uitgerekend: 16 - 31 mei!

Klopt het dat er een aantal zijn overgestapt naar Facebook. Kan iemand mij daar toevoegen?

 

Dit is die van mij en hier ook alleenstaand Oja en ik heb zo uitsteek navel

 

Verschilt het bij jou ook met het moment van de dag? Hier wordt de buik, naarmate de dag verstrijkt, steeds minder bescheiden

Mooie buik Lerana! En sorry, dat zijn van die dingen die je soms eigenlijk automatisch aanneemt maar ik ken ook genoeg vrouwen die om verschillende redenen hun kindje zelf grootbrengen of kiezen voor een kindje. Dus ik neem het terug mag ik je vragen naar je verhaal? Hmmm die bekken is echt niet leuk hè. Lijkt me zwaar frustrerend met een nieuw huis. Wat kun je nu nog wel? Ik vind het zwaar frustrerend dat ik al met pijn in stuit, onderrug, schaambot, en aan die zijkanten, krampen in bovenbenen en harde buiken krijg van een beetje koken in de keuken. En dan nies je een keer, hoppa broek nat. Is toch gênant. Heeft de bedrijfsarts het nog over reïntegratie en vind dat ik prima met iemand mee kan reizen naar het hoofdkantoor, een uur heen en een uur terug, om daar aangepast week te kunnen doen. En die ellende nu al. We zijn pas op de helft bah.

Verder gaat het goed ik heb de kraamzorg aan de telefoon gehad, mijn suikerwaardes gingen even alle kanten op maar lijken nu weer stabiel te zijn. En hier komt opeens dat besef dat we echt even op de centjes moeten passen, omdat we nog van alles in huis moeten doen en er nog genoeg gekocht en gram moet worden. Wat vliegt geld er toch snel uit soms

 

Heb je een bericht gestuurd.

 

Ik vind het vervelend dat je ex het zo verpest heeft. Maar respect voor de keuze voor een tweede kindje en dat je die weg in bent gegaan op deze manier. Ik denk dat een partner niet nodig Is om kinderen groot te brengen of om compleet te zijn. Het Is fijn wanneer je met iemand je zorgen en het opvoeden kunt delen, maar er zijn ook andere mensen die daarbij betrokken kunnen zijn.

Ik denk dat je er inderdaad verstandig aan doet een andere bekkenfysio te zoeken. Ik vind dat zo raar dat sommige vrouwen de bekken met oefeningen zo overbelasten dat ze hevige pijn hebben achteraf. Wanneer de boel zoveel pijn doet ben je sneller geneigd verkeerd te gaan lopen, en daarmee verpest je de bekken alleen nog maar meer.

Hmmmm ja irritant hé dat de tijd maar doorgaat. Slaapt de kleine eerst bij jou op de kamer of? Ik heb het afkrijgen van de kamertjes voor de Kids maar gewoon opgegeven. Mijn slaapkamer moet af, daar slaapt de kleine gewoon tot we in de zomervakantie de tijd hebben om ons dochtertje haar nieuwe kamertje in orde te maken en de kamer waar ze nu ligt een nieuw jasje te geven. Gek maar gewoon maar accepteren dat het niet gaat lukken allemaal geeft me nu wel wat rust. Als mijn kamer dan maar gewoon af komt 

 

Hey meiden,

Ik vergeet steeds te schrijven, probeer wel een beetje bij te blijven met lezen. Lukt aardig! Maar lukt me niet om óveral op te reageren hoor.

Bizar wel hoe weinig iedereen is aangekomen? Ben dan ook benieuwd naar startgewicht hihi. Ik zit al op +6. Hele tijd niks kunnen doen qua actief bewegen, daar zit het wel in denk. Aan de andere kant richting 23 weken en vrij slank van mijzelf. Dus misschien is ‘t ook wel ok. Dat hoop ik dan maar

 

Hi! Leuk om te horen hoe het gaat. En 6 erbij Is netjes hoor. Niets om je zorgen over te maken. Binnen No time ben je straks die kilo's weer kwijt. Hoe is het verder?

Handig die lijstjes! Ik heb ook lijstjes, dat houdt het nog een beetje overzichtelijk. Zijn er niet wat handige mensen die je een paar weekenden kunnen helpen? En hoe vindt je dochter het hele avontuur?

Ja ik slaap nog steeds belabberd. Jij ook? Gelukkig slaapt mijn dochtertje nu beter door, want ik zat echt soms wel 5 x bij een dochter die overstuur was aan bed nu word ik wakker met pijnlijke buiken omdat ik naar het toilet moet, of pijn in de bekken of rug omdat ik niet goed lig of ik word gewoon wakker om niets. maar dan hoef ik niet te lang uit bed en dat scheelt wel. Hoe gaat dat bij jou?

