn bed kunnen laten slingeren, of niet hoeven stressen omdat mn gebruikte zoogompressen per ongeluk nog onder mn kussen gemoffeld liggen, restjes afgekolfde melk op mn nachtkastje hebben staan en de gordijnen dicht kunnen houden omdat ik al 6 dagen mn haar niet heb gewassen en mn hormonen hebben besloten dat mn hoofd er in de kraamweek uitziet als een mijnenveld in congo nee....dit keer liever op een mooie dag in het 3e weekend van juni ofzo.. partytentje op in de tuin. self service drinken en hapjes op de tuintafel (die ik van pinterest haal en de dag ervoor rustig heb klaargemaakt), kids op de trampoline/schommel naast het huis. ik loop rustig, pas als mn haar zit zoals ik het wil, de tuin in, trots met mn dochter op mn arm, en verdwijn weer van het toneel als ze toe is aan dr volgende voeding/slaapje.
Je weet het weer mooi te omschrijven! Nee in dat geval klinkt een kraamfeest een hele hoop rustiger Hopelijk komen alle mensen wel op je kraamfeest en willen ze niet alsnog een keertje zelf langskomen
Ons ukkie is helemaal goedgekeurd bij de 20-wekenecho! We hebben ook gehoord of ons kindje een jongetje of meisje is, maar hebben besloten dit geheim te houden voor familie/vrienden/kennissen. Maar even tussen ons: we krijgen een zoon!! Maar ssst he?