Hoi allemaal, Ik vraag me af of dat wij teveel van ons kind verwachten of dat hij hier gewoon (nog) sociaal gezien in tekort schiet, voorbeeld: Zoon was hier aan het spelen met zijn beste vriendje. Op een gegeven moment gingen ze naar het voetbalveld bij school. Toen ik halfuur later een kijkje kwam nemen waren er ook 2 andere vriendjes (klasgenootjes). Binnen 1 min kreeg vriendje van ons zoon bal per ongeluk tegen ze gezicht. Klasgenoot deed dat per ongeluk. Ik troost vriendje en mijn zoon vraagt dan niet uitzichzelf aan vriendje of het gaat, ipv dat blijft hij de bal tegen de muur schoppen. Vriendje was er gelijk klaar mee en wilde naar ons huis terug. Ons zoon , nadat ik 2x duidelijk ad gezegd als vriendje naar huis wilt moet je ook mee hij speelt immers bij jou. Zoon moeilijk doen en huilen ömdat die andere er net waren en ze net zo leuk aan het voetballen waren. Wij vinden 2 dingen jammer. 1e dat ie niet vraagt hoe gaat met vriendje maar drukker is met zo snel mogelijk weer verder kunnen voetballen. 2e dat hij niet accepteert dat hij dan ook mee terug moet en rekening moet houden met vriendje. Ons zoon vindt dit soort dingen nog lastig maar in hoeverre is dit normaal of niet op deze leeftijd? Sorry voor de lap tekst en dank alvast voor t lezen en reageren!
Ik denk echt dat het kind afhankelijk is. Hier toont mijn zoon direct empathie en zal direct meegaan. Sommige kinderen weten gewoon niet hoe ze moeten reageren. Ik zou het nogmaals benoemen.
Ligt heel erg aan het kind. Mijn zoon was ook nooit bijzonder sympathiek wanneer een ander eens iets naars overkwam, en was vooral bezig met zijn eigen doen en laten. Heb ik me ook vaak genoeg aan geërgerd. Hij is nu 15 jaar en een echte puber maar hij is gelukkig wel iets meer empatisch geworden de afgelopen jaren Komt wel goed
Mwa, het is niet bijzonder sociaal maar ook niet abnormaal volgens mij. Goed om hem erop te wijzen en het hem te leren maar ik zou me niet enorm zorgen maken en het accepteren dat dit een leerpunt voor hem is.
Klinkt als mijn zoon maar in hoeverre daf normaal is weet ik niet omdat wij het onderzoekstraject in zijn gegaan
Dat jongens elkaar niet vragen of het gaat vind ik niet zo vreemd. Maar dat hij gaat huilen omdat hij mee naar huis moet dat vind ik niet echt gedrag voor een 9 of 10 jarige. In de klas bij dochter zouden ze wel raar kijken als iemand om die reden ging huilen.
Dit. Ik herken het ook van onze zoon van bijna 9. Goed dat je erbij was en door het goede voorbeeld te geven zal je zoon het tzt hopelijk oppakken.