Ik heb nog geen streep ontdekt! Wat @Robijn89 zegt, ze hoeven ook niet helemaal meer weg te trekken he..
Ja dat had ik ook al gelezen! Schijnt ook dat je die streep eigenlijk altijd al had maar dat hij nu pas door de zwangerschapshormonen zichtbaar wordt
Ik had bij de eerste een keizersnede vanwege onverwachte stuitligging. Dus bij de tweede wel geprobeerd te bevallen. Dat werd een vroege inleiding. In mijn ogen nu gezien was dat kansloos. Ik denk dat als je na een keizersnede wil bevallen je dat niet met een vroege inleiding moet proberen. Ik had helaas geen keuze, dus toch gedaan. Maar na een hoop ellende werd het alsnog een spoedkeizersnede. En die vond ik minder leuk dan de eerste want deze keer zijn ze erg lang met me bezig geweest. Mijn blaas was namelijk helemaal verkleefd aan mijn baarmoeder door de eerste keizersnede. Dus ik was pas heel laat klaar. Daardoor was er veel personeel niet meer en kon ik niet op de normale uitslaapkamer liggen. Gevolg was dat ik mijn baby pas een dikke 2 uur later weer kon zien. Het herstel van die tweede keizersnede was trouwens echt super. Veel minder pijn gehad dan bij de eerste. Nu gaan we dus voor een geplande keizersnede en ik kijk er totaal niet tegenop. Het wordt wel weer een hele operatie want de boel zal opnieuw verkleefd zijn. Maar nu gaan we vroeg op de dag beginnen en zijn we voorbereid.
Dat is ook een heftig vooruitzicht, maar aan de andere kant weet je een beetje wat je kan verwachten. Kan je ook nog kiezen voor een gentle section? Ik hoop weer een natuurlijke bevalling. De eerste werd na 24 uur een vacuumverlossing. Ik ben een beetje bang voor een is..
Ik hoop het wel, dat gesprek moeten we nog hebben. Ik heb tot nu toe nog nooit mijn kind direct op me gekregen. Ik was niet meer dan “een hoofd” haha geen idee waar mijn armen zich bevonden. En omdat ik zwangerschapsdiabetes had staat er dan een heel team met een kinderarts om meteen je kind mee te nemen en te onderzoeken. Ik kon het wel zien, maar ja verder kan je niks. Ik hoop dat het nu anders kan. Ben je bang voor een keizersnede?
Ik hoop voor je dat het kan! Lijkt me als het gepland is en ze weten wat ze kunnen verwachten het misschien wel kan! Dat lijkt mee heel naar, je ziet je kind en je kan nog niks. Zeker als er ook nog eens een kinderarts klaar staat. Ja, ik weet het niet. Wat je zegt het feit dat je kindje niet gelijk bij je krijgt. Dat er in je gesneden wordt en geduwd en het feit dat er gezegd wordt wat ze gaan doen ofzo.. En het herstellen erna, dat je helemaal afhankelijk bent van anderen. Ik ben zoo boos geworden op de arts die mijn ruggenprik ging geven. Er zat een arts in opleiding die wilde gaan prikken en er werd even doodleuk verteld waar hij moest gaan prikken. Ik had er al zo'n 15 uur op zitten, dus je kunt je voorstellen dat ik niet zo gezellig meer was. Ik wilde gewoon dat die freaking prik door iemand met kennis erin werd geknald zonder dat ik een kleurplaat was..
Haha ja dat heb ik dus ook gehad! Zo’n klojo in opleiding die 3 keer (!) probeerde de ruggenprik te zetten tijdens de weeën. Uiteindelijk gaf hij het dus op en moest ik weer 45 min wachten tot de anesthesist kwam. Die ramde die prik er zo in. Helaas moest het 5 uur later opnieuw want de ruggenprik voor keizersnede is een andere. Maar die voelde ik toen al niet meer Het herstel vond ik echt geen ramp. Wat ik heb geleerd is pijnstillers, pijnstillers, pijnstillers. Bij de eerste nam ik alleen paracetamol en dat is gewoon dom geweest. Kon ik op dag 3 nog niet rechtop staan. Bij de tweede had ik een morfinepomp in mijn been wooeehoee ik liep dag 1 al en echt het viel zo onwijs mee. En vergeet niet dat je daar beneden dus helemaal geen ellende hebt. Je kunt gewoon naar de wc! Behalve dan dat je baarmoeder wel pijn doet, maar verder geen hechtingen of gedoe.
Wow! Nee, hij is in 1 keer gezet door de anesthesist! 3x mis, alsof je een oefenpop bent.. het werkte ook niet echt mee, dat ik net 2 mensen kende die heftige bijwerkingen hadden van de ruggenprik. Oh, dat scheelt dan wel! Misschien is het ook de angst voor het onbekende. Ik had wel hechtingen, maar echt nergens last van! Ja een baarmoederinfectie, maar dat was vette pech.
Meiden ik wil even wat kwijt. Ik maak me zorgen om mijn gewicht. Ik lijk iedere dag wel zwaarder te worden. Ik probeer zoveel mogelijk op mijn voeding te letten. Eet al minder aardappelen en pasta. Af en toe eens een uitschieter met wat chips. Ik wandel veel. Gister ook weer 5,4km in de benen. Er zit nu bijna 10 kilo aan!! Met de vlk afgesproken om te proberen totaal +15 aan te komen. Maar ik moet nog een helft!!
@lautjuh85 wat vervelend. Ik snap dat je je er zorgen over maakt. Zeker als je zo oplet. Kan je misschien niet bloed laten prikken? Misschien is er wel iets met je waardes aan de hand? Ik kom helemaal niks aan en ben nog steeds afgevallen terwijl ik juist niet op let. Ook dat baart me zorgen... maar misschien is gewoon ieder lichaam verschillend. Was het bij de eerste zwangerschap ook zo? En ging het toen er na makkelijk vanaf?
Andere 2 zwangerschappen ook ruim 25kg aangekomen alleen toen nooit zo op gelet. Na de laatste bevalling ging het er bijna niet af. Moest toen echt een dieet volgen en flink sporten. Nu is het bijna een obsessie en sta ik dagelijks op die weegschaal. Wat ook niet goed is dat weet ik Ik moet binnenkort weer naar de vlk, zal het even bespreken. Bloed prikken is misschien niet zo’n gek idee.
Vervelend @lautjuh85 van je gewicht. Ik zou dit met je Vk bespreken. Want het is ook niet goed om te gaan lijnen en het klinkt wel alsof je er al bewust mee bezig bent en goed oplet. Aan de andere kant zou ik ook proberen om het een beetje los te laten, ik snap dat je niet teveel wil aankomen maar het lijkt me ook niet goed als je er alleen maar gestrest door raakt
Sta je onder behandeling van een diëtiste? Misschien anders daar een afspraak mee maken. Die zijn er net wat meer op gespecialiseerd dan de vlk. Ik begrijp je angst. Maar inderdaad. Je kunt er niet veel meer aan doen. Succes