 

Hier ook alles alleen vorige zwangerschap was ik samen en eind zwangerschap terwijl ik al in de ziektewet was gingen we verhuizen van een kleine 2 kamer naar een 4 kamer woning en heb mij toen zo alleen gevoeld hij hielp met vrijwel niks of ik moest hem ene soort van smeken waar denk niemand van houd om te doen dus deed ik al snel alles huilend zelf en toen ons zoontje er was had hij zelf ook vrij gekregen van werk maar ging liever buiten huis toen heb ik het nog een paar maanden geprobeerd maar het ging niet zoals ik verwachten van een gezin zijn,
Dus heb ik gekozen apart van elkaar te wonen maar ik wou wel heel graag een 2de dus daar hebben we vaak over gepraat en toen heb ik wanneer ik weer een eisprong kreeg gevraagd of hij mij nog een kindje wou geven,
Maar ik geloof wel nog heel erg in de liefde maar ik wou niet dat mijn kinderen veel in leeftijd schelen en ik word ook niet snel verliefd en een man leren kennen was ik nog niet aan toe maar nog wel een 2de kindje en ze hebben dezelfde lakse vader misschien niet helemaal de beste keus maar ik heb hem vertelt dat als die zich in 4 jaar niet meer bewijst dat ik ga vertellen wat het verhaal ook ongeveer is dat mama heel graag mama wou worden(net als de moeders die donorzaad kiezen) en omdat ze al zo leuke zoon had door papa heeft ze gevraagd of die ondanks dat we niet samen wonen of verliefd op elkaar zijn nog een lief kindje aan mama wou geven ,

In mijn jongeren jaren en mijn enige huwelijk werd ik een keer een jaar niet ongesteld en raakte ik niet zwanger en dat heeft mij echt geleerd van ik ga niet wachten op het perfecte plaatje want er is niet een garantie dat dat gebeurt maar ik geloof er ook 100% in dat ik het zelf prima alleen kan, Maar ik heb 3 jaar lang elke maar gehoopt zwanger te zijn en dat heeft me toen echt kapot gemaakt ik wou toen heel graag naar de dokter en verdere onderzoeken maar mijn toenmalige partner niet ik was grotendeels een thuisblijfmoeder zonder kind die tijd en die legen kamer zien die ik niet kon maken tot baby kamer was kut.

 

Wow wat een verhaal!! Ik heb ook moeite om verliefd te worden, ook met seksualiteit in het algemeen door mijn verleden. Dus ik begrijp dat je met dezeflde man nog een kindje wilde, ook al is hij laks en geen goede vader (althans dat is wat ik lees, weet niet of jij dat ook echt zo voelt). Misschien dat je wel wat karaktereigenschappen van je ex in je kinderen gaat zien die je niet zo fijn vindt, maar opvoeding is zoveel belangrijker!
En ja, een partner hebben is makkelijker MITS die partner wat uitvoert, met je meeleeft en je helpt, zeker nu je zo’n pijn hebt en ook straks na de geboorte. Als hij/zij dat niet doet dan doe je alles toch al alleen...

 

6 kg is prima hoor! Na de bevalling ben je het zo weer kwijt.
Ik ben met mijn vorige zwangerschap in totaal 30 kg aangekomen , maar was de dag na de bevalling al 10 kg kwijt. Tijdens de kraamweek ook nog 10 kg afgevallen door al het vocht dat ik had vastgehouden, ik lag elke ochtend in een nat bed daardoor .

En de andere 10 kg is een beetje blijven hangen... maar dat vond ik eigenlijk prima.

 

He dat is ook een verhaal. Eerst 3 jaar niet zwanger raken, dat Is ook hartstikke pittig. Ik ben blij dat je nu wel dat gezinnetje hebt. Balen dat je ex zo weinig betrokken was bij de zwangerschap en jullie kindje. Ik vind het wel een mooi idee, twee kindjes van dezelfde vader. Ik ken ook iemand die het op die manier heeft gedaan. Ze voedt de kinderen zelf op, hij Is er weinig bij betrokken. Ik hoop voor je dat je iemand vindt die gek Is op jou en de kinderen.

 

@ Noxe ik was de vorige zwangerschap ook 30 aangekomen dat was me toch wat teveel ook heel veel vocht was al heel snel 15 kilo minder , En als kind zijnde ben ik een tijdlang seksueel misbruikt door een vriend van mijn moeder en dat heeft voor altijd iets verpest ook al zou ik willen van niet maar probeer mezelf altijd wijs te maken dat dat me ook sterk heb gemaakt om er toch maar iets positiefs uit te halen

@hoop28 Dankjewel

 

Ja die 30 kg vond ik ook wat veel, maar de vk zei dat het nog prima was. Wel hielden ze mijn bloedglucose en de groei van mijn kindje toen extra in de gaten. Heb toen nog behoorlijk wat echo's gehad daarvoor, wat ik helemaal niet erg vond . Maar tegen het einde van de zwangerschap had ik het weer even gehad.

Herkenbaar, helaas. Mijn vader heeft mij gedurende mijn kindertijd (zo'n 11 jaar lang) seksueel misbruikt. Ik heb jarenlange intensieve therapie moeten volgen om er een beetje bovenop te komen. Maar ik blijf wantrouwen/weerstand hebben tegen dingen zoals seksualiteit, vertrouwen en mannen in het algemeen. Duurde ook best wel een tijdje voordat ik mijn man met mijn zoon vertrouwde
Ja en mensen die het weten van mij (die zijn op één hand te tellen want ik praat er niet makkelijk over) zeggen ook dat ze mij zo sterk vinden. Nou, zo voelt dat helaas meestal niet, zeker als je steeds tegen je grenzen aanloopt.

 

@Noxe Wat een vreselijke vent gelukkig heb je nu een fijn gezinnetje

 

He meiden wat afschuwelijk. Ik heb hier geen woorden voor.

Ik ben ook als een havik over mijn dochter, denk maar niet dat ik haar ook maar een seconde uit het oog verlies bij mensen die ik niet volledig vertrouw.